ik word momenteel een klein beetje gek van mijn zoontje van bijna 17 maanden. Sinds vorige week is hij opeens ontzettend aanhankelijk, plakkerig, pieperig en zeurderig. Hij eet slecht, slaapt ontzettend moeilijk ik en wil alles samen met mij doen. Als ik daar dan genoeg van heb en zeg dat ie maar even met papa moet gaan spelen is het een groot tranendal, hij wil echt alleen maar bij mij zijn en zelfs dat is ook al snel weer klaar en gaat ie zeuren en piepen. Zelfs zijn badje, waar meestal niet meer uit wil, is opeens eng! Ook vanochtend weer, ik moest hem bij mijn ouders droppen omdat hij daar altijd op maandag is, en zodra ik zijn handje los liet was het krijsen en toen ik de hoek om reed was hij nog steeds aan het huilen, terwijl hij normaal gesproken al lachend aan het zwaaien is en me kushandjes toewerpt. Ik denk dat dit er uiteindelijk vast wel gewoon bij zal horen, een fase, of een sprongetje ofzo, maar ik vind het gewoon zo bizar dat zulke heftige eenkennigheid opeens komt opzetten! Hebben jullie dit ook met jullie kindjes meegemaakt? En ging het (snel) weer over?
Hier nog geen 17 maanden maar de boekjes zeggen wel dat er een 17 maandensprongetje is dus waarschijnlijk heeft het daarmee te maken. Het is ook de allerlaatste sprong dus wel een geruststelling Alleen hetgeen wat daarna nog gaat komen is denk ik nog erger. De peuterpuberteit maar ik denk wel dat je na die 17 maandensprong even rust hebt Edit: ik zie nu dat mijn zoontje ook bijna 17 maanden is. Ik hou mijn hart vast
Jij ook sterkte dan sydneys, haha! Ik zag net ook op oei ik groei dat deze sprong echt nog meer dan een maand duurt, mijn god... ik vond de afgelopen week al verschrikkelijk. Dat wordt pittig om nog een maand vol te houden! En inderdaad... er zal nog veel meer drama komen, het menneke is nu af en toe al een flinke driftkikker, dus ben erg benieuwd hoe hij is als hij goed gaat praten. Maar eerst maar eens deze hindernis nemen.
Ik vond de 15 maandensprong een hel. Daarvoor geloofde ik niet echt in sprongetjes want dan had hij er maar 1 of 2 dagen last van maar die 15 maandensprong pfffff. De hele dag gegrom. 300 keer grommen per uur was dat. 2/3weken lang. Je moet de hele dag denken : het is een fase, het is een fase, het is een monster, het is een fase Het moeilijke aan deze leeftijd is dat je niet weet in hoeverre ze je begrijpen. Een minuut op de gang begrijpen ze nog niet. Dat vind ik toch het moeilijke. Je weet niet goed welk aanpak het beste voor die huppelkes is
hahaha, jaaah, die sprongen worden steeds een stukje 'leuker'. Zoals mijn zoontje nu is heb ik hem ook echt nog nooit meegemaakt, hij vind altijd iedereen leuk en nu is iedereen eng, zelfs papa moet ie niet. Pffff. Maar het is inderdaad moeilijk, ik heb ook echt het idee dat die kleine zelf niet zo goed weet waarom hij aan het piepen is, tsja.... wat kunnen wij als ouders er dan nog aan doen? :S Maar inderdaad mijn mantra deze maand is: het komt wel goed, het is een fase, het gaat wel weer over
Hier zitten we er ook middenin. Even doorbijten weer, inmiddels weet ik dat ook dit ooit weer voorbij is.