De juf houdt helemaal geen informatie achter. Ze geeft juist exact de benodigde informatie zodat je zoon zijn gedrag kan aanpassen. Maar dan komt moeders naar school, omdat ze wil dat er namen en rugnummers genoemd worden. Want “daar hebben ze recht op”
Dat woord is gewoon vervangen omdat andere woorden hier niet getypt mogen worden. En ja, kinderen geven andere kinderen graag de schuld. Maar als je een houding hebt waarbij je naar andere gaat wijzen omdat 'zij het ook doen' dan krijg je dit soort situaties. Het kan best dat de andere ouders hier vergelijkbaar in staan. Dat neemt niet weg dat jouw (ts) kind dit ook doet. Wat die andere kinderen doen heb je nog minder grip op dan wat jouw kind doet. Ik snap dat je dat oneerlijk kan vinden. Maar het zal je niks brengen om daar achteraan te gaan. Jouw kind zal in zijn leven nog meer mensen tegenkomen die dingen doen die niet oke zijn. Dan wil je ook niet dat hij erin mee gaat.
Als hij 1x niet stopt krijgt een leerkracht geen 4 ouders op de stoep. Oftewel, als zijn doorgaan na stop-zeggen de reden is heeft hij dat zeer regelmatig gedaan. En afhankelijk van de toon en zijn houding kan dat irritant zijn maar ook pestend. Hij scheld immers anderen uit.
Nou ja, ongeacht het woord, als er 4(!) ouders klagen, moet je heel hard bij jezelf te rade gaan en de schuld niet bij anderen neerleggen. Ik vind het echt heel raar. Heb best wat dingen meegemaakt op de basisschool met 3 kinderen en geloof niet dat ik 1 keer heb geklaagd. Als er 4 mensen over jouw kind klagen, moet je idd niet kijken naar wat de kinderen ook zeggen, maar moet je eens goed naar jezelf en naar je eigen kind kijken.
Jouw grens om te gaan klagen is niet per definitie de grens van anderen om te gaan klagen. En wanneer ouders met elkaar praten erover dan is de stap makkelijker gezet. Maar ik ben het met jou eens dat het gedrag sowieso aangepakt moet worden.
Dat klopt zeker, maar toch zou ik eens goed naar mijzelf kijken als mensen het nodig vinden om over een van mijn kinderen te klagen.
Daar ben ik mee eens. Als het niet duidelijk is dat ik dat standpunt deel dan bij deze. De eerste zin was op jou gericht. De alinea was voor ts.
Zoals ik het lees komt het zo op mij over: juf heeft je zoon aangesproken op zijn gedrag omdat andere kinderen naar hun ouders zijn gegaan en die ouders naar de juf zijn gestapt. Jij bent hierna naar de juf gegaan en wou weten welke ouders hebben geklaagd. Dat de juf dat niet vertelt is logisch. Mijn neefje is ook 10, en als ik iets wel heb geleerd via hem is dat op school 'stop hou op' heel serieus is en dat wordt geleerd om te zeggen als je iets ècht niet meer wil en daar heb je naar te luisteren. Jouw zoon gaat schijnbaar steeds over die grenzen heen, en daarom is er geklaagd. In plaats van je te richten op die ándere ouders en kinderen, kun je je beter richten op jezelf en je zoon. Hij moet leren dat als iemand stop hou op zegt hij dan gewoon moeten stoppen. Met zulke dingen leren ze al hoe ze grenzen van anderen moeten respecteren, en dat is heel belangrijk.
