Ik bij de eerste. We wilden allebei kinderen, maar dan met een huisje boompje beestje scenario. Uiteindelijk was ik zó hormonaal dat we er tijdebs mijn studie in ons appartement aan begonnen zijn. En voila, daar was zoonlief Inmiddels afgestudeerd en nog steeds (2 jr) werkloos, dus vond vriendlief het wel tijd voor een tweede Dus allebei één keer!
Ik ben er nu 1 jaar klaar voor. Vorig jaar zijn we getrouwd en ik wilde wel meteen na het trouwen beginnen. ML was er nog niet klaar voor. Na het trouwen wel een huis gekocht, daar hadden we het dan wel druk mee. Nu zitten we in het huis en bij mij begint het wel weer te kriebelen. Heb er nog met ML over gehad, die heeft nog wel wat tijd nodig. Ik geef hem de tijd die hij nodig heeft. Wil er wel echt samen voor gaan. Misschien volgend jaar...
Mijn vriend We waren koud een week een stel toen hij al liet merken dat hij toch wel heel erg graag een kindje van zichzelf zou willen. We kennen elkaar al jaren dus ik heb ook niet lang aan het idee hoeven wennen dat de derde er nu al aan zou komen. Uiteindelijk bleek ik al zwanger voordat we het uberhaupt actief geprobeerd hadden .
hier was ik er eerder klaar voor. mn vriend gaf heel duidelijk aan dat hij eerst het huis klaar wou hebben en dat er nog ff flink gespaard moest worden. nou zo gezegd, zo gedaan. druk aan het klussen geweest in huis, flink gespaard... en toen heb ik een afspraak gemaakt om mn spiraal te laten verwijderen. hij vondt het toen nog wel eng. maar toen het eenmaal raak was (2 maanden later) was hij er wel heel erg blij mee. en toen onze kleine vent geboren is, straalde hij gewoon.
Wat leuk om te lezen hoe het bij jullie allemaal is gegaan en het doet me wel goed om te lezen dat er meer mannen zijn die lang aan het idee moeten wennen om voor een kindje te gaan.
Ik had eerst nog een kinderwens. Maar omdat ik wist dat hij niet wilde, heb ik het achter me gelaten. Tot hij ineens aan tafel zei : "Ik wil een kindje" Ik werd nog enorm boos op hem en zei tegen hem niet te lopen geinen hierover en dat ik het niet grappig vond! :x Toen moest ik er grondig over na denken........ Wel kindje geen kindje wel kindje geen kindje..... Maar uiteindelijk toch zwanger
Hij toen we het er in het begin van de relatie over hadden en toen we eenmaal aan het proberen waren, was ik er meer zeker van en was hij wat meer bang voor de onzekere toekomst.
Ik was er veel eerder klaar voor dan vl. Heb zo'n 4 jaar moeten wachten. Werd er erg ongeduidig van. Rammelende eierstokken alom hahah. Veel over een mogelijk kindje gepraat en steeds gaf hij aan binnenkort wel te willen. Echter zodra 'binnenkort' dichterbij kwam krabbelde hij terug. Uiteindelijk hebben we samen een datum geprikt en hier echt naar toe geleeft, gezonder gaan eten, stoppen met slechte gewoontes etc. Dit heeft goed gewerk. Nu wachten (en klussen) tot we een blijvertje hebben.
Hier net zo , eerst wilde ik heel snel weer maar mn man niet. En toen ineens wilde hij ook en ik niet meer hahaha toen kwam het te dichtbij denk ik haha. Nu hebben we besloten ieder geval te stoppen met de pil en zien we wel waar t schip strand. Bij onze eerste heeft het 7 maanden geduurd
Eigenlijk allebei tegelijk, maar mijn vriend wilde er wel al echt eerder aan beginnen. Ik wilde dat ook heel graag maar het leek mij toch echt onpraktisch om al aan kinderen te beginnen als je net bent begonnen met een 4 jaar durende voltijd studie. Zit nu in het laatste jaar en net zwanger, dus echt begonnen wanneer het naar mijn gevoel 'kon' haha
Mijn meisje was niet gepland (wel heel erg gewenst!), dus toen waren we er allebei nog niet echt mee bezig. Nu wil ik dolgraag voor een tweede gaan maar helaas wil me vriend er nog niks van weten. Maar ik dus eerder als hij
Wij hebben er over gegrapt en over gepraat vanaf het begin, het was zo duidelijk als wat dat we allebei graag kinderen zouden willen in de toekomst, maar ik wilde niet jong moeder worden, iedereen rond me heen werd moeder rond hun 21e, de meeste zelfs nog vroeger, ml wilde dit ook niet. Maar daarna veranderde er een hoop, toen eenmaal bleek dat ik fybro heb, dat vergde de nodige tijd om er zelf mee op te gaan en we wilden allebei dat we daar eerst mee om konden gaan voordat we verder aan kinderen zouden denken. Op den duur had ik zoiets van ik zie wel hoe m'n zwangerschap zal zijn, misschien heb ik helemaal geen klachten en misschien heb ik inderdaad meer last en moet ik een groot deel van de zwangerschap rust houden, maar dat heb ik er dan voor over, zeker als we na 9 maanden ons kindje vast houden. Dus hebben we dit jaar besloten om voor een kleintje te gaan, ml begon erover en we hebben toen samen besloten om de strip van de pil af te maken en te stoppen en het te gaan proberen.
