Ik heb een tijdje gehad (toen mijn oma net overleden was) dat ik "droomde" dat ik niet meer kon wakker worden.. En alles voelde maar niet kon wakker worden. Heel eng! Als ik dan wakker werd voelde ik een hand op mn schouder.. Natuurlijk was er niemand te zien... Gelukkig ben ik brood nuchter, maar hier werd ik wel ff brrrrr van!
Wij hebben het na het overlijden van mijn vader gehad, mijn vader wilde altijd de afzuigkap aan hebben met koken die hield van lekker eten maar niet van de luchtjes. Het is vandaag 7 jaar geleden dat hij is overleden en 7 jaar geleden is het voor het eerst geweest dat bij mijn opa en oma de afzuigkap aanging enkele uren nadat hij was overleden. Ze lagen op bed en ineens een raar geluid en ja hoor afzuigkap aan ook niet zomaar aan, maar standje 3, dit gebeurde de dag van de condoleance weer. Het vreemde is dus het eerste jaar was het iedere maand op de 11e om 19.30 ging de afzuigkap aan zo bizar. Daarna was het ieder jaar op deze dag. sinds 2 jaar geleden, we waren deze avond bij mijn moeder en zitten met zijn allen en om 19.30 gaat ineens de afzuigkap aan bij mijn moeder. we hadden eerst niets door tot het even stil viel de tranen vloeiden heel rijk dat snappen jullie wel. Vervolgens sávond thuis komen en ook bij ons en bij mijn opa en oma stond de afzuigkap aan. Het bizarre was dat was voor het eerst overal tegelijk was, we hadden hem toen een maand daarvoor uitgestrooid in spanje het was net alsof dit betekende dat het goed was zo. Vorig jaar gebeurde er hetzelfde weer bij mijn opa en oma en mijn moeder en bij ons. Nu zijn mijn opa en oma verhuisd sinds 3 maanden we zijn heel erg benieuwd wat er gaat gebeuren, stiekem hoop ik er inmiddels op dat ik vanavond thuis kom en hij aanstaat het geeft me niet eens een eng gevoel maar een fijn gevoel, hij houd ons in de gaten.
Als kind had ik ook nogal een gevoeligheid (voorspellende dromen). Dit is nu wel weg denk ik, al had ik laatst een bizarre droom waarvan ik me herinner dat ik L. zeker niet mag verliezen (maar ik ken niemand in mijn omgeving met die naam?).
Wat een verhalen allemaal weer zeg! jaja vannacht met mijn bedlampje UIT geslapen! goed he! had de hond mee naar boven genomen hahahaha
ik heb vroeger ook eens glaasje gedraaid, waarbij er een vrouw *verscheen* uit mijn dorp waar we toen woonden daar schrokken we zo van, dat we afspraken met elkaar dat we tot 3 telden en dan zouden we alledrie tegelijk stoppen, en je raad het al ik was te laat de sfeer in dat huis bleef heel lang akelig. toen ik thuis kwam, en mijn tanden ging poetsen, keek ik in de spiegel, waarop deze in 100.00 stukken barstte. Menn ik ben nog nooit zo bang geweest. Heb het maar gelijk thuis verteld wat er was gebeurd, daarna nooit geen glaasje meer gedraaid
Ik kom uit een gevoelige familie. Opa heeft dingen gezien die op dat moment aan de andere kant van de wereld gebeurden (oom overleed op dat moment, opa zag het en werd wakker) En zo nog veel meer dingen. toen mij opa een tia had gehad en in coma lag, dacht iedereen dat hij dood ging, ik had heel sterk het gevoel van; nee joh, hij gaat nog lang niet dood. 2 jaar later lag hij op sterven, was al 3 dagen in diepe slaap, reageerde nergens meer op. Ik voelde dat ik er heen moest, wa even alleen met hem, vroeg aan hem of hij in mijn hand wilde knijpen, dat deed hij, tot 3x toe. Daarna zei ik hem dat hij mocht gaan, dat hij naar oma zou gaan en zijn oevrleden kinderen. Toen stopte hij een poos met ademen (schrok me dood). Daarna heeft hij nog een paar uur geleefd. Met zijn begrafenis vroeg ik hem in gedachten of hij een teken wilde geven, daarop ging er een lamp knipperen. Mijn dochter (6)is ook gevoelig, mijn oom overleed in maart, ze had een tekening gemaakt, met precies alles zoals hij er bij lag. Dochter heeft nog nooit iemand dood gezien. Ze tekende de kist, fotolijstjes, bloemen en een kistje (mijn oom heeft zijn eigen tekst egschreven die voorgelezen werd op de begrafenis, daar had hij het over een denkbeeldig kistje waar alle mooie herinneringen in zitten) Paar dagen later tekende ze boven mij oom een wolkje met een blij poppetje er in, mijn oom was nu weer blij... Tekening is de hele familie rondgeweest, iedereen vond het bijzonder
