Laatst had ik een gesprek met mijn moeder over de begrafenis, hoe ik het zou willen en hoe zij het zou willen. Zij vertelde dat ze in besloten kring begraven wilde worden, ik vroeg haar wel beste vrienden en familie. Zij wil alleen haar kant van de familie en niet haar schoonfamilie, zij heeft er niks mee etc. het is gewoon zo dat mijn moeder zich te goed vind voor haar schoonfamilie zij zijn niet christelijk of niet goed genoeg christelijk voor haar doen. (ik vind dit gedrag van haar niet christelijk) Ik zou het niet netjes vinden als ik mijn schoonfamilie niet zou uitnodigen op de begrafenis. Wat versta jij onder besloten kring?
Besloten kring is voor mij de mensen die het meest naast mij hebben gestaan, dierbaar zijn en waarmee ik een goed contact had. Familie of niet-familie staat hier dan los van.
Ze bedoelt dan dus dat ze niet de partners van haar broers/zussen erbij wil? Ja dat vind ik wel lomp..
Besloten kring is voor mij de mensen die het meest dichtbij staan en familieband staat hier los van. Mijn opa en oma zijn in besloten kring begraven , daar waren maar 6 mensen bij.. Dat was wat zij wilden. Maar het is wel pittig, zo'n begrafenis in besloten kring... Er is bijna niemand om de nabestaanden nog te troosten of nog eens dierbare herinneringen op te halen. Voor mij een reden om het zelf nooit zo klein te houden
Nee, ze wil wel de partners van haar broers/zussen maar niet de broers van mijn vader en hun partners. O en trouwens een broer van haar wil ze er ook niet bij, ik weet niet waarom. Misschien omdat het een half broer is en niet goed genoeg volgens haar.
Daarom zou ik het dus ook niet zo klein hebben, misschien gewoon en de koffietafel voor familie (broers/zussen en hun partners/ goede vrienden.
Ik versta er naaste familie onder en echt goede vrienden, dus een kleine groep dierbare mensen. Overigens zou het mij een worst wezen wie en hoe mijn begrafenis/crematie gaat, zelf zal ik het niet meemaken, dus het moet vooral voor de nabestaande een mooie ceremonie zijn, en die moeten er troost en vrede mee hebben hoe ze me naar mn laatste plaats brengen. (Misschien ben ik daar erg makkelijk in)
Tja mijn tante is ook zo... Heeft ook bewust contact met mij verbroken toen ik moslim werd (ook al ben ik zelf niet christelijk opgevoed, maar kennelijk is moslim zijn voor haar nog erger dan atheïst). Het doet me eerlijk gezegd niets, het zegt gewoon veel over haar. Zou er ook dus niet om treuren als ik niet welkom ben op haar begravenis. Onder besloten kring versta ik zeker wel schoonfamilie.
Dit. Ik hoef écht geen mensen op m'n begrafenis (of welke gelegenheid dan ook) waarmee ik niets heb / had. Op de begrafenis van m'n oma kon je precies zien welke mensen echt iets met haar hadden en welke mensen er alleen even kwamen kistje-gluren, er waren uit nieuwsgierigheid of omdat ze verplicht werden door anderen. Ik kan me niet vinden in de beweegredenen van je moeder, want ik vind het net zo walgelijk om mensen zo te behandelen - alleen omdat ze niet hetzelfde geloven of dat geloof op dezelfde manier praktiseren als jij, maar ik ben het wel met haar eens als ze zegt dat schoonfamilie niet op je begrafenis hoeft te komen, terwijl je nooit iets met elkaar gehad hebt. Nu is dat wat mij betreft nog anders als er mensen zijn die wel heel veel steun kunnen hebben aan de aanwezigheid van die persoon; als ik nu zou overlijden, zou ik bijvoorbeeld best kunnen begrijpen dat mijn man z'n moeder erbij zou willen hebben, terwijl ik niets met haar heb. Zeggen dat je broers en zussen wel mogen komen, maar hun partners niet, vind ik echt heel raar (tenzij er dingen zijn gebeurd waardoor het contact al veel langer was verbroken, uiteraard).
Ik heb beide uitvaarten van mijn ouders ook in besloten kring gehouden. Echt beide keren een heel klein groepje. Mensen die bij leven geen interesse in je hebben hoeven ook niet op een begrafenis te komen vind ik. Mijn moeder is een korte periode erg ziek geweest en in die periode liet de een na de ander het afweten om haar te bezoeken. Die hoef ik dan ook niet bij de begrafenis.
