Ik ben opgegroeid in een "spookhuis" dolle pret hoor (niet dus) we hebben er allemaal last van gehad. Ik zou er wel eens terug willen gaan, maar dat is helaas niet mogelijk.
Ik werd eens wakker in bed en ik voelde mijn exvriend zijn been tegen mijn been aanliggen, jaren geleden Ook jaren geleden. Ik zat in mijn slaapkamer te internetten. (Links van mij de spiegel, rechtsvoor de deur) en ik dacht dat mijn moeder achter mij stond, ik voelde echt iemand meekijken naar de pc en achter mij staan. Ik kijk achter me, draai men hoofd naar links en er stond niemand maar ik zag in de spiegel wel een flits verdwijnen die achter mij begon en zo de deur uitging, volgens mij een bliksemflits iets. Ik was 10 jaar en mijn hond was gestorven, toen ik ging slapen hoorde ik hem blaffen, echt zijn geblaf! Mijn moeder hoorde niks. Stipt een jaar later rook ik hem Het jaar daarop droomde ik over hem. Heb eens iemand vaag zien oversteken bij de snelweg s'ochtends vroeg. Er was niemand. Ook in een soort spookhuis geweest, het was daar best eng. Slaapverlammingen en veel!!! Tot uittreden aan toe! Het engste wat er bestaat!!! En toch geloof ik nog niet helemaal dat er iets is na de dood, heel raar, veel meegemaakt maar heb toch hele erge angst voor dood te gaan.
O, begin er niet over!! Ooit eens de hond uitgelaten met mijn beste vriendin. Waren redelijk laat maar zon was nog niet onder en mochten dus nog prima dat bos in. Het bos loopt alleen in een soort rondje en wij konden maar NIET vinden hoe we nou gelopen waren. (tsja, 15 waren we.. en veeeeeel te druk met praten over leuke jongens ) Nou echt, volgens mij hebben we uiteindelijk wel zes rondjes gelopen zonder het te weten. Steeds donkerder werd het, op een bepaald moment dachten we echt 'okee, nu moeten we hier het bos uit want straks zien we geen hand voor ogen!'. Na een dik kwartier echt heel bewust kijken waar we liepen konden we nog steeds niet vinden waar we waren en zijn we dus (heel dom...) omgedraaid om dezelfde route terug te willen lopen. Komen we na een tijd lopen wederom niks bekends tegen. Inmiddels dus al heel donker geworden en wij plus hond liepen op ons tandvlees en wilden naar huis. Hond begon ineens panisch te blaffen en ik hoor naast me "RECHTS!". 'zei je nou dat we rechtsaf moeten?' "nee ik zei niks?". En die hond blaft ondertussen maar door met zijn kop gefixeerd op iets. Nou, ik scheet wel honderd kleuren! Mijn vriendin ook na het zien van de blik op mijn porem. Wij rechtsaf geslagen en inderdaad...... de uitgang.
Vroeger thuis 's nachts iemand in mijn slaapkamer gezien. Mijn vriend zag het ook bleek de volgende morgen. Doet iemand hier ook aan foto lezen? Noem je dat zo?
Heb in het verleden wel 'vage' dingen mee gemaakt maar werd er heel erg bang van dus heb dat wat er was gevraagd mij met rust te laten en dat heeft 'het' ook gedaan. Wat ik wel heel bijzonder vond was dat mijn moeder gedroomd had dat ik bevallen was en de naam genoemd werd. Ze was er van overtuigd dat dat de naam zou zijn en dat klopte ook! En ze kon het echt niet weten want de naam hebben we echt nooit genoemd.
Oke, ik heb eigenlijk heel veel dingen meegemaakt. Bij mijn ouders huis zag ik heel veel dingen en was ik vrijwel elke nacht aan het 'spoken'. Ik was zo ontzettend onrustig. Ik zag vaak mensen rond lopen en staren, soms was het 1 persoon.. soms meerdere. Onbekenden.. Ik vroeg lief aan vriend-lief of hij dan het licht aan wou doen want er stonden mensen te kijken. 'Ik ben hier alleen' zei vriend dan. Hij deed het licht niet aan en ik moest er maar op vertrouwen dat er niemand was. Nou, ik bleef die beste mensen zien, enige wat ze deden was kijken. Uit ellende maar omdraaien en proberen te slapen. Ook durfde ik thuis niet meer te douchen.. gaf zo'n naar gevoel in de douche! Heb ook meerdere keren dingen zien bewegen in de douche. Ik gaf dit een keer aan bij de psycholoog en kreeg direct de stempel 'Licht psychotisch' Hallo, en bedankt. Heb het er daarna nooit meer over gehad.. als ik flessen shampoo zie bewegen tot ze bijna vallen terwijl er geen wind is, dan ben ik echt niet psychotisch. Ik ben op mijzelf gaan wonen. Ik was zat van het 'nare' gevoel bij mijn ouders. En hier kan ik zonder moeite douchen.. hier slaap ik elke nacht rustig zonder te slaapwandelen of schreeuwend wakker te worden. Echter, blijf ik hier soms ook wel mensen zien maar die voelen niet zo naar aan als bij mijn ouders thuis. Overigens als ik daar thuis kom en ik ga naar boven, voel ik direct weer dat bekeken gevoel. Paar dingen weet ik gewoon soms, wanneer er iets gebeurd. Ziekte/hartaanval van m'n vader.. ik was de dag ervoor niet weg te slaan thuis.. ben rond 1.00 snachts naar m'n eigen huis gegaan want ja, moest toch thuis slapen.. volgende ochtend 8.00 werd ik opgebeld dat m'n vader met spoed naar ziekenhuis moest. Mmm, zo wist ik dat iemand ziek was in de familie, iets met de longen/keel.. ik werd er zo onrustig van, het was ernstig.. Maar niemand kwam met nieuws.. niemand wist het. Tot 3 maand later bleek dat mijn tante ongeneselijk ziek was en longkanker had.. een dag na het nieuws is ze gestorven. Ik heb mij vreselijk gevoelt! Ik wist dat iemand ziek was.. wat als ik had geweten dat zij het was... leefde ze dan nog? Dan nog wat kleine dingetjes hier in huis. Ik voel aanwezigheid, de hond kijkt op dat moment zelfde punt als dat ik doe ; de deur. Ik kijk naar de hond, en ze kijk echt gericht naar iemand die langs loopt.. en zo richting de hoek van de kamer. PC deed ik een keer uit.. maar hij ging zelf weer aan.. zo nog 4 keer tot ik zei ; Nou, nu is het genoeg geweest hoor. Ach.. ga zo door.. nog veel meer dingen. Moet zeggen dat ik het idee heb dat het tijdens de zwangerschap nu wel erger is geworden qua dingen voelen en zien.. Maar heb ook het idee dat ik juist meer beschermd word.
