Zien jullie er ook zo tegenop om op je werk te vertellen dat je zwanger bent? ik wil het pas vertellen als ik 10wkn ben. dan moet ik vrij nemen om naar de VLK te gaan dus heb dan geen keus. Soms maakt ze al zo'n opmerking van "waag het niet om zwanger te worden" dan een beetje als grapje maar toch. (mijn collega is nu met zwangerschapsverlof) Ben echt bang dat ze niet eens een klein beetje blij voor me kunnen zijn. Herkennen jullie dit of overdrijf ik gewoon een beetje? X Suzie
Het is altijd spannen natuurlijk om het te vertellen! Ik maak me zelf geen zorgen. Maar kan me wel voorstellen dat je het spannend vind. Ik denk dat je er zelf gewoon heel positief tegenover moet staan. Dat werkt door op anderen
Suzie, je bent toch niet verplicht om het al zo vroeg te zeggen. Je kan zeggen dat je naar de huisarts, gyn, tandarts whatever gaat. En dan nog, het is juist hartstikke leuk nieuws. Ik heb gewacht tot de goeie echo (11 wk 4d). Toen mijn leidinggevende verteld. Die was blij (stond niet te springen) De dag erna heb ik getrakteerd. (Zie album) soesjes met muisjes. Mijn collega's vonden het hartstikke leuk, alleen positieve reacties gehad. Succes
Moet dat soort dingen buiten werktijd plannen omdat ik 3 middagen in de week vrij ben. Maar denk dat ik die dag vrij probeer te plannen, kan ik nog de hele dag van de echo genieten Mijn vriend zei net ook al dat ik me niet zo druk moet maken. het is mijn leven en als ze een jonge meid aannemen weten ze dat dit ooit komen gaat. Hij heeft ook wel gelijk, maar vind het toch erg eng. Ze reageerde bij mijn collega ook niet echt leuk toen zij het vertelde. Misschien dat dit gevoel veranderd als we onze eerste echo gehad hebben. bedankt voor je reactie! X Suzie
Bij mij op het werk, werken er 80% jonge meiden, en de afgelopen 2 jaar dat ik er werk, is de een na de ander zwanger geworden. En iedereen weet dus ook dat dit de consequenties zijn, als ze jonge meiden aannemen. Dus bang zijn voor een nare reactie, kom nou! Zou er gewoon schijt aan hebben, hihi.
Het is idd waar dat ze van te voren al kunnen raden dat als ze een jonge meid aannemen ze gemiddeld 2 periodes weg zal zijn. Alleen begrijp ik je maar al te goed, zit in hetzelfde schuitje. Bij ons is het vreselijk snel gegaan (lees: gelijk raak) en tja daar had ik niet helemaal op gerekend. Ik maak me er nu nog maar niet zo druk om, maar het zit zeker wel ergens in mn hoofd! Ik heb mn eerste echo en afspraak met vk gepland op de dag dat ik zoiezo vrij ben en daarna zie ik wel hoe ik het ga vertellen.
Bij mij wisten mijn collega's t als eerste! Moet wel want ik doe werk wat gevaarlijk is voor de baby! Werk als Dierenartsassistente en mag dan geen rontgen foto's meer maken en geen o.k meer doen dus ik had geen keus! De Dierenarts vond t bijna nog leuker als ik hihihihi voor mij kwam t als verassing terwijl zei al een week riep ga jij eens een test doen je bent zwanger! Dus toen ik de test deed meteen haar gebelt en gezeg wil jij nooit meer diagnoses stellen over mij! hihihi ze wist t dus eerder danm e vriend want die moes nog thuis komen!
Ik zou het pas gaan vertellen met 12 weken als ik jou was, maar zo denk ik er dan over he. En lekker boeiend als ze niet blij voor je zijn, als jij maar blij bent en je partner en vrienden en familie, daar moet je aan denken. Geniet van je zwangerschap, laat je niet gek maken!
Ik heb het toevallig gister tegen mijn baas verteld. Een paar andere collega's wisten het al. Ik had hier op het werk ook wel langer mee willen wachten maar we hebben het nieuwjaarsdag bekend gemaakt en ik zou het heel lullig vinden als mijn baas er via via achter zou komen. Hij had al zoiets in de gaten haha. (heeft zelf een vrouw die 4 keer zwanger is geweest dus hij kent de 'zwangere vrouw' wel inmiddels). Ik heb een tijd gehad dat ik mijn kinderwens uit ging stellen tot ik een vast contract zou hebben, maar iets in me zei op een gegeven moment 'ga er voor en kies voor jezelf'.
