Op 29 november om 15:40 is onze zoon en Lena's broertje Eskil geboren. Hier het verhaal. Het is nogal een lang verhaal geworden, maar ik heb het voor mezelf opschreven nu ik alles nog weet... Op woensdag 25 november moest ik weer op controle komen bij de vk. Ik was inmiddels 40 weken en 6 dagen zwanger en had er eigenlijk op gehoopt dat ons ventje er zou zijn. Alles was volgens haar nog in orde en er werd een afspraak gemaakt voor 30 november, voor een CTG en een echo, en voor het maken voor een afspraak om in te leiden. Ik had wel aangegeven wat minder beweging te voelen dan voorheen. In de loop van die woensdag voelde ik nog steeds niet echt verbetering en na een halve slapeloze nacht hebben we donderdag de verloskundige gebeld. Omdat ik hem nog wel geregeld voelde, alleen wel minder heftig, maakten we een afspraak voor vrijdagavond bij haar. Ze keek, ons ventje zat nog goed in het vruchtwater en ook het hartje klopte zoals het hoorde. Voor de zekerheid werden we nog doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een CTG. Ik heb een klein uurtje aan de CTG gelegen en ik bleek al wel zachte weeen te hebben. Ik kon naar huis en de verloskundige zei dat het gezien de weeenactiviteit ook wel eens die nacht spontaan zou kunnen beginnen. Wel moesten we voor de zekerheid zaterdag om half 11 nog een keertje langskomen voor weer een hartfilmpje. Zaterdag bleek ik wel sterkere weeen te hebben, die ik eigenlijk nauwelijks voelde. Kreeg wel een strak gevoel in mijn buik zo nu en dan, maar aangezien ik al twee weken lang heel veel harde buiken had viel het me niet echt op. De vk stond er wat vreemd van te kijken, volgens haar waren ze heftig genoeg om te voelen. Ze ging overleggen met de gyn en ik mocht kiezen. Of nog langer wachten, of de ochtend erna om half 8 melden en zouden ze de bevalling gaan opwekken. Omdat ik het wachten meer dan zat was, koos ik voor het laatste. Daarna zijn we naar mijn ouders gegaan, die hadden Lena inmiddels opgehaald. We zijn nog even boodschappen wezen doen en bleven daar eten, lekker makkelijk. Om 10 s avonds waren we thuis samen. Al met al een aparte gewaarwording, weten dat je (met een beetje geluk) over een uurtje of 24 bevallen bent. Gelukkig heb ik nog wel redelijk kunnen slapen. De ochtend erna waren we bij half 8 in het ziekenhuis. We moesten naar een klein kamertje waar ze gel inbrachten om de baarmoedermond wat te laten rijpen. Ik ging weeeeer aan de CTG en had wel duidelijk weeen, die ik wederom nauwelijks opmerkte. Na een uurtje kon ik er weer af en toen begon het lange wachten. Om 1 uur zou de vk weer komen kijken. We zijn een keer of 10 naar beneden gelopen, hebben alle foute tijdschriften gelezen die er lagen en eindelijk was het dan 1 uur. Weer aan de CTG. De vk twijfelde, ze kon gel bijgeven en daardoor kon de boel overgestimuleerd raken, ze kon afwachten en de weeen zouden kunnen verdwijnen (ze werden nl. ook niet heviger). Weer overleg met de gyn, ze besloot als ik het goed vond, mijn vliezen te breken. Ik vond het prima. Om 2 uur werden mijn vliezen gebroken. Eskil bleek in het vruchtwater gepoept te hebben dus zo lekker zat ie misschien ook niet meer in mijn buik. Meteen na het breken van de vliezen kreeg ik een verschrikkelijke wee. Ik was even helemaal weg door de kracht ervan. Hierna kwamen die verschrikkelijke weeen heel snel achter elkaar. Kon nog net, al hangend aan mijn man de douche in lopen, maar onder het hete water werden ze echt niet minder. De vk wilde wel even aankijken hoe het zou gaan maar ik wist wel dat ik dit geen uren vol kon houden. Ik heb een paar keer flink gegild (volgens mijn man viel het mee, maar toch) van de pijn en na drie kwartier wilde de vk weer de ontsluiting checken. Dat