bang om te vroeg te bevallen

bij ons eerste kindje braken m'n vliezen opeens met 36,5wk. het was ook maar een klein kindje, ik werd al een poosje in de gaten gehouden omdat ze hem aan de kleine kant vonden. met 28 weken was hij al ingedaald, met 30 weken lag hij al helemaal klem, met 34 weken leek het erop dat de bevalling begonnen was, maar uiteindelijk duurde het dus toch nog 2,5week voor het echt begon.
achteraf bleek ik drager van de streptokokken B bacterie.
bij dit beebje heb ik al heel vroeg last van allerlei klachten (met 20wk al serieuze voorweeen, dus mag al langere tijd heel veel dingen niet meer doen), dit kindje is het tegenovergestelde van z'n grote broer: hij is erg groot in alle opzichten.
ik heb nu al weken last van heel pijnlijke voorweeen, vooral de afgelopen dagen rommelt het flink, doet ook flink pijn.
waarom weet ik niet, maar ik ben deze keer erg bang om te vroeg te bevallen, het houd me de hele dag bezig zodra ik weer last krijg.
sinds gisteren heb ik ook enorm de drang om wat kleertjes te gaan wassen en dingen klaar te maken voor als de bevalling begint enzo, terwijl ik dit vorige week helemaal niet had (ik ben nogal van het last minute gebeuren, bij de 1e moest het bedje nog in elkaar gezet worden en de commode ingepakt met 35,5wk!). bij de vorige bevalling had ik de 2 dagen voorafgaand aan de bevalling opeens de drang om dingen te regelen (kruikje kopen, etc). nu besef ik me goed dat ik er nu zo mee bezig ben dat ik overal in denk te zien dat het misschien wel beginnen gaat maar het is wel een rotgevoel.
zijn er meer mama's die zich hier zorgen om maken, en hoe gaan jullie ermee om?

 

de verloskundige ziet me al aankomen denk ik ik heb niet echt iets concreets dat ik zeggen kan dit is dr aan de hand. ja veel last van gerommel maar ze blijven maar zeggen rustig aan doen, ruuuustig aan