Ik droomde keer over mijn opa. Hij is overleden toen ik 11 jaar was. Maar in ieder geval ik droomde dus over hem en toen ik wakker werd rook ik zijn aftershave geur die hij altijd op had. was zo heerlijk!! En 1 keer was ik bij mijn oom en tante op bezoek in usa en gingen naar een museum waar vroeger een bekend persoon woonden met familie en werknemers..elk gezin had een slaapkamer, daar sliepen ouders met de kids. We kregen een rondleidng en ik stond vlak bij het bed, toen er iets verteld werd over die kamer, wie er verbleef.. (weet naam even niet meer van bekend persoon) ineens voelde ik iets achter me lopen. Maar het kon niet, tussen mij en bed was amper ruimte. Dus toen ik het vertelde aan me tante ging zij naar die vrouw van de rondleiding toe en uitleggen en ze vroeg welke kamer ik zei die met de zwarte hoed op de stoel.. Er zijn meer mensen geweest die daar wat voelden van soort aanwezigheid. Ik heb periodes dat ik ding aanvoel. Is niet dat ik "geesten"zie maar wel voel van aanwezigheid. Is niet altijd leuk. Ik moet ook niet op een kerkhof komen.. dat voelt niet fijn, voelt zwaar.. raar om uit te leggen.. En periodes dat het "ontspannen"is voor mezelf. Als kind kon ik dingen zeggen van dat gaat er gebeuren soms heb ik het nog.. maar niet zo erg meer als kind zijnde..
Nono wat jij zegt heb ik ook. Ik wil niet op de slaapkamer van me schoonvader komen daar is me schoonmoeder overleden. Als ik daar ben is het zo zwaar. verder hele huis nergens last van behalve daar. Oud jaars avond waren we daar toen me weeen begonnen, ik mocht wel even op zijn/hun bed liggen.. ik durfde niet.. en voel me daar niet fijn.
Je mag die van mij wel lenen hoor. Ik hou hier echt zo van, maak zelf van alles mee (voelen, niet zien)en het boeit me mateloos. Sta er ook echt voor open. Alleen, nee, ik heb geen foto's, iemand anders wel????? Scheelt dat ik standaard denk in plaatjes hahaha
Zelf had ik vroeger een vriendinnetje die niet bestond. Toen ik zwanger was voelde ik tijdens het douchen een hand op mn schouder. Mn zoontje vorige maand bij de burger king keer achterom zat niemand had hele verhalen en draaide zich terug naar mij keer heel verlegen net of iemand die hij niet kent tegen hem praatte. Leek echt ofdie iemand zag
Ik heb wel mooie foto's van orb's. Maar de discussie is altijd of het geen stof is, hihi! Wel heel mooi lichtgevend stof , steeds wisselend van grootte en buiten zonder flits genomen. Ik had mijn verrhaaltjes al gedaan maar nog een; na het overlijden van mijn opa, waar ik bij was, ging ik douchen en ik riep uiteindelijk mijn moeder, die was in de buurt. Op mijn schouder een enorm grote rode handafdruk. Het kon niet die van mij zijn omdat het van de verkeerde kant op mijn schouder lag en de hand veel te groot was. Het heeft uren geduurd voor hij weg was. Ik ga er zelf vanuit dat ik een schouder klopje heb gekregen omdat ik er tot het einde voor hem wilde zijn
spannenddd! Hier ook veel meegemaakt... voel, hoor, weet, zie soms.. niet altijd even prettig.. in mn vorige huis spookte het ook behoorlijk.. deuren gingen vanzelf open en dicht, schilderijtjes sprongen van de muur, een grote zware gel pot in de badkamer op het plankje, sprong er ineens vanaf. zakje maandverbandzakjes was flink aan het wapperen (geen wind) Voetstappen horen in je slaapkamer, handen voelen die je aanraken. En ik wou foto's maken met een vriendin, de camera niet bewogen!!!! En dr stond iemand op voor mn raam!! Ben mn huis uit gevlucht en bij mn vriendin geslapen.. dis een klein gedeelte van alles.