nee, want volgens mijn man werk ik even hard als hem. ik doe het huishouden, de was, ik zorg altijd voor lekker eten. we dragen allebei ons steentje bij. alleen hij verdient geld met wat hij doet. maar alles is van ons samen. voor mij zou het niet goed voelen als ik alleen kon shoppen van 'mijn verdiende' geld. het komt op één rekening, en wij zijn ook één team!
Even wat dingen uit de weg ruimen Ik voel me niet 'geremd' wanneer ik inkopen doe, het inkomen is van ons samen.. Hij hoeft zich toch ook niet geremd te voelen gebruik te maken van de schone was, schoon huis enz? Het is ook niet zielig voor mijn man, hij werkt gewoon 40 uur, en is ontzettend betrokken bij de kinderen. Ja wij kunnen rond komen, hebben een modaal salaris, een koophuis, 2 auto's, we gaan ieder jaar op vakantie en we zien er allemaal netjes en verzord uit. Als je een beetje plant en handig bent, kun je het best redden... Wat ik zielig vind is dat sommige vrouwen wel thuis willen blijven, maar de keuze niet hebben omdat ze anders hun vrijstaand huis/ merkkleding en andere overbodige luxe die ze voorheen gewend waren niet meer kunnen betalen. Blijkbaar is die luxe belangrijker dan de eventuele extra tijd voor hun kinderen. Hiermee bedoel ik alleen de vrouwen die graag luxe hebben, niet de vrouwen die wel moeten omdat ze anders geen dak boven hun hoofd hebben.. Het is ieders keuze hoor, maar het een is dan blijkbaar belangrijker als het ander.
ah oke daar zit wat in Ik werk omdat ik het leuk vind niet omdat het moet want het zou wel kunnen op 1 salaris maar ik vind werken ( meestal) ook echt leuk
Ik werk 18 uur per week. Waarom: omdat ik gek zou worden om 24/7 thuis te zijn. Nou werk ik onregelmatig en hebben we maar weinig oppas nodig. Ook hebben we een oppas aan huis zodat de kids hun eigen gang kunnen gaan. Ik geniet van mijn werk en mijn contacten. Tuurlijk is het extra dat ik verdien mooi meegenomen en maakt dat wel dat we makkelijker rond komen komen. Maar dan nog is het geen vetpot thuis. maar dat is onze keus.
Ik snap even niet waarom het nou zielig is Zijn mijn kinderen en mjn man zielig omdat ik voor ze 'zorg' thuis? Mijn man heeft nog genoeg qualitytime met de kinderen hoor! En ikzelf heb er ook niet onder geleden vroeger toen mijn vader werkte en mijn moeder thuis was voor mij en mijn zusje
Ik ben ook een thuisblijfmama. Ik ben thuis sinds eind november 2006 en wil thuisblijven tot alle kindjes nar school zijn. Wannabe, Ten eerste kan/mag mijn man niet minder werken dan fulltime en ten tweede, wanneer hij thuis komt is alles klaar. Gewoon voeten onder tafel schuiven en eten bij wijze van spreken. Daarna heeft hij alle tijd voor Liene. Over het schuldig voelen, mijn man zegt altijd: "als ik je moest betalen voor alle uren dat je werkt (dus bijvoorbeeld 4u poetsvrouw, 2u kok, enz.), kwam ik niet toe met mijn loon..." Ik geniet er ook van. Saartje
wannabe schreef: Ik vind het altijd zo zielig voor de mannen van thuisblijfmoeders. Die moeten nml voor twee werken en hebben dus maar weinig tijd voor hun kinderen. Ook een beetje zielig voor die kinderen dat ze hun paps dus maar weinig zien. Mijn ideaal is dan ook samen zorgen , samen werken. Helaas werk ik iets meer dan mijn vriend omdat ik nou eenmaal veel meer verdien, maar we zijn iig allebei een dag thuis. wat een onzin zeg!
En dat is iets wat veel mensen nog wel eens vergeten, je bent gewoon onbetaalbaar Ik ben ook huisvrouw, terwijl ik dus nog geen kinderen heb, de eerste verwachten we over 2.5 maand zo'n beetje. Het is bij geen eigen keuze geweest, maar door ziekte ben ik jaren geleden al thuis gekomen, voor ik mijn uberhaupt leerde kennen. De laatste jaren me suf gesolliciteerd, maar door het enorme gat in mn cv kom ik nergens meer aan de bak. Nu doe ik overigens thuis ook wel meer dan alleen 'huisvrouw' zijn. Mijn man is eigen baas en ik doe zijn boekhouding, daarnaast draai ik een webwinkel in sieraden, doe ik een studie en ben ik webdesigner. Alles blijft nog steeds parttime, dus genoeg tijd over voor mn kleintje straks Overigens komen de muren vaak genoeg op me af hoor en zou ik dolgraag gewoon weer, op zn minst 1 dag willen werken. Maarja, vind maar eens een werkgever die dat ziet zitten, het is mij nog niet gelukt helaas.
