Ik ken mijn vriend nu 4,5 jaar en woon een dik jaar met hem samen. We hebben eigenlijk alles op een rijtje: werk, huis, stabiele relatie. En toen ineens kreeg ik zo het verlangen naar een kindje en mijn vriend zei direct ja (wist dat hij het heel graag zou willen). Mijn vriend wachtte zeg maar op mij, hij wordt in 29 en ik word 23 dus er is wat leeftijdsverschil. Maar ik vind het helemaal toppie zo! Op het werk reageerden al mijn collega's positief, ik heb het idee dat mijn zwangerschap me juist wat dichterbij de oudere collega's met kids brengt. Echt heel leuk ik kreeg zelfs cadeautjes! Schoentjes, een heel leuk boek, bosje bloemen. Ik had ook zelf geen moment het gevoel dat mensen lullig zouden reageren. Ik was veel te trots en blij en dat straal ik blijkbaar ook erg uit. De mensen kijken naar jou zoals je naar jezelf kijkt. Dus blijf lekker vol zelfvertrouwen, dan zullen de mensen om je heen je zwangerschap toejuichen.
Ikke ook hoor...was al 16 maanden met de pil gestopt toen was ik net 21 jaar....nu 16 weken zwanger van de eerste en ben 22 Ik zelf vind het geweldig om jong moeder te worden het was bij ons ook heeeeeeeeeel gepland. Iedereen vraagt nu steeds...hoe oud is je man dan die denken gelijk dat ik een man van 40 moet hebben ofzo....maar die is ook pas 25 en wilde het net zo graag als ik. Iedereen verwachtte het wel een beetje bij ons...wij zijn in oktober 2007 getrouwd daar kreeg ik meer rare reacties op als op mijn zwangerschap. Ik ben ook een van de jongste op t werk...en mijn office manager is nu ook zwanger en is 33...het is gewoon net wat je zelf wilt...en iedereen die er raar over denkt kan van mij de pot op ik trek me er toch niks van aan!
Ik werk in een klein team, van elke leeftijdscategorie hebben we er 1: in de 50, 40, 30 en 2 in de 20 waarvan ik de jongste ben Bij ons verwachtte echt niemand het. Althans, van mij. Was lekker druk bezig met mijn rockbandje en best een stoere meid op het 1e gezicht die nog veel wil gaan doen. Maar een kindje lijkt me zo een verrijking van je leven. Daar kun je ook weer zoveel van leren. Maar eerlijk gezegd vind ik het ook wel leuk om mensen te verbazen hihi Ik vind het ook geweldig om jong moeder te zijn, in de bloei van je leven! Mijn moeder is ook niet heel oud, ze was 25 toen ze mij kreeg en ik heb dat altijd als heel positief ervaren. Goh, straks is mijn meisje 10 jaar en ben ik zelf pas 33 ! Heerlijk toch! Jong moeder worden vind ik juist ontzettend veel voordelen hebben. Daarom er ook heel bewust voor gekozen. Ik ben niet bang voor een leven vol feesten dat ineens over is....in tegendeel....een echt feestbeest ben ik niet en ik krijg er straks zoveel moois bij. Ennuh...ik heb altijd nog mijn rockbandje, daar ik mee DOOR, hoe dan ook en daar kan ik nog genoeg plezier aan beleven. Wat voor voorbeeld zou ik mijn dochter geven als ik ineens stop met al mijn dromen omdat ik mama wordt? Neehoor, lekker bljiven genieten van alles...'t wordt alleen wat meer plannen
hallo dames ik ben pas 20 geworden ben nu ongeveer 12 weken zwanger ben 2 jaar getrouwd,, is me eerste kindje heb vandaag me eerste echo dus is echt spannend moet hellaas nog de hele middag wachten heb me echo pas om 16.10
Ik ben 22 en zal ook 22 zijn als ons kindje geboren wordt (als alles goed gaat tenminste). Door mijn extreme misselijkheid weten veel mensen het al en in de familie en nabije vriendenkring reageren ze heel goed. Ik studeer alleen nog en in mijn kringen is het vrij ongebruikelijk om voor je 30e al aan kinderen te beginnen. Binnen mijn studie heb ik het dan ook nog niet verteld en ik zie daar ook wel tegenop... Ook ik zal vermoed ik reacties krijgen als 'je gooit je studentenleven weg'. Maar wij zijn er heel blij mee!
