als je 7 -jarige dochter tegen haar vriendin zegt dat zij een kutmoeder heeft? (ik dus.....) Mijn jongste dochter kwam met dit verhaal.....
Gesprek met je dochter aan gaan. Misschien heeft ze dit helemaal niet gezegd. Je hebt het immers van je jongste dochter. Als ze het wel gezegd heeft dan zou ik willen weten waarom en hoe het kan dat ze dat zo voelt. Vanuit daar verder het gesprek aan gaan. Ik zou er niet te zwaar aan tillen, wel aangeven dat je het echt niet leuk vindt om te horen. Ik werd vandaag ook uit gemaakt voor de stomste moeder
We hebben een gesprek gehad. Ik heb aangegeven dat het mij pijn doet en ik denk dat ze het begrijpt. Toch kan ik het niet loslaten.....
Dat soort uitspraken komen, helaas, met de leeftijd, denk ik... Hier worden dat soort dingen in ieder geval ook met enige regelmaat geroepen en soms meer dan dat... Meestal is het uit frustratie. En die mag ze hebben en ook uiten, maar ik leg haar wel uit dat bepaalde dingen andere mensen (mij in dit geval dus) kunnen kwetsen. Soms doet ze het, denk ik, ook daarom. Dan werkt het hier het beste om haar gelijk te geven en aan te geven dat ze ondanks dat (of juist daardoor ) toch haar zin niet zal krijgen. Zolang er meer positieve momenten zijn, probeer ik het me maar niet al te erg aan te trekken. Ik keur het absoluut niet goed, maar ik heb vroeger ook wel eens dingen tegen mijn ouders geroepen of gezegd of over hen gezegd, terwijl ik toch echt vreselijk veel van ze hield en houd. Op die momenten zie je dat dan alleen anders om wat voor reden dan ook. Hoort er bij, denk ik? Ik denk ook dat het de komende jaren ook alleen maar erger zal worden...lang leve de puberteit die nog komen gaat...
Mijn zoontje laatst k moeder nou ik flipte hem serieus echt toen ik dat hoorde was op de kermis omdat zijn centjes op waten en ik niet meer wou uitgeven aan al dat gokken allemaal hadden ze 10 euro gehad en ja Heb hem toen echt een draai om ze oren gegeven en mee Nasr huis genomen was er echt verdrietig om Al weet hij niet eens wat het betekend Heb hem ook uitgelegd dat dat niet leuk is Mischien heb ik toen ook. Te fel gereageerd Maar iedereen hoorde het Voelde me zo voorschut toen
Eens met NiekeKris Mijn jongste is er vooral goed in, maar ook een echt mama's kindje, ik weet dus dat ze het echt niet meent. Leg haar wel uit dat het me kwetst, en vraag haar hoe zij het zou vinden als ik haar het rotste rotkind zou noemen. Dat komt meestal wel binnen. Soms ook niet
Een tijdje terug hoorde ik het mijn buurjongetje van 8 ook tegen een vriendje zeggen. Bleek dat hij iets wilde wat niet mocht. Kinderen willen dan nog wel eens 'indruk' maken op hun vriendjes dat zoiets 'durven' te zeggen. Gesprek aangaan is hartstikke goed! Zou er niet te zwaar aan tillen nu. Je hebt het uitgelegd en ze is betrapt. Hopelijk is ze hier van geschrokken. Mocht ze zoiets nu weer zeggen en je hoort het haar zelf zeggen, zou ik haar meteen naar huis roepen en dat het vriendinnetje naar huis moet gaan en dochter zou van mij straf krijgen. Er zou iig een consequentie aan vast zitten. . Maar goed, dat ben ik. Weet dat mensen het niet altijd eens zijn met straffen. Enne, ze meent er natuurlijk geen bal van he. Morgen ben je weer de liefste mama van de wereld!
Ik hoor regelmatig dat ik de stomste moeder van de heeeeele wereld ben. Dan is hij het ergens niet mee eens en is hij even boos, en dat mag. Het hoort er gewoon bij, dat wordt dan in emotie gezegd en die emotie mag er ook zeker zijn. En zoals hierboven al gezegd, 10 min later ben je de liefste moeder van de wereld . Ik weet niet hoe oud je dochter is en wat er aan het voorval vooraf is gegaan? Ik zou als ik jou was mijn dochter in ieder geval aanspreken op haar taalgebruik en verder met haar in gesprek gaan; waarom heeft ze dat gezegd, waar was ze boos over etc etc. Dan uitleggen waarom ze bv iets niet mocht en dat ze best boos mag zijn maar niet mag schelden. Daarna een dikke knuffel, zeggen dat je van haar houdt en... Weer verder! . Succes!
Hier had ik straf gegeven! Niet om het "kutmoeder" want dat zal vast frustratie van zin niet krijgen en stoer doen zijn tegenover vriendje. Maar wel om het woord kut. Ik wil geen scheldwoorden uit zijn mond horen ik vind dat zo aso klinken bij een kind. Heb daar echt een hekel aan. Dus ik had hem een dagje buiten speel verbod gegeven en hem die dag een uur eerder naar bed gestuurd.