Ik was al 2 jaar eerder toe aan een kleintje dan mijn man... Hij wilde wel, maar "later". Het heeft wel eens tot heftige discussies geleid hoor, haha! Ik wilde vooral zeker weten dat "later" niet "nooit" zou worden. Want ik wilden een kind van hem, dat was zeker! Overigens heb ik nooit een kinderwens gehad, tot ik mijn man leerde kennen, ineens wist ik het, van hem wilde ik een kind! Toen zijn we onverwacht zwanger geraakt, dit eindigde in een miskraam. Heel verdrietig voor ons allebei. Maar toen wist mijn man wel zeker, een kleine moest er komen! Ik zat toen net zonder werk, dus we hebben nog even gewacht tot ik weer een baan had, en mijn proeftijd voorbij was. Toen was het de derde ronde raak! 8 weken na Nora's geboorte begon manlief al over een tweede... Ik dacht dat hij een grapje maakte, maar hij is serieus! En nu heb ik toch echt nog even tijd nodig Ik was dus eerder klaar voor de eerste, en manlief is eerder klaar voor de tweede
Ik, al ongeveer een jaar. Afgelopen verjaardag kreeg ik babyschoentjes ingepakt,, hij was er ook klaar voor!!!
in mijn vorige relatie was ik het die er klaar voor was en de vader van m'n drie kinderen liet het aan mij over, hij "vond alles best". niet op een laconieke manier overigens hoor, het is een geweldige papa. in m'n huidige relatie was het niet eens in me opgekomen, totdat herald begon te mijmeren hoe t zou zijn als er een kleintje van ons samen zou zijn. en dat is gegroeid van mijmeren naar serieus bespreken naar overwegen naar knoop doorhakken. en nu zitten we in ronde 13 en moeten we oppassen dat we niet doorslaan in die inmiddels diepgewortelde wens........
Goed van je dat je zo'n geduld hebt, Het kost ook gewoon even tijd. Mijn vriend zei al vrij snel dat hij heel graag papa wilde worden maar dat hij niet zeker wist of dat ging lukken ivm zijn medische verleden. (teelbalkanker en daar zware chemo voor gehad en 1 teelbal eraf dokter zei ook dat de kans echt minimaal was) Ik was eigenlijk ook helemaal verbaasd dat hij er ook zelf over begon. Dus daar hebben we het samen over gehad en besloten dat wij er allebei klaar voor waren. Maar we gingen er wel mee beginnen met de instelling van we zien wel wanneer het gebeurd dus niet extreem veel mee bezig geweest. Dus ik ben afgelopen juli gestopt met de pil en had 19 augustus een positieve test in hadden. Toen hebben we allebei wel een traantje gelaten want we hadden niet verwacht dat het zo snel ging.
Mijn vriend wist het in 2009 al dat hij kinderen wilde. Ik wilde echter eerst mijn opleidingen afmaken en carrière maken. In 2012 begon ik ook wel een kinderwens te krijg en heb ik hem gevraagd hoe het nu bij hem zat. Hij dacht dat ik nog altijd niet wilde, dus om mij geen slecht gevoel te geven zei hij dat hrt voor hem nog even niet hoefde. Toen ik eerlijk zei dat ik nu toch wel aan kinderen wilde beginnen was hij wel erg blij en gaf toe dat hij alleen maar had gezegd dat het voor hem niet hoefde omdat hij mij geen slecht gevoel erover wilde geven. Eind 2012 hebben we dan eindelijk besloten er samen voor te gaan.
Hier was ik er ook echt eerder klaar voor als ML, vlak voor we 2de keer oom en tante zouden worden maakte hij de keuze om er voor te gaan(hadden de afspraak dat als hij er klaar voor was hij het zou zeggen en we het zouden bespreken) Na en verjaardag moest ik weer met de pil beginnen en ik maar zoeken naar een nieuwe strip kon ik vind vinden snapte er niets van had net voor een nieuw jaar opgehaald bij de apotheek. Had hij tewijl in onder de douche stond het verstopt. Dus toen ik aan hem vroeg of hij het recept had gezien zij die nee misschien moet er dan ook maar niet meer mee beginnen. Dat was in juni zijn nu nog bezig....