Ik tel kilometers in de auto! Let dus als ik bijrijder ben op de paaltjes en als ik zelf rij naar de teller. Zo weet ik dat ik 12 kilometer op de snelweg kan rijden op 1 chocotoff. Ik houd niet van oneven aantal eieren in de doos. Als de klok op 23:23 staat mag ik een wens doen ( is mijn oude huisnummer waar ik ben opgegroeid) Ook tel ik bepaalde vormen onderweg. Zoals hoeveel kerstbomen in de huizen als ik naar school fietste. Als ik het zo lees ben ik van de cijfertjes, nooit gerealiseerd. Grappig, kan echt slecht rekenen
*Ik onthoud juist namen en gezichten vanaf de eerste keer. En soms doe ik alsof ik niet meer weet hoe die mens heet, omdat ik bang ben dat ze anders denken dat ik een gestoorde groupie ben, dat ik na maand/jaar nog steeds weet hoe ze heten en wie ze zijn. * Ik google altijd mensen die ik net heb leren kennen, ook dokters, tandarts, kine enz. * Als ik iets of iemand online moet opzoeken, zal ik het ook vinden, zelfs met minimale informatie die ik bezit * Als iemand Nederlands spreekt met een Engels accent, zorgt mijn brein ervoor dat ik alleen Engels kan praten met die mens.
Dat doe ik ook! Is eigenlijk ontstaan doordat ik soms noten niet kan halen en dan zing in gewoon een tweede stem met noten die ik wel kan halen
Ik kan niet tegen slechte wenkbrauwen in een magazine. Ik teken ze dan met een pen bij zodat ze wel mooi staan. Bijv. de wenkbrauwen van Tineke Schouten, famke Janssen. Daar gaan mijn handen van jeuken. En ik let altijd op de leeftijd van van de mensen die geïnterviewd zijn. En waarom? Omdat ik dan bij mezelf kan denken: oh dan ben ik nog jong of oei ik zie er ouder uit hahaha. Als ik een film kijk ga ik na 5 minuten googlen hoe oud de filmsterren zijn (als ze rond mijn leeftijd zijn) en of ze een partner en kinderen hebben. Of in welke film ik ze eerder heb gezien. Ik mis hierdoor vaak een stukje van de film. Erg irritant maar ik ben te nieuwsgierig.
Wij doen dat tegenwoordig met de kakofonie van de achterbank.. dus nog een paar jaar geduld. We zijn begonnen met kenteken bingo en nu verzinnen ze zelf woorden of zinnen het liefst zo lollig mogelijk. Denk poep/mama of papa kan iets wel of niet/ taart op je hoofd dat soort dingen...
*Als ik alleen in de auto zit dan moet de radio hard aan en moet ik meezingen, of ik het liedje nou ken of niet. Oh en duet vormen, check. *in de supermarkt kan ik echt niet stilstaan, iets van plaatselijke bewegingsdrang ofzo. Ik blijf die kar maar van hot naar her trekken en kom meerdere keren op plaatsen waar ik niks te zoeken heb. * ik gebruik de lampen op de bovenverdieping niet of zo min mogelijk onder het mom van milieu, ik loop dus nog wel eens tegen een deur aan omdat ik dacht dat ie open was maar het niet kon zien. * ik verbeter vaak mensen als ze taalkundig iets niet correct zeggen maar zelf word ik ook tig keer verbetert omdat ik de/het/die/dat/deze vaak verkeerd gebruik. Ik weet wel hoe het moet maar doe het toch vaak verkeerd. * ik wil graag alle hondenrassen en kinderwagen merken uit mijn hoofd weten, een soort tic die ik van vrij jonge leeftijd al heb (toen vooral honden nu kinderwagens) . Als er op tv een kinderwagen buiten beeld rijd dan beweeg ik met mijn hoofd mee om hem weer in beeld te krijgen, ziet er super stom uit want zo werkt een tv natuurlijk niet maar toch blijf ik het doen..
@fafa @boogiebril nooit geweten dat dat een naam heeft, synesthesie! Interessant! Het is dus nog bijzonder ook zo te zien. Mijn moeder heeft het ook, misschien is het wel erfelijk
In de auto doe ik altijd mee met het ritme van de strepen op de weg of de bomen ernaast. Ik tik met mijn voet op de grond bij elke boom of streep en maak in mijn hoofd een soort 'uhuh' geluid. Of ik spring met mijn ogen van boom naar boom. Weer met geluid: uuhhh als ik aan het 'springen' ben, en hùh als ik 'm geraakt hebt. Als ik me verveel of ik zit in een saai gesprek of zo, dan ga ik overal lijntjes omheen trekken. Dan begin ik in de hoek van de kamer en omlijn in gedachten de stoel, tafel, schilderij, noem maar op. Ik móet dan ook de hele muur afmaken en kan me heel erg irriteren aan mensen die me dan uit mijn concentratie halen. Bij reclame ga ik altijd bedenken waarom ik die reclame slecht vind. Vervolgens word ik altijd boos op mezelf want het doel van reclame is dat je er juist over na gaat denken. En dan hebben ze dat doel dus bereikt. Vervolgens probeer ik het voor mezelf dan weer goed te praten door te zeggen dat het negatieve gedachtes waren en ik het product tóch niet ga kopen.
