Hoi meiden, Op 1 januari 2011 ben ik bevallen van een prachtige dochter...Liz! Vandaag is de eerste dag zonder kraamhulp en gaat ons goed af! Ik heb alleen al 4 dagen last 's nachts van eng wakker worden. Ik ben door de knip niet mobiel en mijn vriend haalt haar uit bed en geeft haar aan mij 's nachts om te voeden. Ik wordt nu zo'n 5 x per nacht wakker en dan denk ik dat ze nog bij mij ligt en durf ik mij niet meer te bewegen. Ik druk dan heel snel op de babyfoon (beeldcamera) en dan zie ik dat ze in haar bedje ligt. Pas daarna durf ik mij weer te bewegen. Vindt het heel eng. Zijn er meer meiden die hier last van hebben/hadden? En gaat het vanzelf weer over?
allereerst gefeliciteerd met je dochter en beterschap met je knip! (ik ben ook knip-ervaringsdeskundige) Ik begrijp precies wat je bedoelt.. alleen bij mij is het niet minder geworden. Ik word nog steeds 2 a 3 x per nacht wakker en denk dan dat ons kindje nog in ons bed ligt. Het enige wat mettertijd veranderd is, is dat ik nu niet meer zo bang ben; ik praat eerst op mezelf in dat hij echt niet bij ons in bed ligt en dat hij echt lekker in zn bedje ligt, als hij nog bij ons in bed zou liggen had hij het heus wel op een schreeuwen gezet. Ik probeer me ook er heel bewust van te zijn als we hem na een voeding weer in bed leggen, dat ik het echt niet vergeet zeg maar. succes!
Ik heb het ook gehad (terwijl ik flesvoeding gaf en dus echt niet in slaap viel tijdens het voeden) Regelmatig gedroomd/gedacht dat ons meisje tussen ons in lag, dan voorzichtig voelen en alleen m'n man tegenkomen - opluchting! Gek he? Ze is nu 7mnd en ik heb er geen last meer van
Ik heb hier ook last van gehad zelfs mijn man! Ik denk dat het te maken heeft met het slaapgebrek, de verantwoording die je ineens voelt. Na zo'n 5 weken is dat gevoel hier afgenomen en konden we weer rustig slapen. Het gaat dus over.
bedankt voor jullie reacties! Vannacht heb ik het maar 2x gehad... maar goed dan breekt het zweet me echt uit! Ik hoop dat het snel over is. Mijn vriend vraagt soms heel slaperig wat er is want dan roep ik KIJK UIT, KIJK UIT! Echt heel vermoeiend om zo wakker te worden. Ik ben daarentegen wel gelijk goed wakker en niet meer slaperig.
Ook ik heb daar in het begin last van gehad. Nu heb ik het soms nog. Denk ook dat het te maken heeft met vermoeidheid en de nieuwe verantwoordelijkheid. Had het toevallig afgelopen nacht nog weer. Maar het wordt dus vanzelf minder!
ik heb het ook gehad. Bij mij kwam het ook niet door bv of dat soort dingen. Mijn zoontje heeft de eerste 5 week in het zkh gelegen. En zelfs toen had ik het. Was zo in de war, dacht dat hij ook bij ons lag en geen adem kreeg. Of dat ik me afvroeg waar hij was, heel raar. Heb het nu nog steeds, en hoop dat het snel weggaat
Hoi, Heel herkenbaar. Ik heb er heel lang last van gehad en eigenlijk nog wel. In het begin droomde ik inderdaad met regelmaat dat onze kleine meid nog in bed lag. Dan trok ik de dekens van mn man af en begon ik te schreeuwen. Tegenwoordig droom ik dat onze dame op de overloop loopt en het traphek niet dicht zit.... Het wordt wel minder, maar ik heb er ook nog last van. En de oudste is al 2,5....
Ja dat heb ik ook gehad, inderdaad al toen ze nog in het ziekenhuis lag. Nu heb ik het niet meer, maar ik heb echt nachten gehad dat ik mijn man in paniek wakker maakte omdat hij op Simone lag of dat ze tussen de matrassen (!) was geglipt en ik haar niet meer kon vinden of ik ging het hele bed doorzoeken en hem aan de kant duwen Tegenwoordig ligt ze wel eens bij me in bed als ze heel vroeg komt voor de eerste voeding en ik ben helemaal niet bang dat ik op haar ga liggen. Gek he!
Hier ook beide gehad! En laatst nog een keertje geloof ik, volgens mij was dat mijn man maar dat komt omdat ze heel soms wel bij ons ligt.