Nu ik zo lees dat jullie als kinderen iets zagen.. vanaf ik net kon praten zat ik urenlang tegen mijn opa te praten op bed -vertelde mijn moeder achteraf dus-, kon ook in huilen uitbarsten omdat ik hem zo mistte.. terwijl ik mijn opa nooit heb gekend. Laatst had ik trouwens ook iets raars, waar iemand hier misschien antwoord op heeft. Ik heb een week of twee achter elkaar gehad dat ik, in welke richting ik ook keek, de omtrek van voorwerpen zag uitbreiden. Een beetje zoals een druppel in het water laten vallen en die kringen die dan ontstaan, maar dan een soort licht eromheen leek het wel. Nou ja, ik weet niet of iemand het herkent, maar ik vroeg me af of dit een soort van aura's zijn of ik gewoon wat aan mijn ogen mankeer haha. En mamabri, ook hier iemand die bewondering heeft voor hoe je met dingen omgaat. Wat ik me wel afvroeg toen ik je reacties las: Je schrijft dat het een gave is die God je heeft gegeven. Heb je je nooit afgevraagd of het niet een soort test was van God, om dat soort dingen gewoon te weren? (gezien je minder leuke ervaringen met entiteiten?) Ik probeer zelf nog steeds voor mezelf uit te zoeken of ik contact met de geestenwereld een goed of slecht iets vind, maar dat zal wel iets zijn waar ik nooit achter zal komen.. ben er ergens doodsbang voor, maar als iemand me een bericht zou doorgeven zoals allwoman zegt, zou ik dat dus wel weer heel bijzonder vinden.. dubbel zeg.
Hier ook een ervaring, Een aantal jaar geleden zat ik samen met mijn moeder (ik reed) en mijn neefje van toen een paar maanden oud in de auto. Ik mocht doorrijden bij het stoplicht richting de snelweg toen er heel hard een auto aangereden kwam en door het rood reed.Ik voelde dat mijn voet een harde duw kreeg zodat ik flink gas gaf en op een heel klein stukje net voor de auto uitkwam.Als dit niet was gebeurd waren we er waarschijnlijk niet meer geweest. Ik voelde dus duidelijk dat er iets op mijn voet kwam. Heel bijzonder dus...We waren ook enorm geschrokken. Dus dat verhaal van "die had echt een engeltje op zn schouder" Zat dus bij mij op mijn voet hihi...
Hier twijfel ik sterk over eigenlijk. Vind de bewegingen elke keer hetzelfde. En als dit wel echt is, dan liet ik dit dus niet weken lang bij mijn kind in bedje rondhopsen, ook al slaapt ze gewoon door. Maar dat is mijn mening.
Wauw, mooi verhaal! Dat zou me ook wel overtuigen, maar ik zou alsnog bang blijven voor demonen e.d. In ieder geval mooi dat je zo'n duidelijk teken kreeg. Ik twijfel heel erg waar ik nu wel of niet in geloof, wou dat ik eens een teken kreeg (alleen heb ik liever dat ik daar geen demonen voor op bezoek krijg, dan doe ik het echt in mijn broek )
Ik herinner me net dat ik een heel eng verhaal van m'n (nuchtere) vriend. Hij was toen hij een jaartje of 18 toen het gebeurde. Hij was uitgeweest in Hoofddorp en hij fietste toen rond een uurtje of 5:00 met zijn beste vriend achterop.naar huis. Omdat het sneller was om via het bos (Haarlemmermeerse Bos) naar Haarlem te fietsen, besloten ze via die weg te gaan. Na een tijdje fietsen en lachen werd die vriend ineens stil en porde keihard m'n vriend, m'n vriend werd een beetje boos en zei "Gast, wat doe je!? en stopte en draaide zich om en zag dat die vriend doodsbang was en die wees naar de verte naar een jogger. Ze vroegen zich toen af wie er nou op dat tijdstip in het donkere bos gaat joggen, die vriend bleef maar roepen dat hij nu moest hard moest fietsen, die vriend bleef maar achterom kijken en op een gegeven moment zei hij "F*ck! Kijk nu eens achter je, hij komt dichterbij!" M'n vriend draaide keek onder het fietsen om en zag die jogger heel boos en strak vooruit kijken en harder achter hun aanrennen, dit duurde zeker een 5 minuten op een gegeven moment stopte mijn vriend met fietsen en zei laat maar komen. Toen ze stopten en omkeken zagen ze niemand meer. Zo was ik ook een keer met een vriendin naar die zelfde discotheek in Hoofddorp uitgweest en op de terugweg gingen we gewoon via de lange weg op het fietspad. M'n vriendin, die achterop zat, zei ineens "stop eens ik hoor wat" toen ik stopte en m'n brommer uitzette hoorden we op de begraafplaats waar we toen langsreden kinderen zingen. Dat was zoo freaky!
