N.a.v. van topic van Pinda ('s avonds laten huilen. Hoe lang laten huilen) open ik deze topic. Er zijn mensen die hun baby NOOIT laten huilen alleen. Ik vraag me af hoe jullie dat doen? Hebben jullie huil baby's gehad? En als je baby 10 uur op een dag huilde hadden jullie ze dan zo lang bij je? En als je baby ook bij je niet stil wordt en niet tevreden lijkt, hoe pakten jullie dat dan aan? En jengelen voor het slapen gaan, verstaan jullie dat ook onder huilen? ik vind dit een heel moeilijk onderwerp. Merel huilde namelijk in het begin 10 uur op een dag. Ik hield haar zoveel mogelijk bij me, want zo"n kleintje kan ik gewoon niet alleen laten huilen. Maar er moet ook een keer gegeten worden en geslapen toch? Mijn man en ik deelden toen de nachten zo in dat we allebei een halve nacht konden slapen. Nu huilt ze veel minder, maar voor het slapen gaan huilt ze wel. Als we haar dan bij ons nemen wordt ze niet stil of tevreden, eerder nog veel huileriger en drukker dan ze al was. Hoe zouden jullie dit dan aanpakken? Ik ben hier heel erg benieuwd naar omdat ik het idee van je baby NOOIT alleen laten huilen een heel mooi streven vind en het is ook iets wat heel goed voelt. Maar bij Merel werkt het dus soms averechts, dan laat ik haar huilen alleen omdat ik het idee heb dat ze daar dan behoefte aan heeft. Ik wil absoluut geen discussie oproepen, maar echt weten hoe degene die voorstanders zijn van nooit alleen laten huilen erover denken.....
Zullen we het dan houden op zo min mogelijk laten huilen... Mijn dochter van nu 2 huilde de eerste maanden veel/vaak/lang zonder duidelijke reden (ja achteraf snap ik het wel een beetje, ze is erg tempramentvol, gauw gedrustreerd ed. Zo gauw ze dingen kon als echt spelen, kruipen ed. ging het veel beter). Mn man en ik deelde idd de nachten... ik was thuis bij haar dus zogauw hij thuis kwam nam hij haar over want dan was ik al helemaal gek en snachts deelden we het. Hij legde haar vaak in bed en trooste haar tot ze sliep (uren over het hoofdje wrijven) en ik ging er snachts uit want ik gaf bv en dan voedde ik haar en mn man stopte haar dan weer in bed. Ik heb uren rondjes met haar gelopen om de salontafel en kilometers buiten gelopen want dan was ze redelijk rustig. Verder was ze soms ook stil als ze in het wippertje zat en ik haar heen en weer schommelde terwijl ik voor haar zong. Maar om jou probleem terug te komen savonds... mn dochter is nu 2, huilt zelden bij het naar bed gaan sinds ze 6 maand is maar als ze huilt en ik ga er naartoe wordt het idd alleen maar een groter drama. Ze is dan nog meer overstuur dus dan laat ik haar wel gewoon huilen. Afentoe probeer ik het wel, dan huilt ze en ga ik toch naar haar toe maar daar krijg ik spijt van want als ik dan na 10 min. weer wegga is het nog veel erger... Dat is een kwestie van uitproberen maar dat niet er heen gaan doe ik ook pas sinds ze anderhalf is ofzo, daarvoor ging ik wel altijd naar haar toe. Jengelen vind ik overigens geen huilen... tuurlijk jengelt een kind wel eens, vooral als ze erg moe zijn maar er zit vind ik een groot verschil tussen zeuren en huilen.
Als onze kleine huilt of zelfs krijst laat ik haar wel eerst even een min. of 10 gaan blijkt er niks aan de hand door haar luier enzo geckeckt te hebben dan leg ik haar na getroost te hebben weer terug en zo verder. Houd het echt niet op na meerdere malen geprobeerd te hebben dan zoek ik een andere oplossing door in bad te gaan oid. Meestal jengelt onze meid voor het naar bed gaan maar ik leg haar gewoon na een aantal gepen erin en hou haar niet bij me tot ze slaapt. Als het huilen erger word door haar eruit te halen zou ik haar niet in een te prikkelbare omgeving houden, zoals tv radio visite licht etc...blijf bijv. op haar kamertje in het donker met haar rondlopen of iets wat ze fijn vind. hoop dat je hier iets aan hebt! succes, je leert je kleine steeds beter kennen tenminste dat is mijn ervaring en dat maakt het een stuk makkelijker!
