Wat een vreselijke vent! Of moet ik zeggen wat een slappe zak.. Volgens mij heb jij je keuze al gemaakt, jij bent blij! En even heel eerlijk.. stel dat je een abortus zou plegen (wat met jou aantal weken geen "standaard" abortus zou zijn, en je echt hele goede redenen moet hebben in NL) en je vriend komt terug. Wat dan? Is dit een man waar je verder mee wil? Iemand die zo zo ontzettend laat stikken op een moeilijk moment? Veel sterkte en succes. Je kan het zonder hem!!! Oja en gefeliciteerd..
Als ik jou was zou ik zéker geen abortus laten plegen. Zelfs al zou dat je relatie 'redden', dan zou het altijd tussen jou en je vriend in blijven staan. De conclusies die ik trek uit jouw verhaal (kan natuurlijk fout zitten): - Jullie werden onverwacht zwanger - Je vriend kreeg het Spaans benauwd en praatte erover met zijn moeder - Zijn moeder mag jou blijkbaar niet zo? Anders zou ze hem niet zo makkelijk helpen om weg te lopen. Het gaat om haar kleinkind, verdikkie! - Geef het de tij, probeer met hem te blijven praten, niet pushen, en hopelijk trekt hij wel weer bij Ik vind het apart hoe moeders haar zoon opgevoed heeft. "Kom kind, loop maar lekker weg voor je verantwoordelijkheden. Doe maar net alsof ze niet bestaan." Je vriend klinkt niet als een slappe l*l, hij klinkt als iemand die nooit de gevolgen van zijn daden heeft ondergaan.
Heftig zeg, heel veel sterkte meid! Toch zou ik voor jou en het kindje kiezen, het is zo bijzonder om een klein leventje te mogen dragen. Ookal was het totaal ongeplant.. Abortus in dit stadium van een zwangerschap vindt ik écht niet meer kunnen! Het kindje is al helemaal compleet, hoeft alleen nog maar te groeien...
wij hebben helaas ons kindje verloren met 17 weken(open schedeltje en dus niet levens vatbaar buiten mn baarmoeder) dus als je een foto wilt zien van hoe groot je kleine ongeveer zal zijn nu moet je maar in mn album kijken... t is idd al een echt kindje met alles erop en eraan.. ik zou zeker voor jezelf gaan meis, snap ook niet dat je ex denkt een abortus van je te kunnen verlangen.. jullie zijn samen verantwoordelijk voor de situatie, niet alleen jij! Knuf...
Ik ben zelf ongepland zwanger geraakt en heb ook veel twijfels gehad (gelukkig heb ik wel een vriend die me volledig steund), maar toen ik mijn kindje op de eerste echo (14 weken) zag kon ik er niet meer om heen. Het is al echt een mensje met vingertjes en teentjes. Ik kon zien hoe het aan het duimen was en z'n beentje vast pakte. Het is bij 17 weken echt geen wurmpje meer dat je weg laat halen. Daarnaast is een abortus van 12 tot 24 weken vooral bedoelt voor medische noodzaak. Onderschat niet wat een abortus met je doet zeker als het onder druk van je vriend gebeurd. Ik weet zeker dat je er spijt van zult krijgen als je eigenlijk je kindje wil houden. Als je vriend dit achter je rug om doet terwijl jij het ook natuurlijk moeilijk hebt met deze situatie weet je al dat hij je bij de volgende moeilijke situatie ook zal laten zitten. Aan zo'n vent heb je niks.
Jeetje, sorry, wat een loser die vriend van je. Ik zou in dit geval toch kiezen voor het kindje. Zoals ik al zei: stel je voor dat je voor je vriend kiest en volgend jaar besluit hij dat jullie relatie toch geen zin meer heeft. Dan heb je geen vriend, maar ook je kindje niet meer. By the way zoals anderen ook aangeven: kloppen de data wel? Je schrijft dat jullie op 3 maart erachter zijn gekomen dat je onverwachts zwanger was. Vervolgens zijn jullie op 11 augustus voor het eerst naar de verloskundige geweest? Dus 5 maanden later? En bleek je daar 13 weken zwanger?
ik weet niet wat voor opvoeding je ex heeft gekregen maar ik leer mijn jongens nu al dat als ze een meid zwanger maken ze er ook voor moeten staan waardeloze vent en zijn moeder ook sterkte voor jou meid maar jij gaat het wel redden hoor
Vervelende situatie, maar mijn inziens geen moeilijke keuze, kies voor jezelf, je kan niet voor iemand kiezen die niet voor jou kiest.
