jou spookverhaal

Het is niet dat ik dingen zie of vaak meemaak, maar zo eens in de zoveel tijd wel.

Vroeger had ik mijn hamster verschoond en daarna wilde ik gaan douchen. Maar ik kreeg mezelf er niet toe gezet om te gaan douchen op de 1 of andere manier. Ik bleef maar heen en weer door mijn kamer lopen om allerlei kleine dingetjes op te ruimen en opeens zag ik dat mijn hamster met zijn pootje vast zat tussen de tralies, dus ik beeste losgemaakt en kon daarna zonder problemen onder de douche stappen.

Ong. 4 jaar geleden lag onze dochter te slapen. Op haar slaapkamerdeur zit een haakje (hoog) zodat de kat niet in haar kamer kan als de deur open staat. Dat haakje deden we elke avond op de deur. Mijn vriend was die avond niet thuis en opeens hoorde ik het haakje rammelen. Schonk er niet zoveel aandacht aan, maar toen ik 's avonds naar bed ging was het haakje los van de deur. Er stonden geen ramen oid open, dus het kan niet van de wind zijn geweest...

Op mijn oude werk zag ik heel vaak in mijn ooghoeken "iemand" lopen terwijl er helemaal niemand op de afdeling was. Later heb ik met iemand gewerkt die wel geesten e.d. zag en zij beaamde dat er aanwezigheid was op kantoor.
Zij heeft zelf dat ze vaak op feesten goed moet kijken welke mensen er daadwerkelijk aanwezig zijn en welke geesten zijn. Lijkt me heel apart.

Verder heb ik ook heel vaak een déjavu.

Mijn zus krijgt heel vaak bezoek van onze oma (= al heel lang dood).
Mijn andere oma (leeft nog) maakt ook dingen mee. De engste vind ik dat ze wordt aangetrokken door het raam. Ze moet dan naar buiten kijken en ziet dan een zwarte gedaante. Als dit voor is gekomen gebeurd er in ergens die week iets met een familielid of bekende (kan leuk zijn of helemaal niet).

Oh en ik heb zelf altijd als ik over een spoorwegovergang rij, dan krijg ik rillingen en een soort knijpend gevoel bij mijn hart. Heel vreemd.

 

Het licht op onze slaapkamer heeft periodes dat het knippert of het zelfs niet doet. En dan opeens wel weer.
En als ik boven stofzuig gebruik ik altijd het stopcontact van mijn dochtersslaapkamer. Als ik onze slaapkamer stofzuig gaat de stofzuiger altijd raar doet. Opeens zachter zuigen of stoppen.

Volgens mij was de vorige bewoonster in dit huis overleden, het voelt ook als of er iets vrouwelijks is. En ook vriendelijk.

Voorspellende dromen heb ik ook heel vaak. Meestal wordt ik dan raar wakker en dan denk ik wat een gekke droom, zo iets zal nooit gebeuren.. Tot dat de droom uitkomt.

 

Jaaa heel bizar! Ik zie dat je nu nog heel pril zwanger bent, maar heb je ook het gevoel dat het helemaal goed gaat komen met je zwangerschap? Dus geen angst voor een miskraam of iets dergelijks?
Ik had gelijk heel sterk het gevoel dat die kleine er hoe dan ook zou komen. Ik heb tot nu toe ook helemaal geen zwangerschapssymptoom of klacht gehad...

 

Ik blijf maar lezen in dit topic!

Hier geen schokkende dingen maar voor mij het bewijs dat geesten bestaan.

Vriend en ik woonden allebei nog thuis, we waren bij hem. Hij vraagt of hij mij zal laten zien dat zijn overleden opa er is. Twee waxinelichtjes aan op het dressoir, ramen en deuren dicht. Hij begint in zijn taal te praten met zijn opa, of zijn opa de kaarsjes uit kon laten gaan als hij er was. En ja hoor, kaarsjes beginnen steeds harder te flikkeren alsof er tegen geblazen werd en toen waren ze uit. Ze hadden nog voldoende branduren dus zijn opa heeft zich zeker laten zien.

Verder heeft hij aan zijn opa gevraagd of ik die betreffende maand zwanger zou zijn of worden (na 1 jaar, 4 maanden en een miskraam). Zijn opa gaf het afgesproken teken dat "ja" betekende. En het klopte, nu 14 weken zwanger! Ook heeft zijn opa voorspelt dat het een jongen is. Dit weten we over 2 weken pas zeker, maar het zal mij niks verbazen als hij weer gelijk heeft.

