Ik dacht maandag dat ik ongesteld was geworden, maar het was na een kwartier al weer over.... Niet een puntje bloed, nee, best flink voor het begin van een ongesteldheid. Dus omdat dat te vroeg was, dacht ik: ik word gewoon heel langzaam maar zeker ongesteld... Ik had ook heeeeeel veel heldere kleverige afscheiding. Die ik normaal rond mijn eisprong moet hebben, maar dan heeeeeel veel. En tijdens mijn eisprong had ik die niet! Ik had ovulatietesten gebruikt, omdat ik het deze maand zó graag wilde. Mijn opa is vorig jaar vlak voor kerst overleden en 24 december begravenen. mijn moeder vind kerst nu natuurlijk een beetje triest. Vorige maand en die daarvoor had ik alle zwangerschapssymptomen, en nu niets. Af en toe een heel vaag krampje, alsof ik ongesteld moet worden,maar die zijn meteen weer over. Ik kon dus een hele lichte ongesteldheid hebben gehad en al in mijn nieuwe ronde zitten, OF het was een innestelingsbloeding.... Ik werd vrijdag en zaterdag niet ongesteld..... zaterdag kon ik natuurlijk al testen, maar dan zou ik op mijn werk heel de dag chagerijnig of met een big smile hebben rondgelopen, dus wilde ik tot zondag wachten....pffff wat slopend zeg. Dus vannacht was ik om 2 uur! klaarwakker. om 3 uur nog steeds, en om half 4 was mijn vriend ook wakker... Ik hield het niet meer, ik moest het weten! Ik moest toch naar het toilet... Test gedaan( digitale van Clear blue, die is tenminste duidelijk, geen twijfel wel/niet), en terug naar de slaapkamer gegaan. Mijn vriend zat al rechtop in bed Binnen één minuut stond er zwanger op! IK BEN ECHT ZWANGER ! Ik heb gelachen en gehuild, ik weet het allemaal niet meer... Mijn vriend ook hoor. Om 5 uur kon ik toch nog een beetje slapen... Ben nu al weer wel wakker... dacht dat ik het had gedroomd. Maar de test ligt nog op tafel. Ik ben in mijn baby(dag)boekje gaan schrijven, ik houd in een klein boekje bij wanneer we besloten hadden een baby'tje te willen, en wat we van iemand gekregen hebben (sokjes,iemand had het aan onze gezichten gezien)wanneer ik nu dus zwanger ben en hoe ik me tijdens de zwangerschap voel. Mijn vriend heeft zoiets van zijn moeder, met korte tekstjes in een fotoalbum, hij is zijn moeder verloren toen hij 2 was, en heeft haar dus nooit gekend, dit boekje betekend zoveel voor hem. en ik vind het zó mooi. En nu kan ik voor mijn moeder kerst weer heel fijn laten worden. Mooi, denken aan dood, maar ook aan nieuw leven! Ik had al een doos gekocht met allerlei babykleerjes, cremekleur met een beertje in maatje 50. Die ga ik haar morgen geven! Mijn vriend mocht zelf bedenken hoe hij het aan zijn vader wil vertellen, hij heeft een heel mooi doosje bonbons gekocht ( hij is gek op chocolade) en doet er babysokjes in! Voor allebei de ouders is het het eerste kleinkind! sorry voor mijn lange verhaal, ik moest het kwijt....
Wat een mooi verhaal van jou, wat symbolisch allemaal en vooral: wat heerlijk! Geniet ervan en een bijzondere kerst gewenst!