Nou mn dochter is 6,5 en nog lang geen puber maar die kan er nu al wat van hoor. Ze kan soms een halve dag in een zeikmodus achter me aan blijven lopen en als ze iets niet mag met een krijsende huilschreeuw door het huis te schreeuwen dat ze 'ook helemaal niks mag' om vervolgens haar kamerdeur dicht te smijten. Dan vind ik mijn zonen wel druk, maar wat dat betreft wel makkelijker. Ze vechten even flink met elkaar maar dan is het ook klaar.
Hier toch echt wel een nichtje in de familie die letterlijk door deed tot ze een meisje had. Na 3 jongens was het raak (en had ze aan 4 kinderen genoeg), maar voor 't zelfde geld had ze nu een mannenvoetbalploeg in huis rondlopen. En ikzelf moet toegeven dat ik toch blij was dat mijn petekindje - kindje van mijn zus - een meisje bleek ... Heb mijn zus wel niks gezegd van mijn "lichte voorkeur". Neefjes genoeg aan de andere kant van de familie en als het echt weer een jongen was geweest ... so be it en ik was er op de duur wel gewend aan geraakt. Maar ik heb gewoon veel meer met meisjes.
Ik heb 2 jongens en 1 meid. Toen ik zwanger was van ons meisje gingen er allebei vanuit dat het een jongen zou zijn. We hadden immers al 2 jongens. Mensen maakte al opmerkingen van " nu wel een meisje he" Kon er niet tegen.. Ik antwoorde daarop " is een jongen niet goed dan?" Toen bij de 20wk blek dat het een meisje was waren we allebei even in shock! Ik wist mee geen raad met een meisje.. Toen kwamen de opmerkingen zoals " dit is de kers op de taart" Nou echt niet hoor. Met een 3e knul was ik net zo blij geweest, Ik moet eerlijk bekennen dat meiden echt heel anders zijn dan jongens. Ik heb wel eens geroepen was het maar een knul ipv een meis
Voor wat betreft je de schoonmoeder van de moeder bent ipv de moeder van de moeder; voor mijn moeder 10 x mijn schoonmoeder! Dus als jij een liefdevolle zorgzame hartelijke schoonmoeder bent komt dat helemaal goed!
Ik heb een jongen en een meid en ik zou ze beide voor geen goud willen missen laat dat duideelijk zijn. Maar 3 jongens bijv lijkt mij druk, maar 3 meiden lijkt mij veel moeilijker. 80% van de tijd vind ik mijn dochter makkelijker dan mijn zoon. Zij kan rustig kleuren, puzzelen tutten met de barbies. Maar zij is toch echt gemener, stiekemer en als zij iets in haar hoofd heeft geeft ze veel moeilijker op dan hij. Kan ook karakter zijn maar volgens mij ook een mannen/vrouwen ding... En de zorgen om een meisje in de puberteit pff... Denk liever weer een jongen.. En nu hoop ik natuurlijk dat onze zoon onze dochter beschermt want als ze op mij lijkt......
Ja dat is natuurlijk ook wel zo, maar je hoort zo vaak van die schoonloeder-topics Ik heb ook een lieve schoonmoeder gelukkig.
Mijn ouders hebben 5 meiden en vader nog 2 meiden uit eerder huwelijk. Nou dat moesten ze keer op keer horen, was toch best zielig voor mijn vader. Alsof een jongen een must is voor een vader. Voor mijn moeder was zo'n meiden gezin vanuit de buitenwereld gewoon en werd er niks van gevonden . Vooral zielig voor mijn vader dus 7 meiden. Ze hadden een jongen geweldig gevonden maar die kwam niet. Denk dat jij ervaart dat ze het ook zielig vinden voor jou dat je geen meid hebt. Voor je man is het super leuk natuurlijk ( zo denk ik niet hoor maar groot deel buitenwereld blijkbaar wel) Alsof vrouwen perse meisjes willen en mannen alleen jongens. Ik heb van bijde een. Heerlijk maar was geen must. Denk wel dat ik mocht ik er 2 van het zelfde geslacht gehad hebben dat ik altijd mezelf had af Gevragen hoe het was geweest met kind van het andere geslacht. Mijn meid is trouwens niet van het tuttige. Zoon juist wel weer heel erg.
