Hoi dames, Eigenlijk weet ik niet waar ik moet beginnen....dus neem me niet kwalijk voor misschien wel een onsamenhangende verhaal: Onze 4 jarige dochter is altijd een ondeugende, pittige, vrolijke tante geweest. Sinds dat ze naar school is gegaan lijkt het wel of we een hele andere dame hebben gekregen! Ze heeft regelmatig driftbuien, vraagt heel erg veel negatieve aandacht, maar waar ik nu nog het meeste mee zit is eigenlijk het uit bed komen 's avonds. Voorbeeld hoe het vanavond ging: Ze is heerlijk gaan douchen, aankleden, tandjes poetsen....boekje voorlezen, de dag doorgenomen eigenlijk het ritueeltje zoals we altijd doen. Dan zitten we beneden en horen we haar roepen "mama/papa ik kan niet slapen" (terwijl ze er moe uitziet, walletjes onder haar ogen, wrijven in ogen) dat laten we dan eventjes gaan. Ze komt uit bed en begint te gillen op de gang (geluk onwijs veel geluk dat haar zusje er niet wakker van word) ze begint dan met het traphekje te gooien. Dat is voor ons een reden om naar boven te gaan en haar weer naar bed te brengen. We blijven nog steeds lief en begripvol en leggen uit dat het tijd is om te gaan slapen etc. Zodra dat we de deur dichtdoen komt ze eruit, begrijp wel dat er ondertussen constant gehuild wordt of gillen. Ik of mijn vriend brengen haar dan rustig weer naar bed en zeggen niets. Zo zijn we dan echt 3 kwartier bezig. Dit hebben we nu 2 keer gehad....uiteindelijk vanavond 1 uur verder valt ze in slaap. Pfpfpfpfpf ik weet het niet meer....waar is mijn meisje van voor het naar schoolgaan, komt dit ooit nog goed en doen we het wel goed. Ik voel me onwijs onzeker....hoop zo ontzettend dat ik moeders tegenkom die dit herkennen of misschien tips hebben! Dank je wel voor het lezen van mijn/ons verhaal...
School zat een onzettende impact hebben op haar. Ik begrijp dat kinderen opeens zich heel anders gedragen. In een groep moeten ze voor zichzelf opkomen en dat voelt onveilig en ze kijken of papa en mama nog wel degene zijn die ze zijn. Sorry ik kan alleen maar zeggen dat je het goed doet en ga zo door. Het is een fase....sorry.
Ik ben er idd bang voor dat het een fase is....en het ergste is die onzekerheid hoe lang dat het duurt! Net haar lichtje uitgedaan ze ligt te slapen. We hebben "gewonnen" maar pfpfpfpfp heavy shit hoor!
School komt er wel op aan. De mijne uitte dat niet zo sterk, maar je merkte het wel.. Misschien kun je nog eens proberen om nog iets eerder naar bed te gaan? Mijn jochie wordt dwarser als hij meer moe is..
Mijn eerste reactie is: vroeger naar bed... maar goed, dat is natuurlijk van een afstandje redenerend. Heel vervelend is het in ieder geval wel. Veel sterkte
ik zou denk ik beginnen met : Bed ritueel en afspreken dat je over 5 minuten komt kijken en telkens als ze terkomt, terugleggen. De 1e keren met de woorden: Kom, lekker slapen, het is slaaptijd. En daarna alleen nog maar terugleggen. Intussen dus ook even boven blijven (wasje vouwen ofzo) zodat je voor je kindje nog in de buurt bent + je snel kan ingrijpen. Dan dwing je ook een soort van rust- die je kindje nu door alles mogelijk kwijt is. ( a la Jo Frost) Dus eigenlijk wat je al doet, maar nog wat duidelijker en afgebakender. En wat al gezegd is: Misschien toch wat eerder op bed proberen te leggen.
Ik weet eigenlijk wel zeker dat ze te moe is maar ze is een eigenwijs meisje! Wat athina zegt is inderdaad een hele goede, meer afgebakend! Gisteravond hebben we het er met z'n tweetjes overgehad en de komende dagen strak in het schema. Ik hooop zo dat het lukt, want dit zijn we echt niet van haar gewend. Ze kwam nooit uit haar bed zelfs 's ochtends niet. Het is een draakje! Zo is het ook nog steeds huilen bij het weggaan, ons meisje is zo in de war denk ik Meiden bedankt voor jullie reacties...
er veranderd ook een heleboel als je naar school moet he .....Er komt zovel op ze af en eigenlijk meoten ze al heel veel ..Ging ik vroeger naar de kleuterschool om lekker te spelen , nu moeten ze hier aan het eind van de kleuterperiode , het liefst al alle letters herkennen en ga zo maar door ..Planborden , schema's .....
