Wij hebben een kindje van 14 maanden. Ons ideaalbeeld was 1,5-2 jaar leeftijdsverschil tussen het volgende kindje (mocht dat lukken). Helaas kregen wij een best pittig kindje en hebben we besloten te wachten tot ze 1 werd (januari). Net toen ze 1 werd kwamen we weer in een moeilijke fase van extreem slecht slapen en voelde ik er nog niet klaar voor te zijn. Toen zeiden we, we gaan er in mei voor en kijken hoe het dan is. De rust in huis is helemaal weder gekeerd, maar nu is ons huis verkocht en moeten wij verhuizen.... 1 juli is het zover... Toen zei mijn man, laten we nog ff wachten tot na de verhuizing. Stress is niet goed voor een baby. Nu is het zo, dat we nog geen koopwoning hebben en dus tijdelijk zullen moeten huren. Nu zegt mijn man vanavond ineens 'ik wil pas voor een tweede gaan als we in een nieuwe koopwoning zitten' want ik wil niet al die stress voor de baby... Maar we weten helemaal niet wanneer we een koophuis vinden, is dat over een paar maanden, of misschien wel over een jaar? En ondertussen tikt de klok maar door. Ik begrijp hem wel, maar baal enorm. Het gaat zoals het gaat, maar mijn voorkeur heeft het niet dat er straks 3 of 3,5 jaar tussen zit, doordat er steeds wat anders tussendoor komt. Hoewel ik mijn man echt wel begrijp hoor!!
Mijn zusje is nog verhuisd 8 weken voor ze moest bevallen.. Zelf ons huis voor een groot gedeelte verbouwd toen onze eerste net kon staan in de box.. Ach.. een baby kijkt echt nergens van op Zou je wensen met je lief bespreken en dr gewoon lekker voor gaan samen.
Een kindje komt heel vaak op een niet optimaal moment. Maar waar een wil is is een weg. En een kindje is heel flexibel en kan meer hebben dan je denkt. En jijzelf ook. Misschien goed omduidelijk tegen je man je wens uit te spreken en aan te geven dat het uitstellen jou juist stress geeft. Misschien blijft hij bij zijn standpunt, maar dan weet hij wel helemaal hoe jij je voelt (mocht dat nog niet het geval zijn). Ik heb zelf jaren moeten wachten tot het moment dat mijn man er klaar voor was om papa te worden. Maar nu het zover is en we zwanger zijn is het het wachten waard geweest. En hoewel ook niet ideaal ivm onze leeftijd (37/38), we maken er het beste van. Dus al zou het bij jullie nog 3 jaar duren en niet 'ideaal' zijn, het geluk zal minstens zo groot zijn wanneer het eenmaal zover is.
Zo is het altijd wel iets mevrouw Pinguin. Hier een vergelijkbare situatie. Wij hoopten dat er ongeveer 2 / 2,5 jaar tussen zou zitten. We hebben ons huis ook verkocht en de overdracht is begin juli. We hebben nog geen nieuw huis. Ik wilde wachten tot we meer zekerheid hebben, maar mijn man niet. Hij zegt "zekerheid heb je toch nooit, als je in verwachting bent hebben we nog 8 maanden om het te regelen". Tja, dat vind ik eigenlijk ook wel.
Ik stond met 35 weken nog te behangen en ben met 37 weken verhuisd.. ideaal is het niet maar het was prima te doen
Ik wilde ook wachten met kinderen bij de eerste. Had zelf net nieuw werkgever dus nog geen vast contract. We woonde nog in huis van ex van mijn man en man samen. Mijn man (toen nog vriend) zei toen heel wijs: een kind komt nooit gelegen en er is altijd wel wat. Wij zijn er toen toch voor gegaan. 7 maanden later zwanger, gelukkig had ik daarvoor voortijdig vast contract gekregen door functiewisseling kunnen afdwingen. Maar woonde nog steeds in zelfde huis. Toen onze dochter 3 maanden was zijn we verhuisd naar onze eigen koopwoning, baby heeft echt niks gemerkt. Nu inmiddels al 17 maanden bezig voor de 2e compleet met pcos wil het niet lukken, terwijl wel alles op de rit is. Dus ja als de wens echt hoog is zou ik toch nog eens praten met jouw man. En neem de wijze woorden van mijn man maar over: een baby komt nooit gelegen en er is altijd wel wat. Heel veel succes met praten. Ik hoop dat het goed komt en we snel positief nieuws mogen horen
Hoi, Hoe oud ben je als ik vragen mag? Maak je je daar zorgen over? Wij wilden er eerst voor gaan als de kleine 1,5 jaar was maar toen het zover was moest ik er nog niet aan denken. Toen ze 2 was pas weer en toen duurde het nog bijna een jaar voordat het raak was. Straks zit er 3,5 jaar tussen en dat lijkt me heerlijk! Onze dochter is nu zindelijk dus we zijn even uit de luiers, geen tropenjaren dus! Maar als je echt babykriebels hebt is elke maand wachten natuurlijk te lang. Met 2 kids verhuizen lijkt me wel pittiger dan met 1. Je kunt natuurlijk wel afspreken dat je dan zo snel mogelijk op zoek gaat naar een ander huis. Als het straks lang duurt voordat je zwanger bent dan baal je enorm... Of stop vast met de pil als je die slikt, dan krijg je vast inzicht in de cyclus.
