Wat vind jij jouw positieve en negatieve eigenschappen als moeder? Ik vind mijn positieve eigenschappen als moeder dat ik in principe altijd alles wel netjes op orde heb, omdat ik altijd vooruit denk. En dat de kinderen echt kind mogen zijn bij mij. Ik pas me aan aan hun behoeften en wensen. Mijn negatieve eigenschappen zijn dat ik niet altijd even veel geduld heb, soms best uit m'n slof kan schieten en m'n stem kan verheffen en ik ben niet altijd even consequent. Verder zou ik willen dat ik meer aandacht aan ze zou kunnen geven, maar ik heb daar niet de rust voor in m'n lijf, omdat ik vaak ook alles op orde wil hebben. Als m'n vloer vol ligt met kruimels of m'n aanrecht is een zooitje na het eten, wil ik dat echt eerst opgeruimd hebben, voordat ik iets met de kinderen ga doen. Ik zou daar wat losser in willen zijn. Nu jullie!!!
Positieve eigenschappen: - ik ben een stuk gelukkiger - ik geniet meer van het leven - ik ben veel zachter geworden negatieve: - vergeetachtiger geworden, omdat ik continue aan mijn dochter denk - ik haast geen zin meer heb in TEVEEL sociale contacten. ik geniet van mijn gezinnetje - soms kan ik ook flink uitschieten (heeft iedere moeder wel denk ik)
Mijn positieve punten zijn (kinderen zijn 11 jaar, 9 jaar en 2,5 jaar) Ik ben zorgzaam, ik moedig de kinderen aan om zelfstandig te zijn dus ik laat makkelijk los en ben niet overbezorgd. De oudste kinderen gaan al lange tijd zelf naar school en zelf naar de sportclub. Ik heb humor en het is niet snel te gek of te dol bij ons thuis. Mijn minder goede punten: ik ben een rommelkont dus er ligt vaak rommel en het is zelden opgeruimd haha.Toevallig zei mijn oudste dochter vorige week dat ze het hier thuis zo gezellig vond met de rommeltjes.Ze vond het warm en gezellig haha.Ze was bij een vriendin geweest waar altijd alles spik en spam is en dat vond ze maar saai.Zo verkeerd doe ik het dus ook weer niet. Ook zou ik consequenter moeten zijn en heb ik soms weinig geduld met de jongste met haar peuterbuien.
Positief: ik ben relaxter, geniet meer van de kleine dingen en ben zachter/liever geworden. Een zacht ei zeg maar haha. Ik kan veel makkelijker en beter mijn liefde uitten, over het algemeen een completer en gelukkiger gevoel dan toen we nog geen kinderen hadden. Negatief: ik heb minder geduld als ik dacht, het wordt beter maar ik schiet nog snel in de stress en op sommige momenten kan ik ook echt minder hebben. Ook consequent zijn vind ik moeilijk, en ik zou de oudste graag meer aandacht geven maar dat is moeilijk met een baby erbij. Deels kan ik dit door de momenten te pakken dat het kan (als de jongste slaapt) en haar bedritueel heb ik uitgebreid, wat langer kletsen en knuffelen. Ook zorg ik in de ochtend dat het ontbijt relaxt is, de jongste heeft dan al een fles gehad en slaapt meestal. Maar schuldig voel ik me hoe dan ook naar de oudste. En dat vind ik ook een negatieve kant, ik voel me snel schuldig naar de kinderen en twijfel snel op de momenten dat ze me beiden nodig hebben en ik de keus moet maken wie op dat moment voorgaat. Ik heb een heel scala aan nieuwe gevoelens en kanten van mezelf ontdekt waarvan ik niet wist dat ze bestonden. Ja, ik durf wel te zeggen dat ik mezelf in positieve maar ook negatieve zin tegengekomen ben. Maar over de grote lijn gezien vind ik dat ik het best goed doe, hoewel ik het prettig vind bevestiging te krijgen van b.v mijn man dat ik het goed doe. Als hij dan opmerkt dat ze iets nieuws doet/kan wat ik niet verteld heb dan groeit mijn moederhart stiekem heel erg van trots. In eerste plaats vanwege de trots dat mijn dochter weer iets nieuws kan maar ook vanwege mezelf, geen idee waarom maar het is zo. Soort bevestiging dat je een goede ouder bent, het is natuurlijk wel even MIJN kind dat dat geleerd heeft Oh, en een rommelkont ben ik ook. Soms kom ik er gewoon niet aan toe maar sommige dingen weet ik ook niet waar ik ze moet laten dus blijft het liggen waar het ligt (en verschuift af en toe een cm naar links of rechts). Niet dat het een zwijnenstal is maar ik snap nooit zo goed hoe anderen alles zo netjes houden met kleine kinderen. Of wij hebben gewoon veel troep en weinig opbergruimte en een ontzettend ondeugende dreumes
mijn positieve kanten, ik maakt tijd voor mijn kids, mijn kind van 4 kan al schrijven en dat alleen maar door haar leergierigheid en mijn geduld, mijn huis is soms een bende maar ik speel veel met de kids opruimen komt later wel, ( als ze moe en voldaan op bed liggen ) ik ben gelukkiger dan ooit Negatieve kanten ja ook ik kan uit mijn slof schieten, ben soms chaotisch
Positief: ik kan me goed inleven en "snap" mijn kinderen en hun gedrag vaak goed. Daardoor hebben we het eigenlijk altijd gezellig en lachen we veel met elkaar. Ik kan goed plannen ( moet ook wel met 4), dus het loopt hier meestal op rolletjes. Iedereen is hier altijd welkom, dus het is hier net de zoete inval. Vaak zijn er hier ipv 4 kids, een stuk of 8/9. Negatief: ik ben soms te makkelijk. Ik kan slecht tegen ruzie, dus probeer dat altijd te vermijden, maar daardoor ben ik niet altijd even consequent Ik ben soms te beschermend. Mijn zusje is op haar 16e verongelukt en bij elke sirene die ik hoor, hang ik gelijk aan de telefoon om te checken of ze veilig zijn. Vooral de oudste (15) stoort zich daar weleens aan en stuurt me zelf al een sms-je als hij een sirene hoort, zodat zijn vrienden niet merken dat mammie weer eens ongerust is