Mijn zoontje is nu 2 1/2 geweest. En de laatste tijd als meneer iets hem niet bevalt dan maakt hij zijn benen slap of gaat op de grond liggen huilen. Nou weet ik ook wel dat de beste manier is om het gewoon te negeren. Alleen het probleem zit hier....hij gaat sinds een paar weken naar de peuterspeelzaal. Hij vindt het daar zooooo leuk dat hij niet mee naar huis wil als ik hem kom ophalen. Zelfs als alle kindjes weg zijn wil hij blijven. Maar ik heb ook nog een baby bij me. Het is dus bijna onmogelijk om hem het lokaal uit te krijgen als hij zo zijn benen doet, en dreigen dat mama zonder hem weggaat wat de juf mij aanraden heeft ook weinig zin want dat wil hij graag, hij wil daar blijven spelen! Echt van de week, ik schaamde me eigen helemaal kapot. Het is z'n rot gevoel, ik heb gewoon geen controle over hem op dat moment. En dan zit ik ook nog met een kinderwagen. En als ik hem dan eindelijk naar buiten heb getild dan gaat hij vrolijk op straat verder liggen huilen ik heb een plankje achter op de wagen, maar als ik hem daar dan op wil zetten maakt hij ook gewoon weer spagettie benen! Iemand tips? Of in elk geval misschien wat troostende woorden van wie het ook heeft meegemaakt dit gedrag? Duurt deze periode lang?
Troostende woorden heb ik niet maar je verhaal zou van A tot Z door mj geschreven kunnen zijn.... Dus meiden.... iemand anders tips!
Cas heeft inderdaad ook zo'n momenten gehad maar bij ons hielp het wel dat Sem wel meeging. Als hij zag dat zijn broertje meeging hielp dat meestal wel. Deze tijd kun je ook zeggen dat de sint niet komt naar kindjes die stout zijn en geen pakkjes brengt. Misschien is dat iets wat je kunt proberen?
ik zou niet 'dreigen' met iets negatiefs maar afleiden met iets positiefs... Hier ook een tijdje driftbuien gehad, maar dat vermindert op een gegeven moment en je vindt er ook zelf steeds beter een 'modus' voor om mee om te gaan. Hier werkt afleiden met iets anders leuks nog steeds erg goed ("nee we zetten de dvd echt uit zoals afgesproken" --> dreigende driftbui --> "maar je mag wel met mama in bad spelen met..." en dan iets wat hij heel tof vindt ) En begrijpend optreden helpt hier ook (maar mijn mannetje is erg gevoelig, dus dat werkt mogelijk niet bij alle kinderen): "ja jammer he, dat je nu geen dvd meer mag kijken, dat snapt mamma wel. Morgen mag je weer even kijken na het eten. Maar nu gaan we.... "(en dan weer iets leuks, ook al moet ie naar bed, dan verzin je een tof boekje voor het slapen gaan of ook al moet ie dus naar huis dan verzin je iets speciaals voor op zijn boterham of het toetje ofzo) Heb je hier iets aan?
Nou ik ga het zeker proberen, onze zoontjes hebben in elk geval al dezelfde naam dus misschien dat het helpt. ha ha
onze dochter vind het helemaal geweldig om de auto open te maken... dus tja... in dat soort situaties als ze écht niet mee wilde, pakte ik m'n autosleutels maar weer en dan rent ze ineens wél mee... om de sleutels aan te pakken en de auto open te maken.. of, als we thuis op de parkeerplaats staan, en ze in de auto wil spelen - de sleutel om de poort open te maken..