Ook ben ik er van overtuigd dat iemand mij beschermd. Ik had zeker al 2 keer een flink ongeluk gehad kunnen hebben in een auto. Maar beide keren ging het net goed. Één van die keren was ik zelf de bestuurder, ik heb toen echt het idee gehad dat mijn lichaam even overgenomen werd om het ongeluk te voorkomen. Zo voelde het.

 

Ik heb ook wel een paar dingen die ik meegemaakt heb.
Als kind was ik eens alleen boven en mocht in in bed van mijn broer tv kijken.
De deur stond op een kiertje want dat moest altijd van mij,was altijd ang dat ze mij anders niet konden horen beneden
De flizotrap van de zolder stond naar beneden zoals wel vaker.
Op een gegeven moment keek ik vanuit bed door de kier van de deur omdat ik de trap hoorde en ik zag toen een schim zitten in een denk houding.
Een hand onder het hoofd en wat voorover gebogen.
Ik was toen ZO bang en heb toen mijn broer geroepen die toen thuis was want die paste op mij omdat onze ouders weg waren.
Toen hij boven kwam vertelde ik wat ik zag maar toen hij keek was het weg.
Ik twijfel nog steeds of het verbeelding is geweest of echt iets.
Ben toen heel lang niet alleen nog boven durven lopen,uit angst dat het echt was wat ik gezien had.

In mijn vorige woning gebeurde ook gekke dingen.
Er verdwenen dingen en heb ik tijdens de verhuizing ook nooit meer terug gevonden.
Maar het engste waren 2 dingen.
Eerste was toen ik een keer niet kon slapen doordat het te warm was boven en mijn vriend lag te snurken dus ik naar beneden verhuisde om op de bank te gaan liggen.
Ik was mijzelf aan het settelen op de bank toen ik opeens voetstappen in de gang hoorde.
Dus ik dacht dat of mijn vriend wakker was geworden of iets en naar de wc moest.
Dus ik riep hem maar geen reactie.
Wel steeds die voetstappen en geschuifel.
Dus ik roep hem weer maar nu wat harder maar wederom geen reactie.
Dus ik ga kijken en er is helemaal niks!
Alleen de deur van de wc stond op een kiertje dus ik naar boven gegaan om te vragen of hij beneden was geweest maar hij sliep nog en maakte hem wakker maar hij was niet beneden geweest zei hij...
Ik ben toen dus ook niet meer naar beneden gegaan,voelde niet goed.
En het 2e voorval was toen ik een keer wakker was geworden en dorst had dus naar beneden ging en naar de keuken liep.
k schenk wat melk in en kijk tijdens het drinken via de keukendeur naar de tuin richting de appelboom die daar stond.
En ik zweer dat ik daar een meisje zag staan
Zo overduidelijk en ik was klaar wakker (zeker toen ik dat meisje zag!!)
Ze had een witte jurk aan en 2 lange vlechten en keek mij gewoon maar wat aan en verder niks.
Ik vond het zo eng dat ik echt even verstijfde van angst.
Uiteindelijk na een minuut of 5 denk ik mijn beker op het aanrecht gezet en ben naar boven gerend
Geen idee wie of wat het was,daarna nooit meer gezien?!

Hier in het nieuwe huis 1x wat meegemaakt toen we hier ongeveer 2 weken woonde.
Ik had mijn kindjes in bed gelegd en kwam beneden en ging aan tafel zitten om even wat mail e.d. na te kijken.
Tv stond uit,geen radio aan en de ramen waren dicht.
Opeens kreeg ik het koud,echt zo'n koude vlaag om me heen zeg maar en hoorde ik een hele duidelijke mannenstem diep en luid zuchten.
Mijn vriend was werken want die had avonddienst dus hij kon het niet zijn.
Ik schrok me dood en keek de woonkamer rond maar er was echt helemaal niks?!
Ben die hele avond echt zo bang geweest,geen idee wat het kon zijn!
Maar die zucht,die was echt super duidelijk.
En die avond waren mijn hondjes ook super onrustig de hele avond.
Heel de tijd heen en weer lopen,geen rust kunnen vinden terwijl ze normaal in de avond neerploffen in hun hondenmand en gaan slapen.
Ze bleven ook echt steeds naar de schouw kijken die in de woonkamer staat,alsof ze daar steeds wat zagen.
Heel creepy was dat!

 

Mijn zusje had trouwens pas een heel raar verhaal. Ze liep met haar vriend bij hem in het dorp/stadje. Daar staat een kerk met een grasveld er omheen. Daar stonden allemaal tenten etc en er was een muziekband, mijn zusje heeft zelfs nog op de muziek gedanst, want ze werd er vrolijk van. Het was er ook behoorlijk druk, ze dacht dat het een bruiloft was, zoiets.

