Hallo lieve moeders. ik ben een moede van 33 en heb een prachtig zoontje van bijna 2. In december zijn we er achter gekomen dat hij MCDD heeft. Dit is een vorm van autisme. Dit was heel even schrikken, maar ook weer niet helemaal. Ik zag het als moeder al wel aankomen. Mijn man is hier meer van geschrokken en het valt hem best zwaar... maar ja dan ben je moeder en je doet alles voor je kind en ook al is het soms een beetje zwaar... je gaat erin mee en geniet van je kind en de opvoeding. maar dan komt het volgende probleem... De eierstokken beginnen weer te rammelen en ik wil zo graag een 2e. nu weet ik dat ik de keus van mijn man ook moet respecteren en niet door moet zeuren. Dus ik kom in een soort rouwverwerking. En moet afstand doen van mijn wens. Dit valt mij zwaar..!! zij er nog meer moeders die graag een 2e willen maar hun partner niet? En hoe gaan jullie hiermee om?