Oooooh mooi!! Ik vind die neusjes altijd zo schattig! Ben er trouwens over aan het denken om op het geboortekaartje een gedichtje namens Sem* te zetten. Maar twijfel nog een beetje want ik vind het wel een grote stap. Het lijkt me vooral wel heftig voor familieleden die ik niet vaak zie enzo. Maarja van de andere kant kan je natuurlijk ook zeggen van waarom zou ik me iets aantrekken van mensen die ik toch al niet vaak zie... Wat vinden jullie? *Edit: jaaaaa das duidelijk!!!
Als jij er graag een gedichtje namens Sem op wilt zetten moet je dat toch gewoon doen? Misschien dat het idd confronterend is voor familieleden die je niet vaak ziet, maar die zie je waarschijnlijk om een bepaalde reden niet elke dag...Als ze in jou geinteresseerd zijn dan weten ze wat er is gebeurd en hoe heftig dat is geweest. Nou dan is het toch mooi om zo'n gedichtje op het kaartje te zetten? Ook om het verleden en het heden bij elkaar te betrekken! En wat die to-do-list betreft; lang is ie he?! Pfff...ik ben nog niet echt begonnen omdat ik wilde wachten tot de geslachtsbepaling, maar ik kan me voorstellen dat het flink wat werk is om alles gedaan te krijgen! Ik wilde er eerst een gevoel bij krijgen, en dat heb ik nu! Het voelt zoveel concreter nu! En daar ben ik wel erg blij mee. Tot nu toe hebben we de kinderwagen, maxi-cosi en de meubeltjes + wat kamer 'basics' gekocht zoals een verschoningskussen en een box. En we zijn begonnen met het bekleden van het familiewiegje. Maar verder heb ik nog helemaal niks gekocht of gedaan. Dus dat wordt nog wat! Redt jij het allemaal nog een beetje?
Hmm ja daar heb je ook wel gelijk in... Ik bedoel we hebben er nooit een geheim van gemaakt, er staat ook iets over op mn hyves enzo. Ik zal een met mijn vriend overleggen, want volgens mij zouden zijn ouders het ook maar raar vinden. Die waren zelfs verbaast over het feit dat ik Sem weer mee naar huis had genomen vanuit het ziekenhuis... En ja dat je wacht totdat je geslacht weet kan ik me goed voorstellen, dat hadden wij ook gedaan. Maarja je hebt ook nog tijd genoeg natuurlijk. Wij hebben echt de basis nu af, muren laminaat en meubels. Maar er moet ook nog wel veel hoor... Plinten langs het plafond, lijstjes langs de vloer, gordijnen, zo'n rolding voor het raam, een hemeltje, en dan natuurlijk nog alle decoratie. We willen ook een plank met achter de commode maken, dus dat zal ook nog wat werk worden. ben blij as we daarmee kunnen beginnen hoor, want het kan me niet snel genoeg geen.
Amaryllis, Gefeliciteerd!! leuk een meisje! Nu kan je lekker gaan shoppen, alles roze Ik heb van de week even gekeken wat wij nog moeten hebben, valt mee. We moeten nog alles voor het bedje kopen maar dat krijgen we van mijn ouders En verder moeten we toch echt de plintjes gaan plakken, maar ben niet zo goed in verstekleggen dus mag m'n papa komen doen
Hahahaha! Ik zit trouwens een beetje met een probleem... Het gaat over de geboortekaartjes. Ik wilde Sem* graag erop zetten en had zelfs al een leuk gedichtje erbij, maar Luc vindt het ongepast... Ik vind het erg jammer dat we er zo verschillend over denken en het zo anders ervaren. Daar ben ik overigens al vaker tegenaan gelopen. Voor Luc is het meer iets vervelend wat eens is gebeurd, net zoals een been breken vervelend is. Maar als alles dan weer normaal is is het ook voorbij zeg maar. Terwijl het mij echt diep heeft geraakt. Ik denk dat het ermee te maken heeft dat ik niet wist dat ik zwanger was. Dus Luc heeft zoiets van hij is nooit echt bij ons geweest. Daar heeft hij natuurlijk ook gelijk in, maar dat neemt voor mij niet weg dat het ons zoontje is. Luc zei ook nog: je gaat toch niet op een geboortekaartje oud leed omhoog halen... Maar voor mij is het alles behalve 'oud leed'. Er gaat geen dag, zelfs geen uur voorbij dat ik niet aan Sem* denk. Maar nu vraag ik me dus af hoe we dit op moeten lossen... Ik zal al te denken aan een tussenoplossing. Bijvoorbeeld wel een gedichtje waaruit zijn bestaan blijkt, maar hem dan niet noemen bij broertjes. (dus alleen 'zusje van vince') Wat vinden jullie?
