Hallo In een korte tijd is mijn vader al 15 kilo verloren en moet 5 maart voor een maag onderzoek naar het ziekenhuis maak me echt zorgen Mijn grootste angst is me vader te verliezen
Oh, wat ontzettend naar! Ik kan me je zorgen levendig voorstellen. Mijn grootste angst is inderdaad ook het verliezen van een geliefde (moeder, vader, man of kind). Ik ga daar echt heel slecht mee om, weet ik uit het verleden, dus ik kan me echt zorgen maken over hoe ik met zoiets moet dealen. Ben best bang dat ik het gewoon niet aan kan....
Ja, ik wil daar ook niet te veel over nadenken, dan word ik gek. Ik denk ook dat ik in zal storten ofzo. Pff
Ja daarom, ik ben er zo bang voor..... zoiets gebeurt toch niet ineens zomaar,zoveel afvallen en niet kunnen eten Ik denk ook echt dat ik het niet aan kan.... ben zo bang....
Heel veel sterkte, meis! En probeer niet uit te gaan van het ergste! Misschien is het iets (relatief) onschuldigs en komt het helemaal goed... Ik hoop het in ieder geval voor jullie! *knuffel*
heel veel sterkte. Ik hoop dat er iets positiefs uitkomt! Mijn grootste angst is mijn kinderen te verliezen. Ik heb er af en toe nachtmerries over.
Mensen weten vaak niet hoe sterk ze zijn. Juist op heftige momenten dat je een dierbare (moeder of vader) verliest zul je zien hoeveel kracht je in je hebt. ik dacht ook in een heel diep putje te raken toen mijn moeder letterlijk doodziek was en op sterven lag. Toen ze eenmaal overleden was viel die klap mij heel erg mee. Tuurlijk was ik verdrietig maar ik was niet depressief. Ik snap dat het heel moeilijk is, maar probeer jezelf niet vanalles aan te praten wat niet nodig is, je maakt je zelf er hondsdol mee Als je jezelf blijft overtuigen dat je het niet aankan dan zl je het uiteindelijk ook niet aankunnen.
Heel veel sterkte, ik hoop het beste voor je vader! Mijn grootste angst is denk ik ook om mijn geliefdes te verliezen. Heb mijn moeder 5 jaar geleden verloren en ben daar heel slecht mee omgegaan. Ben het nu pas een beetje aan het verwerken wil dat niet nog een keer meemaken.
Sterkte ts,hoop dat er niks aan de hand is! Mijn grootste angst is dat ik bang ben dat mijn kind of iemand van mijn familie of vrienden wat overkomt!
Mijn vader is 4 maanden geleden overleden na een hele korte heftige ziekte. Je bent op dat moment veel sterker dan je denkt! Nu begin ik het pas te verwerken. Succes!
Mijn grootste angst is mijn vader, moeder, zusje, man of kinderen te verliezen. Ik zou dan helemaal gek worden, me vader en ik zijn twee handen op 1 buik als ik me rot voel of er is iets dan is me vader er altijd voor me! Mijn moeder en ik hebben sinds me kinderen ook een hele goede band en bellen geregeld uren met elkaar. Me zusje en ik doen ook veel samen, na voetbalwedstrijden of dagje shoppen ofzo. Ik weet dat de dag er heust wel eens aankomt dat me vader of moeder er niet meer zal zijn, maar voor nu hoop ik dat dat nog heel lang mag duren. En me man en kinderen die zijn me zoooooooo heilig als daar wat mee gebeurd dan kenne ze mij ook weg brengen! Sterkte meid!
Ik hoop maandag het beste angst heb ik zeker.... We blijven positief maar moeilijk is het wel, Mijn vader betekend heel veel voor me, we hebben echt een hele goede band,Ik ben zelf een kindje verloren met een zwangerschap van 38 weken,Nu 6 jaar geleden mijn vader heeft toen veel voor ons betekend.... zonder hem had ik het echt niet aan gekund.... Ik hoop echt het beste maandag!!!
Heel veel sterkte meid hier helaas precies hetzelfde meegemaakt alleen zijn wij een paar stappen verder
sterkte ts is idd niet leuk, maar misschien valt het mee? Hoop het voor jullie. Mijn vader heeft de ziekte van Huntington, vind het al erg hem op deze manier kwijt te raken, maar waar ik banger voor ben is dat ik het kan krijgen (dat vind ik nog niet zo erg gek genoeg) maar dat ik het in dat geval aan mijn kinderen kan hebben doorgegeven dat is mijn aller allergrootste angst.
mijn allergrootste angst is dat er iets gebeurt met mij en me man en me kindjes op groeien zonder ouders.
Mijn grootste angst is eigenlijk al uitgekomen, verliezen van mijn kind.. ik hoop dat ik het nooit meer mee hoef te maken. Het is verschrikkelijk Sterkte met je vader, ik denk dat deze onzekerheid ook slopend is voor je. Wat dat betreft scheelt dat als je weet wat er is, hopelijk is het iets, waar nog wat mee gedaan kan worden.
Wat heftig, hopelijk is morgen alles goed. Ik ben zelf mijn vader verloren toen ik 9 was en ik hoop echt dat mijn kinderen dat niet niet mee hoeven te maken (de komende 40-50 jaar)