Wij zijn ook al 7 jaar samen, wonen 4 jaar samen en zijn bijna een jaar getrouwd. Bijna maakt dat niet uit haha
Ik ben 24, en heb een zoon van bijna 9 en een dochter van 7. Inmiddels zijn we weer in verwachting (na 7 miskramen) en ook wij krijgen regelmatig de vraag is het wel gewenst? Je vergooit je leven, en ben je niet wat jong? Dat doet dubbel zo zeer aangezien we al 2 gelukkige kids hebben. Maar goed ik probeer het te negeren maar het knaagt wel aan je. Oke mijn oudste kwam door de pil maar was heel gewenst bij mij en mijn dochter is blijven zitten nadat ze het spiraaltje hadden verwijderd dus het heeft zo moeten zijn zeg ik altijd maar. Ik ben dolgelukkig met mijn kids en ook nu zijn we weer dolgelukkig met onze zwangerschap. We wilden uiterst in 2006 zwanger zijn, en anders niet meer. Want in november dit jaar was het 10 jaar geleden dat ik zwanger was van de oudste, en meer leeftijdsverschil wilden we toch echt niet. Maar dat is nu, misschien denk ik er over een jaar wel weer anders over als de kleine geboren is. Ik denk dat het niet uitmaakt hoe oud je bent, als je er maar voor de volle 100% achter staat. Dus mensen oordeel niet over een ander!!!!
ik vind dat leeftijd niet zo heel veel uitmaakt. Zolang je er allebei maar voor 100% achterstaat en de situatie er naar is. Ik vind het wel belangrijk dat je geld,huis en een baan hebt, want je kindje moet wel een toekomst hebben...Zelf ben ik 18 bijna 19 over 2 week en mijn vriend is ouder en we willen het allebei heel graag! Ik ben nu overtijd dus ben heel benieuwd!!
sommigen mensen staan nu eenmaal snel met een oordeel klaar, en helaas voelen ze ook nog de behoefte om deze dan te uiten. waar het om gaat is dat je je kind een veilig en warm thuis kan bieden en hem op kan voeden tot een gelukkig mens met normen en waarden.
Sja, sommige mensen oordelen nu eenmaal snel geloof ik. Ik ben 24 (ook nog als de kleine komt) en mijn hubbie is 29 (ook nog als de kleine komt). Wij zijn 8 jaar samen, wonen 7 jaar samen en hebben vorig jaar een huis gekocht. Dan ga je toch wel denken dat de volgende stap een kleine is. Maar veel mensen zagen het toch niet aankomen geloof ik. De meeste reacties zijn wel positief gelukkig, maar sommigen zie je wel kijken. Er wordt ook vaak gevraagd of het wel gepland is. Heel irritant vind ik dat.
hallo, Ik ben net 19 geworden en onze verloskundige vroeg zelfs nog aan ons of het gewenst was :s En nog van vele meer mensen hebben we het aan moeten horen dan denk ik pff hou eens op ja het is gewenst! Soms wordt ik er wel moe van mijn schoonouders kunnen het nog niet echt accepteren omdat hun jongste 17 is en ze voel zich zelf nog moeder dus oma is dan helemaal vreemd. En ze wonen dan ook 150 km van ons af. Maar ben juli 2005 gestopt met de pil en in december was het raak! Voel me nu al beetje mamma
Ik was 20 toen ik voor het eerst zwanger werd dit werd ook helaas een miskraam. Nu ben ik weer zwanger en de mensen zeggen ook overal ben je niet een beetje jong en kun je dat wel aan als je 23 ben. Ik kan daar dan zo bos om worden 15 jaar geleden was het raar als je 23 was en geen kind had. Of vraag nummer 1 is helemaal is het wel gepland??? ik zeg dan volmondig ja terwijl het wel door de pil heen was Maar we hadden toch al besloten om na de vakantie ermee te stoppen. Mijn schoonzusje was 19 toen ze de 1e kreeg en 21 als ze de 2e krijgt die krijgt dan weer hele normalen reactie's want ja het is zielig als je op je 19e zwanger ben bla bla bla. Soms snap ik de mensen niet meer.
