Nee presies net als wat ik net typte Als je emotioneel verwaarloost word en je hebt gevoelige persoonlijkheid voor dan heb je er kans op... Er zijn ook mensen die lijken niet emotioneel verwaarloost te zijn maar toch vinden ze dat wel in hun hoofd,ze willen meer aandacht dan ze krijgen... En gaan er dan met hun gedachten mee op de loop...Begint als heel vroeg in de kinderjaren...Dan bouw je een soort muur op tegen emoties,een zelfverdediging voor de boze wereld... Maar ja als je in de pubertijd komt heb je last van hele stressvolle situaties waardoor die vloedgolf van emoties er in 1x uit moeten komen En heb je een "aanval"
er zijn miljoenen verschillende ziekte beelde van bordeline het is een verzamel naam....uit mijn ervaring komt mijn moeder geen aandacht te kort heeft alleen verlatingsangste enzo....
inderdaad lynn... mijn zus komt ooke cht geen aandacht niks te kort.. maar otch al 14 keer in het ziekenhuis gelegen met overdosis pillen... enz enz.. maar niemand kan/wil haar helpen van instanties omdat de oorzaak niet bekent is of iets.. en omdat ze boven de 18 is.. maar aandacht of iets te kort niet in ieder geval want ze krijgt alle aandacht wat ze wilt zal maar zeggen..
Maar dat heeft allemaal met elkaar te maken,door het afstoten en aantrekken krijg je ook een aandacht impuls...Als je nou iemand afstoot wil je weten of die persoon voor altijd bij je blijft en je gaat kijken wat je grenzen zijn...Maar daar in tegen krijg je ook gelijk een angst dat die persoon je gaat verlaten... Dus ga je weer aantrekken,wat aandacht teweeg brengt... Borderline zit echt F***ed up inelkaar... Maar toch loopt er een rode draad doorheen
jah ik weet dat je er nooit van af komt maar hoop dat jij en mijn moeder en heel nederland die het ook heeft er een redelijk stabiel leven op na gaan houden...
Wij bordie's zijn erg vreemd voor de buiten wereld,maar voor ons is het echt heel logisch om zo te leven...Tot je erachter komt dat niemand je gaat verlaten,kan het zijn dat je rustiger word
Wat een lieve uitspraak! Ik moet je wel zeggen,dat het erg moeilijk is maar met hulp van lieve familie als jij komt het goed met je moeder!
jah maar als je niemand meer hebt...omdat je je contacten niet onderhoud is ook niet leuk...ik vind het heel moeilijk om het huis uit te gaan toen....ik vind het erg jammer dat mijn moeder niemand heeft! maar ze wil het en dan moet ik het maar respecteren maar ik maak me altijd zorgen om haar!
puzzcat misschien gekke vraag maar jij hebt borderline... mijn zus heeft het ook in een hele erge vorm dan.. wat wil diegen nou het liefst dat je doet? ik sta veel voor me zus klaar als ze wilt maar vind het vooor mezelf onwijs moeilijk omdat ik heel bang ben dat het haar ooit lukt een einde aan haar leven te maken... in ieder geval hoe kan ik ervoor zorgen/helpen dat ze zichzelf weer goed voelt en haar zelf niet zo in een hoekje laat drijven beetje lastig uit te leggen maar toch..
jah maar de ene keer gaat het super...ik moet zeggen dat gaat nu ook wel...alleen er hoefd maar iets te gebeuren en het is meteen mis....en dan heeftmijn moeder 3 kinderen en al achter klein kinderen alleen haar broers en zussen hebben ook allemaal wat en die komen steeds naar haar ze is de ouste van haar gezin!
Meid,ik moet je eerlijk zeggen: Het is jou taak niet om haar te helpen,ze moet zelf hulp aanvaarden van ggz of riagg (what ever) Het is ook een te zware taak voor jou alleen...Het is wat je zegt: Maar ze wil het en dan moet ik het maar respecteren...
Ik zal je maar zo eerlijk mogelijk antwoorden: Jij kan niks doen,maar alleen haar aanhoren en haar gedachten gang een beetje recht zetten... Stel je grenzen,en hou je eraan... Meer kan je niet doen...ZIJ is de enige die uit die sleur kan komen!En als ze het niet wil...Dan krijgt ze toch meer uit die situatie dan je nu denkt,want het gaat bij heel veel dingen echt om aandacht... En het ligt echt aan haar gedachten gang,die word heel erg verdraait door de borderline....
Ik zal je mijn visie geven op bps: Je hebt je eigen karakter (die lief is en aardig behulpzaam enz enz) Maar heel vaak verandert je stemming in een soort duivel,je bent wel aanwezig maar kan jammer genoeg er niks aan doen Het overkomt je... Bps is erg om mee te leven,en ook erg om mee te maken met je dierbaren...
Het is erg moeilijk om dit uitteleggen,maar die duivel waar ik het over heb is een metafoor voor de borderline... Je gedachtegang word overgroeit met slechte gedachten,je moeder heeft waarschijnlijk de gedachten: Ik ben niks waard,ik kan niks... Dat winkelen is de impulsieve van de borderline,het varriert van geld uitgeven,veel eten naar verschillende sex partners...