Onze buren hebben 3 zoontjes en hadden een tuigje over. Dus die kregen wij van ze. Handig voor als we straks op vakantie gaan, want ik wil ons zoontje niet kwijtraken en al helemaal niet in het buitenland in een drukke toeristenstad! Dus afgelopen weekend heb ik hem voor het eerst uitgeprobeerd en je krijgt echt blikken van mensen, en zelfs commentaar... "goh, die is zeker d'r hondje aan het uitlaten..." Ik vond het eerlijk gezegd nogal schokkend dat mensen er zo raar over doen.
Ik begrijp het principe van een tuigje wel hoor. Beter aan een tuigje dan onder een auto of kwijt in een drukke vreemde omgeving. Ik denk dat ik het zelf nooit zal gaan gebruiken, maar zeker als er meerdere kinderen zijn om in de smiezen te houden, kan een tuigje wel een hulpmiddel zijn. En als je een kind hebt dat echt steeds wegloopt, dan is een tuigje ook veiliger. Ik zou er dus niet zo snel een oordeel over klaar hebben. Het is misschien een raar gezicht, maar ik zou ook denken dat het veilig is onder bepaalde omstandigheden.
Ik snap het principe, maar ik zou er echt niet mee willen gezien worden. Ik vind het echt te erg om te zien, alsof je je hond uitlaat. Neem dan zo'n polsding ... vind ik wat subtieler.
Met meerdere kinderen vind ik het een veilige optie. Vind het heel irritant als ik door de woonwijk stapvoets rijen er vliegt weer eens en peuter over de straat.. Nee doe mij maar veiligheid boven het perfecte plaatje zeg maar..
Ik wil zelf ook een tuigje hebben voor m'n dochter, maar durf zelf niet zo omdat je inderdaad van die blikken en opmerkingen krijgt. Mijn dochter rent alle kanten op als ze uit de wandelwagen mag. Als ik haar er terug in doe, krijst ze alles bij elkaar. Een tuigje zou dus ideaal zijn.
Dit. Vind het er 'vreemd' uitzien al snap ik dus ook zeker wel het principe en nut er van. Maar zou zelf dan eerder voor een buggy kiezen zolang je niet vrij zeker bent dat jullie kindje in de buurt blijft en/of jullie bang zijn hem al dan niet uit het oog te kunnen verliezen.
Ik snap het principe. En als je meerdere kinderen hebt, of als het echt zo'n hardleers kind is dat voortdurend wegloopt. Maar als je maar één kindje in het oog te houden hebt, dan vind ik het eerlijk gezegd nogal overdreven. En een beetje zielig overkomen, inderdaad.
Ik snap het wel, al zou ik het zelf niet doen. Vooral op drukke plekken kan ik het me wel voorstellen, kermis, drukke markt of zo. Ik zou het een beetje vreemd vinden als je zelf lekker op het strand gaat liggen en je kind met tuigje aan een paaltje ernaast zou zetten En dan nog: ik probeer zo min mogelijk te oordelen over een ander. We houden allemaal van onze kindjes en proberen het juiste te doen.
Je hebt dus ook van die polsbandjes (polsbandje bij je kind, polsbandje bij jou, touwtje ertussen), dat ziet er een stuk vriendelijker uit, en geeft hetzelfde resultaat ...
Enige risico met die polsbandjes is wel als je een kindje hebt dat opeens de spurt erin zet, dat je het armpje uit de kom kan trekken
Wij hebben ook een tuigje, het is een soort rugzakje met een aapje erop en uit dat staartje komt de 'riem' die ik vast kan houden. Ik vind het er al een stuk minder raar uitzien door dat rugzak idee. Opmerkingen van anderen trek ik me niks van aan ik heb helaas geen 4 armen om een wandelwagen te duwen en achter een actieve peuter aan te rennen.
Ik heb het 1 keer gebruikt met oppaskindjes (tweeling, toen zo'n 1.5 jaar oud) maar daarna nooit meer. Ik vond het inderdaad net alsof ik een hond uitliet. Ik ben ervan overtuigd dat je een kind gewoon kunt leren niet weg te lopen en zeker als je er maar 1 hebt. Wil een kind niet bij je blijven, dan gaat die in de draagzak/buggy (kind dat niet graag in de buggy zit, leert zo snel genoeg niet weg te lopen). Ik zou het zelf dus nooit meer gebruiken, maar ik zal er niks van zeggen als ik het iemand zie doen.
Ik vind een tuigje helemaal niet erg...een kind dat zn ouders kwijt is is pas erg. Juist verstandig dat je zo'n maatregel neemt als je weet dat je het risico op weglopen/kwijtraken hebt. Ik zou dan bv voor zo'n polsbandje gaan
Het is meer bescherming ipv in de gaten houden. Mijn dochter is supersnel, als ik met m'n ogen knipper is ze al foetsie. Ik wil haar ook graag zelf laten lopen zodat ze d'r energie kwijt kan in de frisse lucht.
In de gaten houden doen we uiteraard altijd, maar hij is vliegensvlug en in een mensenmenigte ben je zo'n klein ventje binnen de kortste keren kwijt!
Sja, als hij een spurt inzet en aan het eind van de lijn komt, ligt hij met een tuigje ook op zijn gat, kan op zijn hoofd vallen met alle gevolgen van dien. zo kan je natuurlijk van alles wel risico's verzinnen
Gewoon gebruiken hoor. Laat de mensen maar kijken en kletsen. Better safe, than sorry. Veiligheid boven alles.
Mijn zoon had ook een tuigje, hij kon gewoon niet luisteren, maar hij liep heel graag. Handjes vasthouden of iets om de pols werd niet getolereerd. Dus kon ik hem binnen houden of iets anders verzinnen, dat werd dus een tuigje. Mijn zoon had een behoorlijk gehoorverlies en de neiging om van het ene op het andere moment iets totaal onverwachts te doen (Ik heb hem letterlijk een aantal keren moeten bedwingen omdat hij de sloot in wilde lopen, geen idee of ik er snel genoeg bij was geweest als hij geen tuigje aan had gehad.) Daarnaast heeft hij aangeboren afwijkingen die maken dat hij stukken minder aangepast is dan andere kinderen van zijn leeftijd, dat zie je niet aan de buitenkant, dus mensen hebben o zo snel hun oordeel klaar. En ik heb dus geleerd hoe dom en intolerant mensen kunnen zijn. Ik ben nageroepen, uitgescholden, voor slechte moeder uitgemaakt voornamelijk door mensen die denken het zelf beter te kunnen/weten. Ik heb ook zat mensen gehoord die ook een tuigje gebruikt hebben. Ik vind het vreemd dat het normaal wordt gevonden om een kind in een kinderwagen vast te zetten dat zelf wil lopen, maar zielig om een tuigje te gebruiken voor datzelfde kind, wanneer het nog niet geleerd heeft om te luisteren. Bovendien is een wandeling goed voor een peuter. Mijn favorieten waren trouwens volwassen kinderen die met hun moeder aan het wandelen waren, waarbij het kind keihard riep hoe zielig een tuigje wel niet was en de moeder vervolgens opmerkte dat het kind in kwestie ook in een tuigje had gelopen.