Evy-Linn

Hey allemaal,

Vanmorgen heb ik me aangemeld op deze site, omdat ik graag mijn verhaal wil delen met mensen die je begrijpen.

9 augustus ben ik bevallen van het mooiste meisje dat er was.

Na een geweldige zwangerschap van 41+3 zijn mijn weeën op de dag dat ik eigenlijk gestript zou worden begonnen. Na ongeveer 2 uur weeën heb ik nadat mijn vliezen braken de verloskundige gebeld. Zij kwam gelijk langs en constateerde dat ik 2 cm ontsluiting had. Zij heeft me toen gestript naar 3 cm. Op dat moment had ik het gevoel dat ik al persweeën had. Om die op te vangen ben ik in bad gegaan. Na het bad had ik al 4 cm ontsluiting. Mijn vk dacht dat de baby in een lastige positie lag. Een sterrenkijkertje. Daardoor had ik waarschijnlijk al het gevoel van persweeën. De ontsluiting ging zo rap dat ze besloot dat we vast naar het bevalcentrum zouden gaan waar ik wilde bevallen.

Daar aangekomen (kwartiertje met de auto.. Langste kwartier ooit) had ik inmiddels 7 cm ontsluiting. Na nog ongeveer 1,5 uur weeën had ik volledige ontsluiting en kon ik beginnen met persen. Na 1,5 uur persweeën zat er geen voorruitgang meer in. Inmiddels was wel al te zien dat de baby haartjes had. De gynaecoloog werd er bij gehaald en ik moest van kamer wisselen. Daar ben ik ingeknipt en is mijn kindje met een vacuümpomp gehaald. Ze werd op mijn buik gelegd en mijn vriend en ik wisten eindelijk dat we de ouders waren geworden van een prachtige dochter! Helemaal af en mooi roze. Een meisje! Evy-Linn. We wisten niet dat we een meisje kregen, maar erg veel tijd om blij te zijn met deze verrassing kregen we niet.

Evy-Linn huilde niet en binnen 20 sec. werd ze van mijn buik afgetild naar een behandel tafel. Wij hebben allebei niet eens gezien wie de navelstreng door had geknipt. Ik was nog zo blij! Mijn dochter was geboren! De bevalling die me erg zwaar viel was voorbij! Het genieten kon beginnen. Mijn vriend kwam al snel in tranen terug gelopen. Geen tranen van blijdschap. Het was niet goed met ons meisje. Haar hartje wilde niet kloppen. Tot op het laatste kwartier van de bevalling hadden we aldoor haar hartje gehoord en klonk alles goed. Hoe kon haar hartje niet meer kloppen? Na 25 minuten reanimeren kwam een kinderarts naar ons toe. "lieve ouders, we hebben helaas haar hartje niet meer op gang gekregen". Mijn kleine kindje, mijn meisje.. Mijn vriend was gelijk intens verdrietig. Ik kon het niet begrijpen en begrijpen doe ik het nog steeds niet. We kregen het levenloze meisje bij ons en we hebben onze familie gebeld.

Het moment waarop je verteld: Gefeliciteerd jullie zijn opa en oma geworden van een kleindochter! Evy-Linn! Dat moment dat hebben we gemist. Je ouders moeten vertellen "het is niet goed". Gelukkig hebben al onze familieleden haar nog vast gehouden. Wij hebben een hele nacht doorgebracht in het ziekenhuis met onze dochter. We hebben haar vast gehouden, haar geknuffeld, om haar gehuild, haar bekeken, haar geroken, haar in ons opgenomen om nooit meer te vergeten. Ze was prachtig.

14 augustus hebben we afscheid van haar genomen. Verdoofd, vol onbegrip en met zo veel verdriet heb ik voor het laatst naar haar staan kijken. Daar lag mijn trots, mijn droom, mijn prachtige dochter wie ik zo'n gelukkig leven gunde.

Nog steeds begrijp ik niet wat er mis is gegaan. Ze was af, compleet, goed op gewicht, prachtig! We hebben geen obductie op haar laten doen, omdat we niet verwachten dat er iets uit zal komen. Wel is er een MRI gedaan. We krijgen daar morgen op een nagesprek in het ziekenhuis de uitslag van.

Mijn vriend is sinds vandaag weer aan het werk, lichamelijk voel ik me goed en op dit moment weet ik niet zo goed wat ik moet doen. Het liefst praat ik er de hele dag over, want mijn hoofd overstroomd met gedachten over Evy.

Met zo veel liefde gedragen
Met zo veel ongeduld verwacht

Zo mooi als je was ging al onze verwachtingen te boven
Het geluk dat je bracht maakt het moeilijk te geloven

Dat wij niet de kans hebben gekregen
Om jou net zo veel liefde en geluk te geven

Wat zullen we je missen, lieve peanut, Evy-Linn
Wat zullen we je missen, onze prachtige dochter, ons gezin