Hoi dames, Ik ben benieuwd of er dames zijn die bij verschillende bevallingen een sterrenkijker hadden? Mijn zoontje was een sterrenkijker met kruinligging, dat was een pittige bevalling. Nu ben ik natuurlijk een beetje bang dat deze baby ook de verkeerde kant op kijkt bij de uitgang Groetjes Patricia
Van de 2 bevallingen was mijn eerste een sterrenkijker. De 2de bevalling was met 23 weken dus dat kwam nog niet ter sprake. Maar ze zijn een half uur bezig geweest want ze zat vast, pompen, tangen, zusters bovenop me en al te ver naar beneden dus keizersnee kon ook niet. Geknipt en wel. Brrrr hoop niet dat dit bij deze ook gebeurd
Oh krijg de zenuwen als dit lees, tot nu toe ligt meneer als en sterrenkijker...we zullen zien hoe gaat deze bevalling.
Van m'n eerste bevallen die lag gewoon goed. 5,5 week geleden bevallen en dame lag als sterrenkijker. Tijdens de bevalling wel gedraaid. (Moest op m'n linkerzijde liggen)
Ik was zelf ook benieuwd naar het antwoord en ben even kort op onderzoek uit gegaan. Tot nu toe heb ik gelezen dat het toeval kan zijn dat je een sterrenkijker krijgt, maar het kan ook zo zijn dat je, net als bij stuitliggingen, een grotere kans hebt dat jouw kindjes zo liggen. Bij stuitliggingen kan dit komen door bijv. de vorm van de baarmoeder, maar ik kan geen onderzoek vinden naar de oorzaak van sterrenkijkers. Ik wil nog even toevoegen dat als je dit leest en je gaat je eerste bevalling tegemoet van een sterrenkijkertje, laat je dan goed informeren. Ikzelf was niet goed geïnformeerd. Heb een KS gehad en alles goed gegaan, maar als ik had geweten dat er vaker gebruik wordt gemaakt van de vacuümpomp, iets wat ik absoluut niet wilde, dan had ik dat bijvoorbeeld vast laten leggen.
Dit dus... Bij mij kwamen ze erachter tijdens het uitdrijven want er kwam geen beweging in. Ik riep nog er gebeurd niks maar er werd mij niks verteld. Voor ik het wist stond er een man met een mondkap in een witte jas voor me en kwamen alle toeters en bellen tevoorschijn. Dit heb ik aangegeven na de bevalling maar dan is het al gebeurd natuurlijk. Ik ben van mening als ze nog met een echo van te voren hadden gekeken dat er dan een hoop drama voorkomen had kunnen worden
Hier was de jongste een sterrekijker met een pittige bevalling. Kwamen er pas tijdens de bevalling achter. Had ook een totaal ruptuur, waar ik wel redelijk snel van hersteld was. Kreeg met 8 cm al persweeën.
De jongste was een sterrenkijker maar daar kwamen ze pas achter toen de ontsluiting bij 7/8cm stagneerde en ik 2 uur lang persweeen moest wegpuffen. Ik riep steeds maar dat ze niet goed lag maar pas na 2 uur werd de echo erop gezet en bleek dat ik gelijk had. Werd meteen naar de ok gebracht voor spoed ks. Achteraf was het volgens de Gyn maar goed ook want de navelstreng zat 2x om d'r nekje en ze was ook te mollig dus als ze niet hadden ingegrepen had ze er waarschijnlijk nog gezeten
Hopelijk ter geruststelling: twee kids, beide sterrenkijkertjes. Eerste bevalling was pittig, maar wel thuis. Na bijna twee uur persen, flinke knip en volle gewicht van de kraamverzorgster werd onze dochter geboren. Bij de tweede dacht ik zodra ik persweeeen had: dit gebeurt mij niet nog eens en toen na 15 minuten persen een prachtige dochter, die ook als sterrenkijker ter wereld kwam. Twee hechtingen waren voldoende en super snel hersteld na deze, wederom thuisbevalling. Nu hoogzwanger van de derde; ik maak me niet zo druk over de ligging (wel als het om stuit zou gaan natuurlijk), ene sterrenkijker is de andere niet!!
Mijn oudste was ook een sterrenkijker maar daar kwamen ze bij 9cm ontsluiting pas achter. Ik moest op mijn zij persweeën wegpuffen (hel) en toen is zijn hoofd toch nog wat gedraaid. 72min persen en een normale knip later is hij geboren. Herstel ging supergoed. Ik ben heel benieuwd wat het dit keer brengt!
