Mijn moeder was ook 21 toen ze mij kreeg en ze ws 23 toen ze mijn zusje kreeg. Ik vind het ook erg fijn een jonge moeder te hebben, daarom ook bewust voor gekozen om nu voor een kindje te gaan. Mijn moeder en vader hebben trouwens ook bewust gekozen om jong ouders te worden. Mijn vaders ouders dachten dat ze geen kinderen konden krijgen, maar kregen toen ze 40 waren toch nog onverwacht mijn vader! En mijn moeder was een nakomertje.. 8 broers en zussen voor haar. Haar vader was 53 toen ze geboren werd, haar moeder was halverwege 40. Mijn ouders hebben het vanwege het grote leeftijdsverschil altijd erg moeilijk gehad, omdat de verschillen in normen/waarden/tijden TE groot waren.
mijn moeder was 23 toen ze mij kreeg .....en 6 jaar later kreeg ze mijn broertje ..... mijn ouders hadden geen 6 jaar tussen mij en mijn broertje moeten laten want wij kunnen elkaar niet luchten als we elkaar zien word het geheid (bek)vechten. zelf heb ik altijd graag op jongere leeftijd een kindje gewild maar datis nog niet gelukt ...niet dat ik nu oud ben als ik zwanger raak....maar ik had altijd gedacht voor mijn 23ste zwanger te zijn ..... L.sybje
Ik had tot aan mijn 30e geen kinderwens. Dit riep ik al sinds ik 5 jaar oud was. De dag na mijn dertigste verjaardag kreeg ik wat met mn vriend en anderhalf jaar later was daar opeens wel een kinderwens. Ik had absoluut geen jonge moeder moeten zijn. Had het geduld niet gehad. Ik was bijna 34 toen Quinn geboren werd en voor mij was dat de juiste leeftijd.
Mijn oma was 25 bij de eerste (ongepland), mijn moeder was 25 bij mij, na bijna 2 jaar proberen..... Dus toen ik 25 werd.....gebeurde er niets. Was net afgestudeerd, mijn moeder en oma werkten al lang toen... Ik ben eerst een baan gaan zoeken, carriere maken. Niet dat ik mijn carriere boven mijn gezin zet, maar ik heb nu een fantastisch goede baan, voor 24/28 uur in de week en kan weg voor Mirthe als dat nodig is, flexibel met mijn uren schuiven enzo... Deze functie en mogelijkheden had ik niet kunnen hebben als ik op mijn 25e moeder zou zijn geworden. Ik was er toen ook nog niet aan toe, geestelijk gezien, heb vroeger altijd gezegd dat ik op mijn 28e zou trouwen en daarna een kindje zou willen. Nou ja, ben op mijn 28e getrouwd en was 3 maanden later zwanger.... En ik had het niet anders willen doen. Maar mijn oma en moeder ook niet! Alle leeftijden hebben voordelen en nadelen....
Mijn moeder was 32 toen ze trouwde, werd 34 toen ze de eerste had, ze was bijna 36 toen de 2e kwam, bij de 3e was ze net geen 38 en als laatste kwam ik op haar 40e. Als mijn moeder een keuze had, dan zou ze veel eerder aan kinderen zijn begonnen, helaas miste ze de partner die daar voor nodig is. Toen ze net 30 was ontmoette ze mijn vader, en dan is het afwachten wat de natuur voor je in petto heeft. Zowel mijn zussen, mijn broer en ik zijn allemaal eerder aan kinderen begonnen, omdat we er op dat moment aan toe waren en ook omdat we de juiste partner al hadden. Groet van Kiki
Mijn moeder was 18 toen ik geboren werd en 28 toen mijn zusje geboren werd. Mijn vader is een paar jaar ouder. Bij mij waren ze best streng en hadden hoge verwachtingen, ik heb verder een prima jeugd gehad hoor. Bij mijn zusje zijn ze wel meer beschermend, ze mag nog niet eens naar een concert. In andere dingen zijn ze veel meer open en bespreken heel veel met haar. Dat herken ik echt niet in mijn jeugd. Ik vind het heel erg passen bij de levensfase van mijn ouders. Mijn broertje zit er precies tussen in, maar hij was als jongen veel eigengerijder dan mijn zusje en ik zijn, dus ook moeilijk te vergelijken.