Ik weet eigenlijk niet zo goed waar ik dit verhaal kwijt moet. Ik heb een tijdje terug hier een vraag gesteld, maar het gaat hier vooral om kinderwens, en dat is het niet. Het probleem speelt nog steeds, eigenlijk nog erger. Mijn zus had vorige week woensdag besloten terug te gaan naar Drenthe, is vrijdag met de kinderen naar een eventuele school geweest om te kijken/proefdraaien en nu zegt ze dat daar helemaal geen sprake is van terugkeer naar drenthe. Ze verdraaid alles wat ze zegt. Nu lukt dat niet, want ik heb voordat ik haar woensdag belde, eerst een hele tijd met haar heen en weer zitten appen, dus heb alles op schrift. Haar nieuwe vlam vind haar kinderen kut-kinderen, tering-kinderen (dit zegt hij ook tegen ze), hij maakt ruzie met mijn nichtje, zit haar echt uit te lokken en gooit haar in de time-out als zij dan begint te gillen, schreeuwen, schoppen, slaan en spugen. Ze MOET respect voor hem hebben, maar je krijgt geen respect als je zelf ook geen respect toont. Hij vind alleen de oudste leuk, de andere twee zijn vooral heel irritant en lastig. Mijn zus lijkt wel een borderliner. Aandacht, aandacht, aandacht. Constant mensen tegen elkaar uitspelen en ik moet zeggen dat ik nu twijfel aan heel veel verhalen over haar ex en ook over haar nieuwe vlam nu. Maar wat ik wel weet is dat de kinderen zoveel liefde tekort komen, elke dag geconfronteerd worden met het feit dat ze eigenlijk niet gewenst zijn. Ze zijn voor zowel mijn zus als haar lover een blok aan het been. Ze zei het zo dapper: het gaat tussen mij en flip erg goed, maar hij vind mijn kinderen niet leuk en ik moet voor mijn kinderen kiezen. En nu kiest ze toch weer voor hem en staan de kinderen weer niet in het prioriteiten lijstje. Ik heb het gevoel dat ik hier iets mee moet, maar ik weet niet zo goed wat. Dit kan toch niet? Dit is toch zielig voor ze. Ze zijn zo lief en moeders vindt ze alleen maar lastig en weet ik het wat. Als ze twee weken bij mijn ouders zijn, heb je geen kind aan ze. Dan zijn ze niet dwars, dan is er geen time out, dan wordt er niet geschreeuwd en dan slapen ze alle nachten, dan is de oudste de nachten gewoon droog. En het allerergste: ze vragen geen van 3-en waar mama is (of papa). Ze lijken ze niet te missen. Ik word hier zo verdrietig van. Kan ik hier zelf het AMK voor inschakelen of Bureau jeugdzorg zoals het tegenwoordig heet?
Je kunt denk ik beter eerst met de familie om tafel. Met opa/oma erbij en je zorgen uitspreken. Aangeven dat je op het punt staat om hulp in te schakelen, maar eerst haar een kans wil geven. Hoe oud zijn de kinderen? Woont ze samen met die vent? Is de vader nog in beeld? Ik zou ook zeker met de vader contact houden... Mocht dat allemaal niet werken, dan zou je allicht kunnen bellen om op zijn minst advies te vragen.
Nee, vader is niet in beeld (momenteel). Daar ben ik niet zo rouwig om, gezien de uitspraken van de oudste (6) zijn er sterke vermoedens van seksueel misbruik. De andere 2 zijn 4 en bijna 3. Mijn zus heeft al hulp met de opvoeding, maar dat helpt allemaal niet. Dat is het trieste ook. Alle problemen die ze heeft met de kinderen, komen volgens haar ook door de kinderen. Doordat er wel van alles mis met ze moet zijn. Maar ze ziet niet in dat zij en hij het grootste probleem zijn. Want als het echt zulke probleem kinderen zijn hoe kan het dan dat ze bij mijn ouders of op school gewoon lieve, leuke kindjes zijn? Mijn moeder weet ook niet meer wat ze er mee aan moet. Mijn moeder is kankerpatient (longkanker) en kan gewoon heel weinig. Afgelopen weekend is ze ingestort (psychisch), door de verhalen van mijn zus. Mijn zus woont idd samen met die man. De kinderen zitten er 24/7 bij in. En er wordt alleen maar op ze gefoeterd. Wat ze ook doen, niks is goed.
Hoi Storm, wat vreselijk wat jouw neefjes en nichtjes moeten doormaken. Klinkt echt heet naar. Ik las toevallig net je vorige topic uit 2011 ook. Het speelt nu echt al heel lang (gezien je vorige topic ook). Als praten niet helpt omdat je zus dan vervolgens alles ontkent en ook je ouders hier geen oplossing in kunnen vinden met haar is het misschien wel goed om je vraag eens anoniem/vrijblijvend bij een instantie neer te leggen? Vind het ook erg moeilijk om hier verder een goed advies op te geven maar gezien de looptijd is het nu misschien wel beter om niet meer alleen toe te kijken, ze heeft kansen genoeg gekregen. Wil je heel veel sterkte wensen met deze situatie en die van je moeder!
