Hmm, ik begrijp dat er iets kan zijn waardoor hij zich zo gedraagt... maar ook dan zijn er grenzen, over stoelen klimmen is gewoon onacceptabel. Wat moeder dan moet doen? Geen idee... misschien iig dat aanpakken en hem vastzetten in z’n gordel? Maar ja, beste stuurlui staan aan wal he...
Het stelt mij al gerust als ouders een standpunt innemen en hun best doen om het gedrag te corrigeren. Wat niet gaat gaat niet. Je kan ijzer niet met handen breken, maar je kan wel in actie komen. Maar niks doen is geen optie wat mij betreft.
Zo jammer weer hè, de “waarom doet moeder hier niks aan”-reactie(s). Misschien omdat moeder niks kán doen. Van boos worden op het kind en hem vasthouden/vastzetten in zijn stoel wordt het wellicht wel nog erger. Misschien heeft dit kind een verstandelijke beperking. Misschien een gedragsstoornis. Misschien een verstandelijke beperking én een gedragsstoornis. We weten het niet hè, maar om dit dan zo maar op internet te knallen en er lekker allerlei ik-weet-het-beter-reacties op te geven daar word ik heel verdrietig van. En ja, ik realiseer me heus wel dat het voor de overige reizigers extreem vervelend is geweest, maar vast niet zo vervelend als het was voor moeder die ook in het geschreeuw zat en bovendien al die ogen op haar gericht had. Zij is vast niet voor haar lol in het vliegtuig gestapt met haar kind. En als het een vlucht van 8 uur betrof dan was er dus ook geen mogelijkheid om met bijvoorbeeld de auto te gaan.
Tja, achteraf gezien heeft moeder een grandioos foute inschatting gemaakt om met dit kind te gaan vliegen en is dit niet goed te praten. Maarja, achteraf is alles makkelijk natuurlijk. De enige reden waarom dit voor mij zou kunnen is als dit ook voor moeder onverwachts is gekomen. Dat gevoel heb ik zelf niet uit dit filmpje, maar dat is simpel gezegd natuurlijk. Ik vind dit namelijk gewoon ronduit gevaarlijk gedrag en wat mij betreft had de piloot dit vliegtuig aan de grond mogen zetten om ze eruit te zetten. Het is gewoon echt niet acceptabel. Als er echt sprake is van een gedragsstoornis en dit vooraf als optie in te schatten was geweest kan ik weinig redenen bedenken je kind toch 8uur hier aan bloot te willen stellen. Voor medische vluchten zijn er andere opties lijkt me en een andere reden kan ik niet bedenken om je kind dit aan te willen doen. Passagiers op de tweede plek, voor hun is dit "alleen maar" irritatie. Hoewel ik gillend gek zou worden als ik dit 8uur om me heen had. Moeder pas op de derde plek, zij is de enige die hier een bewuste inschatting zou kunnen hebben gemaakt. En ja, soms overvalt het je, overkomt het je, ook als moeder. Fouten maken we allemaal, ook moeders zijn niet onfeilbaar. Maar zelfs dan. Dus ja, tenzij hier een medische reden voor is en men alles afwegend met professionals gekozen heeft deze vlucht toch te moeten nemen, of als dit voor moeders volledig uit de lucht is komen vallen, vind ik dat hier echt fouten zijn gemaakt. Los van dat filmen gewoon niet netjes is natuurlijk.
Nu is dit puur (heel) vervelend voor anderen, maar wat als hij bv op mensen was geklommen? Dingen stuk zou gooien van anderen? Of mensen pijn was gaan doen? Moet dat dan ook geaccepteerd worden met een ‘moeder doet vast niks omdat ze niks kán doen’?