ik was 23 toen ik zwanger werd van onze eerste. ik durfde het haast niet te vertellen want ik was zo enorm overtuigd dat iedereen zou gaan vragen of het gepland was, en zou denken (of zelfs zeggen) dat ze het maar niks vinden (mijn man had hier overigens totaal geen last van haha). met enorm veel angst voor de reacties hebben we het in een vroeg stadium verteld, en eigenlijk reageerde iedereen zo enorm blij en leuk! er waren er zelfs die zeiden dat het ze niks verbaasde, en dat ze zich al afvroegen wanneer wij eens aan kinderen zouden beginnen! (wij hebben hier nooit echt over gepraat, en dat wat erover gezegd was, was dat wij geen eigen kids wilden. waren we ook echt van overtuigd, wisten wij veel hoe geweldig het zou zijn ) ik dacht echt dat iedereen zou zeggen je hebt nog geen carriere, je bent zo jong, blabla... niet 1 iemand heeft dat gezegd (en ik heb ook niet het gevoel gehad dat iemand het dacht)
ik was 20 toen ik zwanger raakte en 21 (op mijn verjaardag zelf ) testte ik positief. Wist eerst niet hoe ik moest reageren en tja een mooier verjaardagscadeau kun je niet krijgen Iedereen vind het echt leuk voor ons en tot nu toe maar 1 keer een commentaar erop gehad dat ik veel te jong ben Tja zo'n reacties kun je altijd verwachten van mensen die het beter menen te weten Geniet maar lekker van de zwangerschap en kleine strakjes tenslotte word jij de mama en niemand anders van jou kindje
Heyhey.. Ik ben 18 jaar al 4 jaar samen met mijn vriend en 2 weken geleden moeder geworden van een zoontje! Het was ook niet gepland, maar wel héél erg welkom! Ik heb gelukkig veel goede reacties gekregen. Alleen mijn moeder moest in het begin nog van de schrik bekomen! (Gelukkig woonde ik al samen met myn vriend en kon ik vluchten! )
Ik was 21 (bijna 22) toen ik beviel van me oudste. Nu ben ik 28 en heb 3 prachtige kinderen van 6, 2 (word volgende maand 3), en 15 maanden Alle 3 gepland. Ik geniet er met volle teugen van! Mijn man en ik waren afgelopen 6 mei 10 jaar samen. 21 oktober zijn we 4 jaar getrouwd
Ik ben net 24, en ik heb op mijn werk een paar flauwe reacties gehad, die zeiden dat ik te jong was. Ik vind 24 eigenlijk helemaal niet jong, dus daar trek ik me weinig van aan! Verder ben ik 5,5 jaar samen met mn vriend, over 2 weken gaan we trouwen We hebben nu ons 3e koophuis (we hebben 2 oude huizen opgeknapt en met een goede winst verkocht), en we zijn helemaal gek op elkaar Dus ik vind dat we er klaar voor zijn!
Hier ook best jong, 18 en zwanger van eerste kindje. Woonde nog niet samen (stopte met pil, wilde gaan samenwonen maar vast ontpillen..) alleen hoefde dat blijkbaar niet! Zal 19 zijn als ons meisje komt. In het begin heeft mijn familie erg moeten wennen, maar kunnen nu ook niet wachten tot onze meid komt! Vriend is wel ouder trouwens, nu 33 maar je merkt het nergens aan. Zijn intussen al dik 3 jaar gelukkig samen
Ik ben nu 23 jaar en zal 23 zijn als het geboren word, dan moet het wel voor 21 november zijn want 22 november word ik 24 en persoonlijk vind ik mezelf niet jong...15/16 jaar dat vind ik pas jong.
ik ben 27 en zwanger van onze vierde mijn man is 24 De oudste is hier bijna 6 dus was 21 toen ik hem kreeg mijn man was net geen 19 hihi.....de ena oudste is 3 jaar dus was 24 mijn man 21 de derde is nu een jaar oud dus was 26 mijn man 23 en nu worden we op 27-25 jarige leeftijd ouders van ons vierde kindje bij de eerste veel heisa vooral over mijn man, mijn ouders stonden er helemaal achter en broer en vrienden ook wel het was gepland maar schoonfamilie vond ons te jong blabla en dat heeft bij mijn man wel slecht uitgepakt hij heeft de helft van zijn eerste zwangerschap niet meegemaakt door het gelul van zijn moeder.....maw die band is naar de klote maar nu krijg je nog wel commentaar, 27-24 jaar en dan 4 kinderen haha maar wij zijn dolgelukkig en zouden echt niet zonder ze kunnen!
22 vindt ik persoonlijk niet zo jong. Ik zelf was ook 22 en ongepland zwanger maar ik heb nog nooit een nare reactie gehad, en als ik dat wel zou hebben gehad zou ik me daar niks van aantrekken geniet van je zwangerschap meid!
Hier ook een jonge moeder! Ben op dit moment nog 23 en als die kleine geboren is 24, mijn vriend en ik zijn iets meer dan 2,5 jaar bij elkaar en wonen al bijna 2 jaar samen! Bij ons is het helemaal gepland en iedereen had het ook verwacht van ons dus iedereen was heel positief! Veel vriendinnen van mij zijn zwanger en die zijn allemaal rond dezelfde leeftijd dus negatieve reacties heb ik nog helemaal niet gehoord en al zouden mensen wel wat te zeggen hebben dan laat ik ze lekker lullen!
Ik was ook 22 toen ik zwanger werd van mijn 1e. Ik heb altijd gezegd voor mijn 25e wil ik een kindje. Mensen hebben nooit aan mij gevraagd of het gepland was of niet en ik heb ook nooit rare gezichten gehad. Maar toen ze er eenmaal een jaar was, vroegen mensen, vooral wat ouderen, of het de bedoeling was. Vind het raar dat er soms nog steeds zo'n "probleem" van wordt gemaakt.
Ik ben 22 en nu 24 weken en 2 dagen zwanger. Wel gepland. Ik woon al 4 jaar samen en heb bijna 7 jaar een relatie welke heel erg goed gaat, beide vast werk, auto, koophuis etc etc en alles voor elkaar, we zijn er dus bewust voor gegaan en het was in 1,5 maand raak haha! Ook leuke reacties gehad! Van ouders etc Soms kijken mensen wel naar je van: "zo die is jong, pff zeker een foutje." Mar daar trek ik me geen reet van aan!
Mag ik vragen of je niet in Nederland getrouwd bent? Hier mag je namelijk op je 16e volgens mij alleen trouwen als je zwanger ben. Ben zelf 24 als de kleine geboren wordt. We zijn 4 jaar samen, 2 jaar getrouwd, allebei afgestudeerd en allebei een vaste baan. We wonen nu in een koopappartement, dus ergens de komende jaren willen we graag naar een benedenwoning (maar betalen nu zo weinig per maand dat we graag nog even blijven zitten). Dit was voor ons geen reden om nog niet aan kinderen te beginnen, we waren er gewoon klaar voor!