Oudste was ook sterrenkijker. Tijdens de bevalling is hij verkeerd gaan liggen. Dit kwam, achteraf gezien, door zijn ziekte trouwens, hij heeft altijd goed gelegen maar doordat hij niet mee kon werken tijdens de uitdrijving is hij verkeerd komen te liggen. Ik moest op mn zij gaan liggen en zo is hij toch nog wat gedraaid. Ik vond het echt de hel (op mn zij de weeën opvangen), maar goed, je hebt weinig keus op dat moment
Haha lijkt dus erg op mijn bevalling hierboven Ik was zo dankbaar toen ik eindelijk te horen kreeg dat ik mocht persen. Met weeopwekkers erbij duurde het 3,5uur van 9cm naar volledige ontsluiting. Heavy work Ik ging 2uur later fluitend het ziekenhuis uit. Piece of cake. Duurde een halfjaartje tot het doordrong dat het toch wel erg zwaar was 40uur lang
Ik lees herkenbare dingen, vroeg persweeen, lang persen zonder resultaat.. Vk had het vemist en toen hoorde ik de arts assistent zeggen dat ze terug leek te gaan (De verkeerde kant op dus) toen stond binnen no time de gyn en een echo apparaat aan mn bed en lag ik weer tien minuten later op de ok voor een spoed ks. Mij is verteld dat het toeval is. Het had natuurlijk gekund als de vk het wel door had gehad zei de gyn.
Bij mij ook een sterrekijkertje. Alleen kwamen we daar best laat achter. Ik had al 9,5 cm ontsluiting. De verloskundige ging toucheren en zei ineens "Hee wacht eens even, volgensmij ligt ze niet goed." De bevalling was al 38 uur bezig, ze had in het vruchtwater gepoept en ik had een ruggenprik die gewoon niet werkte. Ik zat er helemaal doorheen. Ze vroegen of ik nog wou proberen zelf te persen of meteen een keizersnede wou. Ik vroeg hoe groot zij de kans achtte dat ik haar er zelf uit zou krijgen en ze antwoordde niet zo groot. Ik had twee pogingen gedaan om te persen maar ik was zo uitgeput dat ik gewoon geen kracht meer kon zetten, dus besloot ik maar voor de keizersnede te gaan.
Ik lees even mee... stiekem toch wel benieuwd hoe anderen dit ervaren, mijn 1e was ook een sterrenkijker en uiteindelijk na 33 uur heftige weeën, weeënversterkers en allerlei toeters en bellen toch nog een ks. Toen pas kwamen ze erachter waarom mijn ontsluiting niet vorderde na 7,5 cm. Kom maar op met succesverhalen haha.. ik hoop zo deze keer een 'normale' bevalling mee te mogen maken!
Ik lees veel over niet vorderende ontsluiting en vroege persweeën. Bij mij ging de ontsluiting prima, alleen geen persweeën en hij bleef niet in het geboortekanaal zitten, maar ging steeds weer terug. Tot KS overgegaan omdat ze bang waren dat hij vast zou komen te zitten. Achteraf naar goed ook, hij was P97,8 en was zeker vast komen te zitten. Er zijn dus ook andere factoren van invloed op hoe een bevalling van een sterrenkijker verloopt.
Sodeknetters, dan is het bij mij "nog meegevallen". Ik werd ingeleid met 37,4, op 38 precies braken mijn vliezen om 05.00. Toen ging ik aan de weëenopwekkers en belandde in een weëenstorm van 3 uur (!). Toen kreeg ik pas een ruggenprik en kon ik rusten. Maar eventjes, want met 6,5 cm begonnen bij mij de persweëen! Die moest ik dus anderhalf uur lang wegpuffen, dat was echt een hel. Toen wisten ze nog niet dat het een sterrenkijker was, maar je zou toch denken dat de signalen er wel waren! Uiteindelijk mocht ik met 8 cm gaan persen omdat ze zagen dat ik behoorlijke perskracht had. Wat wil je, na al dat onderdrukken. Ik heb mn zoontje er toen met 50 minuten uit weten te persen, niet eens helemaal ingescheurd, paar hechtingen maar. Nu snap ik beter waarom de gyn zo vol lof was over mijn "prestatie"! Bedankt voor de reacties tot nog toe!
Trouwens, mijn man was ook een sterrenkijker. Die is nog in zijn wang gesneden door de gyn destijds met de spoedKS.
HIer ook een sterrekijkertje,onze oudste... Was 41 wk zwanger toen de bevalling begon,wilde al in het ziekenhuis bevallen dus met 4cm ontsluiting en gebroken vliezen ging ik er heen . Om half 9 smorgens had ik 9cm ontsluiting (vanaf half 1 snachts dat de weeën begonnen) en mijn laatste cm wilde niet komen,weeen opwekkers, weeen remmers,en persweeen werd eindelijke om half 11 de gyn gehaald die met een echo constateerde dat ik een sterrekijkertje had en ik een ks kreeg... om 13.25 is onze zoon geboren met een gewicht van 4350 en 52 cm lang Al die tijd persweeën weg liggen puffen,was blij dat ik op de ok de ruggenprik kreeg en de weeën niet meer voelde.