Als ze al hulp krijgt - dan zou ik daarmee zeker contact opnemen! Schakel ze in, zeg hoe het er (volgens) jullie voorstaat. Bij buren merkte ik dat er - waneer de hulpverlener langskwam - mooi weer gespeeld werd. Ik denk dat achtergrond informatie heel waardevol kan zijn. Jouw neefjes en nichtjes kunnen niet zelf de hulp inschakelen. Aangeven bij de hulpverlener zal moeilijk zijn voor hun...zij hebben juist de achterban nodig voor dit soort dingen. Iemand die het voor hen opneemt. Ja, ik zou hulp inschakelen. Het liefst dus bij de instantie die al bekend is met het gezin.
Heb net mijn moeder gesproken. Die moest naar de HA ivm haar inzinking afgelopen weekend en wat er nu voor haar moet gebeuren. Mijn moeder heeft alles verteld over de afgelopen 3 jaar en haar HA zegt idd ook dat dit gedrag wel erg veel lijkt op een persoon met borderline. Zij heeft mijn moeder het advies gegeven om contact op te nemen met de HA van mijn zus en het verhaal van haar kant te vertellen. De ha mag zelf natuurlijk niets over haar zeggen, maar mijn moeder mag wel informatie doorgeven. Dat zou ze vanmiddag nog gaan doen, zodat ze daar ook weten wat er speelt. Misschien idd een goed idee om iemand van hun hulpverlening ook in te lichten, mijn moeder weet wie hun contactpersoon is. Maar eerst de HA in lichten. Daarnaast vond de huisarts van mijn moeder het ook zeer verontrustend dat met de vermoedens van het misbruik ook door de reeds aanwezige hulp niks gedaan is. Mijn moeder gaat dit in ieder geval oppakken in het GGZ-traject waar ze nu zelf in komt. Die weten misschien ook wat beter hoe te handelen. En toch, hoe meer meldingen er binnen komen over 1 gezin, hoe sneller het ook jeugd en welzijn het ook oppakt, zeggen ze. Dus ik twijfel nog al dan niet anoniem melding te maken met jeugd en welzijn. Het balletje rolt nu wel een beetje. De situatie is in elk geval wel zeer zorgelijk. Ik ben helemaal van slag nu. Bah. En weet je, mijn zus is geen slecht mens. Alleen doet ze wel heel foute/rare dingen.
Wat goed dat er actie ondernomen wordt! Jouw neefjes/nichtjes hebben alle hulp nodig, het gevoel dat er iemand is die ze beschermt. Hopelijk rolt het balletje snel verder. Sterkte!
respect! ik vind dat je goed met de situatie omgaat! je kunt altijd een melding doen als je dat nog zou willen. en wat goed dat tante er zo is voor de kinden. sterkte!
Ook van hieruit zeker respect hoe je hiermee omgaat. Heel veel sterkte. Wat een vreselijke sh*t situatie
Heb eergisteren melding gemaakt bij Voor een veilig thuis, zoals het tegenwoordig heet. Het was even zoeken. Half huilend mijn verhaal gedaan. Jeetje, wat voelt dat als klikken zeg. Daarna heb ik mijn zus gebeld om haar te vertellen over het feit dat ik melding gemaakt had, heb immers geen anonieme melding gemaakt. Ook mijn moeder en schoonzus hebben inmiddels een melding gemaakt. Mijn zus is nu heel bang dat ze haar kinderen bij haar weg halen. Haar op het hart gedrukt dat we niet gemeld hebben om de kinderen uit huis geplaatst te krijgen, maar dat we wel hopen dat de dingen ten goede keren. Voor de kinderen, maar ook voor haar. Ik voel me in elk geval wel gesterkt door de vrouw die ik sprak bij veilig thuis. Er zouden meer mensen zo dapper moeten zijn om melding te maken, want het gebeurt veel te weinig. Nou, ik snap wel waarom. Alsof ik mijn zus een mes in de rug stak. Heb die dame nog wel even gezegd dat mijn zus echt geen monster is, maar dat ze momenteel wel verkeerde keuzes maakt. Ik ben benieuwd hoe dit verder gaat lopen. Maar ik hoop dat mijn neefjes en nichtje nu een betere toekomst krijgen. En het liefst met hun eigen moeder.
Heftige situatie! Dapper van je, ik hoop dat het je band met je zus niet gaat verbreken en dat ze (ooit) begrijpt waarom je die stap hebt genomen.
Wow heftig verhaal! Heel knap dat je melding hebt gemaakt, onwijs moeilijk, maar volgens mij zeker wel nodig als ik dit zo allemaal lees! Veel sterkte met alles!
Wat ontzettend knap dat je de stap hebt genomen. Zal ontzettend moeilijk zijn maar ik hoop dat je ook over je rot gevoel heen kunt gaan stappen want je hebt de stap gezet om een betere situatie te creeëren voor je neefjes, nichtjes en je zus. Ik hoop zo dat dit zal gaan helpen. Nogmaals heel veel sterkte!
Goed gehandeld Storm. Kan me voorstellen dat het heel moeilijk voor was om de stap te nemen. Ook heel goed dat je het zelf tegen je zus gezegd hebt.
Wat knap van je! Daar heb je erg veel moed voor nodig gehad. Heel goed dat jij het welzijn van je neefjes/nichtjes en zus voorop stelt!! Echt: compliment!
Goed dat er wat actie lijkt te komen. Ook knap dat je daarna je zus gebeld hebt. Je zus (en haar kinderen) kan/ kunnen nog veel aan jou hebben, dus houd de lijnen met haar kort en probeer haar zoveel mogelijk te steunen! Hoe frustrerend haar gedrag en/ of haar keuzes ook zijn. Het is waardevol voor de kinderen van je zus dat jullie band goed is... Soms wel heel moeilijk en tegenstrijdig...