Ik ben wel benieuwd naar het volgende. Even de mening van de dames die vinden dat de man er niet voor hoeft op te draaien. Hoe zouden jullie dezelfde situatie beoordelen als de vrouw de AC niet was vergeten? Dus pil netjes iedere dag genomen, door de pil heen toch zwanger geraakt. Vrouw wil kind niet weg laten halen, man wil het kind niet.
Op zich een punt, maar ze is zelf een arts. Ik denk dat ze daar over nagedacht heeft. Mijn zus kwam overigens pa na jaren relatie achter dat haar vriend een erfelijke ziekte heeft, wist hij noch zijn familie ook niks van. Maar lastig blijft het wel
Yep, ze hebben beide schriftelijk afstand gedaan. Zij wilden ook geen kind, zij heeft zelf besloten het te houden.
In mijn ogen is dat niet anders. Vrouw kiest bewust voor het kind, man kiest bewust voor geen kind. Bij beslissingen andersom vind ik het nog onrechtvaardiger voor de man. Als de vrouw beslist geen kind te willen, terwijl man wel graag het kind wil.
Als je iets niet weet, dan kan je er ook geen rekening mee houden. Maar je kan tegenwoordig al vooraf genetisch onderzoek laten doen. (Niet dat iedereen dat durft - ik hoorde ook over diverse afwijkingen in de familie toen ik al zwanger was)
Maar als ze beiden afstand hebben gedaan van het kind. Dan is er toch ook geen alimentatie plicht? Dat is dan eigenijk de oplossing van het probleem in deze casus.
Je kan als man toch niet gaan beslissen dat de vrouw de zwangerschap moet uitdragen, als de vrouw abortus wil? Dat moet je ook niet willen, we zijn geen broedkippen tenslotte. Je kan als man hoogstens dat verzoek doen, en dan het kind op je nemen. Dan kan de man daarna alimentatie aan de vrouw vragen, als ze geen volledige afstand wil doen. Hoe dan ook. Dan de vrouw baas in eigen buik is, is nou eenmaal een geval van, het is wat het is. Daar moet je als man bewust van zijn. En dus ook naar handelen.
Wat een bekend verhaal, het lijkt net of het over een stel gaat die ik ken waar dus precies hetzelfde is gebeurt. En die man heeft het kind niet erkend en is dus niet in het leven van zijn kind. Aan de ene kant snap ik hem volledig maar aan de andere kant het is wel je kind en ook al was het niet gewenst het lijkt mij heel moeilijk om net te doen of het kind niet bestaat maar ja misschien is het voor mij moeilijk om een voorstelling van te maken omdat ik zelf kinderen heb en een vrouw ben dus sta er anders in.
Mee eens. Deze man schuift alle verantwoordelijkheid van zich af. En niet terecht. Hij was er namelijk bij....wist dat zijn vriendin niet altijd even nauw was met het slikken van de pil( want zeker al 2 keer eerder gebeurd). Hij had dus gewoon zelf verstandig kunnen zijn en kunnen zeggen: jij slikt de pil dus niet goed...ik wil echt geen kind maar wel seks. Dus is het verstandig ook zelf iets te gaan gebruiken naast de pil. Het condoom dus. En natuurlijk is de vrouw in kwestie erg onzorgvuldig geweest en misschien zelfs wel bewust zwanger geraakt.Super stom en/of gemeen.. Maar dan nog...de man is hier niet het lijdend voorwerp maar naar mijn idee hartstikke een meewerkend voorwerp
Yep.... Daar gaat deze hele casus over. Moet de man, in situatie dat het kind verwekt wordt en de vrouw zelf (al dan niet van te voren bewust gepland) het kind beslist te houden, verplicht worden gesteld alimentatie te betalen en voor het kind te zorgen? Dus in geval van mijn vriendin: ze had naast haar vervulde wens deze mannen ook nog verplicht kunnen stellen daar financieel aan te bijdragen. Gelukkig heeft ze dat niet gedaan, ik vind dat soort acties gewoon misselijk
Laat ik vooropstellen dat als de vrouw bewust gekozen heeft de pil te 'vergeten'. Dan vind ik het zeker moreel verwerpelijk om dan de man te verplichten tot alimentatie. Maar dat valt juridisch gezien niet te bewijzen, dus geval van helaas pindakaas voor de man. Mocht hij zo'n doortrapt type hebben getroffen. Ik ga er wel vanuit dat de meeste vrouwen in dit geval zelf ook wel weten dat ze bewust zwanger zijn geraakt en geen alimentatie eisen. Alimentatie brengt namelijk ook weer allerlei rechten met zich mee, op omgang, zeggenschap etc. Als het echt een ongelukje is, sja, kan gebeuren. Ik vind niet dat je dan tegen de vrouw kan zeggen, als je het houd, draai je daar alleen voor op. Ze worden tenslotte dan beiden met een voldongen feit gepresenteerd; de zwangerschap. Natuurlijk kun je voor abortus kiezen, maar dat is geen appeltje eitje verhaal zoals soms word voorgesteld. Er zijn genoeg vrouwen die daar nog jarenlang fysieke en psychische gevolgen van hebben. Dus zo eenvoudig is dat niet. En dan is het dus ook een geval van; allebei op de blaren zitten. Je kan de man wellicht niet verplichten een rol te spelen in het leven van zijn kind. En de vrouw zal het kind dan alleen moeten verzorgen. Dat is de andere kant weer.