Mijn dochter van 5 had pas een paar dagen elke keer van die woede aanvallen. Dan stampte ze op de grond, riep:' Je bent echt de allerstomste moeder die er is!' En gooide dan de deur van haar kamer dicht. Een keer begon het tijdens het eten, en gooide ze er opeens uit:' Je bent echt een kutmoeder!' Wij vielen allemaal helemaal stil, zo verbaasd waren we. Dat woord wordt in onze omgeving echt nooit gebruikt, sowieso wordt er zo goed als niet gescholden (op haar buien na dan), bij ons thuis al helemaal niet, maar ook in onze families niet, dat zijn we helemaal niet gewend. Vermoedelijk heeft ze het woord van school. Ze had direct door dat wij zo stomverbaasd waren, en begon meteen te huilen. Ik heb haar uitgelegd dat het geen enkel probleem is als ze een keer boos op me is, maar schelden met dat woord is not done. Ze was zelf ook zo geschrokken, dan ga ik echt geen straf geven, ze wist helemaal niet wat het woord betekende, dus even met haar praten was voldoende.
Mijn dochter heeft het een tijdje terug tegen mij gezegd dat ik een kutmoeder ben. We hadden een beetje ruzie met elkaar. Ik ben toen toch eigenlijk wel boos geweest omdat ze het zei. We hebben er samen over gesproken toen we beide weer gekalmeerd waren, en haar uitgelegd dat ik daar best verdrietig van was dat ze dat gezegd had. Het was op dat moment gewoon in the heat of the moment zeg maar toen ze het eruit flapte. Daarna heeft ze het ook niet weer gezegd. Tegen vriendjes/vriendinnetjes is het denk ik gewoon stoer doen dat ze zoiets durven zeggen. Maar zou er wel samen over praten dat het wel een heel hard woord is.
hier krijg ik momenteel van mijn 7 jarige regelmatig te horen dat ik de stomste moeder van de hele wereld is en dat ze nooooooit meer van me houd.. Ik merk dat ik er onzeker door word, juist omdat we heel vaak discussies hebben en ze momenteel ook gewoon erg veel dwars ligt. Vaak probeer ik laconiek te reageren met en toch hou ik van je.. dan word ze helemaal woest haha.. ik probeer het wel los te laten al is dat heel lastig.
Mijn zoon(nog geen 4) zegt ook regelmatig dat hij mij stom vind en hij blij is als ik weer ga werken. Soms, wanneer ik thuis komt zegt hij dat hij niet wil dat ik thuis kom. Het raakt me even, maar ik leg hem uit dat dat niet lief is en ik hem wel mis. Verder trek ik me er niet teveel van aan, het is even een moment, 15 minuten later zegt hij weer dat hij mij lief vind en het niet leuk vind dat ik weer moet werken. Je dochter is natuurlijk wat ouder en zij zei het tegen een vriendin ipv jou, zou het gesprek aangaan en aangeven dat ze zulke dingen niet moet zeggen.
Ja, mee eens. Gebruik van woorden weegt voor mij zwaar. Even een gesprek erover zou voor mij niet voldoende zijn en ook mijn dochter zou daarmee niet voelen hoe kwetsend dat is. 'Kutmoeder' is voor mij een regelrechte no-go, er zal dus een straf / consequentie volgen. Als ze frustraties heeft moet ze dat toch echt op een andere manier leren uiten. Dus bij mij dubbel: En een goed gesprek en een consequentie. Mijn ervaring is dat het op die manier goed wordt ontvangen en dat ze ervan leren.
Ik zou me eerst afvragen waarom ze zoiets zegt. Voelt ze zich onbegrepen? We kunnen allemaal wel roepen dat zoiets zeggen niet mag maar daarmee haal je dat gevoel (kan natuurlijk heel kortstondig zijn, of afgekeken bij een klasgenoot) niet weg. Ga gewoon open dat gesprek in en geef ruimte om haar verhaal te laten doen. Ik vind dat je als moeder ook eerlijk naar jezelf moet kijken. Geef je genoeg autonomie, speel je genoeg mee, lachen jullie veel, zijn de regels en afspraken samen gemaakt, etc. Ik merkte het laatst zelf ook. Beetje chagrijnige sfeer door curretage, moeheid, ziek zijn, huis niet op orde krijgen etc. Kinderen reageren daar op. En eerlijk, ik was toen ook niet echt een hele leuke moeder. Daar hebben we het toen over gehad. Uitgelegd wat ik voelde en gevraagd wat zij nodig had. De oplossing was harstikke simpel en de sfeer een stuk beter.
Ze mag best haar emoties uiten...maar er was niets vooraf gebeurd. Woorden als: - je bent een stomme mama -ik houd niet meer van jou vind ik ok.....dan zeg ik idd. dat ik haar wel lief vind/wel van haar houd. Het zomaar, ineens kutmoeder roepen is voor mij no-go! Het woord alleen al....brr.....
Het is denk ik ook de leeftijd. Het stoer willen doen tegenover vriendjes en vriendinnen. Hoe rot ook. Ik transformeer soms nog sneller dan een superheld Van de stomste tot de liefste moeder van de wereld. Ik zelf til er niet te zwaar aan. Ik heb vast hetzelfde gedaan. Ik weet wel zeker dat ik het ook deed op die leeftijd. Daarnaast heeft ze het niet recht in je gezicht gezegd. Je hebt het alleen gehoord van de jongste en dat vind ik ook weer anders