Je hebt gelijk absoluut waar, maar het begrip opbrengen als ze op deze manier reageert is erg moeilijk. Merk ook aan mezelf dat ik in een negatieve spiraal zit wat natuurlijk ook een invloed op haar heeft. Ik denk ook dat ik in de vakantie lekker een daagje met haar op stap ga even quality timen! Ze heeft een kleiner zusje die ook steeds meer haar aandacht gaat opeisen....van alles en nog en wil zo graag voor haar weer rust in de tent!
Tuurlijk is het moeilijk om er begrip voor op te brengen , we weten allemaal heel goed hoe het eigenlijk moet totdat je zelf idd er midden in zit , want om het dan op de juiste manier te doen , valt echt niet altijd mee .......
Hmm juist de planborden op school geven houvast in een veranderende wereld... je kunt wel doen alsof dat heel erg erg is.. maar dat valt dus in de praktijk wel mee maarja.. hier ook een meisje dat nu al snapt hoe dat werkt met letters, cijfers en gek is op planborden.. wellicht is dat natuurlijk niet voor elk kind zo overigens zegt onze kleuterjuf ook gewoon dat een kleuterklas heel hard werken is. en onze dochter was in het begin ook zooo moe soms lag ze om 6 uur al op bed omdat ze te moe was om te eten. (wel met een boterhammetje hoor.. maar zonder echt avondeten dus) nu na ruim een half jaar... doet ze nog steeds regelmatig een middagdutje in het weekend..
Je hoort mij niet zegen dat dat erg is op school , juist helemala niet , maar daarom is het juist heel logisch dat ze thuis juist ff van deze problemen krijgen .. mijn kindjes genieten er ook van , vinden het ook leuk , maar stuiteren thuis soms ook wel ff .....
@marjon: oh hier gaat het ook niet zo goed ik graag had gezien uiteindelijk maar het planbord maakt hier eerder een positief verschil dan een negatief verschil gelukkig en ik dank de school op de blote knietjes dat er mogelijkheden zijn tot het leren van letters en het lezen van boeken of smartgames spelen in de klas maar kan me voorstellen dat niet elke kleuter daar zo'n behoefte aan heeft.
Kan me heel goed voortellen dat sommige kindjes in het begin enrom eel moeite hebben met de structuur van school en in het gareel lopen , heel logisch dat het thuis dan misschien niet zo lekker loopt ff ..
@Marjon2 ik snap je helemaal hoor, dat is natuurlijk ook het verhaal waar het om gaat! Onze dochter vind school ook leuk en komt met hele verhalen thuis....maar ze is gewoon echt veranderd sinds ze naar school gaat! En dat komt absoluut door de grote veranderingen die op dit moment gebeuren. Gelukkig is ze inderdaad leergierig.... Ik zit zelf ook weleens te denken om een planbord te maken, zodat ze weet wat komen gaat.....iemand tips? Misschien Saskia78?
overigens.. enige wat hier werkte was even de touwtjes strakker juist op de momenten dat ze fanatiek alle grenzen probeert te overschrijden merken we dat het beter gaan als we op dat moment even wat strenger blijven.. en qua planbord.. tja er zijn er genoeg te vinden op internet even zelf googlen wat je handig vind en regelmatig verkopen ze ze ook bij het kruidvat.. met magneetjes en allerhande "plaatjes" voor activiteiten.
Naast de andere tips, kun je nog wat meer met haar proberen te praten over school? Hoe het daar voor haar is? En waarom ze 's avonds zo moeilijk in slaap valt? Misschien kun je uit dit boek nog tips halen, how2talk2kids. Het klinkt hartstikke lastig hoor, sterkte.
Ik zou ook veel met haar praten over school, ook al vertellen ze in het begin niet zo veel er over. Even goed nagaan of ze het wel echt naar haar zin heeft en of er niet wat aan scheelt. Hier duurde het 3 maanden voordat ze wat minder moe was van school, het zijn natuurlijk veel indrukken. Daarbij denk ik dat het ook een beetje de leeftijd is. Onze dochter wil altijd weten wat wij dan gaan doen als ze in bed ligt en vraagt regelmatig of ze wat langer op mag blijven. Maar ik denk dat je heel goed bezig bent, consequent zijn nu en duidelijk en je zal merken dat het snel beter gaat. Het is echt een fase. Daarbij ook oppassen met hoe het met jezelf gaat, ze voelen dat haarfijn aan. Maar oh ik ken dat gevoel als ze opeens even 'anders' doen...je bent dan gelijk bang dat ze nooit meer normaal gaan slapen. Veel sterkte ermee! Charlie
O ja, mijn vriendin had met haar opstandige 4-jarige wel succes met de techniek "brainstormen", er is een probleempje, kunnen we er even over praten, en dan proberen samen oplossingen te bedenken voor het probleem. Ook uit het boek.