Enfin, zij lopen daar dus langs, gaan de hoek om om een patatje bij de snackbar te halen. Nog geen 10 min later lopen ze weer terug langs die kerk. Geen tenten, geen muziekband, geen mensen Ze snappen er nog steeds niets van.

Bizar he?

 

Ik vind dit soort verhalen eerder mooi dan freaky.
Kan ze dus gerust midden in de nacht gaan liggen lezen op mijn telefoon, haha!
Heb zelf ook wel wat ervaringen waarvan ik denk "zou het...?"

Toen ik een jaar of 14 was, werd mijn opa met spoed opgenomen in het ziekenhuis met een serie beroertes. Mijn ouders zijn er toen heen gegaan en mijn oudere zus en ik bleven thuis. uiteindelijk ook naar bed gegaan, we moesten de volgende dag gewoon naar school en we hoorden verder niks...
Rond 10 over half 4 werd ik ineens vanuit het niks wakker. Behoorlijk koud op de kamer, ik kon mijn adem in wolkjes zien. En dat terwijl het buiten heel warm was (juni). Temperatuur in mijn kamer steeg ook langzaam weer tot wat het eerst was. Ik weet nog dat ik naar buiten keek of de auto van mijn ouders alweer voor de deur stond, maar ze waren nog steeds niet thuis gekomen.
Die ochtend toen ik wakker werd, vertelden mijn ouders dat mijn opa overleden was. Om 10 over half 4 die nacht.

Mijn oma (die getrouwd was met de opa waarover ik het hierboven heb) overleed 5 maanden later. Daar had ik precies dezelfde ervaring mee. Ik heb dus altijd gedacht (en dat doe ik nog steeds) dat ze afscheid zijn komen nemen.
Mijn oma wist overigens ook dat het einde in zicht kwam. Ik ging regelmatig naar haar toe en als we afscheid namen, was het: "Tot de volgende keer meisje!". De laatste keer dat ik haar zag, gaf ze me een dikke knuffel, vertelde ze me hoe speciaal en lief ik was, hoe trots ze was en dat ze van me hield. Toen had ik zoiets van: "Doe niet zo gek oma, morgen ben ik er toch weer!" Maar die avond gleed ze in een coma en is diezelfde nacht overleden...

Mijn andere oma is 3 jaar geleden overleden. Arme mensje was gewoon op en versleten (hoe cru dat ook klinkt). De dag voor ze overleed, was de hele familie (4 kinderen en een hele ris kleinkinderen uit het hele land) nog bij haar geweest. Ik ben de laatste geweest die haar nog gedag heb gezegd, en heb haar ook gezegd dat als ze wilde gaan, ze dat 'gewoon' moest doen. Wij hadden er vrede mee.
De volgende ochtend om kwart voor 8 werd ik wakker, om 5 voor acht belde mijn vader dat mijn omaatje om kwart voor 8 was overleden (dat was dus al de derde keer dat zoiets mij overkwam).
Toen we bij haar gingen kijken, lag ze daar met een glimlach van oor tot oor en leek ze wel 20 jaar jonger.
Later is ze opgebaard in een rouwcentrum, waar we nog een keer bij haar zijn geweest. Toen we binnenkwamen, speelde er al een liedje op de radio die mijn vader en ik samen hadden uitgezocht voor de uitvaart. Geen bekend liedje trouwens, dus heel typisch. En toen we weggingen, roken mijn handen helemaal naar haar favoriete luchtje, Vanderbilt. Dat terwijl dat luchtje niet in de kamer aanwezig was en ik haar ook niet heb aangeraakt (alleen het deksel van de kist).

Heb ook een tijdje bij kennissen in huis gezeten, vanwege een verbroken relatie. Ik sliep toen in een stapelbed met een ijzeren frame. Elke keer als ik in dat bed sliep, hoorde ik tikken tegen dat frame aan, alsof iemand met een pen ofzo ertegen stond te tikken.
Dacht eerst dat het mss het uitzetten van dat staal was vanwege de warmte, maar dit klonk heel anders.
Later bleek dat de vorige bewoner dood in die kamer is gevonden...

