Hier ook 1! Heb het idee dat jongens ook wat rustiger zijn dan meisjes, hebben jullie dat ook? Als ik sommige meisjes-mamas hoor dan denk ik: sjeeeeees hey, gelukkig heb ik dat niet
Joey kan best heftig aanwezig zijn hoor! Hij hangt op het moment erg aan me, ik noem het maar mamahonger! Het heeft ook wel wat liefs hoor, beter zo als dat hij niets van me moet hebben! Krijgen jullie ook wel eens de vraag of je niet liever een meid had gekregen?
Ik dacht voor 99% zeker dat ik een meisje zou krijgen, wij wisten met 28 weken pas dat het een jongen was en NOG geloofde ik het niet. Toen ie net geboren was vroeg ik: Heeft ie een piemel?! hahaha Hier een foto van mijn zoontje als directeur 8) :
Hahaha Devilschase! Hier gelijk al het gevoel dat het een jongen zou zijn! Kan me ook niet voorstellen dat ik een meisjesmama zou zijn.
Hallo! Hier nog een jongens-mamma van een monstertje van 4! Vanaf dag 1 wist ik dat het een jongentje zou worden.. helemaal geweldig! Ook ik was vroeger meer jongentje dan meisje.. in bomen klimmen, overal een uitdaging in zien en dan nog niet bang zijn dat het wel eens mis kon gaan.. gelukkig is mijn zoontje nog niet zo heel erg met overal een uitdaging in zien en kan hij heerlijk bij mij op schoot liggen knuffelen... Haha over dat schoonmoeder zijn heb ik helemaal nog niet nagedacht... mijn vriend heeft een hele goeie band met zowel zijn vader als zijn moeder (zijn gescheiden) maar allebei trekken we meer naar zijn vader dan zijn moeder.... ik vind haar een beetje te beschermend en bemoeial-achtig..... maar jullie hebben me wel aan het denken gezet hoor!
Hoi Mutsevluts, volgens mij klopt je banner niet helemaal! En ja, schoonmoeder zijn... Daar wil ik nog even niet over nadenken!
haha ik eigenlijk ook niet maar mn zoontje heeft een vriendinnetje op de psz.... beetje jammer dat ze niet naar dezelfde basisschool gaan....
Ik had geen voorgevoel over wat het zou worden. Maar na de 20 weken echo was het zo duidelijk als wat haha... Er was echt geen twijfel over mogelijk; die 'slurfjes' waren echt niet de navelstreng... Wat betreft namen bedenken was ik héél erg blij dat het jongens zijn, want we konden écht geen meidennamen bedenken. In ieder geval niet 2 leuke namen.
Wij hadden juist moeite met een jongensnaam! Voor een meid hadden we een hele lijst, voor een jongen maar 4 namen
haha, hier in de familie alleen maar meiden. we willen dit jaar nog voor een 2e gaan, ben zeer benieuwd wat dat word..
Sja, het is altijd maar afwachten hè?! Spannend om voor een 2e te gaan. Hopelijk zal het snel lukken. Bij het namen kiezen was het voor ons zo moeilijk, omdat ik voor de klas sta en bijna bij iedere naam wel een associatie heb. Ook houden we, zoals je kunt zien, van korte 'Hollandse' stoere namen. Maar ook weer niet té ouderwets. Dat is niet gemakkelijk, zeker niet voor meiden...
Top! Eerst was ik daar altijd een beetje 'op tegen'. Vond dat maar niets. Maarja, zoals je kunt zien is onze kraamtijd een beetje anders verlopen. We kregen in die tijd zoveel reacties van mensen die met ons meeleefden (en nog steeds meeleven) dat we besloten om alles maar in een keer te doen en niet al die mensen, toen de jongens eindelijk thuis kwamen, over de vloer te krijgen. We hebben het feest in de aula van een school gedaan. Het was echt dé beslissing van de eeuw. Het was onwijs druk, maar heel erg gezellig. En je hebt alles in één keer. Bovendien niet alle troep thuis haha... Hoe hebben jullie dat gedaan? Hoe hebben jullie de kraamtijd beleefd? Hoop ooit nog eens een 'normale' zwangerschap, bevalling en kraamtijd mee te maken...
Wij hadden heel weinig visite, maar de visite die kwam moesten we echt zeggen dat het tijd was om weg te gaan. Die dachten dat het een theekransje/kaartavondje was.... Volgende keer weet ik nog niet hoe ik het doe. Mede omdat Joey met een KS is geboren en ik niet weet hoe het met een 2e gaat lopen qua bevallen. Maar het klinkt goed, een kraamfeest! Ik heb een vroeggeboorte gelukkig niet mee hoeven te maken, maar het lijkt me wel en zware en onzekere tijd zeg!
Sja, het was niet gemakkelijk, maar als we die heerlijke ventjes van ons nu zien dan ebt het angstige gevoel gelukkig wel een beetje weg. Ik ben ook met een (spoed)KS bevallen. Da's toch niet wat je vooraf hoopt hè? Ik zie dat jou ook een onderzoek staat te wachten eind deze maand. Spannend lijkt me...
Nee inderdaad, ik had graag thuis willen bevallen. Maar na 24 uur weeen incl opwekkers en ruggenprik kwamen de artsen tot de beslissing om een KS te doen. Achteraf bleek Joey er op zo'n manier voor te liggen dat ik hem er nooit zelf uit had kunnen persen. En voor dat onderzoek knijp ik hem wel hoor, heb hem al eerder gehad, dat is op zich goed te doen, maar die weken van wachten op de uitslag is killing...
Hallo, Ik ben ook een jongensmama, ik heb 3 zonen. De oudste wordt al bijna 16, middelste is 11 en de jongste zie banner. Bij de middelste was ik overtuigt dat ik een meisje kreeg, dus ik deed een pretecho en de vrouw heel vrolijk, ik zie 2 balletjes en een plasser. Ik schaam me nu dood maar ik was toen heel teleurgesteld. Had zelfs de tranen in mijn ogen. Natuurlijk was ik later wel blij en toen ik hoorde dat de jongste ook een jongen was, vond ik alleen maar leuk. De was is hier ook wel grappig, allemaal verschillende lengtes van spijkerbroeken.
@TruusdeMier; wil je vertellen waarom je dat onderzoek moet ondergaan? Het lijkt me verschrikkelijk om op zo'n uitslag te moeten wachten... Het duurt nog even, maar ik wens je nu alvast sterkte! @morgaine; 3 jongens! Dat is zeker een echt mannengezin. Lukt het opboxen tegen al die mannen een beetje? Kan me de teleurstelling wel een klein beetje voorstellen hoor. Niet dat je dan minder van je jongens houdt natuurlijk!
Hier nog een jongens mama Zie onderschrift hoe oud ze zijn. Heerlijke ventjes. Er staan nog meer kinderen 'op het menu', over een tijdje zeg maar, dus ben benieuwd of ik een jongensmama blijf of niet. In de familie van mijn man zijn het in ieder geval allemaal mannen!
@julia; welkom bij de club! Het wordt al een gezellig clubje van jongens-mama's op deze manier, terwijl ik eerst even bang was dat die er niet waren hier... Merken de mama's met wat oudere jongens misschien ook veranderingen bij zichzelf? Dat je wat 'mannelijker' gaat denken ofzo? Of is dat onzin?