Zo grappig ,dat zodra je als vrouw aangeeft dat je 40 uur werkt, je gelijk iedereen over je heen krijgt. Je een slechte moeder bent, het zielig is voor je kinderen etc etc etc.... Maar als ik ik hetzelfde andersom zeg ( nml zielig voor de kids dat paps er weinig is ) dan is er naast die 40 uur opeens voldoende quality time over. Het is aangetoond dat het het beste voor de kinderen is als beide ouders voor ze zorgen. Dus allebei minder werken en allebei meer zorgen is de beste oplossing. Dat we voor andere oplossingen kiezen , prima. Maar ik vind het wel eens jammer voor die vaders die graag meer bij hun kinderen zouden willen zijn, maar niet kunnen omdat ze moeten werken. Die zijn er nml genoeg. Hun vrouw vind het alleen nog iets erger om niet bij de kinderen te kunnen zijn en dus wordt er een compromis gezocht. En dat valt vaak uit in het voordeel van de vrouw..
ik zal dan maar als topicstarter mijn mening ook delen met jullie! voordat ik begin wil ik zeggen dat ik huisVROUW ben en geen moeder (hoop in de toekomst zsm wel!) ik vind het echt heel leuk om te lezen over de zeer enthousiaste huisvouwen/moeders. persoonlijk heb ik de instelling dat de vrouw WANNEER zij moeder is, dat zij beter thuis kan blijven om te zorgen voor haar kids en huis, misschien is dat voor velen een ''te'' ouderwetse gedachtegang, maar zo denkt mijn man ook. hij zorgt ervoor dat wij financieel rondkomen en ik zorg dat het huis altijd schoon is en dat het eten netjes klaar staat op tijd! nee, ik voel me niet minder dan de vrouwen die WEL werken en hun ''eigen'' geld hebben het geld van mijn man, is ook mijn geld! zo denken wij er beiden over. ik kom niets tekort, ik kan VRIJUIT kleren kopen, van merkkleding tot die van de wibra.. maar dat vind ik persoonlijk niet belangrijk genoeg. waar het mij om gaat is dat je iets doet met heel je hart en dat je er achter staat. ik zie mijzelf echt niet werken voor de kosten? nooooo way thanks! ik heb gelukkig een man die deze verantwoordelijkheid op zich genomen heeft, verder bemoei ik me er niet mee is het een luxe? ik weet het niet, ik voel me heerlijk! kan mijn eigen dingen doen op mijn gemak, ik hoef niet aan de eind vd dag stressend thuis te komen om ook nog eens het huishouden te doen en koken, daar kan ik absoluut niet tegen! laat ik t zo zeggen, ik wil niet dat ik verplichtingen heb van buitenaf, zo voel ik me heel erg nauw. ik verveel me niet.. ik ben heeeel gelukkig, ik stress niet, ik kom altijd toe aan mijn rust, ik ben heeeeeel gelukkig met mijn man, ons huwelijk is echt helemaal SUPER! wij willen graag een kindje en als die er is, wil ik al mijn aandacht geven aan het kindje, het idee om dan te gaan werken is echt zwaar geschrapt uit het lijstje! ik krijg ook heel veel vragen van mensen in mn omgeving en soms vreemde opmerkingen, maar het doet mij werkelijk niks waarom niet? omdat ik gelukkig ben. ik hoef niet te werken om gelukkig te zijn! sociale contacten onderhoud ik ook, ik heb daar zelfs meer tijd voor.. ik kan lekker bezoekjes afleggen en ontvangen, iets leuks gaan doen met vriendinnen zonder die zorg te hebben dat ik nog veeeel werk moet doen etc kortom, ik ben gelukkig en dat is het belangrijkste van al! zonder geluk kom je niet verder in je leven.. ik gun eenieder een gelukkig leven, ook de werkende vrouwen hihi btw, het huishouden beheren en kids opvoeden zijn zwaaaaardere taken dan op je luie reet achter je bureau zitten en wat telefoontjes opnemen of wat tikken op de computer! wil niemand beledigen ofzo groetjes mammieloves
Hihi ik hoop maar dat je man je niet ineens verlaat voor een ander kippetje, dan sta je daar zonder inkomsten en werkervaring en geen nagel om aan je arme kontje te krabben Maareh, inderdaad wat zou je jezelf verdedigen als jij je gelukkig voelt? Prima dan toch zo? Ik vraag me trouwens wel af wat er allemaal in het huishouden te doen valt dat het zoveel werk is?
Na het lezen vd laatste reactie vd TS zou je stiekum bijna hopen dat dat gebeurd.... Zodat ze weer een beetje met beide benen op de grond komt... Ze is niet erg respectvol tegenover mensen die wel gewoon werken (zwaarder dan een beetje telefoontjes plegen achter je bureautje enz...) Ik denk dat je nog veel reacties zult krijgen op deze post Je kunt beter iets voorzichtiger zijn in je uitspraken meid. Ieder maakt keuzes en ga daar een beetje respectvol mee om
mij ineens verlaten? nee hoor dat doet hij niet, wij houden teveel van elkaar en we zijn dolgelukkig, we doen altijd wel wat leuks.. en overigens is hij absoluut niet geinteresseerd in andere vrouwen! hij is een man die op zijn benen staat en ik ben een vrouw die op haar benen staat, met of zonder werk! huishouden vergt niet zoveel tijd, maar het gaat erom dat je een geordend planning heb, dus als je man thuis komt van werk, dat hij gewoon lekker kan eten en uitrusten met vrouwlief.. en zo heb je nog veel tijd voor elkaar.. persoonlijk denk ik dat het wat moeilijker gaat als beiden werken (MIJN MENING) omdat als de man en vrouw beiden thuiskomen van werken, helemaal OVERVERMOEID dan merk je gewoon dat je weinig behoefte hebt aan bepaalde zaken zoals huihouden, koken, kids, lekker romantisch wat doen samen.. maar goed kan ook zo zijn dat ik het mis heb hoor, maar zo denk ik erover.. dan mag ik lekker ouderwets zijn run jij zelf geen huishouden? ik heb een gezinswoning en het moet dagelijks bijgehouden worden, mijn huis is vrij stoffig dus ben soms wel uren bezig ermee!
Hmm waarom zou ie moeten uitrusten, als ie toch (volgens jou) de hele dag met zn luie reet aan een bureau zit?