ik ben nu 23 jaar en ook 23 als ik beval mijn vriend wordt dan augustus 24 bij ons of bij mij zeggen ze ook altijd ben je niet te jong? En je opleiding dan en je werk blabalabalabalabal. Soms wordt ik er zo gek van dat ik ga snauwen helemaal met mijn hormonen soms. Ik zeg gewoon juli studeer ik af mijn bijbaantje heb ik niet meer, mijn vriend werkt en ik ga eerst een jaartje van de kleine genieten en zo is dat. Dan kijken ze zo op van ow goed mooi voor jullie joh. De meeste mensen willen dan het liefst horen dat het niet gewenst is , maar niet willen weg halen en dat we er dan niet weten hoe het verder moet. Alleen maar negatieve dingen staan ze soms voor open nou daar krijgen ze ons niet van de gedachten. Wij willen de kleine meer dan ooit. En zullen er heel trots op zijn. En veel van hem/haar houden. Wat jullie DAMES??? LIEFS LOESMARI
Val ik er ook nog tussen? Ik ben nu nog 25 jaar, eind juni wordt ik 26. Ben ik dan ook nog een jonge mama, of hoor ik al tussen de 25+ mama's?
Vroeger was men net 16-17 jaar dat vrouwen al moeder werden, tegenwoordig willen vele vrouwen eerst carriere maken en zijn ze steeds ouder als ze voor het eerst moeder worden (over de 30) Ik vindt 24-25 juist een heel mooie leeftijd om moeder te worden, ik was 25 en riep ook altijd dat 25 me een mooie leeftijd leek om moeder te worden, maar ja dan moet je natuurlijk wel tegen die tijd de ware tegen het lijf te zijn gelopen...ik had die mazzel om de ware tegen te zijn gekomen, en werd idd op mijn 25e (hij 30) moeder... Er zijn er natuurlijk ook die nog jonger zijn en voor hun 20e al moeder zijn, dat is ieder voor zich, ik was er toen zeer zeker nog niet klaar voor, was nog niet uitgestapt, wilde nog zoveel dingen doen, die je toch niet meer onbezorgd kunt doen als er eenmaal kinderen zijn, je kunt als er eenmaal kinderen zijn, niet meer spontaan de deur uitgaan en zeggen we pakken de auto en gaan lekker naar antwerpen en pakken een hotelletje, je moet altijd zorgen dat er oppas is want je kind kan je natuurlijk niet overal mee heen nemen, en tegen de tijd dat ik 25 was had ik het meeste wel gehad, ging natuurlijk nog steeds veel stappen maar vond het niet erg om dit minder te gaan doen als de kleine er eenmaal zou zijn.... Zelfs nu met 2 kinderen trek ik nog regelmatig aan mijn stutten, niet altijd samen met mijn man bij gebrek aan goede oppas, maar we gaan nog elk jaar een weekendje weg samen, we gaan vaak zat uit eten dat we de kinderen meenemen of dat we ze bij mijn (schoon)moeder brengen. Nee hoor meid 24-25 is een hartstikke mooie leeftijd om kinderen te krijgen, ik vindt het hartstikke leuk om te horen dat mijn zoontje zijn vriendjes zeggen dat hij een coolemoeder heeft hahahah nou kan dat natuurlijk ook wel zo zijn als je ouder bent en voor de 1e keer moeder wordt maar toch...tis net ff iets anders denk ik..... Heel veel succes
Waar mensen zich soms toch mee bemoeien he? Vervelend vind ik het Ik vind het juist veel leuker om jonge moeders te zien, te hebben, te zijn. Mijn moeder was zelf 24 toen ze mij kreeg, dat vind ik een normale leeftijd. Er staat de laatste tijd ook veel in de krant over jonge moeders. Dat het veel gezonder is voor je lichaam, om jong kinderen te krijgen. En ook is de kans op een gezond kindje groter. Het is natuurlijk heel persoonlijk, maar ik vind juist dat je je leven helemaal NIET vergooit door jong kinderen te krijgen. Je gaat een nieuwe fase van je leven in... Je word moeder. Daarna kan je altij nog carriere maken, als je ongeveer 40/45 ben, en kinderen groot zijn. Dan heb je nog meer als twintig jaar om carriere te maken! Waarom eerst carriere maken? Kinderen vind ik belangrijker... Liefs Sinnamon
Het is wel jammer dat sommige mensen zo reageren. Wij worden deze zomer 24 en 25... en zullen dan (hopelijk) beginnen voor een kindje. We zijn 8 jaar samen, wonen 3 jaar samen en trouwen in juli. Ik heb geen idee hoe iedereen gaat reageren. Ik denk dat de familie wel positief zal reageren. Ik ben de oudste van de kinderen, dus de kleine zal wel verwend worden. M'n vriend is de jongste en aan zijn kant van de familie zijn al wel kleinkinderen. Maar hij wordt wel de eerste die z'n ouders opa en oma maakt. Dus voor ons is het allemaal nieuw en voor onze ouders ook. Spannend dus.
