Bij straf bij pubers heb ik een stukje geschreven over wat er deze week gebeurt was. En daar bij laat ik het natuurlijk niet zitten. Schaam me eigenlijk ook een beetje dat ik het verteld heb hier. Niet omdat ik me schaam dat ik eerlijk ben maar wel schaam ik me een beetje van oeps wat een moeder. Heb een tijdje jeugdformaat in huis gehad. En alles is afgesloten. En dat was ook prima. Conclusie het gaat allemaal goed.( ja wel maak natuurlijk wel ( foutjes) Kinderen hebben het niet zo slecht moeder stabiel. Zit in een lastig pakket met meerdere dingen. ( dat laat ik even voor hier). Nog wel iemand in huis voor een keer in de week waar bij ik terecht kan om van alles en nog wat mijn zelf de kinderen ect. We gaan hem aan melden bij een stichting die mij kunnen helpen met een uitje bijvoorbeeld voor de oudste. ( bijvoorbeeld voetbal). Ook gaat hij als het goed is nog een soort van therapie doen voor bepaalde probleempjes met hem. Daar bij wil ook verder duidelijk maken dat mijn kids redelijk behandeld worden ik me kinderen serieus neem ook qua gevoelens emoties en dergelijke. Die van jeugdformaat had ik aan de lijn. Ze zegt meid je bekijkt situatie.s van meerdere kanten en zoekt op lossingen en dergelijke er is niks mis met jou als moeder pfff. . Maar is ook een beetje de on zekere ik die dan mee speelt. Kortom weer een stap op weg naar positieve dingen. En vandaag had hij weer wat ondeugends gedaan. Hij had weer stiekem mijn mobiel gepakt. En nu had ik zo iets van oke mannetje. Morgen een uur minder op de laptop. Je had je tijden al gehad op mobiel en laptop en toch weer even proberen. Laat even zien dat ik het mee. En hij van oke mam. Van jaja zal wel. Jaja het zal zeker zo zijn
Meid, maak je niet druk! Uit het stukje wat jij schreef heb ik niet opgepikt dat jij je zoon regelmatig afranselt oid. Je gaf hem een pets. Kan gebeuren en hij zal daar geen jeugdtrauma aan overhouden waarschijnlijk. Ik heb vroeger regelmatig een pak op mijn kont gehad en voel me ook geen mishandeld kind. Wat ik ermee wilde zeggen is dat een pets uiteindelijk niet de oplossing is. Ik heb het bij mijn vroegere buren gezien. Die jongens werden een kop groter dan hun vader en gaven hem uiteindelijk zélf een pak slaag! Je hoeft je wat mij betreft hier dus niet te verdedigen.
O maar daar doe ik het ook niet voor. Ik maak me al een tijdje zorgen om hem en zonder te veel te vertellen wil ik ook wel eens me verhaal kwijt. Over de wanhoop verdriet dat op je pad komt als ouder. Enzo vind wel jammer dat er hier bij puber zo weinig gereageerd woord. Terwijl er toch een aantal met pubers zitten. Bij baby peuter schut ik zo advies uit me mouwen maar met mijn puber is het anders haha.
Meid je niet te schuldig voelen, je doet het hartstikke goed. Ik denk dat er geen enkele ouder is die nooit eens uit zijn slof shiet! En daar isbheus niet alleen een pets voor nodig, maar zelfs met woorden Pubers kunnen je tot wanhoop drijven, ouders zijn ook gewoon mensen met grenzen.
Ik vind het ook weleens lastig hoor. Zijn peuters vaak nog makkelijk te corrigeren, is dat met pubers wel een ander verhaal. Je kunt niet zomaar meer "de baas spelen". Bovendien bepaal je in het leven van een klein kind heel veel zelf (je mag vandaag niet bij dat vriendje spelen, je gaat nu naar bed, enz.), terwijl pubers hun eigen leventje hebben (klasgenoten waar ze mee omgaan, enz)en met sommige mensen in aanraking komen waar jij geen invloed op hebt, terwijl het voor je kind misschien niet zo fantastisch is. Ik ga er vanuit dat elke ouder het beste voorheeft met zijn/ haar kind en heel graag wil dat ze opgroeien tot fijne volwassenen en dat doen we allemaal met vallen en opstaan. Ik ben van mening dat het heel goed is, dat als je merkt dat het de verkeerde kant opgaat, dat je dan hulp zoekt.
Zo te lezen speelt er veel meer waar ws de klap uit voort kwam. Het is goed dat je hulp hebt gezocht. Een puber is niet altijd makkelijk, als er dan nog andere dingen spelen maakt dat er niet makkelijker op. Sterkte.
Je hebt hier in ook wel gelijk. Het is dat ik er hier nooit te veel op in gaat. ( hij is een schat van een kind) maar er zijn in het verleden alwat dingen gebeurt. Het is toch denk ik een kind van de rekening de geboorte daarna problemen kinderen zijn gevoelig ect school is in het begin niet van een dakje gegaan. Al hoe wel de laatste testen er goed uit zagen hij gaat naar het vmbo maar dan zonder lwoo. Waar ik weer niet zo heel blij mee ben. Kortom ben blij als hij redelijk zijn pubertijd door loopt. Hij is makkelijk maar ook niet de makkelijkste van wie zal hij dat nu hebben. Op school hebben ze nooit last van hem tot hij wel eens ontploft en er van alles mis gaat. Ect. heb een kind met een gebruik.s aan wijzing haha.