Damens, wij stel van 21 zijn nu enige tijd bezig om zwanger te worden. en ik aangezien ik best vaak krijg te horen dat ik nog jong ben vroeg ik me af of er op dit forum nog meer damens waren van mijn leeftijd! het lijkt me leuk om daarmee contact te zoeken. Ook vraag ik me soms af wat is jong..? graag zie ik cometaar
Ik was zelf ook 21 toen ik begon helaas heeft het bij ons wat langer geduurd, maar ik kreeg inderdaad ook vaak te horen dat ik erg jong was . Nou ik begrijp het ook niet! Ik vind een jaar of 16 of 17 ofzo jong. Lekker niks van aantrekken. Ik moet zeggen het bevalt goed hoor om jong moeder te zijn .
Ik ben 20 en mijn vriend is bijna 23. Wij zijn nu ook officieel bezig om een kleine te maken. Ik ben al 2 jaar van de pil, dus nu zijn we begonnen met onderzoeken. Ze zijn nu bezig met het sperma onderzoek en binnenkort word ik ook nagekeken. Ik vind ons natuurlijk wel jong maar als je zelf vind dat je er klaar voor bent. Dat is toch het belangrijkste
ik ben nu 20 mijn man 27 een jaar en half getrouwd een dochtertje van 4maand en bezig voor een tweede hoezo jong
Ik was net 21 toen onze zoon werd geboren. Iedereen vond dit jong. Inmiddels is hij bijna 9 en zijn we 3 kinderen verder. Achteraf gezien was 21 ook wel erg jong. Nu ik wat ouder en verder ben zie ik dat wel. Ikzelf wilde altijd al jong kindjes als het mocht lukken natuurlijk. Ik vind het ook geen probleem mezelf wat aan d ekant te zetten voor een kleintje. Maar hoe zeer ik dacht dat ik "volwassen" was..... denk ik achteraf...dat viel wel mee hahahahha. Buiten dat ben ik nu altiijd de jongste. op het schoolplein, de voetbal, zwembad echt overal. Soms wel eens vreemd en mensen reageren nog steeds vreemd als ik zeg dat ik 3 kinderen heb.
Ik ben 20 (bijna 21) en zwanger van mijn eerste kindje. Tjah, dat is nog jong daar moet ik mensen wel gelijk in geven. Maar... dat neemt niet weg dat ik dit kindje enorm graag wil!!!
Niks jongs aan hoor, vind het een perfecte leeftijd om kinderen te krijgen. Ik was een dag 21 toen mijn eerste geboren werd, heb nu ook een tweede gekregen en ben inmiddels 25. Ik voel me helemaal niet zon jonge moeder hoor. Al scheel ik wel behoorlijk in leeftijd met de andere moeders als ik op het schoolplein kijk. Zitten er veel tegen de 40 of 40+ (van de klas van mijn zoontje). Ik heb trouwens heel weinig opmerkingen gehad dat het te vroeg zou zijn ed. Maar ik was dan ook al getrouwd, dat scheelt misschien.
Tsja wat is jong, iedereen is anders in zijn doen en laten, sommigen zijn gewoon erg vroeg volwassen. Ik woon al vanaf mijn 18e samen met mijn vriend en zijn we zelfstandig en werken allebei en hebben samen een koophuisje. Wat maakt het dan nog uit hoe oud je bent? het is toch ook maar een getal vind ik Wij zijn nu zwanger van ons eerste kindje, ik ben 21 en mijn vriend 25 Hoop voor jullie dat jullie snel zwanger zijn!
Ik werd zwanger van mijn zoontje toen ik 21 jaar was. Ik kreeg rare gezichten toen ik in winkels kwam zo van; Nu al zwanger?? Toen ik dat zag, ging ik juist me strakker kleden, zodat mijn buik beter naar voren kwam. En niks aantrekken van anderen hoor. Als jullie er maar klaar voor zijn dat is belangrijk! Toen ik zwanger was van mijn zoontje, woonde ik al samen,werkte ik en had op dat moment al 4 jaar met mijn vriend(nu mijn man) Toi,toi,toi met zwanger worden!!
Ik ben ook 21 en zoals je aan mijn banner kunt zien ook zwanger. Erg rare blikken ofzo heb ik nog niet gehad, wel de vragen of het gepland was. Ergens vind ik dat wel vervelend maar ik snap het ook wel dat ze dat denken. Ik vind het fijn dat ik jong ben, hopelijk kan ik dan nog heel wat jaren van ons kind genieten en misschien ook ooit nog een fitale oma worden Ik heb ook een jonge oma en daar heb ik vroeger heel veel aan gehad. Mijn vriend is trouwens 28.
