Josien, Ik had jou al een pb gestuurd een tijdje terug ivm met een vraag over National Academic. Ze willen bij mij de gonadotrofinen (spuiten) niet vergoeden. Hoe heb jij deze aangevraagd. Zit echt met mn handen in het haar nu en hoop dat jij nog tips of ideeen heb hoe ik het het beste bij deze verzekering kan aanpakken. Groetjes Elke ps ben aanvullend 2 verzekerd
Beste Elke, Helaas heb ik je PB'tje niet gehad, anders had ik vanzelfsprekend eerder op je vraag gereageerd. Mijn excuses! Ik ben inderdaad ook bij National Academic verzekerd, aanvullend 2, dus precies hetzelfde als jij. Voorafgaand aan de ICSI-behandeling heb ik hen om toestemming gevraagd en deze toestemming ook gekregen. Tot op heden heb ik niets van hen gehoord dat ik iets zelf zou moeten betalen. Misschien ligt het aan het soort medicijnen dat je gebruikt? Ik heb zelf de volgende medicijnen gehad: Clomid (bij de IUI-behandelingen), Decapeptyl, Puregon, Pregnyl en Progestan (bij de ICSI-behandeling). Klopt het dat je bezig bent met IUI-behandelingen, of niet? Ik weet dat veel verzekeraars moeilijk doen bij de 'extra dure' medicijnen die gepaard gaan met een dergelijke behandeling. Clomid is relatief goedkoop, dus al zou je het zelf moeten betalen: dat is het probleem dan niet. Maar goed... je bent niet voor niks verzekerd. Via http://www.medicijnkosten.nl/ kun je de kosten van medicijnen nakijken. Clomid wordt gewoon vergoed vanuit de basisverzekering bij mijn weten (staat ook op de eerder genoemde site). Dus Clomid mag geen probleem zijn. Andere medicijnen, zoals Gonal-F, willen volgens mij nog wel eens problemen opleveren. Maar misschien kunnen andere meiden je daar meer over vertellen. Ik zou NA gewoon even bellen. Daar wordt je misschien wat wijzer van! Veel succes! Groetjes, Josien
Beste meiden, Gek... maar het gaat eigenlijk best wel aardig. Vandaag is wel een moeilijke dag omdat we eigenlijk uitgerekend zouden zijn geweest van ons eerste kindje, maar verder gaat het naar omstandigheden best wel goed. Diep in ons hart zijn we vooral ook blij dat het nu niet weer een BBZ was, waardoor ik weer gedwongen zou zijn geweest tot ziekenhuisopnames, methotrexaatinjecties en operaties. Daarmee wil ik een miskraam niet bagatelliseren, maar we lijken er gevoelsmatig nu wel heel anders in te staan. Logischerwijs heb ik nog wel last van bloedverlies, maar eigenlijk lijkt het vooral een hele heftige ongesteldheid (waar ik normaal gesproken eigenlijk ook al wel last van heb). Ik voel me dus lichamelijk gezien best wel goed. Net van het ziekenhuis gehoord dat we zeker twee menstruaties nu af moeten wachten voordat we door mogen. Niet dat we daar nu al zo ver in zouden zijn, maar ik wil het natuurlijk wel graag weten wat kan en mag. Zelf hadden we gedacht in september weer verder te willen, dus sowieso zal het nog wel even duren... Liefs en bedankt voor al jullie lieve berichtjes die mijn mailbox hebben doen overstromen. Josien
Josien, Dankjewel voor je snelle antwoord! Zie nu pas aan de berichtjes in wat voor rotsituatiie jij nu zit ! Sorry dat ik je dan hiermee (verzekering)lastig val. Ik wil je iig heel veel sterkte wensen! Liefs Elke
Maakt niet uit Elke! Ik vond het alleen al rottig dat ik je niet eerder heb kunnen helpen! Succes met bellen ! Liefs, Josien
lieve josien wat erg voor je! ben net een beetje alles aan het bijlezen sorry ik lees dat je je redelijk goed voelt gelukkig maar wilde je toch nog even laten weten dat ik mee leef liefs anna
Lieve Anna, Thanks voor je berichtje. Vandaag is de onzekerheid toch weer een beetje toegeslagen (zie mijn topic onder miskraam). Maar ik voel me verder wel heel goed lichamelijk. Alleen zo idioot dat je lichaam je zo voor de gek kan houden... Thanks voor je lieve berichtje... Liefs, Josien
lieve Josien, ik zit hier met tranen die over mijn wangen rollen! Het is niet eerlijk, het is jullie zo gegund! ik wil je heel veel sterkte wensen!
