Eerst even een inleiding over mijn zoontje.hij is een slechte slaper. Hij wordt elke nacht wel een keer wakker en wil dan het liefst bij me liggen en verder slapen.. geen probleem, vind het niet erg.. als hij wakker wordt begint hij met jammeren en gaat vaak over in huilen.. dit is even belangrijk om te weten om te laten zien waarom ik aan slaapwandelen denk.. Sinds een tijdje doet hij s avonds of s nachts 'vreemd'. Hij komt uit bed en roept mama.. mijn zoontje roept nooit mama, hij huilt.. ik kom dan boven en heeft dan bijv (zoals gister of eergisteren) een aap onder zn bed.. aap ligt daar prima zegt ie.. hij loopt naar ons bed, gaat liggen en slaapt verder.. tien minuten later gestommel en hij ligt in zijn eigen bed. Vanaond lag ik er redelijk op tijd in.. even op youtube met oordopjes in.. ik hoorde elise wat pruttelen en kreunen in dr slaap, maar lenn hoorde ik dus niet aankomen.. schrok me rot, stond meneer ineens naast me.. mama kus zegt hij.. hij geeft me een kus en voor ik het weet loopt hij terug naar zn kamer en gaat verder slapen.. Lenn gaat nooit vrijwillig naar zn eigen bed s avonds of s nachts.. hij wordt nooit rustig wakker,hij begint altijd te huilen.. Als ik naar boven loop en vraag wat er aan de hand is lijkt het alsof hij zicht rot schrikt en begint dan vreselijk hard te huilen.. Ontzettend geschrokken en verdrietig is hij dan.. Als ik boven kom en ik zeg niks, doet hij zn verhaal en binnen 2 minuten slaapt hij weer.. Ik dacht alleen dat slaapwandelen alleen bij wat oudere kinderen voorkwam? Ik bel morgen sowieso de huisarts voor wat informatie, want dit gebeurd nu 3 avonden op rij en ik weet niet zo goed wat nu de beste aanpak is.. Of dat er manieren zijn om het te voorkomen of beperken.. Als hij.weer aan de wandel is gegaan is hij de ochtend erna hartstikke moe, maar als er niks aan de hand was die nacht, is hij bij het wakker worden hartstikke vrolijk.. volgens mij heeft hij er zelf toch last van.. Iemand die dit herkent? Of tips heeft? Hoewel ik de ha sowieso bel morgenvroeg, zit het md toch niet lekker, omdat hij voor zijn doen gewoon vreemd doet.. Alvast bedankt
ik weet alleen dat kinderen inderdaad kunnen slaapwandelen maar vanaf hoe oud?? mijn moeder deed het ook vroeger, die was toen een jaar of 6, mijn oma hoorde iets midden in de nacht ging ze kijken stond mijn moeder ineens op de galerij, had de deur met de sleutel opengemaakt en hoppa naar buiten... vanaf toen ging de grendel er ook op hihi maar ik denk haast dat het wel kan omdat je zegt dat hij schrikt als je hem 'wakker' maakt, dat is wel een symptoom zegmaar omdat ze dan dus eigenlijk echt nog slapen.. ben eigelijk wel nieuwsgierig naar wat de huisarts gaat zeggen...
Heb vanmorgen de ha gebeld en hij is deze week met vakantie.. Begin volgende week moeten ze vrij houden voor belangrijke medische gevallen.. Dus heb volgende week vrijdag pas een afspraak.. Geen ramp, heeft geen haast. Is puur voor informatie.. Tot die tijd sowieso niet zomaar tegen 'm praten, tenzij iets vraagt. Dan kan ik schijnbaar gewoon antwoord geven.. Gewoon zn gang laten gaan, dan verwacht ze dat hij net als anders gewoon weer in bed gaat liggen.. Mijn zus heeft het één keer gedaan.. Wandelde naar beneden, vroeg waar mijn zusje en ik waren. Mn moeder zei dat we boven lagen te slapen.. 'oke' zegt ze, loopt naar boven en slaapt verder. Maar toen was ze een jaar of 8 meen ik. Volgende dag wist ze er niks meer van..
Wij hebben hier ook zo'n spookje lopen. En op die leeftijd was het ook heel erg, net of ze dan weer een soort sprongetje maken. Wij vonden haar onderaan de trap. Ze zei niks, deed niks, alleen maar staan. Weer naar boven gebracht en verder slapen. Ik schrik me regelmatig te pletter hoor, als ze dan ineens voor de kamerdeur staat en met zo'n wit gezicht naar binnen staat te staren. Ik vond het niet echt zo schrikbarend om daar de huisarts voor te bellen. Ze is gewoon erg in de weer 's nachts met ook vaak huilen in d'r slaap en soms van die krijsbuien, dat je ze bijna niet gekalmeerd krijgt, dan halen we ze naar beneden om te resetten, zoals wij dat noemen. Als ze dan goed wakker is en weer rustig is, gaat ze weer lekker verder slapen.