Het kan best lang duren voordat je in verwachting raakt. wij hebben het nooit uitgesteld ook niet voor de emigratie.helaas moeten wij engelen geduld hebben na dik 2 jaar staan we nog altijd met lege handen
Wij hadden dat ook, elke keer was er wel wat dat ik of mijn man dacht we wachten nog even, ik dacht dat als mijn dochter 2 was we er wel voor konden gaan maar toen hadden we andere prioriteiten o.a. Verhuizen net voordat onze dochter naar de basisschool ging waren we beiden er echt klaar voor alleen ging het toen niet zo vlot als bij mijn dochter en hebben we bijna 2 jaar moeten wachten op een zwangerschap. Ik zou doen wat je zelf denk dat goed is meid.
Toen ik zwanger raakte van de eerste was het alles behalve ideaal: ik woonde op kamers, zat op school en had een 0 uren contrct. Mijn vriend zat nog op school en werkte 12u per week en op zaterdag in de kroeg. Hij woonde nog thuis. In versneld tempo moesten we allebei school afmaken, werk zoeken en een huis zoeken. 4 weken voor mijn bevalling zijn we toen verhuisd en we hebben allebei school afgerond op tijd, en werk gevonden. Ik denk dat altijd alles wel goed komt op het eind.. Je kunt niet alles plannen en ookal kon dat wel, kan er alsnog iets mis gaan. Tussen onze dochter en de baby zit straks ook 3,5 jaar. Vind het ergens wel prettig want dochter is al een stuk zelfstandiger dan en kan me ook "helpen". Ik zou goed met je man blijven praten en je gevoelens uitleggen. En dat je voor een kindje gaat betekend natuurlijk ook niet dat je in 1 maand zwanger bent, kan wel, maar kan ook nog een jaar duren.. Succes!
Ik vind het fijn om jullie ervaring te horen Ik ben 28, dus nog tijd genoeg. .. van onze eerste de eerste ronde zwanger, maar iets in mij zegt dat we er nu langer over zullen doen. Het kriebelt bij mij steeds meer, bij mijn man ook al wel even, maar hun wil niet teveel aan zijn hoofd hebben. De bedoeling is dat we snel een huis kopen. Liever gisteren nog dan vandaag maar het wil nog niet zo. We hebben ons droomhuis Nog niet gevonden. Ach, er is inderdaad altijd wel iets! ! Morgen gaan we uit eten en zal ik het onderwerp maar weer eens aanboren. .........
Het is denk ik nooit een perfect moment om voor een kleine te gaan. Je bent er klaar voor of niet. Schuilt er een andere reden bij je man om voor een 2de te gaan? Misschien dat hij er tegenop ziet en daarom uitstelt. Of is het huis de echte reden. Ik begrijp je heel goed hoor. Mijn man stelde het ook elke keer uit. we hebben aantal avonden er goed over gesproken. Mijn wens voor 2de was erg sterk. Hij wilde wel een 2de maar niet nu. Nu wil hij er ook voor gaan maar ben 35 jaar en leeftijd gaat een rol spelen. Zijn nu ook een aantal maanden bezig en soms denk ik achteraf dat ik er eerder over moest beginnen en mijn wens duidelijk moest uitspreken. stel dat het zolang nog gaat duren voordat ik zwanger ben.
In dit soort situaties denk ik toch je gevoel volgen, alleen wel belangrijk dat jullie beide er achter staan! Dus praten idd. Zelf hebben wij gewacht op een verstandig moment, nu spijt dat ik niet eerder ben begonnen want het duurt zo lang. Maar aan de andere kant wisten we dat ook niet van tevoren. Achteraf had ik dus liever m'n gevoel willen volgen dan m'n verstand van toen. Maar dat is achteraf..
Vergeet ook niet dat het niet in één keer raak hoeft te zijn en het dus best een tijdje kan duren voordat de tweede zich aandient. Zoals al gezegd, goede momenten zijn er eigenlijk maar weinig. In mijn eigen situatie zijn ook een hoop dingen die niet ideaal zijn, maar ik maak er het beste van en doe er gewoon mijn uiterste best voor.
Wij zijn net verhuisd en in juli en augustus gaan we verbouwen. Mocht alles goed gaan dan ben ik ongeveer 20 weken zwanger. Het is nooit het 'juiste' moment... Er is altijd wel iets