Besloten kring is voor mij in principe ook wel schoonfamilie maar als jouw moeder niet wilt dat zij komen dan vind ik dat je dat moet respecteren. Iedereen wilt het op zijn of haar eigen manier. Ik heb hier ook wel een lijstje van mensen die ik absoluut niet op mijn begrafenis wil hebben en ja daar zitter er ook een paar tussen van mijn schoonfamilie. Het wilt niet zeggen dat omdat ze schoonfamilie zijn ze sowieso op mijn begrafenis moeten komen, nee het gaat in mijn ogen om de band die je had met de mensen. Mijn oma zegt altijd '' Als mensen geen tijd hadden om een kopje koffie met mij te drinken toen ik nog leefde, waarom willen ze dan ineens wel een kopje koffie drinken als ik dood ben? '' Ik ben het daar wel mee eens. Als mensen geen contact/interess hadden met mij toen ik nog leefde dan hoef ik ze ook niet te zien op mijn begrafenis. Zo heb ik met mijn oma ( de moeder van mijn vader ) al dik 10 jaar geen contact meer vanwege een ruzie, haar hoef ik dus niet op mijn begrafenis te hebben, ook niet omdat ze nu eenmaal mijn oma is. De band is gebroken en daar is het klaar mee. Ik zou ook trouwens nooit naar haar begrafenis gaan.
De familie wil wel gewoon contact en accepteren hun zoals ze zijn maar dat doet mijn moeder niet (mijn vader trouwens ook niet). Mijn moeder wil gewoon niks met ze te maken hebben ze voelt zich te goed voor hun. Er zijn meerdere dingen volgens haar zijn mijn nichtje en neefje bastaard want ze zijn buiten het huwelijk geboren, op zondag gaan ze niet naar de verjaardagen van broers/schoonzussen dat kan maar stel dan een andere dag voor dat je op visite komt, maar nee stel je voor om daar op visite te gaan dat kan niet. En haar familie is ook wat dingen beu, ik heb gehoord dat een tante na een half uur visite al weer weg ging het ging alleen maar over het bedrijf. Nou hoeven die mensen dus niet op haar begrafenis te komen, ze stoot ze toch zelf af met haar ego gedrag. Echt ik erger mij verschrikkelijk aan dit gedrag van haar:x. (ik zou mij niks verbazen als ik ook niet mag komen haha)
@Chocolat; Nou, hopen dat het mooi weer is dan, kun je lekker naar de Efteling ofzo. Ik ben wel eens op uitvaarten geweest van mensen die ik niet of nauwelijks kende (vader van een leerling, moeder van een collega). Daar was ik dan als steun / troost voor de nabestaanden. Vaak wordt dat wel gewaardeerd. Ik vond het bij mijn grootvaders ook fijn om te zien dat er zo veel mensen waren. Ook vrienden en collega's van vroeger. Bij mijn ene grootvader ook oud-leerlingen. Ik vond er wel een troost vanuit gaan. Dat niet alleen wij als familie verdriet hebben en dat ook andere mensen herinneringen meedragen. Om die reden zou ik bij begrafenissen waar ik iets over te zeggen heb (van mezelf of mijn ouders) nooit kiezen voor 'in besloten kring'. Ik kan me daar bij heel beroemde mensen wel iets bij voorstellen, dan wil je als familie geen pottenkijkers. Maar bij 'normale' mensen komen er, neem ik aan, alleen mensen naar een uitvaart die iets met de overledene of met de nabestaanden hebben. Je gaat niet voor je lol naar een uitvaart tenslotte. Maar dat is je vraag niet. Ik denk dat je niet veel anders kunt dan de keuze van je moeder respecteren. Ze kan je achteraf geen huisarrest meer geven , maar je zit zelf niet lekker denk ik als er een hoop mensen weet waarvan je weet dat ze voor je moeder zelf eigenlijk niet welkom zijn. Maar ik vind het van je moeder wel vreemd. Ze gaat alleen uit van haar eigen wensen. Terwijl zij er niks van meekrijgt. Ze mag ook wel oog hebben voor de band die jij met dat deel van de familie hebt en dat er voor jou wel troost vanuit kan gaan. Hoe denkt ze dat te doen als jouw vader overlijdt? Is zijn kant van de familie dan ook niet welkom?
Tja je kan je enorm ergeren om het feit dat zij er anders tegen aan kijkt dan hoe jij er tegen aan kijkt maar toch vind ik dat je haar keus hebt te respecteren. Hoe moeilijk dat ook al zal zijn.
Heel eerlijk... wie dan leeft, wie dan zorgt. Ik vind dat iemand wel wensen kan aangeven voor zijn of haar begrafenis, maar dat de mensen die achterblijven ook wel enige zeggenschap hebben. Ik zou wel rekening houden met haar gevoelens dat ze het graag in een erg besloten kring wil laten plaatsvinden, maar als jij voorziet dat dat jouw relatie met haar schoonfamilie kan beschadigen, zou ik daar ook niet zo maar 1,2,3 aan voorbij gaan.
Haar schoonvader leeft niet meer en haar schoonmoeder wil niet eens komen als haar andere kinderen niet welkom zijn. Ik zal haar keuze respecteren, maar ik ben het er niet mee eens. Hopelijk duurt het nog heel lang. Maar ik zal mij nergens mee bemoeien als zij niks op papier heeft gezet zeg ik niks.
+1 Vooral dat laatste. Mijn begrafenis is niet voor mij, dus ik heb daarin ook eigenlijk geen wensen, behalve dan dat nabestaanden afscheid van me nemen op de manier waar zij zich het prettigst bij voelen.