Ze heeft wat gedaan, ze heeft hem proberen te sussen en hem proberen af te leiden. En dat zijn toch echt geadviseerde technieken als een kind volledig de weg kwijt is. Eén ding is zeker, de moeder had deze situatie waarschijnlijk zelf ook niet willen meemaken. Ze zal zich heel alleen gevoeld hebben. En ze heeft de situatie van te voren totaal verkeerd ingeschat. Aan de grond zetten kan natuurlijk niet in een trans-atlantische vlucht. En dan, laat je een moeder met een peuter in een totaal vreemd land achter? En als ik het stuk zo lees, heeft ze ook geen hulp gekregen. Hulp had bijvoorbeeld kunnen zijn dat de jongen relatief apart kon gaan zitten om te kalmeren. Of dat het kabinepersoneel ook zijn best had gedaan om het kind af te leiden. Andere passagiers hadden dit ook nog kunnen doen.
Eenmaal boven het water wordt het inderdaad lastig ja. Maar ook dat is speculeren. Het gedrag begon bij opstijgen en duurde 8u. Als ze constant boven water hebben gezeten lijkt dat me lastig. Ik kan dat niet inschatten en was gelukkig ook niet de piloot van dit vliegtuig dus hoefde die verantwoordelijkheid niet te dragen. Je tweede vraag: ja. Als een situatie onhoudbaar is is dat inderdaad wat je doet. En die keuze is aan de piloot om te maken, maar was in deze niet onverdedigbaar geweest. Dit kind is volledig oncontroleerbaar en klimt zelfs over de stoelen dus die inschatting had de piloot idd mogen maken. Je laatste alinea vind ik dan weer onterecht. Je kan die schuld/verantwoordelijkheid niet bij de rest leggen. Haar kind, in alles haar verantwoordelijkheid. Als ze iets nodig had gehad van het personeel, had ze daar om moeten vragen. Je kan niet achteraf zeggen "de rest had het kind moeten afleiden". Dat is de schuld bij anderen leggen.
Denk je dat echt? Dat moeder helemaal niks kan doen? Op het moment dat moeder met kind reist, is zij verantwoordelijk voor haar kind, hoe je het wendt of keert. Als haar kind (om wat voor reden dan ook) zich zo gedraagt, dan moet zij er iets mee, desnoods met hulp van het personeel. En misschien was de conclusie achteraf dat ze überhaupt niet had moeten vliegen. En als het om medische wel moest, dan hadden daar beter op moeten anticiperen. Maar ik geloof niet in 'iemand kan niks', er zijn altijd mogelijkheden.
Zij heeft om een oplossing gevraagd, namelijk de WiFi aandoen, maar daar wilde men kennelijk niet aan meewerken. Feit blijft dat het makkelijk oordelen is vanachter een scherm.
Als je iemand in problemen ziet en je neemt niet eens de moeite om te kijken of je kunt helpen, dan heb je geen schuld, maar dan neem je je maatschappelijke verantwoordelijkheid ook niet. Voor de rest kunnen wij niet inschatten of de situatie gevaarlijk was, blijkbaar niet, aangezien de piloot niet heeft ingegrepen.
Het gaat niet om oordelen achter een scherm, het gaat om verantwoordelijkheid nemen. Dan vind ik dat ze nog duidelijker had moeten communiceren. Jij kan mij niet vertellen dat als een kind zich 'misdraagt' en jij als ouder met een oplossing komt, dat je niet serieus wordt genomen. Dat het personeel dacht "nah, we moeten nog maar slechts 8 uur vliegen, laten vooral moeder en alle andere reizigers dwars zitten en geen wifi verstrekken". Dat wil er niet in bij mij, sorry. Ik geloof overigens ook niet dat het jongetje 8 uur lang dwars is geweest, maar hij had niet de ruimte mogen krijgen om zo over stoelen heen klauteren. Er zijn echt grenzen.
Je ziet ook steeds maar kleine stukjes. Wie weet wat er tussentijds allemaal wel niet is gebeurd of gezegd. Misschien hebben mensen wel geholpen of heeft de moeder ingegrepen. Je ziet maar zo weinig film voor zoveel uur. De filmer vind ik trouwens een loser 1e klas.
