Vast heel herkenbaar, ergens hoop ik dat tenminste. Maar mijn dochter van anderhalf wil niet slapen. Nooit. Echt helemaal nooit. En ik word er stiekem een beetje moe van dat het elke middag en elke avond strijd is. Ze kan het zo een uur volhouden, huilen schreeuwen kletsen huilen. Ik ga natuurlijk af en toe even naar haar toe, leg haar uit dat ze echt moet slapen. Vaak vooraf ook, vertel ik dat andere kindjes (neefjes, nichtjes, etc.) ook naar bed gaan. Dat ik vlakbij ben, haar straks weer kom halen... maar mevrouw doet het niet. Tegenwoordig slaat ze het middagdutje daardoor wel eens over en dan is het om 4 uur natuurlijk drama, tranen met tuiten, vreselijk overstuur en dan valt ze op schoot in slaap. En 's avonds geeft ze het vaak nog wel redelijk snel op, maar ik vind het zo ontzettend jammer dat we elke dag zo samen afsluiten: zij boos omdat ze naar bed moet en ik moe en gestrest omdat ze niet gewoon gaat slapen. Moet ik me hier over heen zetten, is het een fase? Heeft iemand nog tips? We hebben een vast bedritueel met verhaaltjes en liedjes, wat dat betreft is het allemaal heel voorspelbaar...
Begrijp ik goed dat je haar alleen laat zodat zelf inslaapt? Wat gebeurd er als je bij haar blijft tot ze slaapt?
Ja ik laat haar alleen in slaap vallen. Dat ging altijd goed, maar nu dus niet meer. Ik heb afgelopen week wel een paar keer geprobeerd om bij haar te blijven, in eerste instantie gaat ze dan net zo hard huilen, maar als ik zachtjes tegen haar praat of zing en over haar hoofdje of rug aai dan wordt ze wel rustig na een tijd en valt ze in slaap. Ik heb wel overwogen om dit maar standaard te doen, alleen ik ben bang dat ze dan dus niet meer alleen in slaap kan vallen.
Hier ook een fase gehad dat ze 's middags niet meer wilde slapen. Toch maar elke keer naar bed brengen in de hoop dat ze ging slapen. Dit was rond haar 2e verjaardag. Ze slaapt al in een groot bed en kan er dus ook zelf uit, dit deed ze dus ook elke keer. Op een gegeven moment de moed maar opgegeven en haar maar heen laten doen op haar slaapkamer. Ze huilde en krijste overigens niet. Uiteindelijk viel ze vanzelf in slaap. Ook een tijdje geprobeerd om haar om de dag 's middags naar bed te doen, dit ging ook goed. Ze was 's middags niet vervelend of zo. 's Avonds was / is het nooit een drama. Gelukkig is die fase bij mij achter de rug. En gaat ze nu keurig 's middags slapen. Succes en ik hoop dat je er iets aan hebt.