Wij kwamen thuis uit het ziekenhuis na de bevalling en ik sta nog met mn jas aan zegt mijn vriend, jezus ik ben gesloopt ik duik nu mijn bed in. oke tuurlijk joh doe dat
Hahaha geweldig al die verhalen!!!! Hier niks geks mee gemaakt, man snapte alles heel goed. Had denk ik geen beter iemand naast mijn bed kunnen hebben
Na de partneravond van zwangerschapsfitness, waarin ook de rol van de partner uitgebreid aan bod kwam. Hij: "ze klinkt net alsof IK alles zelf/alleen moet doen, we zijn toch in het zkh". Ik: "nee lieverd, IK moet het meeste zelf doen, ook al zijn we in het zkh". Hij was een beetje geschrokken van alle info .
Niet zozeer de reactie van (nu ex)man, maar meer van zijn moeder. Hij vond dat ik hij maar even wat extra moest gaan slapen na de bevalling, want het was zo vermoeiend geweest voor hem, zo'n nacht. Euh..ben ik nou bevallen of hij? Dus ja, de volgende dag stond ik smorgens koffie te zetten voor de kraamhulp en lag hij in bed. Zodra kraamhulp kwam was dat wel over, die heeft 'm z'n bed uit geschopt
Hier bij de eerste hoorde ik hem vragen aan de co-assistent of hij nog iets voor me kon doen (ik was helemaal in trance), en toen kreeg ik even later opeens een natte lap in mijn gezicht Had zin om dat ding door de kamer te smijten haha maar dat vond ik zielig voor hem dus heb het maar zo gelaten. Beetje irritatie kon er nog wel bij En ik had vreselijke rugweeën waar geen eind aan kwam dus toen deed de assistent voor hoe ik kon puffen. Dus ik dat maar doen. Zegt mijn man: "Ja het werkt echt he dat puffen, ze heeft veel minder pijn!" Ehh nee hoor schat. Bij de tweede begon hij te appen naar zijn familie dat het begonnen was en blabla, terwijl ik hem naast me wou hebben. Gelukkig luisterde hij wel toen ik er wat van zei. O ja, en tijdens het persen hield hij mijn been vast omdat ik dat zelf niet kon op dat moment, en opeens liet hij los "Ja ik pak alvast even de fotocamera!" Toen heb ik wel heel hard NEEE gegild
ik werd ingeleid, de baby en de weeën werden met van die draadjes in de gaten gehouden. Bij elke wee zei hij dan: ... ja.... er komt er weer een aan... en weer voorbij. Heb hem toen wel duidelijk gemaakt, dat hij dat niet hoefde aan te kondigen en ik dat prima zelf voelde. Bij de 2e en de 3e heeft hij dat meer niet gedaan.
Whahaha... geweldige verhalen. Lig helemaal in een deuk. Mijn man tijdens de weeenstorm, je moet maar denken, pijn is fijn..... whaaaaaaaaa....
yup hier twee dingen van vriendlief : Ik kocht tijdje terug alvast een lading billendoekjes.. Vriend: Waar zijn die dan allemaal voor? ik: Voor de baby misschien? Vriend: Kun je niet gewoon toiletpapier gebruiken ik: Vriend: Ik kanniet bij de bevalling erbij zijn hoor ik: Hoezo dat dan niet?!! Vriend: Ja want ik ben veel te klein voor die pakken,die je aanmoet. ik: Welke pakken??!! Vriend: Ja als je een keizersnede moet. ik: Wie zegt dan dat ik een KS moet?? Vriend: Moet je dan geen pakken aan bij een gewone bevalling?? ik: ehh nee Vriend: Ohh
Wat een grappige verhalen haha Mijn man heeft me prima bijgestaan. Hij was gefocust op de schermpjes met hartslag etc en hield goed in de gaten of ik de pijn nog aan kon. Heb een hoge pijngrens maar persweeën bij 6cm ontsluiting zijn niet grappig... dus toen heeft hij direct geregel dat ik pijnstilling kreeg. Hij dacht alleen dat hij tegen de middag nog wel even wat kon gaan eten. Toen heb ik hem maar gezegd dat hij helemaal nergens meer naar toch mocht, had echt een weeënstorm.