Ik was 19 toen ik bevallen ben van mijn dochter, mijn vriend was toen 21. we hadden er bewust voor gekozen om kindje te nemen en bij de 3e ronde was het raak! vond het vrij irritant dat veel mensen mij stom aankeken toen ik zwanger was. ik genoot niet van me leven en wilde zoo graag een kindje hebben en sindsdien ben ik zooooveeel gelukkiger dus waarom niet jong moeder worden!
Hier nog een 'jonge moeder'. Ik ben 20, man is 26 en mijn dochter net drie maanden. Zelf vind ik het heerlijk, maar inderdaad wel een hoop vervelende opmerkingen gekregen. Van 'Is het een foutje?' tot 'Kijk maar uit dat je er geen spijt van krijgt!'. Tot nu toe echt geen spijt van, dus dat zit wel goed
Ik ben op mijn 19e bevallen van mijn dochter, nu bijna 3,5 jaar! Nu ben ik 23 en heb een zoontje van bijna 2 maanden! Hartstikke leuk, jong mama zijn!! Oke, ik heb ook vervelende opmerkingen gekregen bij de eerste: Ongelukje? Foutje? Je bent gek, geniet eerst van je jeugd, etc. Eh eerst van jeugd genieten? Met die kleine geniet ik juist nog meer!! Merk nog wel bij o.a. huisarts, etc dat ze je niet altijd serieus willen nemen. Maar goed, dan laat ik even merken dat ik niet de makkelijkste ben wat dat betreft, en dan zit het ook wel goed!
Tja, blijkbaar moet je tegenwoordig eerst een carriere hebben en pas op je 30e denkvan " hmmm, misschien moeten we ook maar es aan een kindje denken" ikke niet! was 23 toen ik zwanger werd en net 24 toen Jelmar geboren is, nu dus 25 en vind het heerlijk! moet er niet aan denken op mijn 38e nog es een kindje te krijgen... maar goed, dat is natuurlijk persoonlijk
ik was 19 toen ik zwanger raakte van mijn zoon ( op mijn verjaardag had ik eisprong ) dit was heel bewust, we hebben er voor gekozen het te proberen, en gelukkig was het meteen raak. ik heb eigenlijk weinig nare reactie's gehad, ja tuurlijk kreeg ik weleens te horen, foutje ? was het gepland ? je bent wel erg jong hoor.... maar ik heb me er eigenlijk nooit aangestoord, ik vind het wel prima, ik weet wel beter. ik was 21 toen ik bevallen was van onze dochter, ook zij was een bewuste keuze, ik krijg nog wel eens te horen : 2 kindjes... nu al... op jou leeftijd ? kun je dat wel ? trek je het wel, het is zwaar hoor, ik zelf merk er weinig van dat het zo zwaar is, ik vind het geweldig zo, en zolang mijn zoontje nog iedere dag zegt : mama JIJ bent de liefste, weet ik dat ik het goed genoeg doe voor de kinderen
Sluit ik me helemaal bij aan! Als ik naar me kids kijk, ben ik zielsgelukkig met die 2!! Dus hoezo, zwaar. Goed, ik heb er dan niet altijd 2 om me heen (dochter woont ook bij dr vader) maar vind het zeker niet zwaar! Vind het geweldig, zo jong mama zijn. En wat andere er van vinden heb ik lak aan!!
het ligt natuurlijk ook aan hoe je er als ouder zijnde mee om gaat, en hoe de persoonlijkheid van je kindje is, en in welke fase je kindje zit, maar ik heb het tot nu toe nog nooit als zwaar ondervonden, mocht het zwaarder worden wanneer ze gaat lopen of ze beide in de peuterpuberteit komen...... dan zoeken we dat tegen die tijd wel uit, we komen er best wel, iedereen heeft zo zijn nukken, het is een kwestie van hoe ga je ermee om als het zwaarder word, ik ga de handdoek niet in de ring gooien, ik knok ervoor, ik wil mijn kinderen gelukkig zien, en het mag zo zwaar worden als ik weet niet wat, ik zal voor ze blijven vechten, want ik ben hun mama, ik hou van hun, en ik weet dat hun van mij houden, en dat is het belangrijkste laat andere mensen maar lullen over jongeren die het niet zouden kunnen of te zwaar zou zijn, ik weet beter