Het principe van niet alleen laten huilen gaat niet uit van troosten, daar wordt het wel vaak meer verward. Een kind stopt wel vaak met huilen als het bij je kan zijn, en dat is prettig maar het hoeft niet. Het gaat ervan uit dat je je kind niet alleen ergens laat huilen bijv in zijn bedje of waar dan ook. Ik heb 2 kinderen die alle 2 als baby veel huilden. Bij de oudste was het nog makkelijk want dan kun je je daarop richten. Huishouden deed ik (of mijn man) wel als we met z'n 2-en waren. Dus ik nam veel tijd om samen met mijn kind te zijn. We zijn samen gaan slapen omdat we merkten dat ze daar rustiger van werd. (dus baby in bed). Je moet je leven even anders inrichten, maar goed dat is dan maar zo (vonden wij) Bij de 2e heb ik opgegeven moment een draagdoek gekocht omdat dat toch makkelijker was met nog een dreumes om me heen. Nou die draagdoek had ik bij de eerste al moeten hebben, het maakt sommige dingen een stuk makkelijker. Rond de tijd dat ze 12 weken waren werd het huilen steeds minder en slipepen ze steeds vaker overdag en 's nachts in hun eigen bedje (op onze slaapkamer) Wat ik ook geleerd heb is dat mijn stress over gaat op de baby dus als ik gestressed was dat ze zo veel huilde huilde ze nog meer. Is er bij jou kind iets lichamelijks al uitgesloten? Zo ja dan kan ik je een draagdoek van harte aan bevelen. o, ja je avond probleem. Tja dat probleem had ik bij de oudste niet zo, die sliep 'savonds gewoon op de bank beneden de eerste weken. En bij de Jongste dus wel, die wilde niet op de bank slapen die wilde alleen maar aan de borst. Dus lekker makkelijk, baby aan de borst clusteren en mama msn-en met vriendinen Geef jij bv? Dan zou je dat cluseren ook eens kunnen probren. Geeft een hoop rust.
Ik zou het huilen aan kijken tot de 2e maand. Is het dan nog niet minder zou ik naar een homeopaat gaan. Daan huilde ook heel veel 15 tot 20 uur per dag. Ik wil niet zeggen dat ze een allergie heeft maar gewoon al andere voeding bijvoorbeeld of bpaalde korrels die je van hen krijgt doet wonderen wij hebben gelopen tot de 4e maand zo. na het 1e consult hadden wij na 24 uur al een huil ander kind en na 3 dagen huilde hij amper meer.
Justin heeft echt nog nooit lang gehuild. En toch laten we m nu soms ff huilen in bed hoor! Híj heeft dit nodig (denk ík).
@patroeschka Mag ik vragen waarom jij denkt dat hij het nodig heeft? En wat denk jij dat het met hem doet als hij daar alleen ligt te huilen? Geen verwijt, maar oprechte intresse.
Wij hebben Dano geen seconde alleen laten huilen de afgelopen weken. Nu zijn we sinds kort savonds bezig om hem te laten huilen, maar dan maken we wel degelijk verschil in huilen en hysterisch huilen. Dan pakken we hem altijd bij ons! Nu net ook bijv., Dano was aan het huilen nadat we hem in bed legde, hij had een schone luier, volle buik en volop aandacht gekregen. We laten hem nooit te lang huilen (max 5 minuten), en we merken ook aan het huiltje of het menes is. We zijn 3 x naar boven geweest om hem een aai over zijn bolletje te geven en de 3e keer een speentje te geven. en binnen 5 seconde was hij weg! Dano is geen huilbaby verder huilt alleen bij krampjes of erge honger. maar in bed leggen is vaak wel even jengelen, terwijl hij vlak daarvoor heel lekker bij ons ligt. Ik denk dat het ook gewoon komt omdat hij liever bij ons is. maarja als je dit nu gaat beantwoorden dan kun je dit voortaan doen. dus op een zachte manier moet hij eraan wennen dat hij moet slapen. Soms hebben baby's het inderdaad nodig om even te huilen, vanwege alle prikkels van de dag. maar naar mijn mening nooit lang en zeker niet als ze over hun toeren zijn. Daar worden ze alleen nog maar gestresder van denk ik. Ik heb altijd geleerd dat je een baby onder de 2,5 maand niet kan verwennen of laten wennen aan dingen. maar vanaf die termijn moet je wel gaan oppassen.
