Dat laatste kan je dus ook een ander niet opleggen (aanpassen aan de tijd) Dat maakt het zo'n lastige kwestie. Het bedrijf kan zeggen, ik ben vrij om te bepalen wie ik aanneem en op wat voor gronden ik iemand weiger. De gedupeerde kan zeggen, ik ben vrij om te leven zoals ik wil en mag hierom niet geweigerd worden.
Nja ik doel meer op het feit dat ik snap dat je gelooft. Maar in deze tijd kun je geen mensen meer weigeren om geloofsovertuiging ( wat voor geloof dan ook ) of geaardheid. Dat je gelooft prima maar waarom mensen weigeren? Ik vind dat echt een kwalijke zaak.
Ik vraag me dan sterk af waarom die behoefte er niet is. Die behoefte is namelijk heel menselijk, sterker nog: het is een van de eerste levensbehoeftes. Is de invloed van de kerk, de bijbel, het geloof dan zo sterk dan mensen zichzelf beperken, enkel om erbij te mogen horen? Ik vind dat kwalijk en zeer triest. Nog triester is dat ze de kerk (moeten) verlaten, of dit nu op eigen initiatief is of dwang vanuit de gemeente. Waarom kan het niet samen gaan? Waarom kan de kerk zich niet aanpassen? Heb uw naasten lief? Tenzij ze het met iemand van hetzelfde geslacht doen Is een puntje van frustratie bij mij hoor, ik ben christelijk opgevoed en heb het nooit begrepen. Er zijn zoveel zaken van het geloof dat ik niet begrijp en niet wil begrijpen. Heb uw naasten lief, zolang ze maar leven volgens de wetten van God?
Ik weet dat we dit anders zien Maar ik denk dat de bijbel geschreven is door een aantal mensen, een fantasie die ze gebruikt hebben om mensen te onderdrukken en te laten volgen. Het is veel makkelijker om een volk te laten luisteren als je angst aanjaagt. En dit boek is lang geleden geschreven, in een tijd die niet te vergelijken is met deze tijd. Al denk ik ook dat er vroeger nog meer leed veroorzaakt werd door het christelijk geloof, denkend aan de kruisvaarders en de terroristen van toen. Bovendien laat de bijbel heel veel ter interpretatie over, gezien de vele stromingen en haat onderling. Maar dat is een discussie die je bijna niet kunt voeren met een Christen, omdat de ideeen zo ver uiteen liggen. En toch, er wordt vandaag de dag zoveel gewezen naar de Islam, terwijl in mijn ogen het Christendom ook heel veel nare dingen veroorzaakt. Denk alleen al aan het niet mogen hebben van seks voor het huwelijk, condooms mogen ook niet. Met SOA's en ongewenste zwangerschappen als gevolg. Maar goed, ik dwaal af dus terug OT: ik zou graag zien dat het Christendom zich zou ontwikkelen tot een organisatie die echt doet wat ze predikt. En dan houdt in: niet oordelen over een ander, heb uw naasten lief, berok een ander geen schade toe etc.
@Vlinder84, Ik ga/kan je geen antwoord geven op je vragen. Discussies over het geloof zijn hier niet toegestaan en daar wil ik me aan houden.
Dat was in het geval van afwijzen van mijn man dus ook... Een moslim op de werkvloer betekende voor hen dat het onvermijdelijk was dat er 'zondes mee kwamen' op de werkvloer.
OK, dan zijn het ideeen ipv vragen. Maar daar reageer ik net zo goed liever niet op. Zal ook moeilijk zijn als jij praat in termen als ' een fantasie, onderdrukken en angst aanjagen' terwijl ik het heel anders zie. Maar daar was je zelf ook al achter, want volgens jou is een discussie hierover bijna niet te voeren met een Christen.
Ja maar dan snap ik het dus niet. Een niet-gelovig iemand zou bijv wel kunnen in tegenstelling tot een homo of moslim? Als ongelovige zondig je toch sowieso, dan vallen die toch ook af?
Ik wilde een heel verhaal typen over het zelfde. Maar dit vroeg ik me dus ook af. Ik zondig sowieso al als niet gelovige waarom mag ik er dan toch wel werken?!
Ik vraag me nu wel af waarop je dit baseert, binnen de Islam is dit namelijk niet zo. Of oordeel je nu over iets zonder te hebben onderzocht? Of op basis van uitspraken van bepaalde individuen zonder dat daar een tekst uit het betreffende Boek zelf bij stond? Maar nu zal je wel weer geen antwoord willen geven aangezien je niet over religie wil spreken wanneer het je slecht uitkomt...
Tja, kennelijk zijn er verschillende christenen (sowieso in dit topic al) die denken dat wanneer een moslim iets overkomt het direct als discriminatie wordt beschouwd, maar andersom wel mag discrimineren. Zulke mensen leven m.i nogal in een fantasiewereld waarin 'de anderen' de slechte zijn maar christenen door jan en alleman worden onderdrukt en vernederd... En dat dit wettelijk ook schijnt te mogen.
Maar.....er zijn diverse stromingen binnen het geloof, en die interpreteren de bijbel toch echt verschillend.... En elke groep meent dat hun interpretatie de juiste is...
Allereerst waar slaat die laatste reactie op??? Ik heb overigens helemaal niet gesproken over de Islam. Jij voelt je alweer aangesproken blijkt wel... Ik heb meerdere malen in de media gelezen dat homo zijn gezien wordt als ziekte. Ik heb niet de moeite genomen om op te zoeken welke religie dat is geweest. Had ik misschien beter wel kunnen doen, gezien jouw reactie...
Omdat je eerst over het geloof praat, maar daarna zegt niet over het geloof te willen praten. Jij hebt het over andere religies, dan ga ik er vanuit dat je alle andere religies bedoelt. Je hebt er namelijk niet bij gezet 'behalve... (vul maar in)'. Ik voel me niet aangesproken hoor, maar ik vind het alleen vreemd dat je het over 'andere religies' hebt terwijl je dat dus kennelijk niet zo bedoelt. Wel vind ik dat eventuele misverstanden over mijn religie (die hier duidelijk worden geschetst, want ook al bedoel jij het niet zo, er zullen velen zijn die er nu wél vanuit gaan dat de Islam homoseksualiteit als ziekte beschouwt!) uit de weg geruimd horen te worden. Als iemand zegt dat iedere moslim terrorist is bv. dan zeg ik er ook iets van maar voel ik mij persoonlijk absoluut niet aangesproken, het heeft immers geen betrekking op mijzelf en dat geldt ook voor homoseksualiteit. Ik heb eerder het idee dat degenen die zich echt aangesproken voelen in dit topic de christenen zijn, dat zie je wel weer aan bepaalde reacties ('als een homo of moslim iets overkomt is het gelijk discriminatie maar christenen mogen altijd maar openlijk beledigd worden' enz.). Ik kan eerlijk gezegd alleen maar medelijden hebben met een denkwijze waarin de hele buitenwereld slecht lijkt te zijn en de christen het altijd maar weer gedaan heeft...
Jeetjemineetje is dit nu hetgeen wat geloof met zich meebrengt? Je aangevallen voelen op alle mogelijke manieren die tot betrekking staan met je geloof. Het was mij al vaker opgevallen in topics en hier komt het weer duidelijk naar voren. Waarom voelen gelovigen zich zo snel aangevallen en hebben zij het gevoel zich te moeten verdedigen? Het lijkt me heel lastig om zo te moeten leven.