Eerlijk is eerlijk, ik had altijd het idee dat als ik een kindje zou krijgen, het een meisje zou zijn. Hier ging mijn gevoel of voorkeur denk ik dan ook naar uit. We hebben een prachtige dochter, maar als ze een jongetje was geweest was het achteraf gezien ook prima geweest. Ik had net zoveel van hem gehouden. Geen idee of er een voorkeur is voor een meidengezin. Nooit gehoord, mensen denken toch dat ze zich overal mee moeten bemoeien of hun ongevraagde mening moeten geven. Ze trekken simpele conclusies en spuien die de wereld in zonder er bij stil te staan dat er misschien mensen zijn die hierdoor gekwetst raken.
Wow, wat een hoop reacties! Bedankt dat jullie de moeite hebben genomen om te reageren. Laat ik voorop stellen dat ik zelf echt heel blij ben met mijn kids en absoluut geen voorkeur had. Shoppen met dochter, nu uit je dak gaan met kleertjes; het zegt mij niet zoveel. Wat mij zeer doet zijn uitspraken dat je als moeder van een zoon toch wel een soort bijrol hebt als oma en dat zonen altijd naar de vriendin trekken. En het feit dat er mensen zijn die bij het krijgen van een dochter "het in the pocket" gevoel hebben, zorgt er voor dat ik het gevoel heb dat anderen mijn gezin als minderwaardig zien. Als een meisje te druk is "is het net een jongen". Het gedrag van jongens wordt, in mijn ogen, iets te vaak als iets negatiefs gezien. Zelf vind ik het echt heerlijk! De dynamiek, de grappen en grollen, de grootse fantasieën en dat zo heerlijk oprecht uit je dak gaan. Ik kan er dan ook vreselijk van balen dat ik me dus toch laat opjutten.
Ik heb drie zonen van 1, 5 en 8 jaar oud. Die opmerkingen kan ik wel dromen. Gelukkig voel ik het zelf helemaal niet zo. Bij de derde wisten we niet wat het zou worden en het maakte me ook echt helemaal niets uit, eerlijk waar niet. Een meisje zou ik inderdaad erg leuk gevonden hebben, maar ik ben ontzettend gelukkig met het vrolijke kleine jongetje dat we gekregen hebben. Zou hem voor geen 10 meiden willen ruilen, haha. Ik denk wel dat een jongensgezin veel drukker is. Ze zijn zo beweeglijk, echte stuiterballen, moeten constant bezig zijn, alleen mijn middelste kan soms een tijdlang rustig zitten kleuren aan tafel. Maar tegelijk vind ik dat actieve ook wel leuk. Ik kan ze overal enthousiast voor krijgen, ze zijn nieuwsgierig, leergierig, willen alles zien en ontdekken. En ik vind het ook jammer dat ik later alleen maar de schoonmoeder ben. Ik ben zelf ook niet altijd de leukste schoondochter geweest vrees ik (doe nu wel beter mijn best). Als ik hier die topics lees dan mag ik later niet oppassen, niet op kraambezoek komen, niet onverwacht op de stoep staan, nergens ook maar een kruimeltje commentaar op leveren en is het mijn schuld als mijn kinderen op dertigjarige leeftijd nog steeds niet hun sokken in de was gooien. Ik heb zelf een goede band met mijn moeder en had het best leuk gevonden om later de dingen met mijn eigen dochter toe doen die ik met haar doe: shoppen, op vakantie gaan, dagje naar een wellnessresort, trouwjurk uitzoeken. Nou maar hopen dat ik wel een leuke schoondochter krijg die mij niet al bij voorbaat als schoonloeder beschouwt.
Helemaal mee eens... Alsof een jongen niet goed is... Gatver... Ik heb 4 zoons.. Mijn 4e jongen was er bijna niet meer geweest dan piep je wel anders ... Ontopic.. Ik krijg vaak de opmerking of ik door ben gegaan voor een meisje 😡 of er een 5e MEISJE bij komt bah bah ... Meestal zeg ik gewoon het maakt mij geen reet uit... Als het maar gezond is.. Tuurlijk is een meisje leuk.. Maar ik ben verdomme gezegend met 4 gezonde kinderen (1 daarvan wel licht verstandelijk beperkt ) maar het kan mij echt kwetsen hoor.. Is mijn 4e niet goed genoeg ofzo? Het scheelde niet veel en ik had mijn 4e JONGEN kunnen begraven ... Ik ben zeer happy met mijn 4 knullen en ja misschien komt er ooit nog 1 maar JONGEN of meisje maakt me niks uit.. Als hij/zij maar in levende lijven uit m'n buik komt...