ging amper, want op bed liggen deed me echt verschrikkelijk zeer, kon helemaal niet op mijn rug liggen! Uiteindelijk is het toch gelukt en ze keek me verrast aan: 10 cm ontsluiting! Hm, dat verklaarde wel waarom het nogal pijn deed. Precies een uur na het breken van de vliezen kon ik gaan persen. Maar dat deed zon zeer, ik durfde het niet! Maar na wat aanmoediging van de vk en vk 2 lukte het. Kin op de borst, grote hap lucht en duwen. Ja. AUAUAU! Elke keer had ik het gevoel weer door een soort muur van pijn te moeten gaan, voor het lukte. Al met al nog redelijk snel zei ze Ik zie zijn haartjes al en dat gaf me wel moed. Maar nu het laatste stukje nog. Heb nog drie keer geperst en twee keer heel hard gegild (mocht niet maar ik kon niet anders) en toen stond zijn hoofdje. Dit deed vreemd genoeg niet echt zeer. Nog een keer persen en daar was ie! In nog geen uur en veertig minuten was ie geboren! Wat een verschil met de vorige bevalling. Het is een behoorlijke vent, hij woog 4390 gram. En dat terwijl hij door drie vks echt gewoon gemiddeld werd gevonden. Hij deed het meteen super, apgarscore was meteen 9. Hij mocht meteen lekker bij me liggen en heeft meteen een half uur aan de tiet gehangen. Hele geruststelling om te weten dat hij daar geen moeite mee had, in tegenstelling tot zijn zusje. Ik was een beetje gescheurd op het oude litteken van de knip maar dit had ik niet gevoeld, ook het hechten daar voelde ik niets van. De hechtingen die ik nu heb daar heb ik gelukkig ook helemaal geen last van. Hierna ben ik lekker gaan douchen, dat ging prima. Daarna werden we naar de zaal gebracht waar wij de enigen waren. We moesten omdat hij in het vruchtwater gepoept had nog wel een nachtje blijven maar dat vond ik niet erg. Al met al een ongelofelijk pijnlijke maar supersnelle bevalling! De pijn was gelukkig meteen weg toen Eskil geboren was, dus eigenlijk was het gewoon een superbevalling. We zijn superblij met hem en met dat hij het zo goed doet!
Jeeeeah gefeliciteerd!! Ga nu eerst het verhaal lezen *Edit* Gelezen. Super goed gedaan. Heftig, maar hij is er. Mooi jochie met een mooie naam. Genietse
Van harte gefeliciteerd met jullie zoon en broertje. Wat een verhaal zeg. Doet me denken aan mijn (eerste) bevalling ( met gillen erbij, ) Geniet van je kraamtijd.
Nogmaals ook hier, gefeliciteerd met jullie mooie vent! Wat een verhaal zeg, tjeminee... Wat een weeen moet jij gehad hebben meis... Ze zeggen dat de tweede bevalling sneller gaat maar jij slaat wel alle records!
hey je bent bevallen! gefeliciteerd met jullie zoontje en broertje! Mooi mannetje hoor super dat het met jullie zo goed gaat, hoe vind Lena haar broertje? trotse zus zeker? geniet ervan!
Heej G en M. Gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon Eskil! Stoere naam en wat een supermooi ventje! En Lena met haar broertje natuurlijk, hoe vind ze de nieuwste aanwinst. Wauw, super zo'n snelle bevalling! (wel pijnlijk zo te lezen, maar het ging snel gelukkig!) Dat geeft mij wel goede hoop op de volgende keer
Van harte gefeliciteerd!! Vond je verhaal leuk geschreven. Moest wel lachen om je zinnetje dat je eigenlijk niet mocht gillen. Ik was een erg stille bevalster maar ik ging op het laatst een soort en met dansje doen van de pijn haha. Achteraf erg om gelachen met mijn man. Geniet van een mooie kraamtijd!
Ah wat een heerlijk ventje!! Jou bevalling lijkt best op de mijne, ook zo snel ontsluitingsweeen na elkaar. Best heftig he? Maar het resultaat is daar. Een superkindje hoor keigave ticker btw, ik ga meteen op zoek naar 1 voor mezelf
Gefeliciteerd!!!! Wat is het ongelooflijk snel gegaan zeg! En dan is het inderdaad vaak wel heel erg heftig, maar hij was er gelukkig dus wel snel! Geniet er lekker van!