moeilijk kiezen... Ik denk op nummer 1: een week lang met blindedarmontsteking gelopen (eindigde in een spoedoperatie omdat ie op klappen stond). Nummer 2: mijn zeer frequente migraine aanvallen Nummer 3: mijn gekneusde stuitje na een val (twee weken lang niet kunnen zitten liggen staan bewegen of wat dan ook) nummer 4: buikpijn na buikoperaties (blindedarm en keizersnede) Enkelbanden scheuren en arm breken was ook niet fijn trouwens.
die laatste rugweeen tijdens de bevalling die ik niet kon wegpijnen, een helse pijn! en ik heb ooit een mislukte wortelkanaalbehandeling ondergaan, en toen heeft de tandarts een zenuw geraakt en toen ging ik ook echt door de grond!
Ik heb eigenlijk nooit echt veel lichamelijke pijn geleden in mijn leven. * klopt af * Misschien is het pijnlijkste ooit geweest: kramp in mijn kuiten. Dan kan ik soms echt kreunen van de pijn. Heb dat nu ook heel veel met de zwangerschap... (Maar ik ben bang dat me nog heel wat te wachten staat over een week of 15... maar dat laat ik allemaal maar over me heen komen, misschien valt bevallen me wel reuze mee...)
de verdovingsprik voor het weghalen van de (ontstoken) ingegroeide teennagel. De tandafdrukken stonden 2 dagen later nog steeds in mijn vriend zijn hand. Ik was ook zo ontzettend blij dat de wachtkamer leeg was! Heb het echt uitgegild, dacht dat ik niet goed werd.
nummer 1 ik heb darmproblemen en heb minimaal 1 x per week gigantisch darm krampen dat ik helemaal in elkaar klap omdat het er niet uit wil en het gebeurt altijd snachts dus de pijn begint langzaam en op moment dat ik er wakker van word is het zo erg dat ik het bijna uit krijs nummer 2 verstandskies laten trekken heb nog nooit zo hard alles bij elkaar lopen te krijsen een half uur lang na afloop bleek dat mijn wortel onder mijn andere kiezen door groeide en toen mijn kroon afbrak raakte ik helemaal in paniek snap niet dat mensen tandarts of tandarts assistente willen worden want heb hem helemaal verrot gescholden en haar hand fijn geknepen
Hm, ik maak gewoon een top 5 1) Mijn buitenbaarmoederlijke zwangerschap 2) de gyn die de laatste cm even over het koppie van Luuk duwde tijdens de bevalling 3) nierbekkenontsteking 4) gebroken ribben na een val 5) de buikoperatie die volgde op de mislukte operatie bij de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. De eerste ingreep ging via een kijkoperatie die mislukt was en binnen 3 dagen moest ik met spoed terug voor een volledige buikoperatie
De gescheurde ribspier toen ik 37,5 week zwanger was . Overdag in een hoestbui stond ik gebukt om nog een knuffel in de ziekenhuistas te stoppen en tijdens het hoesten voelde ik echt iets knappen bij mijn ribben. Geleidelijk aan in de avond/nacht werd het zo erg, dat ik bijna een stuk uit de tafel had gebeten, ik wist echt niet meer waar ik het zoeken moest. Na lang aandringen van mijn man (ik wilde niet) gingen we om half 6 toch naar het ziekenhuis en bijna het eerste wat ze zeiden was: maar, maar, maar mevrouw, waarom komt u nu pas?! Toen tot na de daarom vervroegde ks niet meer naar huis gemogen... Het was op de vooravond van de ks zó erg dat ik tegen de arts huilend zei: laat me maar doodgaan, red mijn kind en laat mij maar gaan, ik hou het niet meer vol. Toen ze dat hoorde hebben ze me EINDELIJK op het spoedprogramma gezet voor de ks... en moest toen nog 14 uur wachten, maar goed. Het herstel na de ks vond ik echt peanuts. Als je tegen me zegt: je krijgt vanavond een ks, ga ik zo met je mee, alles beter dan die laatste afschuwelijk pijnlijke week van de zwangerschap...
Toen ik mijn rug brak in Spanje...Man wat een pijn! Ze moesten me reanimeren omdat ik niet meer kon ademen van de pijn. En de 1 na ergste toen ik net met de pil begon na 3 jr gestopt te zijn en een migraine aanval kreeg. Nog vele volgden maar die aanval was verschrikkelijk. Heb met mijn kop tegen de muur staan bonken en had niet eens in de gaten dat het allemaal van de pil kwam. Oh en op nummer 3 dan: toen ik met de cirkelzaag in mijn hand zaagde. De zaagmachine was iets van 20 meter lang,de zaag dus ook enorm. Hand was er bijna af,2 pezen door,zenuwen,bot,spieren noem maar op. Ze zijn 5 u aan het opereren geweest en ik had een shock. Wat een pijn! Gelukkig is het al lang geleden en die migraine was erger. Tegen zo een pijn kan niets tegenop bij mij
Twee dingen; mijn laatste bevalling, ik weet niet wat er gebeurde, maar ik wilde serieus dood, man, wat een pijn, vreselijk. En toen ik 19 was en mijn hamstring bijna doorscheurde (was dus gescheurd maar net niet helemaal zeg maar), ik wist niet waar ik het zoeken moest, was misselijk van de pijn en viel bijna flauw. Moest ook naar het zkh, ging echt ff niet goed met me...