Ik vind het ook heel moeilijk om het straks te moeten vertellen. Ik werk er nu een jaar en dat is ook niet heel lang. Aan de andere kant, hij heeft me aangenomen toen ik al een zoontje had. Hij kon er dus wel rekening mee houden dat er misschien nog wel eentje komt.
Bij mij op het werk zijn momenteel 2 dames met zwangerschapsverlof, 1 daarvan is bevallen en de ander nog niet, en ik zal over een week of 4-5 met verlof gaan... Ik heb er geen seconde bij stil gestaan dat het "vervelend" kon zijn voor mijn baas... En zonder al te naar te willen klinken, zou ik er ook helemaal niets om kunnen geven... Wanneer een bedrijf jongere meiden aanneemt, kunnen ze op de vingers na tellen dat er een moment komt dat er gezegt wordt: IK BEN ZWANGER! (En de enige goede reactie van een baas dan is: Ooh, wat leuk voor je/jullie, gefeliciteerd!) Ik werk om te leven, en bij mijn leven "hoort" een gezinnetje! Nu werk ik voor de overheid en heb ik heeeeeeel veel collega's... Misschien dat de druk qua planning dan iets kleiner is. Maar toch is het een belasting op de planning van het 24 uur draaiende rooster! Maar, ik ben veeeeeel te blij om me daar iets van aan te trekken... Veel plezier wanneer je het verteld, en ik hoop voor je dat je een leuke reactie krijgt!
@guppie: ik werk in n huisartsenpraktijk met alleen ik en 1 collega. En zij is al met zwangerschapsverlof. We zitten dus gewoon erg dicht op elkaar. Ze zullen het aan de ene kant ook wel leuk vinden voor mij, het komt op dit moment gewoon erg slecht uit. Mijn collega gaat minder werken, we gaan over een paar maanden verhuizen enz... Maar idd. Dit hadden ze van te voren kunnen verwachten. Ze vroeg een paar weken geleden nog of ik al aan kinderen zat te denken. Was toen al zwanger maar wilde dat nog niet zeggen dus heb gezegd dat ik daar nog niet echt over nagedacht had. Maar volgens mij heeft ze het wel een beetje door. Maar ze moeten het er toch maar mee doen. Het is mijn leven en dit is wat ik wil! Ga me niet voor hun aanpassen. En als ze eenmaal aan het idee gewend zijn zullen ze wel blij voor ons zijn. En zo niet.... als ik het maar ben
Ik heb net zoiets. Werk in de gehandicaptenzorg op een woning samen met nog 7 collega's. Alleen werken 5 daarvan maar weinig uur per week omdat die kinderen hebben. En samen met de 6e collega werken we ieder 32 uur per week. Wij werken dus het meeste van allemaal. Nu heeft zij deze week verteld dat ze zwanger is. Ik zag wel dat de manager haar feliciteerde maar ik weet toch wel dat hij dat niet leuk vind. Personeelstekort in de gehandicaptenzorg is al dramatisch, en dan ook nog een collega die zwanger is en in de zomervakantie met verlof gaat. Daarbij moet ik hem nog vertellen dat ik ook zwanger ben en in diezelfde periode met verlof ga. Hahaha, alsof het een soap is Maar het zal mij een worst wezen, mijn leven gaat voor! Wel vervelend voor mijn clienten die dan allemaal invalkrachten gaan zien. Maar dat is dan pech. Of ben ik nou heel lullig..
Ik heb het half december verteld.. M'n manager was blij voor mij, maar vond het voor het team jammer.. Maar ze zei ook "dat risico loop ik wanneer ik jonge meiden aanneem".. Ook ik ga zo half juni met verlof, ben er dus ook de hele zomer niet en na mn verlof stop ik met werken.. M'n collega's vonden t helemaal leuk voor me.. Allemaal meteen heel belangstellend vragen over hoe ik me voelde enzo.. De meesten hebben zelf wel kinderen en weten zo ongeveer wel wat je doormaakt..
ik zag er ook tegenop hoor en niet iedereen reageerde leuk maar de meesten wel, uiteindelijk gaat het niet om hun reactie maar om jouw geluk!
Heb het mijn collega wel al verteld. Was rond dezelfde periode met de pil gestopt als zij. Alleen was zij meteen zwangeren was nu dan ook heel enthousiast! Misschien maak ik me er ook gewoon te druk om. Het is niet anders en ze moeten het er maar mee doen. Ik laat niets mijn blijdschap over mn zwangerschap verpesten
ik heb direct verteld op het werk dat ik zwanger ben. dit vanwege veiligheidsredenen. ik werk namelijk in een forensisch psychiatrisch centrum... de reactie waren overigens positief. verder is het natuurlijk altijd leuk als ze leuk reageren. doen ze dat niet, dan is dat jammer voor hun, ik vind het geweldig dat ik zwanger ben.