Kynan huilt nauwelijks, echt bijna nooit. Maar als ie huilt neem ik hem altijd bij me, of mijn man. Knuffeltijd
Ik geloof eerlijk gezegd niet dat t oprechte interesse is, maar goed.. Omdat hij alleen huilt als hij echt moe is (denk dus aan teveel prikkels die dag) en hij slaapt dan binnen n paar minuten.. daarom.
@ angel eyes Sterker nog kinderen tot 1 jaar kun je niet verwennen. en wederom vraag ik me weer af waar het idee vandaan komt dat sommige kinderen het nodig hebben om te huilen... Geen verwijt aan jou adres hoor. Maar het zit zo ongebakken in onze maatschappij dat bijna iedereen het ook geloof en er naar handelt. terwijl als je terug gaat naar de oorsprong dat dus helemaal niet gedaan werd bij kinderen dat laten huilen. Kinderen waren altijd bij demoeder en hoefden niet te huilen, maar door de eeuwen heen zijn ideeen zo veranderd t.a.v. de kijk op babies. Ik heb zo vaak het idee dat iedereen maar bezig is een kind zo snel mogelijk zelfstandig te krijgen. En dat begint met alleen huilen in bed. Ik zal wel een emotionele koe zijn maar vragen de mensen die hun baby alleen laten huilen zich niet af hoe een kindje zich moet voelen als het daar alleen ligt te huilen en niemand reageert.
En je hebt huilen en huilen hè. Ook ik weet wanneer t menens is.. Net werd Justin ook huilend/overstuur wakker en dán neem ik m wél bij me.
Ik vind het echt jammer dat je niet in mijn intresse gelooft want dat is het dus wel. Ik ben serieus geinteresseerd in motivaties van mensen waarom ze doen wat ze doen. Ik weet dat ik mijn mening niet onder stoelen of banken steek en omdat mijn mening nogal afwijkt van de mening van de meesten hier valt dat op. Mensen zien het ook snel als een aanval, dat begrijp ik nooit zo goed. Want waarom zou men zich aangevallen voelen als men zelf overtuigd bent van zijn goede handelen en dat ook nog eens met goede argumenten kan onderbouwen.
joaquin huilt eigenlijk alleen maar als hij honger/gepoept/ of aandacht wilt... en soms is het zo dat hij wilt dat we hem de hele avond vasthouden nou niet he! want het kleine kereltje van ons weet het echt al wel precies! ik leg hem in bed na een giga gaaaaaaaaaap van hem.. en jawel hoor janken/krijsen amper ademhalen maar ondertussen vergeten omt e huilen uiteraard..en dan gaat ie weer en hij is niet stil te krijgen totdat ik weer voor hem sta... en dan gelijk die big smile! pffffff verkocht ben ik dan weer maar goed... je kan hem in dat opzicht dus wel verwennen denk ik.. maar goed ik kan hem ook goed laten huilen als ik maar weet wat er aan de hand is... als ik alles al geprobeerd heb en hij blijft nog huilen kan ik zo mee huiilen omdat ik het dan ook niet meer weet en zijn verdriet is mijn verdriet of ik klink ik nu als een overbezorgde mama
Nou als ik Dano bij me neem is hij stil, daaruit maak ik op dat hij graag bij mij wil zijn. Het spijt me zeer maar ik ga niet de hele nacht met hem op mijn borst liggen. Het maakt namelijk niet uit wanneer of hoe ik hem in bed leg, hij wordt altijd wakker en gaat even huilen. En als Dano huilt en ik geef hem zijn speentje valt hij direct in een diepe slaap. Als hij echt huilt zoals wij dat noemen nemen we hem altijd bij ons en knuffelen en troosten we hem. jammert hij dan niet. en dat werkt hartstikke goed in de praktijk. Ik denk dat hij huilt door alle indrukken en omdat hij het liefste bij me wil zijn. maar hoe maak je een klein kind duidelijk dat je neit de hele nacht hem kunt vasthouden. Hij hoeft niet snel zelfstandig te worden, maar hij moet op den duur wel leren zelf in slaap te vallen, en wij als ouders zijn daarvoor. Als ik hgem in slaap wieg bijvoorbeeld, dan zou hijs traks op het kinderdagverblijf nooit kunnen slapen want daar hebben ze geen tijd om te wiegen.
@Angel eyes je hebt helemaal gelijk.... wij doen precies hetzelfde.. het is nu denk ik zon 5 x xvoorgekomen dat Joaquin in de nacht bij ons heeft geslapen omdat hij echt niet te troosten was... en toen sliep hij wel gewoon maar anders hup eigen bedje