Wat een heftige dingen allemaal zeg. Mijn ergste pijn, zijn er eigenlijk 2. Dat was mijn hernia met zenuwpijn in mijn been, helemaal toen ik moest stoppen met de pijnstillers omdat ik geopereerd werd ( die pijn heb ik overigens 2 jaar gehad, voor er een arts was die eindelijk ging opereren ). En de pijn nadat de cyste tijdens mijn zwangerschap, net na mijn bevalling inmiddels 2 cystes waren en 1 zo groot was dat ik een steeldraai aan mijn eierstok kreeg. Ook de pijn na de operatie ( d.m.v bikinisnede ), toen de wond ging wijken en er ook nog een nabloeding zat. Verder heb ik al sinds mijn zestiende een instabiele bekken, die voor elke dag rugpijn zorgen en regelmatig pijn in mijn been e.d. Maar op 1 of andere manier verleg ik toch mijn grens, doordat ik ermee moet leven. Gr MB2005.
Mijn ergste pijn was toen ik als kleutertje tijdens het gymen naast de dikke mat viel. (Stomme juf dwong me, terwijl ik helemaal niet durfde) en mijn voet gebroken had. Oh, en die onsteking aan mijn kies waardoor ik een wortelkanaalbehandeling moest doen voelde ook niet lekker.
Nou ik plaste met mijn nierontsteking gewoon bloed en stolsels en heb toen in het ziekenhuis gelegen omdat mijn ene nier niets meer deed. Dat deed toch echt wel extreem pijn haha
Hmm..vond de weeën niet leuk nee, maar vond m'n gebroken kaak en klaplong toch ook errug pijnlijk Gebroken kaak kwam door m'n paard, die me een enorme dreun met z'n achterhoef (met hoefijzer) had verkocht in m'n gezicht En de klaplong was ook niet prettig. Dan brengen ze een drain in je long d.m.v. een klein gaatje wat ze maken. Dat verdoven ze plaatselijk, maar je organen kun je niet verdoven, dus ik voelde dat ding zo naar binnen gaan. Mijn god, wat heb ik toen gejankt zeg!!
Ook hier staat het bloedprikken uit mijn polsslagader dik op nummer 1.En dat hebben ze ook nog eens 2 keer achter elkaar gedaan,omdat de verpleegkundige het niet voor elkaar kreeg en die heeft de dokter erbij gehaald die het vervolgens ook niet voor elkaar kreeg Wat een indringende zenuwpijn geeft dat zeg! Ik heb echt tranen in mijn ogen gehad van de pijn. Op 2 staat de napijn na een wortelkanaalbehandeling bij de tandarts. Op 3 staat de pijn die ik heb gevoeld toen ik na mijn bevalling was ingescheurd en ze het niet goed hadden verdoofd voor het hechten.
Mijn laatste blaasontsteking: heb er al een stuk of 20 gehad maar maaaan.. En ik hoor de doktersassistente nog zeggen "sorry mevrouw, maar we kunnen geen ontsteking vinden, kom na het weekend maar eens terug". NEE! Als het geen ontsteking was, moest het volgens mij op dat moment de bevalling o.i.d zijn. Nog een keer getest, en ja hoor wel een ontsteking. Verder wel wat pijn gehad (migraine, lip afgebeten door hond) maar alles valt in het niets bij eerstgenoemde.
tijdens de keizersnede was ik niet goed verdoofd, heb dit aangegeven maar ze konden niet bijspuiten want dan zou ik of me dochter het niet halen dus tanden op elkaar en maar pijn hebben. Heb echt gegild zei me man maar daar weet ik niks meer van
Wat hebben sommige van jullie vreselijke dingen mee gemaakt zeg Ik klop 'm af hier, ik heb nog nooit iets heel ergs gehad, of in elk geval niet zo ervaren althans. Een paar jaar geleden een harde trap tegen mijn hand gehad en ik voelde en hoorde iets knappen. De volgende dag in het ziekenhuis er achter gekomen dat door die trap een pees was gescheurd en een stukje van het bot had meegetrokken. Maar ik kan me niet herinneren dat ik er helse pijn van heb gehad? Of vergeten Of die keer dat ik de ziekte van Pfeiffer had, de ergste keelontsteking ooit, ik kon amper ademhalen omdat het zo gezwollen was. Was al 3 antibiotica verder maar niets hielp. Toch maar naar het ziekenhuis, nee hadden zij ook nog nooit zo gezien, dat was toch wel heel erg. Werden er ook maar even 3 artsen in opleiding bijgehaald, was wel een interessant leermoment Maar ook dit kan ik me niet echt meer herinneren... Wat ik me wel kan herinneren is die keer dat ik een laatste restje stompkaars van een houder wilde halen. Met m'n vingers keihard trekken, en eindelijk was ie los! Vervelende was wel dat mijn vingernagel achter het randje bleef haken waardoor ie er voor meer dan de helft af lag... Kijk, en dát kan ik me dan wel weer herinneren
Mijn ergste pijn ooit was die tijdens de baarmoederslijmvliesontsteking die ik kreeg net na de bevalling van mijn oudste dochter. Heb ook een week in het ziekenhuis moeten liggen, wat een gruwelijke hel..