Halo, Ik ben 25 en moeder van anderhalf jaar jonge zoontje. Dit is mijn 1e kind, en vanaf het begin hoor ik steeds van familieleden hoe ik mijn kind moet verzorgen. Bij elk kraambezoek werd er wel wat gezegd. ( net of ik dat zelf niet weet). Heb immers 6 jaren op de kinderopvang gewerkt. Ook mijn moeder en broer zeggen steeds onbewust dingens wat ik moet doen of wat hoort. Bijvoorbeeld( de zon schijnt fel, heb je wel een zonnekap)? Nou kijk, een paar keren vind ik niet erg. Maar het gebeurt al 17 maanden lang. Heel vaak heb ik wat aan mijn moeder gezegd, waarop zij reageerden dat ze oma is en alleen wilt helpen. Of dan barst ze in huilen uit. Ook mijn schoonvader bemoeit zich tevaak. Schoonmoeder heb ik gelukkig geen contact mee. Het prikkelt me enorm en ik weet niet meer hoe ik het moet uithouden bij me meoder en familie als ze weer wat zeggen. Wie herkent dit ook en hoe ga je ermee om? Groetjes
Ik herken dit wel een beetje. Mijn pleegouders zijn erg voorbarig. Mijn pleegvader had zelfs bij mijn eerste zoontje het consultatie bureau achter mijn rug om gebeld omdat hij zo bezorgd was en toen was mijn zoontje pas geboren! En boos dat ik was. En nu met 2 kids zou ik het volgens mijn pleegmoeder echt niet redden. Maar ik heb iedereen bewezen dat ik een hartstikke goede moeder ben en iedereen zegt nu zo je doet het echt beter dan verwacht. Inderdaad niet te veel van aantrekken.
Ik denk dat hoe oud je ook bent iedereen wel "goedbedoelde" adviezen heeft. Of het nu je eerste, tweede, of derde kind is. Er zijn altijd wel mensen die vinden dat je het 'iets" anders moet doen. Beste advies die ik ooit heb gehad? Luister niet teveel naar de adviezen van anderen wat betreft opvoeding. Maar pik eruit waar jij denkt dat je er iets aan hebt. De rest?? lekker naast je neerleggen. Succes!
Btw ik was 23 toen ik mijn eerste kreeg en 25 de tweede. Word nu bijna 27. En hier ook nog steeds advies van anderen
Ach dat hoort er een beetje bij denk ik, een ander doet het altijd veeeeeel en veeeeel beter ( denken ze )
Zelf ben ik 24 en mijn dochter is nog maar een maand, maar ook hier veel en vaak dat soort adviezen. Ik werk in de kraamzorg dus weet ook wel het e.e.a. (al zeg ik het zelf ) Ik weet dat het allemaal goed bedoeld zal zijn maar op mij komt het over als kritiek of dat ik niet goed voor mijn dochter zou kunnen zorgen. Denk dat je gewoon moet leren om hiermee om te gaan. Word nog een klus, als ik naar mezelf kijk
Hier ook altijd die adviezen gehad...Het hoort er gewoon bij denk ik maar ik denk altijd maar gewoon je eigen gevoel volgen
ik ben 24 bijna 25 en heb een zoon van 4 maanden. ik krijg ook heel veel adviezen ik merk dat ik zelf ook echt kribbig ga reageren. gister nog toen lag mijn zoon in bed en de woonkamer zat vol met bezoek omdat ik mijn verjaardag vierde, ik na 1 uur naar de slaapkamer om te controleren of hij nog sliep (gebruik geen babyfoon en de deuren zaten dicht met 20 mensen in de woonkamer) toen zaten ze zo van je hoort hem echt wel, maar ik kwam bij hem en hij lag te huilen dus kwam boven en zei ook echt best bijdehand hij lag te huilen en we hoorde hem niet ik ben toch blij dat ik even ben gaan kijken! wordt ook echt onzeker van alles "adviezen" merk ook dat ik mensen aanval of mezelf verdedig in dat soort situaties.
Bij mij gaat dat het ene oor in, ander oor er uit Hoe ik mijn kids opvoed, vinden andere niet door de beugel kunnen (vrije opvoeding maar wel met regels) En ik heb niks te klagen, mijn kids doen het goed, luisteren goed! Krijg vaak te horen dat ik nette en beleefde kids heb, daar doe ik het voor Dus meid, niet aan storen, je weet zelf wat het beste is.
Hier kan ik ook wel een boekje over open doen! Ik was 19 toen ik ongepland zwanger raakte van mijn oudste zoon! Iedereen had adviezen, of wel iets onzinnigs te melden.. Met de borstvoeding probeerde ze mij ook al uit het veld te slaan! Gelukkig heb ik hierin altijd op mijn eigen gevoel verteouwd.. Maar ik werd echt bekeken! (nu ik ouder ben gaat het beter). Ik was natuurlijk pas 23 en redelijk modieus toen ik aan het schoolplein kwam te staan met veeeel oudere moeders.. Er werd letterlijk gezegd " kijk daar staan met haar net panty's en lange laarzen ( was toen mode!) ik ben inmiddels bijna 15 jaar moeder van 2 prachtige zonen, en al heb ik de opvoeding zo goed als alleen gedaan en ze ook een ' vrije opvoeding ' gegeven zijn ze netjes en beleefd, hebben ze tot nu toe geen rare uitspattingen vertoont in drugs en roken en uitgaan en zitten ze het liefst met vriendjes zaterdagavond thuis! Mijn huidige man bewonderd mij dan ook om het feit dat het heerlijke knullen zijn en ze ontzettend sociaal zijn! En dat is een enorm compliment! Inmiddels zijn we al ander half jaar bezig om samen een kindje te krijgen en zitten nu in de wacht weken van de 2de iui.. Spannend! Dus meid! Trek je niks aan van al die adviezen, draai je deur opslot en volg je hart! Lieve groetjes!