Hallo lieve dames, Hoewel ik hoop op conteact met een lotgenoot hoop ik stiekem ook dat er niemand is die reageert omdat ze niet in die situatie zitten en gewoon gelukkig zijn met een zorgzame partner die zich ook verheugd op de komst van hun kindje. Die van mij had het helaas veel drukker met zichzelf, ook al wilde hij (ons tweede!) kindje heel graag. En ik heb (al dan niet verstandig) besloten dat ik nog meer ruzies en stress niet wil, zeker niet omdat ik al 32 weken zwanger ben. Dus nu is hij vertrokken en ben ik alleen met mijn dochter van drie. Hopelijk is er iemand die dit al meegemaakt heeft en me een hart onder de riem kan steken dat wij vrouwen sterker zijn dan we denken....Nu leek het een onmogelijke keuze tussen twee kwaden... Mumselmams
Hey, Er is een speciaal topic voor alleenstaande zwangeren en ook één voor alleenstaande mama's. liefs ramona