Mijn zus heeft mij ook nog mooie verhalen verteld.
Zij is, net als ik, vrij nuchter en zoekt ook eerst naar een logische verklaring bij dit soort situaties.
Haar schoonmoeder heeft ook veel activiteit in haar huisje gehad, ook waar mijn zus bij was.
Zo zat mijn zus een keer samen met iemand anders op een (2-persoons) bank en vroeg haar nichtje wie dat toch was die tussen hen in zat. Er zat dus niemand tussen hen in, ze waren gewoon met zijn tweetjes.
De kroonluchter die ineens heftig begon te zwaaien boven de tafel.
Voetstappen boven op de gang. Als je ging kijken, was er niemand.
Mijn zus en schoonmoeder die in de keuken stonden en ineens de grote vitrinekast met glaswerk in de woonkamer hoorden omvallen (en dat is echt een mega-kabaal!). Komen ze de kamer ingerend, staat die kast nog prachtig overeind, zoals het horen moest.
Op de dag dat haar schoonmoeder ging verhuizen, was het ruim 30 graden en windstil. De mensen die haar hielpen verhuizen, hadden een korte pauze en het gesprek ging toen over 'Casper'. Iemand vroeg zich hardop af of 'Casper' ook gelijk zou meeverhuizen. Op het moment dat die vraag gesteld werd, vlogen alle ramen tegelijk dicht, zo hard dat het glas de straat over vloog.
Duidelijk van niet dus...

Goed, wat langer geworden dan de bedoeling was.

Kijkt er trouwens wel eens iemand naar bijv. Sci-Fi of ID?
Daar heb je programma's als Ghost Lab en Ghost Hunters. Komen wel altijd laat, maar vind ik ook erg leuk om naar te kijken.

 

Dit is de tweede maar bij die zwangerschap wist ik dat ik eerst een mk ging krijgen en dat ik snel weer zwanger zou zijn. Anders klopten de datums niet.... Dat bleek ook. Ik wist dat er bij de goede zwangerschapiets niet goed zat maar dat mijn kindje het wel ging redden. Ook dat bleek. Hij kreeg na de bevalling hersenvliesontsteking.... Ik ben twee dagen voor de sterfdag van opa bevallen. En nu, uitgerekend op de verjaardag van mijn overleden oma....

 

Ik hoop zo dat ik dat ook heb!! Ik heb vannacht over Patrick Dempsey gedroomd!

 

na het overlijden van mij stiefvader hoorden wij hem 4 dagen lang nog in ons huis... hij riep mijn moeders naam.. de voorraadkast die hij altijd dicht deed en mijn moeder juist altijd op een kiertje wilde hebben staan ging dus steeds weer dicht... en het aller engste was toen mijn zus en ik (6 en 8 jaar) in zijn stoel samen muzik gingen luisteren , zijn casette bandje met anteliaanse muziek (zijn lievelings) zodra we de koptelefoon ophadden schoot het middelste deck van de stereo set naar achteren... mijn moeder zag het toevallig gebeuren...

snachts hoorden we hem de trap opkomen, hij had vroeger door een motorongeluk zijn linkerbeen verloren en dus een protese en die maakte een bepaald krakend geluid zodra hij de trap opliep...

we zijn daarna meteen verhuisd, er was een huis vrij aan de overkant. er trokken nieuwe mensen in dat huis en na 1 maand waren zij er weg. mijn moeder heeft hun gevraagd waarom ze daar zo snel weg gingen... nou ze vertelden precies dezefde dingen!

heeel creepy..

 

Ik had er al eentje gepost over het hondje van mijn ex, maar ik bedenk me net nog meer situaties...

Toen ik nog thuis woonde, voelde ik altijd een aanwezigheid in mijn slaapkamer. Gek, want het was een nieuwbouwhuis en wij waren de eerste bewoners. Ik zag regelmatig wat in mijn ooghoeken daar. Het kan haast niet anders als mijn opa geweest zijn, want verder kende ik geen overleden personen.

2 jaar terug trouwens, was ik met mijn partner bezig in de tuin. Ineens hoorden we duidelijk iemand lopen bij de voordeur. Hakschoenen, dus een vrouw veronderstelden wij. Maar die voordeur is alleen te bereiken door de tuin, waar wij bezig waren. Niemand te zien, ook niet bij de deur zelf. We hebben elkaar aangekeken of we water zagen branden, maar wisten zeker dat we niet gek waren, omdat we het beiden hoorden. Het is een heel oud huisje, vermoedelijk van rond 1900, dus daar zal vast wel wat aanwezigheid zijn.

En ik heb wel eens een aura gezien. 1x, heel bijzonder.

 

Lief of stoer: heeft niks te maken met nieuw huis of eerste bewoners hoor...kan evengoed, overal. en kan ook onbekende zijn geweest.