Nou, ik heb 2 jongens en 1 meisje. Hoewel de jongens over het algemeen hier drukker zijn is mijn dochter een complete dramaqueen....als ze boos is, is ze boos (en dat kan om de raarste dingen zijn). Vandaag wilde ze niet meer met mij praten: ze zei telkens een zin, maar ik begreep haar niet. "Nou, jij snapt mij toch niet, dus ik zeg ook niks meer!!"....was haar antwoord. Nu ben ik slechthorend en dochter praat niet altijd even duidelijk dus dat geeft weleens frustraties van beide kanten Hoewel ik van alle drie mijn kinderen hou, vind ik jongens wel makkelijker op te voeden dan meiden. Meiden zijn veel kattiger.
Volgens mij is het vaak ook andersom. Bijv. dat ze tegen een jongen zeggen dat ie slaat of rent als meisje. Dus dat het ook 'slecht' is. En als een meisje er uitziet een jongen is dat prima, maar als een jongen er als een meisje uitziet is dat is dat slecht. Het doet mij altijd denken aan het nummer van Madonna 'what it feels like for a girl'. Girls can wear jeans And cut their hair short Wear shirts and boots 'Cause it's OK to be a boy But for a boy to look like a girl is degrading 'Cause you think that being a girl is degrading Ik herken het niet. Misschien dat je het onbedoeld negatief op jezelf betrekt. Als jij toch helemaal blij bent met je jongens, kan niemand dat van je afpakken.
Ik krijg nooit van die opmerkingen eigenlijk. Een vriendin van me wel, zegt ze tenminste, maar ik verdenk haar ervan dat ze stiekem graag een meisje had gehad. (Zelf heeft ze ook 2 zoontjes).
Wij hebben 3 zoontjes en toen ik zwanger was van de derde was er ook vooral medelijden met het feit dat er weer een jongen kwam Nu merk ik het niet meer zo. Mensen vinden het vaak wel leuk 3 van die knullen. Zelf heb ik er nooit mee gezeten, wij waren gewoon heel blij met nog een zoontje, en als het een meisje was waren we net zo blij. Gr MB2005.
Ik vind twee jongens niet minder dan twee meiden. Ik ben wel blij dat ik van beide een heb. En meid en een jongen. Bij de eerste had ik voorkeur voor een jongen. Bij geslachtsbepaling hoorde ik een meisje toen dacht ik. Damn, Ow nou ook wel leuk! Leuke rokjes jurken enz. En ben erg blij dat ik een meisje heb (en inderdaad vooral voor de toekomst, als die natuurlijk gaat zoals het "hoort te gaan") Tweede hoopte ik een hoopte ik op een jongetje. En stam houder mijn prinsje en wat een geluk Ik kreeg een jongen. Uiteraard had het na ook oke geweest als het een meisje was. En dat was voor mijn dochter ook misschien leuker vooral voor de toekomst. Maar goed ik ben dol op mijn kids en vooral omdat ze mijn kids zijn en niet perse omdat het een jongen en een meisje is
Ik kan oprecht zeggen dat ik het meisje niet mis, maar toch die opmerkingen krijg. Ik ontken niet dat het leuk zou zijn geweest, maar je krijgt wat je krijgt. Als je een geslacht wilt ipv een kind, dan kun je er maar beter niet aan beginnen
Maar misschien als je zelf had gezegd: een meisje, leuk he? Dat ze dan die laatste opmerking niet gemaakt hadden.
Wat leuk joh, alleen maar zonen! Ik heb er ook twee Ik ken hier nog een paar gezinnen met alleen maar jongens en ik zeg dan ook altijd, dat ik dat leuk vindt. Maar ik ben zelf ook echt een jongensmama. Ik heb niks met jurkjes, strikjes, vlechtjes en tierlantijntjes. Dat scheelt al. Het enige nadeel van jongens is dat ze zo ontzettend druk zijn samen! Eén jongen alleen kan lekker rustig spelen, maar zodra ze samen bezig zijn, of er komen vriendjes spelen, dan is het één grote bende en herrie! Ik ben dan ook veel aan het corrigeren (niet gillen, niet gooien, niet slaan, etc). Maar verder kan ik véél meer 'nadelen' van meiden opnoemen, dusss... En als ik een gezin tref met alleen maar meiden (meer dan één bedoel ik dan), dan reageer ik juist 'fout', door te zeggen/denken: Och gut, wat een kippenhok zal dat zijn. Arme papa