Onzeker dus Rach... voel me er niet echt lekker bij. Lichamelijk gezien gaat het prima, maar door alles (beschreven in dat andere topic) ga je je toch weer enorm onzeker voelen ... Maar ik probeer maar goede moed te blijven houden. Hopen dat de test dinsdag en stuk 'slechter' is. Groetjes, Josien
pfff (zucht maar eens even uit) raar hoor. eerst hoop je jaren op een positieve test, en nu hoop je op een negatieve test. wat vermoeiend en verdrietig allemaal. hoe is het met je man? kan hij een beetje praten? of helpt het voor hem op bezig te zijn/afleiding te zoeken? liefs en een knuf
Lieve Rach, Eigenlijk vind ik het voor mijn man nog wel het ergste. De hele tijd roept hij: gaat het wel, gaat het wel. En dat terwijl ik me kiplekker voel eigenlijk. Ook geen zwangerschapssymptomen, maar dus blijkbaar wel een hoger hCG dan eerder deze week. Hij is zo bang dat hij mij weer in het ziekenhuis achter moet laten en dat het weer een BBZ is. In het ziekenhuis geven ze aan dat we moeten wachten tot dinsdag en dan weer opnieuw testen. Waarschijnlijk moet ik dan dinsdag komen voor een nieuwe echo. Stom inderdaad hè? De hele tijd hoop je op zo'n tweede streepje op de zwangerschapstest en nu ben je alleen maar blij als die zou verdwijnen. Ongelooflijk gevoel is dat, ook voor mijn man, die nog steeds de waan heeft dat het misschien zelfs ook nog wel gewoon raak zou kunnen zijn. Stom natuurlijk, want ik heb zoveel bloed verloren dat dat eenvoudigweg niet kan... Liefs, Josien
ik kan me goed voorstellen dat dat voor je man niet makkelijk is. maar voor hem zal het de vorige keer ook zo moeilijk geweest zijn om toe te kijken hoe jij alles maar moest ondergaan, zonder het te kunnen stoppen. en nu zit je in een soortgelijke situatie (ik hoop natuurlijk niet dat het een bbz is, maar ik bedoel met soortgelijk dat je nu weer iets moet verliezen ) en kan hij weer alleen maar toekijken. wens hem maar heel veel sterkte. het is wel goed nieuws dat jij je niet ziek voelt hoor. Hoe was dit de vorige keer? (voordat je werd behandeld voor de BBZ). voelde je toen pijn? kan je een beetje afleiding zoeken tot dinsdag?
Lieve Rach, Ik voel me echt een enorme zeur weet je dat... stom gedoe allemaal... Bah! Waarom kan het nou nooit eens goed gaan? Moet ik hier weer gaan lopen zeuren... Irritante is dat ik de vorige keer bij de BBZ helemaal geen klachten heb gehad in het begin. Dat kwam pas na de methotrexaatbehandeling, vier à vijf weken na het vaststellen van de BBZ. Dat weet mijn man natuurlijk ook nog van de vorige keer. Morgen gaan we er even een dagje tussenuit. Tenminste... een verjaardag en wat fietsen. Hopelijk kunnen we onze zinnen dan een beetje verzetten. Liefs en sorry voor mijn gezeur Josien
Het is zeker geen gezeur hoor Josien. Hoop dat je je binnenkort wat beter gaat voelen. Kan me voorstellen dat het heel tegenstrijdig is met het testen Groetjes Flam