Ik heb ook net even gekeken via uitzending gemist maar tranen blijven komen. Afschuwelijk als je dat nieuws krijgt . Maar fijn dat ze de zwangerschap hebben kunnen uitgedragen en dat Boaz nog 3 dagen bij hun heeft mogen zijn. Maar oh oh wat een respect voor die mensen hoe ze ermee omgaan.
Ik vond het ook een hele mooie aflevering. Viel er middenin, maar het verhaal greep me meteen. Manlief wilde het niet zien. Ontzettend veel respect voor hoe dit stel omging met de situatie rondom Boaz. En uiteraard ontzettend mooi voor ze dat hun wens (om hem levend vast te houden) in vervulling ging. De tijd die ze samen hadden was echter wel veel te kort! Vooral het moment waarop de ouders het kistje naar binnen droegen, toen kon je me echt opvegen
heb het net ook terug zitten kijken via uitzendiggemist, jeetje wat heftig! je zal het maar te horen krijgen.. heel zwaar.
heftig verhaal inderdaad. wij zijn ook zwanger geweest van een kindje met een hartafwijking. en we hebben ook in het wkz gelopen dus dat was wel heel raar. die dokter die uitsprak dat er geen levensverwachting is, is dokter freund en die heeft het ook aan ons verteld. en die vrouw met blonde krullen die een echo deed kende ik ook nog. zo raar is dat om die mensen weer te zien. als de ouders misschien hier mee lezen wil ik ze heel veel sterkte wensen.
Ik heb ook flink zitten huilen. Ik herkende zoveel in hun verhaal: de hoop dat het toch nog goedkomt, al is dat tegen beter weten in. Ook dat ze hun kindje nog graag levend vast wilden houden, exact wat wij toen ook zeiden. Ook al is het bij ons nu ruim 3 jaar gelden, de pijn zal er altijd blijven. Elke dag mis ik Thijs* en zie ik zijn broertje die al zo groot en wijs is, hij had zo ook kunnen zijn. Ik vond het ook knap hoe ze ermee om gingen en hoe bewust ze met alles bezig was voor de bevalling. Ik heb het op dezelfde manier gedaan, het hielp me alvast wat dingen een plekje geven. Fijn voor ze ook dat ze Boaz nog even bij zich hebben mogen hebben.
Echt verschrikkelijk.. Ze gaan er ook zo goed mee om. Niet eerlijk is het leven soms. Heb echt even Mira uit de box gepakt en haar een paar minuten stevig vast gehouden.. Het is absoluut niet vanzelfsprekend om een gezond kindje te krijgen. Ik prijs mezelf elke dag weer gelukkig met haar..
Ik zat het te kijken en mn kleine mannetje lag lekker bij mij op schoot te slapen... Ik kon het ff niet droog houden, we weten heel goed dat het een groot wonder is, maar als je dan zo'n verhaal hoort en ziet en je ziet tegelijkertijd dat je eigen kind lekker ligt te slapen, dan besef je dat weer extra goed. Dat is het ergste wat je als ouders kan overkomen, dat je je kindje in een kistje moet leggen. Wel fijn dat het levend geboren is en dat het nog een paar dagen geleefd heeft. Mooi ook om te zien hoe zij (tegen beter weten in) nog hoopten op een groot wonder. Het lijkt me wel heel moeilijk om steeds weer geconfronteerd te worden met een lege babykamer. Dat vond ik al toen ons mannetje nog in het ziekenhuis lag. Maar als je weet dat je kindje nooit in zijn wiegje komt te liggen, is dat 100x moeilijker. Hopelijk gaat voor hen de zon weer een keer schijnen en mag ze nog een keer zwanger worden van een gezond kindje (al vergeet je daarmee niet dat er al eerder een kindje geweest is)
Verschrikkelijk ik heb het net gekeken op uitzendinggemist. Man wat heftig, ik kon het niet droog houden, en wat dankbaar ben ik voor ons lieve gezonde meisje. Ook voor de presentator (naam even kwijt) heftig nu z'n vrouw idd zwanger van een gezond kindje is pfff.
Heb het ook gezien. Hele heftige aflevering. Maar toch ook mooi vind ik, aangezien er veel liefde was. Die voelde ik gewoon. Heel bijzonder dat Boas nog 3 dagen heeft geleefd. Vond de ouders ook super sterk overkomen!
Heb het net op aflevering gemist gezien, echt heel heftig zeg, pfff Ik kon het ook echt niet droog houden, en idd nu ik zelf moeder ben kan ik dit soort dingen heel slecht hebben. Wel mooi hoe ze ermee om gingen echt respect daarvoor!
jeetje ik heb zitten janken als een kleuter. Wat erg is zoeits,en idd als je zelf eenmaal moeder bent kan je die inmense pijn in je hart zo goed voorstellen
ja ik kon het niet meer zien! vond het zo vreselijk voor de ouders! wat een doorzettingsvermogen hebben die twee zeg! ze hebben echt gevochten voor hun kindje! Toen de begravenis begon heb ik het eraf gezet, want anders zou ik de hele avond in tranen zijn. moet er niet aan denken mijn kindje weg te brengen!!