Oei da's lastig! Tja als jullie er echt zo verschillend over denken dan zou ik ook gaan nadenken over een mogelijk compromis...inderdaad wat jij zegt, wel een gedichtje maar niet zijn naam vermelden, of andersom. Jullie zijn wel met z'n tweeen he, moeten je er allebei lekker bij voelen...
Ja precies, zo denk ik er ook over. Ik wil Sem* wel heel graag erbij hebben, maar ik wil ook geen geboortekaartje maken waar mijn vriend niet 100% achter staat. Om Sem* alleen bij 'zusje van...' te vermelden had ik al eens voorgesteld, maar dat vond hij te concreet... Dus denk dat ik maar eens verder ga zoeken naar een (niet al te dramatisch) gedichtje...
Hoi meiden! Hoe is het met jullie?? Ik kan melden dat we inmiddels een passend gedichtje hebben gevonden. Het was wat zoekwerk, en ik had de hoop al bijna opgegeven, maar uiteindelijk zag ik toch ergens een gedichtje staan wat we beiden mooi vinden. En eindelijk over de 26 weken heen!! Ben helemaal blij, nu kan voor mij pas ECHT het genieten beginnen. En ik realiseer me ook wel dat die 26 weken geen magische grens zijn ofzo, maar ik vind het zo'n geruststellend idee dat ze er nu in ieder geval alles aan zullen doen om ons meisje te helpen, mocht ze onverhoopt veel te vroeg komen. Maar die van ons blijven vast lekker zitten tot 40 weken.
Daar gaan we gewoon vanuit inderdaad! Er is geen reden om eerder te komen dan 40 weken toch?! Maar ik begrijp wel heel goed dat je blij bent voorbij die 26 weken grens te zijn, al is het maar voor het idee. Super zeg, dat jullie toch nog een gedichtje hebben gevonden dat jullie allebei mooi vinden! Ik kan me voorstellen dat dat knap lastig was! Ik vind het al lastig, zonder complicerende factoren, laat staan als er een overleden broertje in verwerkt moet worden...ben heel benieuwd naar het eindresultaat straks! Hier gaat alles prima, mn buik groeit gestaag verder en dat gaat hard! Haha, t wordt nu eindelijk ECHT een zwangerschapsbuik. Ik vond hem al veel eerder gigantisch, maar andere mensen waren er tot voor kort toch niet altijd zeker over. En dat verandert nu overduidelijk, de een na de ander komt opgelucht naar me toe om me te feliciteren hihi
hihi, fijn is dat he! Dat had ik ook rond die tijd. Het idee dat de opgeblazen luchtbuik eindelijk echt een babybuik werd. Ik denk trouwens dat ik weet waarom mijn buik dikker lijkt dan bijvoorbeeld die van Pam. Zag vandaag (voor het eerst) in mijn zwangerschapskaart staan: smalle baarmoeder. En ik meen eens ergens gelezen te hebben dat je dan sneller een buik krijgt, omdat het niet in de breedte kan groeien. Klinkt op zich wel logisch toch?
Wauwie wat een leuke foto en wat een mooie buik! Die groeit inderdaad lekker! 8) Ik heb inderdaad al vaker gehoord dat dat kan, een smalle baarmoeder. Die gaat dan idd meer de hoogte in, en op het laatst pas meer de breedte. Mooi hoor!
Tnx. Op die foto lijkt mn buik nog een stuk kleiner dan in het echt vind ik! Pff ben echt zooooo gestresst, heb vanmiddag echt verschrikkelijk veel stress gehad. Veel te lang verhaal om hier helemaal te gaan vertellen, maar ik heb sindsdien wel hartkloppingen en buikpijn. Gelukkig gaat het weer een beetje sinds ik thuis ben. Niet echt harde buiken ofzo, en het meisje voel ik ook trappelen. denk dat ik wel vanavond maar eens vroeg naar bed ga om bij te komen. Jij bent ook al bijna op de helft he Amaryllis!! Het schiet op met ons.