Hoi.... ik vind het juist helemaal geweldig dat er steeds meer jonge mama's komen. ben ik erg blij mee. Vroeger schreeuwde ik altijd dat ik op mijn 24e moeder wilde worden. het is alleen 2 jaartjes later geworden (wordt bijna 26) maar ja soms komt het niet helemaal uit zoals je wilt he. Je moet het nl wel allebei in een relatie willen. Mijn vriend is nu 28, en hij heeft er wel een tijdje over na moeten denken. Maar is nu erg happy met het evt aanstaande vaderschap. Eerst die 12 weken grens maar voorbij zijn! Weet wel, dat als ik het mijn moeder vertel, die helemaal happy zal zijn, die kan niet wachtten tot de kleinkinderen arriveren. Denk alleen wel dat schoonmama niet zo enthousiast zal gaan reageren. Zus van mijn vriend is 32 en heeft nu zoontje van 9 maanden, en daar is zij helemaal van in de ban. Denk dat zij ons nog wel te jong vind. haar kennende. ben benieuwd hoe zij straks zal reageren.......
Mijn familie reageerde wel goed hoor, het gaat meer om andere mensen. En er wordt ook niet gezegd van ik vind jullie te jong, maar je kunt het gewoon merken. Ze feliciteren je niet echt van harte of helemaal niet (het enige wat ze zeggen is 'leuk') Nou ja het is ons leven en ik ben het helemaal met sinnamon eens, er is nog genoeg tijd om carriere te maken. En ik werk om te leven en niet andersom. Blijft trouwens ook gewoon werken, misschien een halve dag minder, maar dat is nog genoeg.
Zo is dat Lin, ik zit liever over 25 jaar zonder kids , die al lekker het huis uit zijn, en dat ik nog alle kanten op kan, dan dat ik over 25 jaar 50 ben, en nog een paar inwonende kids heb van 15 jaar. Ik zie het nu ook aan mijn ouders, zij zijn bijna 50 en 54 en ze hebben nog 1 zoon thuis wonen van 21. En ze gaan nu alweer overal naartoe, veel weekendjes weg en zo, dat lukt niet als je zo oud bent en je hebt er nog een paar lopen van min 18. Vind dat mensen tegenwoordig die carriere moeten maken, allemaal egoisten..sorry dat ik het zeg. maar ik zou geen oude ouders willen hebben. ken kinderen van 4 met ouders van 45 jaar! Lijkt me erg hoor. Maar voor jezelf ook. Heerlijk toch als je zelf als ouder jong en vitaal bent, en met allerlei dingen lekker mee kunt doen; in de speeltuin, donderjagen etc. Dat zie ik oudere moeders eigenlijk nooit doen hoor.
