Bah zit er echt even helemaal doorheen! Mijn bijna 3-jarige dochter gedraagt zich zo ontzettend slecht en brutaal de laatste tijd! Ik weet dat ik er een groot aandeel in heb maar ik baal er zo ontzettend erg van dat ik bijna mijn geduld verlies!:x Ze slaat iedereen met of zonder reden, ze word veelste erg verwend door opa en oma waar ze elke dag is geweest de afgelopen 2 jaar, papa is ook veelste lief en zegt ja op de momenten dat ik nee zeg en daar maakt ze zwaar gebruik van, sinds een maand moet alles wat ze ook maar vast heeft kapot (speelgoed, boekjes, telefoons en toevallig een paar dagen geleden zelfs de laptop en iPad op 1 dag..) ze wilt niks anders dan brood, snoep, kip en rode limonade en zo kan ik nog wel doorgaan.... Ik heb te lang me handen voor me ogen gehouden onder het mom van, ik ben er vaak niet en zodra ik weer fulltime thuis ben dan los ik het op... Maar vanaf juli zal ik weer fulltime thuis zijn voor een hele tijd en dit gedrag kan ik nu al echt niet meer accepteren! Het is teveel geworden om op te noemen zelfs... Ik zie er nu al tegenop want ik weet gewoon dat ze zometeen heel veel tijd op haar straf stoeltje in de gang zal doorbrengen en dat is eigenlijk mijn schuld aangezien ik niet op tijd heb ingegrepen.. Pff moest het even kwijt.. Tips voor stout gedrag zijn welkom, ik kan ze goed gebruiken de aankomende periode..
Knuffel! Proberen consequent te zijn! Misschien even moeilijk en 'zielig', maar waarschijnlijk wel beter op langere termijn.
Samen met papa de regeltjes kortsluiten en indien mogelijk ook met opa en oma. Duidelijkheid en consequent zijn. Ohja, begin morgen meteen!
Dankjewel allesofniets! Ja consequent ben ik wel maar ze heeft echt sch**t aan mij aangezien ze mij 4 uurtjes op een dag ziet en opa en oma de rest van de dag en die vinden alles goed... Ikkie, al vaak gepraat met man.. Gaat dan weer 2 maanden goed en daarna weer hetzelfde liedje pff opa en oma zeggen ja is goed maar doen vervolgens blijkbaar het tegenovergestelde want anders was dochter niet zo losgeslagen.. 2 dagen terug kwamen we daar binnen en me schoonmoeder zei hallo en vroeg een kus.. Kreeg ze gewoon een klap van me dochter en ze zei niks toen ik boos werd op me dochter zei me schoonmoeder laat maar joh!! gelukkig nog maar een maandje totdat ik alles zelf weer kan doen..
ga ook bij opa en oma, ga echt om tafel zitten, schrijf de regels op, ook bij en plak ze op de muur, dat ze altijd in zicht hangen. Ook thuis niet alleen afspraken mondeling maar ga echt er voor zitten, schrijf ze op en hang ze in t zicht, om samen consequent te zijn, en begin morgen want van uitstel komt afstel Blijf zelf altijd rustig, tel tot tien, loop even weg. Het wordt anders reactie op reactie (succes)
Ik kan me voorstellen dat je er helemaal doorheen zit! Het is natuurlijk zo lastig geworden omdat ze van opa en oma alles mag. Maar zoals ik het lees hebben de grootouders een groot aandeel in haar opvoeding, als ze er elke dag is, en moeten ze ook durven en kunnen optreden. Kunnen ze dit niet, om wat voor reden dan ook, zou ik misschien proberen de tijd dat ze daar spendeert in te perken. Want een omgeving waarin geen enkele grenzen worden gesteld is niet gezond, niet alleen hebben jullie er straks last van, zijzelf voelt zich ook niet goed. Alles kapotmaken en slaan duidt ook op frustratie. Een peuter heeft behoefte aan grenzen en duidelijkheid, en als ze dat niet krijgt zal het alleen erger worden. Streng optreden is niet leuk, maar wel heel goed voor kinderen als het nodig is. Een liefhebbende opvoeding is ook bij tijd en wijle een strenge en consequente opvoeding. Misschien kun je dit zo aan opa en oma uitleggen? Zij hebben toch ook ervaring als opvoeders. Ik begrijp het wel, mijn man is ook veel softer dan ik. Als onze dochter zich bijv. om niets op de grond laat vallen en uitbarst in een huil/driftbui, is hij er als de kippen bij om haar op te pakken en te troosten. Terwijl ik consequent geen aandacht schenk aan zo'n bui. Het verschil zie je nu al, bij papa gaat ze veeeel verder en durft ze ook eisen te stellen. Ik heb ook gezegd dat we hierin een lijn moeten trekken omdat ik anders straks de boeman ben en papa de clown waar alles mag. Succes en sterkte, ook met de laatste loodjes! Het valt al niet mee als je zelf zwanger bent, dan kun je ook gewoon minder hebben.
