Zoon is altijd wel erg enthousiast als we hem uit bed halen, of bij de gastouder ophalen. Als we hem oppakken houdt hij ons heel stevig vast, blij lachen en geeft kusjes op zijn manier...maar dat is het ook wel. Dochter wat op die leeftijd helemaal niet knuffelig maar nu wel hoor, doet niks liever!
hier juist andersom. Mijn dochter was nooit zo'n kroeler en mijn zoontje wil altijd "mama kloe-en" (kroelen)
ik heb vier knuffelkonten, mijn oudste word maandag 7 jaar, dat is een enorm grote knuffel en kuskont met mama, ook papa wel maar heel soms voelt hij zich daar wat te groot voor op bijvoorbeeld het schoolplein maar mama krijgt altijd nog een dikke knuffel en dikke kus. de meiden zijn ook echte knuffelkontjes en de jongste, tja dat is nog een baby van 4 maanden die houd ook nog van lekker knuffelen
Als de teletubbies aanstaan of als hij ziek is dan hangt hij heel graag. Maar verder springt hij binnen een minuut van schoot en dan wil hij dat we mee lopen met hem. Het liefste wil hij op dit moment lopen, maar hij durft het nog niet los.
Mijn zoon is juist een mega knuffelkont. En ik ben vaak de gelukkige! Mama'sboy.. Maar mijn dochter was/is ook een knuffelkont maar wel beduidend minder dan m'n zoon.
Ahh lief, Grappig he hoe kinderen dan echt kunnen verschillen qua karakters.. Hebben wij de "ik wil de hele dag op je schoot zitten met een boekje karaktertjes" haha. En ja vind het inderdaad ook soms best vermoeiend.. Maar ook wel heel lief. Misschien wordt mijn tweede wel compleet anders, een lekkere stuiterbal
Herken het. Mijn zoon is ook niet zo heel erg knuffelig. Hij moet wel heel erg veel verdriet hebben om zich te laten knuffelen. Als hij 's ochtends zijn fles krijgt, dan hoef ik niet te verwachten dat hij gaat knuffelen als hij klaar is. Dan wordt het een draaikont en zit hij niet meer stil. Geldt ook voor het boekje lezen. Hij zit wel op schoot, maar lang heeft hij zijn aandacht er niet bij. Steeds het boekje uit mijn handen trekken en erop willen bijten... (is dus nog niet echt een mama-kind moment)
Ik denk niet dat het van het geslacht af hangt. Hier is zoon een knuffelbeest. Niet altijd natuurlijk, want hij wil ook gewoon lekker spelen en gek doen. Maar 's avonds bij mama op de bank een tekenfilmpje kijken terwijl hij bij me op schoot ligt en ik aan zijn voetjes kriebel. Of een knuffel en kus tussendoor en dan gek doen. En als ik thuis kom me om de hals vliegen (ook wel een beetje een reactie op zijn jongere zusje want die mag niet ven hem, het is zijn mama en niet die van haar )...
Hier een zoon en dochter, zoon houdt veel meer van knuffelen dan dochter. Maar ook niet te lang hoor, want er valt genoeg te ontdekken
Misschien dat jongetjes wat meer van ravotten enzo houden,maar die van ons knuffelt de hele dag en is gek op kusjes geven. Ik ken ook meisjes die niet zoveel knuffelen hoor. Ligt denk ik echt aan het kindje of hij/zij er wel of niet van houdt.
Mijn oudste jongetje is niet zo'n knuffelkont, mijn dochtertje wel, maar mijn jongste zoontje spant de kroon, die doet niets liever dan de hele dag knuffelen.
Mijn dochter was meer knuffeliger dan mijn zoon. Die is nu 5 en krijgt/geeft nog steeds knuffels en kusjes dat was als mini ook al zo. Mijn jongste is heel erg actief dus meestal kan ik dat vergeten. Moet erbij zeggen dat het wel echt een mama kindje is. Mama moet met hem mee, huilen als ik weg ga, mama kan hem troosten. Als hij moe is (op het einde van de dag) dan komt hij lekker op schoot zitten en mag ik zijn voetjes kriebelen. hij zit daar lekker te genieten en te tutten en mama voelt zich dan erg gelukkig kusjes doet hij of met mondje wagenwijd open of hij doet handkusjes: slaat handje voor mond en probeert een klakkend geluid te maken dat voor klapkus-geluid door kan gaan