nou, mooi....., weet niet hahaha. en echt, ik heb mezelf voorgenomen om nooit, maar dan ook nooit meer een teken te vragen, ze zeggen wel eens: kijk uit met wat je wenst! En bang op zich ben ik niet, ook niet als er kleine dingetjes gebeurde, daar kan ik wel tegen, maar ik heb echt heel freaky dingen gezien en meegemaakt, er kan zo een film van gemaakt worden: the paranormal life of mamabri , nee zonder gekheid, ik ben blij dat ik er van af ben! (op die heeeeeeeeeeeeeel enkele keer na dan, maar daar trek ik me niks van aan)
Heel mooi... ben blij dat je een teken kreeg en ik geloof ook wel dat dit kan. Alleen geloof ik ook dat God niet altijd een teken geeft. Hij wil graag dat wij geloven op Zijn Woord en niet door dingen te zien of bijzondere tekenen. (dit komt wel voor maar we moeten daar niet teveel onze zinnen op zetten.) Er staat in de bijbel 'het geloof is de zekerheid der dingen die men hoopt en het bewijs der dingen die men niet ziet.'
Weet ik, maar ik wilde perse een teken, al weet ik dat ik God niet kan dwingen. Blijkbaar dacht Hij: nou vooruit, jij je zin en kreeg hem dus goed op mijn bord Daarom zeg ik ook: ik vraag NOOIT meer om een teken, ik durf niet meer
@ mamabri, hele stomme vraag misschien, maar wat deden die mensen die bij jou op bezoek waren op het moment dat ze gekrabd werden? Stopte dat vanzelf? Ging er iets (een teken ofzo) aan vooraf voordat gebeurde? Of zaten ze gewoon rustig op de bank en ineens... Sorry als het rare vragen zijn, maar vind het echt interessant.. Ik heb zelf een aantal dingen in mijn huis meegemaakt, die ik op geen enkele manier kan verklaren maar hier in huis voelt het niet echt onaangenaam. De vorige bewoner is in dit huis overleden en we merken/voelen aan alle kanten zijn aanwezigheid. Zo ligt de post ineens op tafel als we thuis komen, deuren die we op slot hebben gedaan die ineens open zijn, mijn zoontje die tegen een meneer praat, de hond die kwispelend ergens naar kijkt, schilderijen die allemaal tegelijk van de muur vallen, we horen iemand op de trap lopen enz. De eerste keer dat hij zijn aanwezigheid kenbaar maakte was toen we de keuken hadden verplaatst. We waren het hele huis aan het verbouwen en de keuken zat achterin de benedenverdieping. Op een gegeven moment toen we de aanbouw klaar hadden gingen we de keuken naar de voorkant verplaatsen en hadden we dus alle kastjes uitgeruimd, schoongemaakt en uit elkaar gehaald.. Toen de nieuwe keuken kwam ging ik alles weer uit de oude kastjes halen en opeens lag daar in een kastje zijn paspoort (uit 1947) met een fles wijn erbij.. Zo wisten wij dus hoe hij eruit zag en mijn zoon beschrijft die meneer op zijn kamer ook echt als hem. terwijl hij toen dit gebeurde nog niet geboren was en hij dat paspoort nooit heeft gezien. Overigens is mijn broer een keer in kasteel Tongelaar geweest en sindsdien was het bij mijn moeder thuis echt vervelend. Ik was enorm blij toen ik verhuisde en nog steeds als ik bij mijn moeder kom voelt het daar enorm vervelend.
Wauw, ook een bijzonder verhaal. En wb je vraag: zo'n striem wordt gemaakt, zoals je dat normaal ook ziet gebeuren, maar dan zie je de oorzaak (hand) niet. je ziet dus de striem op de arm letterlijk opengaan, heel raar en eng om te zien. Wat ze deden? Niets, ging niets aan voor af. Ze zaten gewoon op de bank. En wisten niet hoe snel ze naar huis moesten. Overigens ben ik zelf nooit gekrabt, dus hoe het voelt kan ik je niet zeggen uit ervaring. Een van mijn vriendinnen zei dat het voelde als puntige heel harde nagels, het waren er overigens ook geen 4/5 zoals met een gewone hand zou zijn, maar 3 krassen