herken inderdaad veel in deze berichten. Mijn dochtertje heeft de laatste tijd ook erg veel huilbuien/ driftbuien. Bij ons helpt negeren nog steeds het beste en inderdaad afleiden met iets leuks..Meestal als er weer zo'n bui in de lucht hangt dan zeg ik ook tegen haar duidelijk, als je zo boos blijft doen ga je even naar de gang en als je weer lief doet haalt mama je weer op. Dan laat ik haar vaak eventjes alleen, al is het maar voor een paar minuten en dan haal ik haar weer op als de bui weer over is en zeg ik ook weer duidelijk tegen haar, als je weer lief doet mag je weer naar de kamer. Het helpt bij ons wel als ze een driftbui heeft haar dus gewoon even alleen te laten
Ik snap beste dat je het niet overal kan doen, maar ik ga haar dan nadoen. Als zij op de grond gaat liggen (thuis dan in mijn geval) dan doe ik dat ook en ga ik met mijn ben en armen stampen en herriemaken etc. Als ze dat buiten doet dan ga ik ook zo gek doen en mijn dochtertje schiet dan in de lach en is het weer goed. Weet niet of het voor iedereen werkt en je moet je schaamtegevoel ook wel redelijk op zij zetten, maar dat gedaan hebbende werkt het hier prima!
als het met name op de psz speelt zou ik mogelijk ook de leidsters vragen of zij Thomas mee naar de deur willen doen en dan de deur achter hem af willen sluiten. Dan laat je zo weten dat de psz echt dicht gaat.
afleiden met iets positiefs. dus de aandacht buiten op wat anders richten. Iets wat je zoon leuk vind. Mijn zoon doet ook wel eens `moeilijk`als ik hem van de creche ophaal. Maar als ik met de auto ben dan zeg ik kom joh we gaan in opa´s auto rijden! en dan kijkt hij naar buiten en ziet de auto en haaldt meteen zijn jas. en als ik op de fiets ben kan ik hem nu afleiden met de lantaarnpalen, hij vind deze lampjes zo geweldig dus nu kan ik zeggen: kom joh we gaan op de fiets en dan gaan we lampjes kijken samen ik heb hem dus momenteel zomaar mee haha. dus echt afleiden met iets wat je zoon leuk vind.
Ja idd, kunnen de leidsters niet meer meehelpen? Zo van dat de peuterspeelzaal gaat slapen en dat ie hem welterusten enzo mag zeggen en de lichten uit en dat je hem zo mee kan nemen? En dan afleiden met iets leuks. Soort ritueeltje maken? Zo ga ik altijd met mijn zoontje na de peuterspeelzaal een lekker broodje halen bij de bakker om de hoek daar.
Finn is dan wel echt een stuk jonger...maar hij doet dit al een poosje. Denk zo'n twee maanden. In hetbegin schaamde ik me ook. Maar nu laat ik hem. Toen we vandeweek van de supermarkt naar huis liepen en hij de tas niet mocht (KON) dragen ging ie ook op de grond liggen...trappen met zn benen...gillen enz. Ik ga er dan naast staan en zeg:"Ja...gil het er maar even uit!" En dan staat ie eigenlijk heel snel weer op. Ik ga er dan stil naast staan en geef absoluut geen aandacht. Hier is het zo als ik ga proberen en aandacht ga geven, wordt het alleen maar 100x zo erg! En ik weet dat Finn veel jonger is...maar zijn gedrag is een stuk "ouder" hij had ook met 9 maanden al driftbuien en sloeg.kneep toen ook al een poosje. Vandaar dat ik hier af en toe wat dingen mee lees.
Bedankt voor de tips allemaal meiden. Ik moet morgen weer voor het eerst met hem naar de peuterspeelzaal, het zal mij benieuwen. En op een eerder vraagje van wat meiden, de juf doet echt al haar best. Ze legt hem uit dat hij naar huis moet gaan omdat de juf ook een broodje gaat eten. Maar het maakt allemaal erg weinig indruk helaas. Nou ja, we zullen zien morgen hoe het gaat.....
Dreigen met iets negatiefs zou ik ook niet doen (en al helemaal niet met Sinterklaas, dat verhaal van die kindjes in de zak is nu echt wel achterhaald ) Afleiden werkt vaak inderdaad wel. En misschien kun je vantevoren iets met hem afspreken. "Straks komt mama jou halen, dan wil ik graag dat je zonder huilen/gillen mee gaat naar huis. Dan gaan we een boterhammetje eten en daarna mag je mee eendjes voeren." Of zoiets. Begint hij dan toch weer, dan kun je hem daaraan herinneren, en zeggen dat het eendjes voeren niet door kan gaan als hij zo blijft doen. Want zo doen alleen hele kleine kindjes en die gaan na de boterham even slapen.