Al kies je voor abortus,tussen jullie wordt het sowieso niets meer. Daarbij,17 weken?? Mag toch hopen dat je dat niet doet he? Met 19 weken voelde ik me kindje bewegen. En het is niet meer wegzuigen he,het is bevallen dan.
Ik dacht hetzelfde als draak86, met het verschil dat ik mijn zoontje al voelde met 17 weken! En het dan nog wel laten halen, omg.... Kennelijk dacht je hiervoor niet aan abortus, anders waren jullie daar misschien de afgelopen 4 weken al mee bezig geweest. Als die jongen jou nu in de steek laat en op deze manier gaat een abortus jullie relatie niet redden denk ik en is de poging het je waard? Zo'n heftige beslissing voor een jongen die het wellicht niet waard is. (sowieso denk ik niet dat je dit voor een man moet doen.., je moet met jezelf de rest van je leven en niet per se met deze man) succes met je keuze
Is er nou niemand die het raar vindt dat TS niet reageert en laatste activiteit 7 september 2011 17:54 in haar profiel staat. Denk dat mijn terughoudendheid in mijn eerste reactie misschien niet onterecht was.... TS, als dit wel een oprechte post is laat je dan nog even horen hoe het met je is? Gr. Cybi
Meid wat een heftig verhaal. Raar dta je vriend ook nooit iets gezegd heeft of iets heeft laten merken....... Data moet idd anders zijn want ik bedoel wie wacht er zo lang om naar de vk te gaan. Van je vriend ook niet slim.... Meid wens je veel sterkte ..... Abortus kan nu toch alleen met medische noodzaak en wil je dat? Een helse bevalling doorstaan????? Sterkte met je keuze
Tuurlijk zal het wel weer fake zijn,vast wel. Maar alleen de gedachte om abortus?? te plegen met 17 wkn (verzonnen of niet) vind ik achterlijk.
ja verzonnen of niet zoiets is verschrikkelijk maar helaas in een land als nederland wel toegestaan. moet er niet aan denken maar het zijn de feiten. hoop voor je dat je de juiste keus maakt en wat dat is weet alleen jij. een kind opvoeden is zwaar maar lukt je ook alleen vast wel. eventueel met wat hulp van je eigen familie. kies je voor abortus dan zal je ook een zware tijd krijgen en misschien wel later een schuldgevoel wat onomkeerbaar is. een kindje krijgen veranderd je leven vergoed maar is niet het einde van de wereld. en zou hij bij je terug komen dan zal een abortus altijd tussen jullie instaan. ik denk niet dat je het hem in dank afneemt en uiteindelijk is de relatie dan toch niet voor lange tijd vind de moeder er van je (ex)vriend wel een loeder. ik zou me zoon een schop onder zijn kont geven en hem laten weten dat hij net zo goed als het meisje voor de gevolgen van zijn bedspelletjes moet zorgen. hij zou niet bij het meisje hoeven te blijven als het niks wordt maar voor je verantwoordelijkheid weglopen omdat hij niet toe is aan kinderen, kom op zeg dat is echt belachelijk en moet hij zijn pik in zijn broek duwen of veilig vrijen. Dit verwacht ik ook mocht me dochter zwanger raken (hopelijk over minimaal 18 jaar en in een goede relatie)
ja helaas wel. tot aan week 24 (22wk na bevruchting) mag je abortus plegen. je hebt er speciale klinieken voor (eindhoven zit er een). heb er ooit een werkstuk van gemaakt op mijn middelbare school (ging over tienerzwangerschappen en de opties die je hebt dus o.a. abortus). je moet dan niet bevallen zoals veel mensen verwachten zoals bij een vroeggeboorte. ik heb toen een intervieuw gedaan in eindhoven (alweer een jaar of 8 geleden dus weet niet of hij er nog zit) en weet dat ze tot 18wk de keus geven voor plaatselijke verdoving of narcose en na 18wk zowiezo narcose. hoe ze de abortus doen zal ik niet vertellen dat vind ik zelfs nu nog te gruwelijk (mag staan toen als tiener)