Mijn man is echt een enorme steun geweest bij beide bevallingen. Zou niet weten wat ik zonder hem moest. Dus hij heeft niet hele gekke dingen gedaan haha. Alleen bij Mira's bevalling . Ik heb echt liters en liters limonade gedronken tijdens haar bevalling. Had zo'n ontzettende dorst. De verpleegster had een kan neer gezet met een glas en rietje, dus iedere keer hield hij het glas voor me vast. Op een gegeven moment grapte hij tegen de verpleegster: Kunnen we niet gewoon een zak limonade door haar infuus geven . Nou dat kon ik toen echt even niet hebben hoor! Haha
Ik kreeg geen eten toen ik in arbeid was van zoonlief. Lag van 3.30u in het zh en had een ruggenprik gehad. Omdat de weeën wegvielen lag ik aan het infuus. Manlief kreeg 's middags lunch van het zh: hmm wat een lekkere kip! En dat sausje, overheerlijk! (Heb hem toen roken gestuurd...)
Mijn man was gelukkig erg lief bij de bevallingen. Bij de oudste begonnnen de weeen om 1.30 uur. Ik heb hem toen laten slapen. Toen hij beneden kwam heb ik hem gelijk de vk laten bellen. Hij zei waarom bel je zelf niet? Mijn antwoord was; Bellen nu. Weeen waren eindelijk regelmatig. En ben gelijk terug onder de douche gegaan. Uiteindelijk naar het zkh moeten gaan ivm afnemende weeen. Ik kreeg lachgas om de scherpe randjes eraf te halen. Voelde me dronken joh. Heb allerlei onzin uitgekraamt en hij maar braaf terug antwoord geven haha. Hij zei tijdens mijn zwangerschap; Ik ga echt nooit mee puffen en met een washandje rondlopen. Helaas voor hem heeft ie dat allebei gedaan haha. Toen na een tijdje werd gezegd dat ik een ks zou krijgen, omdat ze vast zat in mijn bekken en haar hartslag daalde, moest ie er gewoon van huilen. Ik was alleen maar blij haha. Bij de jongste was hij erg lief. Niets geks gezegd gelukkig. Was een geplande ks, dus we wisten wat er ging komen.
Hier geen gekke dingen maar lig wel in een deuk om jullie verhalen Edit: jawel 1 dingetje na de bevalling. Ik lag op bed (vriendlief naast mij) en de kraamhulp kwam vragen wat ze voor ontbijt moest maken. Nog voor ik zelf antwoord kon geven zei vriendlief: doe maar een boterham met....... Ik keek hem aan met een blik van "dat vroeg ze aan mij" oh zei hij, ik dacht dat ik ook iets kon doorgeven
Bij mijn zoonlief : daar deed de bevalling (sinds vliezen breken) 45uur en 10min ongeveer , op het moment dat mijn vliezen braken was ik net de zak in de vuilnisbak aan het vervangen, dus hup plets water, ik zei tegen mijn vriend, uh (naam) mijn water is gebroken, hij zat op de bank guitar hero te spelen en zei dan pak je glas, Nee Oen zei ik, mijn water is gebroken, welk water dan, Ik nog Bozer :x MIJN Vruchtwater, zegt ie even wachten ik maak dit liedje af, ik gooide zo de vuilniszakken rol naar hem whaha, achteraf vind hij het vooral het grappigst en het word al 5 jaar her en der verteld, en alle mannen die het horen lachen en de vrouwen kijken me medelevend aan tijdens de zwangerschap van ons dochterlief kwam het onderwerp vaak ten sprake, bijna bij elk gynaecoloog afspraak, zelfs in de wachtruimte in de ziekenhuis en ook bij de bevalling zelf in elk geval waren zowel hij al ik blij dat we geen guitar hero meer hebben, en gelukkig braken de vliezen s nachts en heeft die echt heel keurig en snel gewerkt trots ben ik op hem zo schijn ik dus tijdens de eerste bevalling een grote b*tch te zijn geweest volgens hem, het was een ellende, maar ik had een goed excuus heel veel pijn en we waren al meer dan 30u bezig toen ik op mijn kookpunt zat de enigste wat mij nog naar boven