 

Precies allwoman, kan ook aan het grond liggen je weet niet wat er daar allemaal gebeurt is en wat er van te voren allemaal heeft gestaan

 

Pfff, elke keer als ik hier lees kijk ik als een idioot om me heen.. En ik voelde opeens een wind in m'n gezicht en schrok me wild.. Toen realiseerde ik me weer dat de ventilator aanstaat..

Waarom kan ik niet stoppen met nieuwe reacties lezen..

 

Brrrr, dan wil ik het niet weten wie het dan was!

 

Ik heb ook een bijzonder verhaal,

Mijn dochtertje van 3 jaar had als baby al dat ze zwaaide naar iets
ook zei ze een keer uit het niks "dag kindje"
Toen ze 6mnd was zijn we een keer naar het kerkhof geweest en ze moest hysterisch huilen, sindsdien waren we er ook niet weer met haar geweest.
Een tijdje terug pinkstermaandag was dat geloof ik waren we aan het wandelen en we besloten weer eens naar het kerkhof te gaan en familie te bezoeken, van ons beide liggen daar familie.

Zo lopen we bij het eerste graf langs en ik vertelde aan mijn oudste dochter wie dat was en ik kreeg totaal geen contact met haar, drong niet tot haar door.
Zo zegt ze ineens uit het niks "waar is die schildpad"
dus ja wij zo reageren van geen idee (wij hadden geen schildpad gezien) nou zo blijft dochter erg onrustig en maar door zeuren/vragen over de schildpad het ging echt continu zo door het enige doel was een schildpad vinden.
Zo lopen we verder en ondertussen ging dat vragen naar de schildpad door en ik zo zeggen "ja R. we gaan zo de schildpad zoeken etc."
het begon stiekem wel een beetje irritant te worden, ook omdat we het natuurlijk op dat moment niet snapten.

Zo loopt mijn man een paar meter voor ons op zoek naar een graf van zijn opa en oma, en ik loop met dochter naast ons, en ineens wijst het vingertje naar rechts en zegt ze "kijk papa hier is de schildpad"
en mijn man loopt terug en kijkt en wat blijkt staat er op het graf, naast dat van zijn opa en oma een schildpad van zo`n 20cm
Mijn man was er al voorbij, ligt ook totaal niet goed in het zicht en dochter is er letterlijk naar toe gewezen.
Nou staande kippenvel en heel bijzonder om mee te maken.
daarna was het ook klaar en was ze weer helemaal rustig.

Lopen we weer verder zegt dochter "nee mama hier wil ik niet langs, want hier wonen mensen" nou ja we weten allemaal dat op het kerkhof geen mensen wonen.
We zijn de andere kant langs gelopen maar dan ben ik zo benieuwd wat ze op dat moment ziet.

En thuis heeft ze een periode niet willen slapen want er was een meneer op haar kamertje, wel een lieve meneer en later zegt ze toen ze een foto van mijn vader zeg "kijk dat is mijn meneer"
we hebben doordat mijn dochter zo slecht sliep, gevraagd of hij haar met rust wilde laten en sindsdien slaapt ze weer normaal.

 

Hebben jullie trouwens ook spookhuizen in de buurt? Ik ben er eens bij eentje geweest maar durfde niet verder. Alles op en rond dat terrein voelde gigantisch beladen aan. Het is nu gesloopt omdat er zoveel mensen 's nachts heen gingen en er rituelen werden uitgevoerd.. De ingang van die woning is bewaard gebleven en voor een winkel geplaatst waar ik nu niet eens meer binnen durf.

Verder hebben we nog tig andere spooklocaties hier in Zeeuws-Vlaanderen.

Ik heb nog wel wat dingetjes trouwens:

Mijn opa was gek op Nederlandstalige muziek, een passie die mijn moeder jammer genoeg P) heeft overgenomen van hem. Toen zijn favoriete liedje op de radio was, ging het volume opeens heel hard omhoog.

Bij een vriendin van me spookte het altijd al, maar rond haar vaders dood gebeurden ook rare dingen. De klok is altijd stil blijven staan op het tijdstip dat hij overleed.

Edit: Beladen ipv geladen natuurlijk

 

Wij hebben hier in de buurt een creepy landgoed met een spookhuis (Elswout in Overveen).
Daar gebeuren heeeeeeele rare dingen....

 

In Rotterdam (hillegersberg/overschie) stond vroeger een spookhuis, dat is een jaar of 30 terug afgebroken. Verder ken ik een spookhuis in Rotterdam, daar heb ik zelf in gewoond (nu lach ik er om maar toen uiteraard niet)