Ik ben daar mee eens hoor, maar vanuit een kinderwens van een vader is het gewoon hartstikke onrechtvaardig. En (los van fysieke aspect van zwangerschap) is het op dit moment geen vrije keuze van de man om afstand te doen. De vrouw bepaalt of het kind kont en de vrouw bepaalt of hij betrokken moet blijven. Wat de man zelf wil (kind wel/niet houden, wel/geen afstand) doet er niet toe. En dan nog zijn er vrouwen die beweren zelf slachtoffer te zijn in dit proces.
Oohhjaa mannen ook. Alleen vrouwen zeuren vaak dat ze gelijkwaardig willen zijn, maar vaak is dit alleen wanneer het hen goed uitkomt. Maar dat is weer wat anders .
Ik vind dat de man echt wel zijn verantwoording is na gekomen. Hij wilde alleen seks zonder condoom als ze op de juiste manier de pil slikte. Wanneer ze dat niet deed gaf ze het aan en gebruikte ze een condoom. Hij gaf aan de eerste 8 jaar geen kinderen te willen. Ze vergeet 3(!) dagen de pil ( we laten op dat moment in het midden of het expres was) daarna hebben ze "onveilige" seks. De man denkt dat ze de pil op correcte wijze heeft genomen en niet is vergeten, want normaal word het hem medegedeeld. Dan is ze zwanger en blijkt dat ze het verzwegen heeft. Vertel mij eens, welke verantwoording nam de man tot nu toe niet? Even ter verduidelijking. Mijn man en ik gebruikte ook geen condoom de eerste x aantal jaar toen wij nog geen kinderwens hadden en ik een spiraal had. Welke verantwoording nemen wij dan niet? Ik denk dat het gros van de mensen in een vaste relatie niet en en gebruiken. Wat de des betreffende man daarna beslist te doen als het kind er is, valt voor mij in de catagorie discussie. Daar ben ik het niet mee eens of kan ik mij niet voorstellen. Misschien spreekt dan mijn moeder hart wel, maar noway dat ik mijn kind wat niet gepland was(etc) in de steek laat.
Sja, dat is nou eenmaal de realiteit. Als vrouw heb je ook genoeg nadelen van het kinderen kunnen krijgen. Ongesteld zijn, hormonen, bijwerkingen van anticonceptie, de overgang etc etc. De man hoeft alleen wat zaad rond te strooien in een activiteit waaraan de meesten geen hekel hebben. Is ook niet eerlijk, maar ja. Kijk we gaan in de toekomst misschien babies kweken in een laboratorium. Tot die tijd is dit nou eenmaal hoe het is. En ja, er zijn ook vrouwen slachtoffer ja. De man kan bijv graag samen kinderen willen, vervolgens hele dagen geen flikker uitvoeren, niet werken, daarna met de buurvrouw er vandoor gaan. En omdat hij in de bijstand zit, heeft hij geen draagkracht om ook maar iets te betalen. Dat gebeurd ook vaak genoeg!
Ik ben het er absoluut mee eens dat een vrouw niet gedwongen moet kunnen worden de zwangerschap tegen haar zin uit te dragen, maar het lijkt me wel vreselijk voor de man als het gebeurt. Het is toch ook zijn kind. Dan is het toch weer een voorrecht om de vrouw te zijn en zelf te kunnen kiezen.