Zoek je tips voor haar stoute gedrag of dat van jullie zij is nu slachtoffer van zoveel onduidelijkheid en materiële verwennerij. Ik zou beginnen met het geven van heel veel echte aandacht. Samen spelen, samen lezen, samen fietsen etc. Geen straf geven, niet corrigeren, alleen maar gezellige aandacht van jou. Dat heeft ze nu als eerste het hardst nodig. Daarna kijk je verder en ga je met de volwassenen om de tafel zitten en hele duidelijke afspraken maken. Wanneer opa en oma hieraan niet willen meewerken, dan stop jade oppas uurtjes even want je dochter wordt daar echt niet beter van. Kinderen die stout gedrag laten zien, geven eigenlijk aan dat ze zich niet goed voelen. Vaak missen ze echte aandacht en wat rust. Ik zou daar eerst eens heel veel aan gaan toegeven.
Mijn zoontje mag bijna alles, maar is geen vervelend kind. Vervelend gedrag is gevolg van niet gelukkig zijn. Negatieve aandacht is ook aandacht. Gewoon heel veel liefde geven en duidelijkheid. En ook in je duidelijkheid kun je lief zijn. Sterkte in ieder geval en hopen dat het snel bijtrekt als je straks veel thuis bent. Nog een tip, als je straks veel thuis bent, ga dan de eerste week niet naar opa/oma. Laat ze daar maar even vanaf kicken en sta jijzelf wat sterker in je schoenen.
Och jeetje heftig.. Ben wel heel benieuwd waarom je kindje zoveel bij anderen is. Is er geen andere optie? Gastouder of kinderdagverblijf? Maar ja, over een maandje ben je er fulltime zeg je, dus dat zal voor nu geen optie meer zijn. Ik zou heel duidelijk zijn naar je man en naar opa en oma. Misschien kun je regels op papier zetten? Of dreigen dat oppassen zo niet meer kan? Ik zou het afschuwelijk vinden en als ik de kans had het anders doen qua opvang. Maar ik zou nu al beginnen met volhouden van de regels. En probeer positief te blijven. Draai dingen positief en geef een alternatief. Op de tafel zitten mag niet, kijk je mag wel op de poef, bank, stoeltje. En tussendoor veel positief gedrag benoemen. Misschien een goede weet: voor elk negatief ding/standje/consequentie staan 4 complimenten en positieve reacties tegenover om het recht te trekken. Leuk boek: kijk, luister en begrijp van jantine peters. Gaat over de gordon methode. En een andere mooie methode: tripple p. Hopelijk heb je het snel op de rit en werktje man (en de opa en oma) ook mee. En deels is natuurlijk ook de leeftijd, ik ken het brutale ook wel deels!
Zo, heb het met je te doen zeg. Ik zou even goede gesprekken aan gaan. Ten eerste met je man! Die hoort geen ja te zeggen als jij nee zegt, jullie horen samen te werken. Ten tweede met opa en oma. En maak er een serieus gesprek van waarbij je echt je zorgen uit en wat je vindt. En je man moet mee (waar je van tevoren al afspraken mee hebt gemaakt), ook die moet het even goed aankaarten.
Ik zou eerst een héél goed gesprek met je man voeren en hem duidelijk maken dat dit niet langer zo door kan, dat als dit zo doorgaat jullie straks nog verder van huis zijn. Dit moet hij echt inzien.. Daarna samen een goed gesprek met de oma's opa's. Desnoods heel lang en duidelijk. Als dat allemaal goed besproken is is consequent blijven heel belangrijk. Goed op ooghoogte uitleggen waarom iets niet mag en op een strafplekje zetten. Ze zal vast heel vaak niet luisteren, maar blijven doorgaan. Terug zetten tot ze blijft staan/zitten en dan 3 min laten. Daarna nog eens praten, sorry laten zeggen en een dikke knuffel. Dit zal je misschien weken moeten aanhouden, maar ik zou niet weten hoe je het anders moet oplossen. Pas als iedereen hieraan meewerkt heb je hier iets aan.. Dikke knuffel! Het is een hele lastige leeftijd, ik leef met je mee!