schiet van mijn b*tch gedrag is, is dat ik boos was dat hij zei dat die naar de wc ging en dat hij uiteindelijk naar 15 binnen kwam met een heerlijk warm frikadel broodje, ik had op dat moment zelf al meer dan 24u geen eten gehad (kon het ook niet verdragen hoor ) en heb dus toen hij die frikadel broodje dichtbij mij op at, die broodje naar de deur gesmeten, verschrikkelijk de rest heb ik verdrongen maar hij niet nou tijdens de laatste bevalling was ik alleen onaardig tegen de gynaecoloog, ik was tenslotte ook dood moe, van de rug weeën en echt de pijn, ik was vergeten hoe pijn het deed, gelukkig is naar de gebroken vliezen snel gegaan (3uurtjes bij elkaar en dan tel ik de pijnlijke rug weeën voor me gebroken vliezen even niet mee) ik zal maar niet zeggen wat ik dacht en heb gezegd tegen mijn gynaecoloog, maar laat ik zo zeggen dat ik naar de bevalling en voordat de gynaecoloog zijn dienst eindigde heb gezegd dat ik wel op het punt stond om hem te wurgen toen die me streng toe sprak gelukkig konden we allemaal om lachen , maar goed voor dat gesprek maakte hij dus de opmerking tegen de gynecoloog en zuster aah kijk hoe poeslief ze nu is, ze spint bijna, (ik was een beetje in slaap gesukkeld om dat moment) en hij zei lief he, ik ben zo blij dat ze haar frustraties op u afreageerde en niet op mij, waarop ik moest ik lachen voor de rest ook tijdens de zwangerschap vroeg die paar keer hoe het nu voelde een bevalling en wat gebeurd er dan en hij vroeg ook als de eerste zo veel pijn deed, waar kies je dan voor de tweede keer, toen zei ik die pijn heb je gewoon over voor je kindjes zegt ie oh maar ik ook hoor, wat voor pijn heb jij dan tijdens de bevalling zegt ie ja ik voel erg met je mee dan nou en tijdens de persweeën van mijn dochter lief vroeg die dus aan de zuster voor dat ik mocht persen dat misschien paracetamol helpt want die had voor de zekerheid mee genomen
Mijn man is een gigantische hulp bij de bevalling. Doet alles, blijftvrustig, is lekker groot dus kan lekker aan hem hangen bij het opvangen. Bij de vierde moest ik ingeleid worden, heel de dag vrij rustig, goed te doen. Tegen de avond besloten ze een infuus te geven met wee opwekkers, zat toen op een hele krappe twee cm. Ok infuus eraan, zuster gaat weg, man kijkt nog even naar het infuuspompje (KIJKEN dacht ik) en daar ging ik...... 1 grote bizarre niet te beschrijven wee. Ik deed niks meer, niet praten,niet gillen (wilde ik heel hard) niet puffen, niet vloeken (wat ik ook heel graag wilde) en 20 minuten!!! Later lag onze dochter op mijn buik.....man zegt na een half uurtje zitten te stralen naast me. Heb ik goed geregeld he schatje, duurde de vorige keren allemaal zo lang en jij kan zoveel hebben dat ik gewoon gelijk dat infuus een heel eind verder open heb gedraaid.....ik zorg wel dat er wat gebeurd hoor schatje! WAAAAAAAAAT!!!! Hij denkt nog steeds dat ik het super gedaan heb omdat ik geen kik gaf....yeah right ik KON gewoon helemaal niks meer ja!
NEEEEEEE, dat meen je niet hahahahhaha dit is echt ERG!! om te lezen grappig, maar hoe komt hij er bij om zoiets te doen???
Niet van mijn partner, die was juist zo lief en rustig. Een geweldige steun! Schoonouders daarentegen; "goh, wees maar blij met de operatieve verwijdering. Heb je helemaal geen werk aan en je hebt geen pijn!" Ik ben nog steeds boos. Wat 'ie wel deed was mijn eten opeten omdat hij dacht dat ik geen trek had. Ik was gewoon druk met baby voeden en beschermen tegen de schoonmonsters. Nou, na 30 uur nuchter te zijn heb je echt wel honger!