Ik vind dat de moeder hier ernstig verwijtbaar gedrag heeft laten zien. Het zou genoeg moeten zijn om haar met haar kind uit het vliegtuig te verwijderen. Als je kind bij het opstijgen niet kan zitten in een gordel mag het vliegtuig niet eens vertrekken!! Het lijkt mij onmogelijk dat moeder dit gedrag nooit eerder heeft gezien. Dit lijkt mij een kind met een zware gedragsstoornis. En heel vervelend maar daar ga je niet 8! uur mee vliegen! Ongeacht de reden. Dan kijk je eerst hoe een korte trip verloopt voor je dit gaat doen. En roep je medische hulp in (begeleiding medicatie etc). Dit kind is niet alleen extreem storend. Hij is ook een gevaar voor zichzelf en anderen! Klimmen op de stoelen (waardoor zowel kind als anderen gewond hadden kunnen raken), schoppen, er hadden dingen kapot kunnen gaan of mensen (of hun spullen) geraakt. Daarbij zitten er ook vast kwetsbare mensen in een vliegtuig (andere kleine baby's of kinderen, ouderen of mensen met beperkingen) voor de veiligheid in het vliegtuig. De stewardessen hadden hier moeten ingrijpen en moeder en kind apart moeten zetten. Verder is dit kind 3... Hoezo haalt moeder hem niet van andermans stoel? Ze toont slap en sussend gedrag (kom maar lieverd??) Dat totaal niet werkt. Als dit niet werkt had ze hem in bedwang moeten houden en afvoeren naar een aparte ruimte in het vliegtuig. En in ieder geval uitleg geven aan omstanders en personeel.
Ik neem altijd een dvd-speler oid mee, Denk ik niet. Was een vliegtuig van Duitsland naar Amerika. Moeder sprak met een Amerikaans accent. Tenzij ze natuurlijk in Duitsland woont.
Als de WiFi aan doen de oplossing zou zijn geweest, dan had moeder toch van te voren filmpjes op een tablet kunnen zetten.... maar ik geloof eerlijk gezegd niet dat het zo simpel zou zijn geweest.
Voor mij is het overduidelijk dat er iets aan de hand is, geen enkel gezond kind kan dit gekrijs 8 uur lang volhouden. Elk ander kind zou na max 2 uur bekaf ergens op het gangpad in slaap gevallen zijn. Daarnaast krijst het kind ook gewoon random terwijl het rondloopt, zit etc. Ik hoor verder ook geen huilende toon dus waarschijnlijk is dit zijn manier van zich uiten of communiceren. Ja het was vast en zeker vervelend voor de passagiers maar hoe zou het voor moeder zijn geweest? En dat arme kind wat waarschijnlijk helemaal overprikkelt was. En dat ze een sussende toon gebruikte vind ik zelf niet zo gek. Wat moet ze dan doen het kind vastbinden of slaan? Eerlijk, mijn moederhart brak haast toen ik het filmpje zag, had zo met het arme joch te doen..
Oeee jammer dat er toch ook wat kortzichtige opmerkingen tussen staan.... Ja het is heel vervelend voor iedereen in het vleigtuig, maar toch echt het vervelends voor de ouders. En ik spreek uit ervaring. Ik heb al best vaak gevlogen met onze kinderen en dat ging altijd goed, tot afgelopen keer we van de VS terug moesten vliegen, onze zoon van 2 schreeuwde letterlijk alles bij elkaar, en geloof me dat is niet leuk als moeder zijnde. Je kunt dit van te voren niet weten en ja je probeert van alles om hem rustig te krijgen. In het begin zijn de mensen meelevenden, snappen dat het een kind is, maar het gaat gewoon irriteren..... er zijn grenzen, er was bij ons zelfs een vrouw in het vleigtuig die mijn zoon begon uit te schelden. Je wilt niet weten hoe je je dan voelt als moeder zijnde. Mijn zoontje is een heel lief mannetje maar had misschien last van oortjes of zat niet lekker in zijn vel. Daarbij vind ik het echt absurt dat dit filmpje op internet is gezet.