Bedankt voor alle tips! Ze is daar vaak geweest ivm mijn studie.. In het begin ging het heel goed maar nu sinds een half jaar niet meer... De psz vind ze al verschrikkelijk dus vandaar dat ik de kinderopvang erbij te veel voor haar vind.. Nu is het nog maar een maandje dus voor die laatste maand laat ik haar ook maar bij opa en oma. Ik heb al zo vaak met me man gepraat en dan gaat het 1-2 maanden goed en dan begint het weer opniew. Zelfs het cb heeft tegen hem gezegd dat hij echt op 1 lijn moet zitten met mij maar hij is veelste gevoelig voor dochter Strafstoeltje, op ooghoogte alles duidelijk uitleggen en knuffelen achteraf doe ik inderdaad al bij haar en ze weet nu ook heel goed wat wel en niet mag bij mij maar bij andere mensen misdraagt ze zich dan weer omdat ze weet dat ze over hun heen loopt.. Leeftijd zal er inderdaad ook mee te maken hebben! Vind deze leeftijd ook echt wel het moeilijkst tot nu toe! Thnxx bloemmm!🌸
Waarom vindt ze de psz verschrikkelijk? Het ene kind moet er meer aan wennen dan het ander... ik zou haar wel laten gaan eerlijk gezegd, heeft ze ook verandering van omgeving tov opa en oma, en leert ze met leeftijdsgenootjes omgaan. Ik denk dat het op de lange duur voor haar positief zal uitpakken. Mijn dochter had het ook twee weken echt moeilijk op de creche, maar nu gaat ze er zo graag heen, ze heeft haar eigen 'groepje' gevormd en ze leert er ook heel veel. Het is dat het noodzaak is voor ons, anders was ze nu ook thuis geweest, maar heb er echt geen spijt van en ben ook blij dat ze het zo duidelijk naar haar zin heeft...
Mijn dochter gaat al 10 maanden lang met gillen huilen hysterisch gedrag naar de psz... Ik haal haar er niet vanaf omdat ik vind dat ze gewoon moet gaan, ze moet volgend jaar ook naar school dus ze went er nu maar vast aan.. De psz is 3 dagdelen per week dus dat vind ik echt genoeg dagen voor drama nu.. Vandaar dat ik haar niet de resterende dagen naar de kinderopvang breng. Geen idee waarom ze het niet leuk vind, helaas praat ze nog erg weinig dus ze kan zich niet goed genoeg uitdrukken om het ons uit te leggen
Hoe reageren de leidsters hierop? 10 maanden blijven huilen op de psz heb ik eerlijk gezegd nog nooit van gehoord. Ik vind dat je gelijk hebt hoor: 3 ochtenden psz is zat, zou haar niet nog vaker weg brengen.
Ze zeggen dat het een kleine actrice is en dat ze altijd na 5-10 minuten weer rustig is en de rest van de tijd leuk speelt.. Bij ophalen begint ze ook altijd te huilen als ze mij of papa ziet Nee meer dagen was ik ook echt sowieso niet van plan. Komt wel over een jaar als ze naar groep 1 moet
Als ik even eerlijk mag zijn. Dan vind ze het niet verschrikkelijk op de peuterspeelzaal. Ze heeft misschien moeite met het overgangs moment. Of....... Ze heeft in de gaten dat jullie het toch ergens moeilijk vinden dat ze huilt bij het afscheid nemen.
Wat bedoel je met het overgangsmoment? Wij hebben er namelijk geen moeite mee dat ze huilt bij het afscheid.. We vinden het eerder vervelend omdat ze zich wel gedraagt als we weg zijn.. We nemen daardoor ook vaak snel afscheid.. Soms blijven we ook even zitten maar dan gedraagt ze zich ook hetzelfde
Het moment van van huis weg gaan tot dat jullie weg zijn. Er zijn kinderen die niet goed weten hoe ze hier mee om moeten gaan. Dat kan ze uiten in het huilen en/of boos doen. Voor zover ik weet is er geen pasklare oplossing voor maar omdat, de leidsters aangeven dat ze verder wel lekker speelt denk ik dat ze het wel leuk vind.
Ik had het inderdaad niet zo begrepen, dacht dat ze niet naar de psz ging. 3 ochtenden is zeker zat. En misschien valt het huilen als ze jullie ziet wel in hetzelfde gedrag wat ze nu laat zien. Ik zou er weinig aandacht aan geven. Wel frappant dat ze dit al 10 maanden zo volhoudt.