Daarom verbeter ik mensen ook maar alleen als ze dingen verkeerd zeggen. Als ik taalfouten van anderen zou gaan verbeteren word het te hypocriet
Heerlijk topic al die eigenaardigheden! - Ik mag nogal eens workshops geven of spreken bij congressen, maar blijf dat toch een beetje spannend vinden. Nu heb ik een truc om minder nerveus te zijn. Voordat ik begin met praten plak ik denkbeeldig bij iedereen uit het publiek een drol op hun hoofd. Ja echt! Denkbeeldig he! Dat helpt me om te kunnen denken 'joh, we zijn allemaal maar mensen, zij poepen ook!' En ik voel me een stuk meer ontspannen dan. - Ik stop iemand meteen in een 'niet zo positief hokje' als ik vraag 'hoe gaat het met je kind (naam)'? en diegene antwoordt: "Ja hij gaat zo hard in ontwikkeling, kan al dit en dat, loopt voor op leeftijdsgenootjes, is zo knap!" Bluhhh ik krijg daar gigantische jeuk van! Als diegene dan aan mij vraagt hoe het met mijn kindjes is, doe ik extra hard mijn best om dingen op te noemen die niks noppes nada met IQ of prestaties te maken hebben! Dit puntje past geloof ik eerder in een ander topic, maar ik maak dit zeker één keer per week mee en blijf het bizar vinden hoe mensen toch zo prestatiegericht zijn. Volgens mij ben ik dus zelf hier een uitzondering in, of eigenaardig. - Er mag geen vuile was in wasmand liggen. 'Daar is toch een wasmand voor?' Haha, klopt! Maar ik wil ze allemaal leeg hebben. Zo gek! Zo veel wassen is echt niet goed voor het milieu weet ik. #bezigheidstherapie
Herkenbaar! Als iemand aan mij vraagt hoe het met de studie gaat dan antwoord ik altijd dat ik het er erg gezellig heb. Ook als iemand wat negatiefs over iemand te zeggen heeft dan probeer ik juist de positieve kanten van die persoon te belichten, staan ze me ook vaak aan te kijken van tjsa.
Als ik de krant pak blader ik direct naar de overlijdensadvertenties. Als ik met iemand in gesprek ben dan heb ik in mijn hoofd al zitten wat diegene gaat zeggen, zijn vaak ook niet de meest boeiende gesprekken Ik controleer altijd dubbel of mijn fiets wel op slot staat Ik neem nooit het voorste artikel uit de supermarkt maar altijd er 1 of 2 achter Ik was altijd mijn handen wanneer ik thuiskom Ik ben altijd gefixeerd op tanden bij volwassenen, kan enorm afleiden en vooral wannneer het er niet al te fris uitziet Ik controleer altijd drie keer of ik mijn wekker goed heb gezet
Raar in een bureaustoel zitten; check! Ik deed dit op de middelbare school al (vaak voor op mn donder gekregen). Dan zat ik vaak met 1 been opgetrokken naast me en met de andere been op de voet van dat opgetrokken been. Nu op werk doe ik (als het rustig is) nog steeds vaak 1 schoen uit en ga dan met 1 voet onder mn andere been zitten. Gevoelig voor geluid en licht; check. Alcohol heeft er bij mij geen invloed op. Moe zijn wel. Dan word ik inderdaad bijna agressief van mensen die tegen me blijven praten bijv. Een hekel aan dezelfde routes heb ik ook! Ik verzin dan ook manieren om net ietsje anders te fietsen/rijden/lopen. En dat heb ik ook met outfits trouwens. Wat erg onhandig is.
Vreemde gewoontes: Ik kn absoluut niet tegen vieze dingetjes onder mijn nagel. Dit haal ik gelijk weg, van zwarte randjes onder nagels word ik naar. Ik haal mijn wimpers uit elkaar met een oude nagelvijl. Ik vind aan elkaar geplakte wimpers er onnatuurlijk uitzien en niet mooi, dus ik spreid ze voorzichtig met een oude vijl. Mijn huis is altijd opgeruimd. Als ik in de ochtend wakker word begin ik gelijk met de vaatwasser uitruimen die in de nacht heeft gedraaid. Voor ik naar bed ga zorg ik dat alles keurig aan kant is, anders slaap ik echt niet. Toch heb ik in huis 1 grote lade in een kast en daar prop ik al mijn losse zooi in Haha. De rommel-lade. Ik ruik altijd aan mijn eten voor ik het in mijn mond stop