Nou ik bel de huisarts niet om hem na te laten kijken omdat hij iets mankeert Ik vraag gewoon om informatie en wat ik het beste kan doen, want wij komen er zelf niet zo goed uit..
Kan wel degelijk hoor mijn zoon slaapwandeld ook een heeft vaak angstdromen ( is anders dan nachtmerrie) en praat in zijn slaap en draait en beweeg heel veel in zijn slaap. Ik schrik me ook vaak een hoedje als hij als een spookje aan komt wandelen haha
mja ik deed het vroeger ook.. ging gewoon bij mn moeder dr kant van het bed staan.. die zei dan "hop terug naar bed" en dan ging ik gewoon weer terug. wist daar volgende dag ook niks meer van en dochterlief heeft het nu ook een paar keer gedaan overigens.. zie hier:
Tja.. Mijn band met het CB is sowieso niet zo goed, wat ongetwijfeld ook deels aan mij ligt hoor, dat zeg ik er eerlijk bij. Het loopt in mijn ogen inmiddels de spuigaten uit. Het is nu elke avond/nacht raak. En dat is op zich niet erg, maar wel als hij er zelf last van heeft de volgende ochtend (als hij dus tijdens het slaapwandelen wakker wordt). De assistente zei vanochtend dat er wel een aantal tips/trucs waren, maar de ha kon me daar meer over vertellen. Nogmaals, ik ga niet heen om hem na te laten kijken, ik snap zelf ook wel dat het geen medische oorzaak heeft. Maar mijn ha is er niet alleen voor medische dingen. Heb een leuke huisarts en hij weet hoeveel en welke blunders het CB bij Lenn heeft gemaakt, die echt niet hadden gemogen. Hij heeft 2 jaar geleden geëist (ja echt geëist) om niet het cb te bellen, maar hem.
o ja hier ook wij deden dit allebeide ook vanaf dat we klein waren . als je er overin zit zou ik idd cb bellen en niet ha, cb is hier meer op gespecialiseerd want ik neem aan dat hier de ha verder niet veel van weet. en waar heeft je zoontje last van de volgende ochtend na het slaapwandelen?? onze oudste is vaak aan de wandel vooral als de dag druk is geweest allebeide bonken ze ook erg nu nemen we voor het slapen stap voor stap de dag door dan gaat het bonken iets minder hevig maar het slaapwandelen gaat door. ik heb dit zelf ook heel vaak gedaan vooral bij druke dagen vertelde mijn moeder enkelt gebeurd het nog! slaapwandelen is heel onschuldig
mja in tegenstelling tot meeste mensen hier blijkbaar.. zou ik dus ook de huisarts bellen ipv het cb overigens hebben wij een telefonisch spreekuur waar je met dit soort dingen prima terecht kan ideaal want dan hoef je geen afspraak te maken en je hoort toch wat je wil weten en het is voor iedereen makkeljiker en sneller en kost minder tijd.
Een peuter kan idd slaapwandelen. Volgens de kinderneuroloog van mijn zoontje vrij normaal bij kids. Het valt onder de parasomnie slaapstoornissen. Google er eens op, dan zal je ook goede tips tegen komen. Ons zoontje heeft een vorm van slaapwandelen, maar dan zonder wandelen. Tot nu toe is hij nog niet zijn bed uit gekomen. Daarnaast heeft hij nachtangst en praten in zijn slaap. alles stoornissen in de parasomnie en veel voorkomend bij kids.
Oja en ik zou ook eerder bij de ha mijn vragen stellen dan bij het cb. Ik denk dat een arts er meer van af weet dan de vp van het cb.
onze oudste heeft het ook wel gedaan...doet het overigens niet met regelmaat.. Je schrikt je idd kapot wanneer er ineens zo'n klein mensje naast je staat die niks zegt en dan vervolgens weer terug naar boven gaat en weer verder slaapt... angstdromen heeft ze ook geregeld en soms huilt ze ook in haar dromen. Wanneer ik dan bij haar kom om te troosten lijkt ze juist meer te schrikken wat resulteert in een meisje die compleet over de toeren is... ach ja, mijn mannetje en ik hebben het vroeger ook best erg gehad.