Ik vind het helemaal niet vreemd om jong moeder te worden. Wij zijn afgelopen september jong getrouwd, waren toen 22 en 23. We hebben heel bewust voor deze kleine gekozen. We wilden altijd al jong kinderen, maar toen mijn man 2 maanden na ons huwelijk zaadbalkanker kreeg, werden we wel even hard met onze neus op de feiten gedrukt. Je kunt alles in je leven wel gaan plannen, eerst cariere willen maken en nog van alles willen hebben, maar zo werkt het in het leven niet. Je hebt het niet voor het zeggen hoe het zal lopen. Gelukkig is mijn man er met een operatie goed vanaf gekomen en is het bij maandelijke strenge cotrole gebleven. Had hij bijv. chemo's gemoeten dan had dat grote gevolgen voor de vruvhtbaarheid kunnen hebben. In januari werd hij genezen verklaard en in februari raakte ik zwanger. Wij als jonge aanstaande ouders kunnen ons geluk niet op en zijn ontzettend dankbaar dat wij dit grote wonder mogen ontvangen. Ik heb HBO gedaan, maar ga bewust partime werken als de kleine er is. En een groot voordeel is dat wij over 20 jaar alle kanten weer op kunnen en dan nog geen eens halverwege de 40 zijn. Dus alle jonge aanstaande mama's, geniet van dit grote wonder. En negeer alle negatieve reacties. Die mensen weten niet waar ze over praten. Liefs Sämira
Lin...ik vind het nog wel meevallen qua leeftijd hoor...24 is toch een mooie leeftijd voor je eerste kindje...ik raakte zwanger op mijn 19e en ik ga in oktober op mijn 20e mijn eerste kindje krijgen...mijn vriend is trouwens 21...we wilden allebei een kindje en ik vind het ook leuker voor het kind om jonge ouders te hebben toch
Ik was 24 toen mijn eerste geboren werd en ik zag er nogal jong uit (meisje in de c1000 toen dacht dat ik pas 16 was ). Door mijn jonge uiterlijk heb ik veel vervelende reacties en behandelingen van anderen moeten doorstaan. Van "pas je op je broertje?" tot het punt waarop ik op het consultatie bureau niet serieus genomen werd toen ik zeker wist dat er wat mis was met mijn oudste (en dat bleek ook wel want n tijd later is bij hem autisme geconstateerd!). Maar buiten de vervelende reacties heb ik van mijn familie en vrienden altijd leuke reacties gehad. Ze wisten dat dit voor mij gewoon het geen was wat ik wilde: mama worden. Mijn vorige huwelijk is een totale mislukker geworden door psychische problemen van mijn ex. En ik wilde er altijd drie maar door de psychische problemen en omdat mn oudste autisme heeft heb ik de derde maar gelaten. Mede omdat ik jong aan kinderen begonnen ben is me nu een gelukkig relatie gegunt met nog een kindje (voor mn vriend de eerste van zichzelf). Ik kan eigenlijk buiten de nogal domme en daar door kwetsende opmerkingen van anderen alleen maar positive dingen ontdekken aan jong moeder worden Makkelijker bevallen, meer kans op gezonde baby en moeder, energiekere moeder, meer kans op je klein kinderen (langer) mee maken (simpele reken som, als je 40 bent moet je er minstens 20 a 24 bij optellen voor je misschien n klein kind ziet.) Makkelijker je herinneren hoe het er bij jullie aan toe ging toen jij klein was, dus meer kunnen inleven bij je kind. en zo kan ik nog wel even door gaan
hallo, wij hebben geen negatieve reacties gehad. Ik ben nu 23 en 24 als ons baby'tje komt. Mijn man is er 27 en 27 als 't baby'tje komt. We krijgen wel veel advies. Ik ga namelijk naar school en combineer een job als onthaalmoeder met een als demonstratrice. Veel mensen hebben bang dat ik mijn studie ga opgeven. Ik zal wel zien. Ons baby'tje komt op de eerste plaats en dan pas de rest. Ik vind dat iedereen voor zich moet uitmaken wanneer hij kindjes wilt. Iedereen weet zelf of ze er klaar voor zijn. Dus al de zwangeren: proficiat! En al degene die aan het proberen zijn: veel succes! Saartje