Inderdaad. Ik had hier deze week nog een “discussie” (groot woord) over met mijn middelste: ik ben niet de moeder van de andere kinderen. Als ik tegen jou zeg dat ik zulke woorden niet wil horen zeg ik dat tegen jou en hebben andere kinderen hier niets mee te maken. Die hebben hun eigen ouders (toen kreeg ik een: ja maar als ze dat bij ons thuis doen dan? Ja dan spreek ik ze aan) Maar goed ik ben hier misschien erg gefixeerd op want mijn middelste heeft erg de neiging om te zeggen: ja maar! Xx doet of zegt ook en daarom kan ik niet/wel. Dat is voor mij altijd een enorme trigger want als ik iets belangrijk vindt in de opvoeding van mijn kinderen is dat ze moeten leren dat ze verantwoordelijk zijn voor hun eigen gedrag en altijd een keuze hebben. Gaat met vallen en opstaan logischerwijs Ts. Ik lees in je berichten dat je eigenlijk met een paar zinnen al een paar keer het gedrag van je zoon buiten hemzelf legt. Er zijn altijd omgevingsfactoren die mee spelen, maar het is belangrijk om je kind te leren waar in het proces hij invloed kan uitoefenen door zijn eigen gedrag aan te passen. Als er stop wordt gezegd moet hij stoppen. Ook als anderen dat niet doen.
En stel je weet welke ouders wat dan ? Wat heb je daaraan ? het gaat erom dat er ouders klagen over het gedrag van jou kind zodat jij daar wat mee kan gaan doen het lijkt alsof je vind dat je kind niks verkeerds doet maar ik hoop dat je snapt dat als er ouders van verschillende kinderen naar juf gaan dat er wel degelijk iets is wat niet oké is en dat dat niet iets kleins is want dan stappen er geen ouders naar de school En ipv op zoek naar de ouders te gaan is het verstandig om met je kind te praten en zorgen dat hij zich gaat gedragen
Ik zou willen weten wat er juist gebeurd is. Wat is er gezegd, wat is de melding? Wie meld zou mij niet uitmaken. Ik vraag mij wel af waarom uw zoon dit vraagt aan de juf? Wat gaat hij doen? Die kinderen aanspreken? In onze jongste zijn klas zit een jongen die in mijn ogen echt onbeleefd is (kleine homo, sukkel, debiel,....) Kind is niet anders gewoon want zijn vader en moeder zijn ook wat simpel dus bij hem kan ik het nog ergens linken .
Wil je verhaal halen bij de ouders? Besef ook dat ze het melden om je kind te kunnen helpen. Als het dusdanig serieus is dat 4 (!) Ouders er melding van maken, zou ik mij in geen 100 jaar druk maken om de wie. Maar om de waarom. Want wie is totaal niet relevant. Er is eigenlijk maar 1 vraag relevant: wat kan ik als ouder doen om mijn kind te helpen? Want de ouders van de 4 andere kinderen hebben die stap al gezet om hun kinderen te helpen: door die melding te maken. Stap uit je emotie en denk even rationeel. Want je helpt je zoon niet zo. Met oog op de andere topics; je legt wel snel het probleem bij een ander neer. Jij bent zelf deel van de oplossing
Ik vind niet dat een juf namen hoeft te vertellen, vind het zelfs netter als ze dat niet doet. En een kind van tien mag je als juf wel eerst zelf aanspreken. Als het dan nog door gaat of echt ernstig is, dan is het tijd voor ouders, maar niet meteen, het is geen kleuters meer. Met tien vind ik ook dat een kind toch wel koet begrijpen dat stop stop is. Het zal niet altijd 100% goed gaan, maar bij een keer doorgaan, staan er zoals anderen al schrijven meestal niet direct vier andere ouders op de stoep. Ik zou de verantwoordelijkheid echt bij je zoon neerleggen en niet bij de juf, de andere ouders, andere kinderen, enz.
Helemaal eens met alle reacties hier dat juf uiteraard die namen niet geeft. Maar de reacties zijn soms wel wat hard. Wellicht goed om te weten dat zoon van ts op speciaal onderwijs zit. Zowel zoon van ts als de klasgenootjes (en ook een deel van de ouders) kunnen anders in woorden, emoties en reacties zitten dan kinderen op regulier onderwijs. Stop = stop is voor mij vanzelfsprekend, maar voor hen niet altijd.
Tja, dat wist ik niet en velen denk ik met mij. Het is ook wel erg jammer dat ts ern topic start en dan bijna niet meer reageerde. Ook niet op vragen die gesteld werden.
Als moeder van kinderen op regulier onderwijs denk ik meteen 'mee eens!'. Maar van familieleden die op sbo scholen werken hoor ik regelmatig dat niet alle ouders zelf deze vaardigheden hebben helaas.