Fokje Hij is niet fit de volgende dag. Hartstikke moe en vreselijk humeurig. Krijgt wat verhoging en zijn eetlust daalt tot -10. Maar dat is dan alleen als hij ineens wakker schrikt en dat gebeurd nog wel eens.. En als hij nu een enkele keer slaapwandeld is dat geen ramp, maar de laatste tijd is het elke keer weer raak. ene keer blijft hij 'slapen' zeg maar, de andere keer schrikt hij wakker (raak hem niet aan) en dan heeft hij er de volgende dag dus last van. ha/cb Tja, het cb heeft enorme blunders gemaakt toen Lenn wat jonger was. Niks medisch hoor, maar als het cb je én weigert te helpen, én beloftes naar mij niet nakomen, én beloftes/afspraken met de ha niet nakomen, helpt dat niet mee. Uiteindelijk ben ik toen na 6 weken gesteggel vanuit het cb naar de ha gegaan en die was woest. Hij is toen die dag in zijn lunchpauze naar het cb gegaan en daar zijn afspraken gemaakt die ze wederom niet na waren gekomen. De praktijk en het cb hebben sowieso afspraken met elkaar qua hulpverlening etc. die ze continue niet nakomen. Toen was mijn ha zo kwaad dat ik nu voor advies etc. bij hem moet komen ipv naar het cb. Elise kon niet poepen en heb overleg gehad met het cb, het kwam ter sprake bij het huisbezoek. Dat leek goed te gaan vanuit het cb en de verpleegkundige is een hartstikke leuke vrouw, niks mis mee. Uiteindelijk was zij er een week niet en kreeg ik iemand anders, die ons eigenlijk alleen maar tegenwerkte en ons totaal geen advies WILDE geven (haar eigen woorden) want wat Elise mankeerde zou ten eerste reuze meevallen en ten tweede hoorde dat zo (kind verging van de pijn omdat ze niet kon poepen, spuugde belachelijk veel voeding uit daardoor en kon niks binnenhouden omdat haar darmen helemaal vol zaten) ha gebeld na weken gezeur om via hem advies te krijgen over voeding. Kreeg een vervanger die nog een grotere eikel was dan diegene van het CB Het weekend zat er tussen en op maandag bij mijn eigen ha geweest. Heeft ons doorgestuurd naar het zh voor de zekerheid (hij dacht niet dat er iets aan de hand was) medicijnen gekregen tegen het spugen (die de vervangende arts niet wilde geven) en wederom een kwaaie ha die het cb heeft gebeld en ineens kon ik van alle kanten worden geholpen.. Dus nee, geen cb meer voor mij.
oke dat is idd absoluut niet leuk onze oudste is nog maar x wakker geschrokken was erg overstuur maar verder niets. ook kan ik hem gewoon vast pakken en zeggen dat het nu nacht is dat we gaan slapen dat is geen probleem. ik schrik wel elke weer dat hij weer aan de wandel is, ik vraag hem dan waar hij heen gaat hij geeft dan ook antwoord hij praat veel snachts
Online kun je denk ik dezelfde tips vinden als die je HA kan geven? Ik weet dat mijn tante vroeger in haar slaap onder haar kussen naar de wc ging! Ze tilde het kussen (de wc bril) op, ging plassen, bril naar beneden en ging weer slapen.
Ja ik herken het zeker Onze dochter slaapwandelt vaak. Is soms half wakker ( lijkt het) en doet dingen en zegt dingen. Soms wel 3 keer per nacht ( voor haar, want dat valt bij ons tussen 20.00 en 00.30) Paniek, soms huilen, soms alleen praten, uit bed vallen, uit bed komen en bij ons gaan liggen...vanaf 2 jaar al. Ik heb het zelf ook. Alleen gelukkig niet ergens heen lopen. Je kunt er altijd de huisarts voor bellen. Gewoon voor advies. Wij hebben dat niet gedaan omdat wij het verder niet zo raar vinden.
Bosi het is ook puur voor advies/huisarts arevinol ik ben niet zo van het zelf opzoeken.. er staat zoveel info op internet
Mijn zoontje heeft vorig jaar een periode gehad, slaapwandelen, stond zomaar naast me, 3-4 keer per nacht, was op een gegeven moment flink stuk.Heeft 3 maanden geduurd. Toen kwam ik erachter dat hij erg bezig was met wat dood nu precies was en hij had last van poppetjes die uit zijn plafond kwamen. Heb hem verteld wat doodgaan nu precies inhoud, de luchtroosters die in zijn plafond zaten hebben we dichtgemaakt en sindsdien heeft hij het niet meer gedaan. Het kan dus zijn dat je zoontje wat dwarszit, maar het valt niet altijd mee daarachter te komen. MIjn vriend heeft het ook gedaan toen hij klein was en af en toe nog in drukke tijden.