Joshua is geboren

Op zondag, 1e paasdag is mijn zoon Joshua geboren om 06.35 uur.
Hij woog 2950 gram en was 49 cm. De bevalling is helemaal goed gegaan. Hieronder mijn verhaal.

Na al met 32 weken in het ziekenhuis te hebben gelegen met vroegtijdige weeen en nadien iedere week wel 24 uur weeen te hebben gehad, braken op zaterdagavond toch heel spontaane n overwachts mijn vliezen. Om 16.30 uur om precies te zijn. Ik dacht eerst dat ik gewoon wat slijm verloor en ik ben dan ook nog bij een tante een bakkie thee gaan drinken. Om 18.00 uur was ik thuis en ik was mij in die anderhalf uur toch gaan realiseren dat ik wel heel veel vocht verloor en dat het ook wel eens mijn vliezen konden zijn. Ik moest 's avonds eigenlijk naar een verjaardag en ik heb tegen mijn man gezegd "als jij de verjaardag afbelt, bel ik de verloskundige, want mijn vliezen zijn gebroken" Ik heb toen de verloskundige gebeld en ik moest wat vocht opvangen in een kraamverband en op bed gaan liggen, omdat bij de laatste controle, die kleine niet was ingedaald. Ze moest eerst even een bevalling doen en dan kwam ze naar mij toe. Om 19.00 uur kreeg ik mijn eerste wee en die kwamen al gauw heel snel en alleen in mijn rug. Om 22.00 uur was ze er. Ze hoefde alleen maar naar mij te kijken om te zien dat het inderdaad mijn vliezen waren. Ze heeft even inwendig gevoeld en ik had 2 cm ontsluiting. Ik had er al 1 van mijn vorige weeen sessie en het ging dus nog niet echt hard. Om 00.00 uur had ik om de 3 minuten rugweeen en toen hebben we de vk nog een keer gebeld en ik mocht naar het ziekenhuis toe komen. De kleine was door het breken van mijn vliezen ingedaald, dusi k mocht gewoon lopen. Aangekomen in het ziekenhuis, werden de rug weeen nog erger. De vk werd weer gebeld en die kwam om 01.00 uur. Ik had alleen nog steeds 2 cm en mijn weeen waren niet sterk genoeg. Rug weeen vorderden geen ontsluiting werd er gezegd en als het zo doorging werd ik weer naar huis gestuurd. Ik moest maar gaan lopen om de weeen op gang te houden en ik ben dus de gang op en neer gaan lopen, met een stop om de halve meter om een wee op te vangen. Ook kreeg ik een klysma, dat wilde ook nog wel eens helpen. Aangezien ik tussendoor niet mocht gaan rusten omdat dat de weeen zou stoppen, heb ik om 01.30 mijn moeder gebeld of ze naar het ziekenhuis wilde komen, om ons wakker te houden, ik was zo moe. mijn moeder is gekomen en zo hard als de rest ontkende dast ik weeen had, zo hard mosten mijn moeder en mijn man over mijn rug wrijven omdat het zo'n pijn deed. Om 04.00 uur stond ik onder de douche om mijn rug te ontslaten toen ik een pers drang voelde. Dit bleef even zo doorgaan en toen hebben we de verpleegster gebeld. Die vertelde mijn dat het onmogelijk was dat ik al pers drang had, ik had namelijk alleen maar rug weeen. Waarschijnlijk was het het kind die nog iets verder naar de uitgang kwam. Om 04.45 uur hebben we nog een keer de verpleegster gebeld omdat ik echt wilde persen. Ze is komen kijken en heeft in de gaten gehouden wat mijn lichaam deed op zo'n wee. Toen ze dat doorhad, is ze toch maar de kruik gaan klaar leggen en de navelklem en zo gaan pakken. Ze kregen ineens door hoe dringend het al was. Ze heeft de vk gebeld, maar die kwam pas na een half uur. OP het moment dat de verpleegster een gyneacoloog wilde gaan bellen, omdat ik nu toch echt moest persen, kwam de vk eraan. Ze heeft niet eens gekeken of ik volledige ontsluiting had, ze kon het hoofdje namelijk al zien en ik mocht gelijk gaan persen. Na een uur persen was mijn zoon Joshua geboren, Wat een geweldig moment is dat zeg. Het was best vlot. Binnen 4,5 uur van 2cm naar persen en dat was ook enorm pijnlijk, maar ik had het voor geen goud willen missen.
Foto's staan in mijn album.